Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-08-07 17:42

Re: Agorafobie

Geplaatst: 09-08-07 17:42

Hoi,
Ook ik heb zoiets.Ik heb cognitieve gedragstherapie gehad en dat heeft wel geholpen in het begin maar ik kom er nu niet meer verder mee.Het probleem is dat ik niet weet waarvoor ik bang ben!Bv op mijn werk gaat het 9 keer goed en de 10de keer gaat het fout waar ligt het probleem als het anders zovaak goed gaat?
Na mijn therapie ben ik naar een homeopaat gegaan deze wou regressietherapie doen,eigenlijk voelde dit niet goed.Via via ben ik een paragnost tegen gekomen door omstandigheden ben ik hiermee gestopt.Ik ben al een tijd aan de bach bloesem druppels die ik speciaal heb laten samenstellen.Dit houdt mijn emoties een beetje stabiel waardoor ik meer dingen kan ondernemen en door kan zetten.Momenteel ben ik nog bij een magnetiseur dit is zeer ontspannend en geeft mij energie.Momenteel sinds gister ben ik bij een goede homeopaat en die heeft mij korrels voorgeschreven.Ik hoop dat dit gaat werken zodat ik mijn probleem meer aan kan pakken.
Ik ben al erg ver gekomen ik werk gewoon weer en doe weer dingen in mijn omgeving maar echt ver van huis ga ik niet!
Ook ik heb meedere opties gehad,waaronder een anti depressivia.De huisarts heeft me doorgestuurd naar een psygiater omdat die juist meer verstand hebben van die anti depressivia medicijnen.Mijn huisarts wil liever niet dat ik aan die medicijnen ga ivm leeftijd en later met zwangerschap enz.Mijn keuze is ook dat ik het liever niet wil dus mijn optie de homeopaat ga proberen.
Voor vragen stel ze gerust.

**Geplaatst**: 09-08-07 18:33

Re: Agorafobie

Geplaatst: 09-08-07 18:33

Hier nog iemand met agorafobie :S

Hoe herkenbaar al die verhalen :S
Bij mij begon het tijdens mijn zwangerschap en werd steeds erger... Het was op een gegeven moment zo erg dat ik niet eens meer mijn huis uit durfde :S
Ik heb nu Therapie bij PsyQ en Citalopram als medicijn. en stukje bij beetje gaat het beter. Vooral het idee dat je absoluut niet de enige bent met dit probleem helpt mij al een beetje.
Ik durfde bv ook geen boodschappen meer te doen. Als mijn man met mij mee was was het allemaal iets minder eng omdat je dan het idee hebt dat er iemand bij je is die je op kan vangen als er wat gebeurd. Het gevoel van flauwvallen heb ik heel erg. Maar ook bij mij is dat nooit gebeurd. en ze zeggen dus ook bij onze therapie dat dat dus ook niet zal gebeuren.

De therapie houd in dat ik elke week "huiswerk" krijg. Naar buiten gaan, boodschappen doen, enz.... Ik moet dan ook aangeven op welke schaal ik angst ervaar en ook wanneer het weer wegzakt. Tijdens de therapie bespreken we wat we de afgelopen week allemaal hebben gedaan en wat we de week erna willen bereiken. dat duurt een uur. Daarna hebben we een half uur pauze. In die pauze is het heel prettig om met lotgenoten te praten. Daarna gaan we dus in praktijk oefenen. Voor mij betekend dat dus met begeleiding de straat op, en sinds kort ook een stukje alleen (begeleiding loopt dan een aantal meters achter mij) Het is in het begin heel eng maar op een gegeven moment voel je de angst toch wegzakken Lachen

Ik vind het erg prettig om die therapie te volgen in combinatie met die medicijnen. En ook erover praten doet mij goed. Mijn man en mijn ouders hebben gelukkig veel begrip voor mijn situatie. Ik heb het heel lang verborgen kunnen houden voor mijn ouders maar ik heb het ze op een gegeven moment wel moeten vertellen omdat ik ook niet meer naar hun toe drufde :S Alleen op stal houd ik het zo stil mogelijk erover omdat ik me daar heel erg prettig voel en omdat ik niet wil dat mensen me anders gaan bekijken Knipoog

Het is in ieder geval iets waar heel veel mensen wel eens mee te maken krijgen. De 1 in ergere mate dan de ander....
Mijn advies is: Als je in de gaten hebt dat je agorafobie hebt, doe er zo snel mogelijk iets aan om het op te lossen, zij met therapie zij het met met zelf hobbieen. Want als je er niks aan doet wordt het langzaam steeds erger en wordt je wereld steeds een stukje kleiner. En uit ervaring kan ik zeggen: Dat is geen pretje....

Als er iemand behoefte heeft om er over te vertellen kan je altijd een PM sturen....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-07 19:08

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-07 19:08

Roelke_ schreef:
Pfff.. Wel heel herkenbaar allemaal ja...

Hoe gaat 't nu met je, met die therapie?

Idd, je raakt gewend aan situaties, dat ken ik. Op stal voel ik me al stuk beter, op 't werk nu ook. Vandaag weer een paniekaanval, de batterij van m'n telefoon was leeg, dan spookt gelijk het idee dat ik niemand kan bellen door m'n hoofd.. Paniek dus.

Baal er best wel van, hoopte stiekem dat het over zou gaan.. Volgende weer langs de huisarts, en dan zal ik het haar maar voorleggen.

Haha, gelukkig kunnen we herkenning bij elkaar en andere lotgenoten vinden. In het begin dacht ik echt dat ik de enige op de wereld was. Natuurlijk had ik wel eens van agorafobie gehoord, maar ik had nooit verwacht dat dit zo gemakkelijk kon ontstaan.

Ik zou inderdaad maar even langs de huisarts gaan, het kan in ieder geval geen kwaad! Zelf moet ik nog ondervonden hoe en of de therapie gaat werken. Ik heb slechts een sessie gehad. Morgen heb ik de tweede. Ik heb een lijst opgesteld waarbij ik enge situaties moest beschrijven en becijferen. Ik heb alleen het gevoel dat ik zo ontzettend veel vergeten ben, omdat ik eigenlijk overal bang voor kan zijn als de situatie er naar is. Zolang er maar 'onbekenden' (mensen die niks van m'n agorafobie afweten en waarbij ik me dus groot moet houden) bij zijn en de tijdsduur lang is is er al reden tot paniek.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-07 19:14

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-07 19:14

@ Baxter: Heel herkenbaar je verhaal. Gelukkig kan je nu weer beetje bij beetje de draad oppakken! Ik ben het volledig met je advies eens. Vermijden is op het moment zelf het makkelijkste, maar op den duur beperkt het je enorm. Het gaat echt van kwaad naar erger als je er niets aan doet.
Merkte jij ook aan jezelf dat je het veel moeilijker had toen je het verborgen hield? Ik voelde me echt doodongelukkig, onbegrepen en vooral aanstellerig. Snapte niks van mezelf.

@2Misty2: Zou jij mij een beetje uit kunnen leggen wat er bij jouw cognitieve gedragstherapie kwam kijken? Zelf heb ik pas een sessie gehad en op internet is de informatie een beetje omslachtig. Ik ben erg benieuwd naar je ervaring.
Ook homeopathie vind ik zelf een heel goed 'wapen' tegen agorafobie. Zelf voel ik me iig een heel stuk zekerder met BachBloesem en valeriaan in mijn mik. Ook is het fijn dat je het onbeperkt kan gebruiken en het niet schadelijk is. Clown

Heb jij overigens last van paniekaanvallen of hyperventilatie? Ben je van tevoren al bang om je ongemakkelijk te gaan voelen in een situatie of komt een aanval plotseling?

**Geplaatst**: 09-08-07 19:48

Re: Agorafobie

Geplaatst: 09-08-07 19:48

Lizzle schreef:
@ Baxter: Heel herkenbaar je verhaal. Gelukkig kan je nu weer beetje bij beetje de draad oppakken! Ik ben het volledig met je advies eens. Vermijden is op het moment zelf het makkelijkste, maar op den duur beperkt het je enorm. Het gaat echt van kwaad naar erger als je er niets aan doet.
Merkte jij ook aan jezelf dat je het veel moeilijker had toen je het verborgen hield? Ik voelde me echt doodongelukkig, onbegrepen en vooral aanstellerig. Snapte niks van mezelf.

Ja precies. Nu ik er wat beter over kan praten en ook door een aantal mensen begrepen wordt kan ik er ook beter mee leven. en is het ook makkelijker om er iets tegen te doen. ik voelde me inderdaad ook doodongelukkig en heb heel erg veel gehuild omdat ik niet wist wat ik met mezelf aan moest. En het idee dat je de enige zou zijn was ook vreselijk. maar nu weet ik beter Lachen

Mijn paardje doet me trouwens heel erg veel goed Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-07 19:52

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-07 19:52

Ik kon daardoor ook beter relativeren en dingen makkelijker loslaten, waardoor de chaos in mijn hoofd wat minder werd.
Paardrijden was toendertijd het enige wat ik kon doen zonder bang te hoeven zijn. Ik was immers in de buitenlucht (of binnenbak), kon ermee stoppen wanneer ik dat wilde en ik was lekker bezig waardoor ik er simpelweg niet aan dacht.

Nu heb ik in 'enge' situaties ook bepaalde trucjes voor mezelf, zodat mijn aandacht ergens anders op gericht wordt en ik mezelf niet nog meer op kan fokken. Mezelf bijvoorbeeld dwingen goed te luisteren naar wat iemand zegt, me dus verdiepen in een gesprek. Maar ook bijvoorbeeld naar een voorwerp gaan kijken voor 10 seconde om vervolgens mijn hoofd weg te draaien en voor mij zelf op te gaan noemen hoe het er precies uit zag.

Heb jij ook dat soort 'trucjes?'

**Geplaatst**: 09-08-07 21:28

Re: Agorafobie

Geplaatst: 09-08-07 21:28

Tuurlijk wil ik daar wat over vertellen.
Toen ik aan de therapie begon zat ik alleen nog maar thuis en zat ik in de ziektewet zo erg was het.
Cognitieve therapie is eigenlijk gedragstherapie.Dit is een therapie die je bewust maakt van je bewustzijn.Het zorgt ervoor dat je kan relativeren waar je angsten vandaan komen en wat het maakt tot die angst.
Op het moment dat jij dus een paniekaanval krijgt heb je een aantal stappen die je gaat doornemen.Bv waarom heb ik nu op dit moment angst?Daar komen een aantal dingen uit.Bv het winkelen bang om niet snel naar huis te kunnen bv.Dat zorgt onbewust of bewust voor angst.Je gaat jezelf afvragen of het nodig is om die angst te hebben.Is dit niet het geval zal je merken dat hierdoor je angsten afnemen omdat je er bewust mee bezig bent.Er is een boek "je gevoel de baas" hier staan deze technieken in en werd ook aangeraden om in te werken tijdens mijn cognitieve therapie.
In mijn therapie moest ik ook kaartjes maken wat ik eng vond of waarbij mij angst opspeelde.Ik moest bij het makkelijkste beginnen en dat net zolang doen elke dag even bv totdat mijn cijfer zo hoog was dat je dus bijna geen angst meer ervaarde.Dan mocht je naar het volgende kaartje.
Persoonlijk ben ik het alleen niet eens met het doen en je angsten onder ogen komen.Mijn ervaring is namelijk dat je iets 9 keer kan doen en het super goed gaat en de 10de keer gaat het fout.Dus waar zit dat nou in?Cognitieve therapie is dus eigenlijk gebaseerd op het denken.Je gedrag en denkvermogen veranderen.Deze therapie heb ik anderhalf jaar gehad het heeft me gigantisch veel geld gekost.Allemaal niet erg het heeft mij zover geholpen dat ik weer aan het werk ben gegaan en weer met de kleine dingen minder problemen kreeg.
Dus het heeft me een stap de goede richting op geholpen maar niet helemaal.
Bach bloesem werkt zeker om jezelf stabiel te houden en dus energie over te houden om er tegen te vechten.In noodgevallen gebruik ik indd ook valeriaan.Nu heb ik het al 3 weken niet meer nodig en gaat het goed.Des te beter in je vel des te minder last je zult hebben.Dingen positief proberen te bekijken en benaderen dat helpt ook echt een hoop!
Ik heb bv ook meer last als ik moet menstrueren.Mijn hormonen spelen er dan bij op.
Verder gebruik ik nu dus een homeopatisch middel of dat gaat helpen weet ik niet dat hoop ik.Dat laat ik zeker weten want dit is een enorm probleem in je leven het beperkt je in een hoop dingen.
Wat ik heb zijn een soort paniekaanvallen.Ik raak nooit in de hyperventilatie ik kan mezelf enorm goed onder controle houden.Mijn klachten zijn vaak:
Benauwd,trillen,zweten,duizelig,misselijk,niet meer kunnen eten,hartkloppingen.Eigenlijk de normale dingen die erbij horen.
Wat ik je ook nog even wil meegeven.Let eens op je voeding.Probeer wat minder suiker te eten het schijnt te helpen.
Mocht je een aanval hebben ga lekker een stuk wandelen ofzo dat helpt ook erg goed inspanning.Inspannen brengt je lichaam weer op orde.Probeer indd ook zo min mogelijk dingen te vermijden je raakt geisoleerd op een gegeven moment,probeer je wereldje niet kleiner te maken maar het zo te behouden en weer langzaam op te bouwen.Geef jezelf de tijd!Een heel lang verhaal is het geworden sorry!Ik hoop dat je er wat aan hebt en als je meer vragen hebt brand maar los!Ik ben heel open hierover dus hou je vooral niet in!

Edit:Nog even over je vraag of het plotseling komt.Meestal komt het zo ineens opzetten.Maar dingen waarbij ik veel moeite heb en dat weet ik kan ik onbewust meer last van krijgen.Ik merk het meteen aan me lichaam.Kan bv niet eten moet vaker naar de wc buikpijn.Meestal krijg ik het op de raarste momenten en de raarste plekken waarbij het helemaal niet nodig is!En er zit ook geen ritme in.Probeer stress te vermijden en maak tijd voor ontspanning bv een lekker kruidenbad.(Van therme heb je heerlijke lavendel baden enz)Je lichaam heeft het nodig en je zult voelen dat het werkt.Wat ook nog helpt ik ben nogal een haastig persoon.Probeer dan alles rustig te doen en relax.Je blijft zelf wat rustiger dan.Ik weet niet wat voor een bach bloesem je hebt?Koop je het in de winkel?
Ik laat het samen stellen bij www.praktijkhethaagje.nl en ben daar erg tevreden over!

**Geplaatst**: 09-08-07 21:41

Re: Agorafobie

Geplaatst: 09-08-07 21:41

Ik sluit me aan bij deze groep

Ik heb er al vanaf mijn 21e last van .
Heb best al veel geprobeerd om er af te komen maar helaas Ach gut

Er bestaat een site waar veel mensen met dezelfde klachten als wij komen.www.paniekaanval.nl
Ook heb ik een boek besteld van een jonge vrouw met paniekaanvallen en fobieen:Kijkje in een warhoofd ( cathelijne.schrijft.nl) Misschien hebben jullie er iets aan.

**Geplaatst**: 09-08-07 21:47

Re: Agorafobie

Geplaatst: 09-08-07 21:47

Ik ben er eigenlijk zo weinig mogelijk mee bezig momenteel.Alleen een ondersteunende medicijn(homeopatie).Het probleem is vaak des te meer je ermee bezig bent en het erover hebt des te meer je vaak last hebt omdat je erbij nadenkt.
Vaak verbazen mensen zich ook erover dat je zoiets hebt want ze zien het niet aan de buitenkant.
Je zal ook zeker hierdoor mensen verliezen maar de mensen die echt van je houden blijven over en dat zal je zeker merken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-07 23:46

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-07 23:46

Wow 2Misty2, hartstikke bedankt voor je zeer uitgebreide antwoord. Vork

Heel fijn om zo te lezen.
Wat betreft de cognitieve gedragstherapie die je gevolgd hebt, ik kan me zeker wel vinden in die aanpak. Het is mij alleen niet duidelijk of je nou met die therapie je angsten aan moet gaan?
Zelf denk ik namelijk dat dat niet helpt (zoals jij al aangaf). Het gaat bij mij voornamelijk om anticipatie angst, dus ik ben erg bang van tevoren, meer dan op het moment zelf.
Mijn therapeut zei wel dat we dingen niet zouden gaan forceren en opleggen, maar ik dingen aan moest gaan op het moment dat ze op mijn pad kwamen.

Zelf heb ik hier gemengde gevoelens bij. Ik wil het wel aangaan en oefenen, maar het liefst met iemand die ik door en door ken, die helemaal op de hoogte is van mijn situatie en die mij volledig kan begrijpen. Wat dat laatste betreft is het een lastig punt, mensen willen mij wel begrijpen, maar ik merk aan hun reactie dat het toch moeilijk is zich in te leven.

Aan de andere kant denk ik 'dan blijf ik aan de gang'. Elke situatie is eng, sowieso van tevoren, maar er hoeft maar een klein verschil in de situatie te zijn (bijvoorbeeld de tijdsduur) en ik vind het nóg enger. Herken je dit een beetje? Tijdsduur is mijns inziens belangrijk, bij iets van 15min raak ik niet snel in paniek omdat ik weet dat het zo weer over is. Ook raak ik niet in paniek bij een situatie waarbij ik weet dat ik zonder gêne weg kan. Het gaat gelukkig nu al veel beter, ik kon in eerste instantie alleen moeizaam naar de supermarkt. Wat nu zonder problemen gaat. Daarom komen paniekaanvallen bij mij ook niet plotseling, omdat ik 'weet' wat ik wel eng vind en niet eng vind. Van beiden ben ik dan heilig overtuigd, helaas zijn enge situaties meer voorkomend dan niet-enge.

Bedankt voor de tip van het boek, ik zal eens kijken! Het 'stomme' (wat is er nu niet stom aan) bij mijn geval is dat ik absoluut niet vaak paniekaanvallen heb gehad. Ik krijg ze ook niet thuis of op een andere 'veilige' plek, daarom denk ik dat er een lichte vorm is vastgesteld. Ik baal alleen zo ontzettend van die angsten, het put me echt uit. Ik zit er nu even doorheen, daarom ouweneel ik ook wel lekker over mezelf, dan kan ik het even van me af schrijven.

Je hebt gelijk wat betreft het positief denken, soms lukt het alleen echt niet. Haha, zeker nu ik bijna ongesteld moet worden. God wat vind ik mezelf zielig nu.
Ah, wel herkenbare klachten! Komt dat niet meer kunnen eten door een brok in je keel? Ik heb eigenlijk nooit geprobeerd te eten tijdens paniek. Maar een dwangmatigheid van mij is ook om goed te eten, zeker voordat ik een spannende situatie aan ga.

Cafeïne en chocolade schijnt ook slecht te zijn, het kan in ieder geval bijdragen aan hartkloppingen en zorgt sneller voor paniek. Zelf ben ik eigenlijk weer volop aan de cola, maar dat durf ik dan weer niet net voordat het 'spannend' gaat worden. Haha, daardoor ga ik mezelf nóg meer wijs maken dus. Clown

Ik heb absoluut wat aan jouw ervaringen, vind dit een heel prettig topic. Hopelijk kunnen anderen er ook wat mee! Die nog geen hulp hebben durven zoeken bij omgeving en/of huisarts!

Ik gebruik BachBloesem Rescue Remedy (of zoiets), ik zal eens kijken naar die link. Ik heb het gepikt van een gestressed paard die het voor de wedstrijd altijd kreeg. Bloos

Bij mij in de buurt zit ook een paranormale vrouw die de cliënt zelf flesjes uit laat zoeken. De cliënt moet dan met zijn hand over de flesjes en wanneer de cliënt zijn hand warm voelt worden moet hij dat flesje kiezen. Zelf heb ik het alleen nog niet geprobeerd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-07 00:01

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-07 00:01

FlairS schreef:
Ik sluit me aan bij deze groep
Ik heb er al vanaf mijn 21e last van .
Heb best al veel geprobeerd om er af te komen maar helaas Er bestaat een site waar veel mensen met dezelfde klachten als wij komen.www.paniekaanval.nl
Ook heb ik een boek besteld van een jonge vrouw met paniekaanvallen en fobieen:Kijkje in een warhoofd ( cathelijne.schrijft.nl) Misschien hebben jullie er iets aan.

We zijn niet alleen, dat blijkt!
Ik ken die site wel, heb mij er een tijdje terug aangemeld, maar heb mij voorgenomen er niet te vaak op te zitten. Soms, met name als ik me rot voel, lees ik er eens wat maar meestal heb ik er weinig behoefte aan, omdat ik er dan in blijf hangen.
Bedankt voor je tip!

**Geplaatst**: 10-08-07 10:57

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 10:57

Hier nog iemand.

Ik heb het nu bijna 3 jaar. Het beheerst mijn leven.

Eerst was het heel erg en durfde ik ook bijna niet weg, of te eten, was bang dat het daardoor kwam.

Toch ben ik altijd doorgegaan en heb zo weinig mogelijk dingen gelaten. Door het vluchtgedrag ben ik alwel heel vaak ergens weggelopen of weggegaan.

Het begint bij mij in mijn keel... het idee dat ik een tennisbal ofzo in mijn keel heb. Steeds slikken, om het maar weg te krijgen. Droge mond. Onrustig worden, niet stil kunnen zitten. Zweethanden, hartkloppingen, een wazig gevoel in mijn hoofd.
Door benauwende gevoel in mijn keel lijkt het alsof ik moet overgeven of kokhalzen.
Steeds zuchten, en voortdurend metjezelf in gevecht te zijn. Mijn hersenen draaien op volle toeren. Aan de ene kant denk ik: er is niets aan de hand, aan iets anders denken etc. Maar het is sterker dan mij, de angst wint het altijd.

Soms gaat het een tijdje goed en zoals nu heb ik weer een hele slechte periode. Ik neem bijna dagelijks oxazepam.
Hiervoor had ik ook antidepressiva gekregen van de dokter. Dit heb ik een jaar gebruikt, maar ik kreeg er heel veel bijwerkingen van. Toen het wat beter ging, ben ik ermee gestopt.
Nu ben ik gisteren weer naar de dokter geweest en ik moet het weer gebruiken. Maar ik durf er niet aan te beginnen.

Sinds een tijdje sukkelen met werk, heb ik sinds 4 maanden een hele leuke baan. Ik ben taxichauffeuse geworden en ik rijd wel 800 km op een dag (lange afstanden).
Tijdens het autorijden had ik er nooit last van, het ging ook een tijd erg goed met de aanvallen.

Maar sinds een paar weken is het weer helemaal mis. Ik krijg het nu ook in de auto. Dit is echt verschrikkelijk, vooral als 150 km van huis ben en ik heb mensen in de auto. één keer heb ik gezegd: ik voel me niet goed, ik moet even langs de kant gaan staan.
Die mensen vonden dat niet leuk! Die werden ook bang dat ik onwel zou worden. Dit soort dingen kan ik dus niet meer zeggen.

Ik durf nog niet eens een rij vrachtwagens in te halen, omdat ik niet bij de vluchtstrook vandaan durf.

Het is echt een groot probleem, met oxazepam en AD mag je eigenlijk niet autorijden.

Maar er zijn ook dagen dat er niets aan de hand is en ik me uitstekend voel.

Wat moet ik hier toch weer mee aan, maandag begin in weer met werken en ik zie er zo tegenop!

**Geplaatst**: 10-08-07 12:49

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 12:49

Lizzle schreef:
Ik kon daardoor ook beter relativeren en dingen makkelijker loslaten, waardoor de chaos in mijn hoofd wat minder werd.
Paardrijden was toendertijd het enige wat ik kon doen zonder bang te hoeven zijn. Ik was immers in de buitenlucht (of binnenbak), kon ermee stoppen wanneer ik dat wilde en ik was lekker bezig waardoor ik er simpelweg niet aan dacht.

Nu heb ik in 'enge' situaties ook bepaalde trucjes voor mezelf, zodat mijn aandacht ergens anders op gericht wordt en ik mezelf niet nog meer op kan fokken. Mezelf bijvoorbeeld dwingen goed te luisteren naar wat iemand zegt, me dus verdiepen in een gesprek. Maar ook bijvoorbeeld naar een voorwerp gaan kijken voor 10 seconde om vervolgens mijn hoofd weg te draaien en voor mij zelf op te gaan noemen hoe het er precies uit zag.

Heb jij ook dat soort 'trucjes?'

Dat is heerlijk he? lekker ongedwongen met je paardje bezig zijn zonder angst voor angst... Het is voor mij ook heerlijk ontspannend...
Ja dat soort trucjes heb ik ook. Ook b.v. kijken wat mensen allemaal aanhebben of in hun winkelkar hebben. of als ik in de winkel loop heel erg denken waar iets staat wat ik nog nodig heb. Veel je gedachte afleiden helpt dus heel goed. Ik vind het nog steeds vreselijk om in een rij te staan bij de kassa. Dan wordt ik licht in mijn hoofd en benauwd en vreselijk zweten, ook lijkt het of mijn benen steeds slapper worden :S heel erg eng gevoel. Ik ga nu boodschappen doen met een vriendin en onze kids en dat gaat redelijk goed Lachen

ik ben best trots op mezelf. Maar alleen naar de winkel zit het er nog niet in voorlopig...

Zo zie je maar er zijn best veel mensen die er last van hebben en dat is toch altijd weer een geruststelling. Stel je eens voor dat de persoon die voor je staat in de rij bij de kassa het ook wel eens heel moeilijk kan hebben Knipoog

**Geplaatst**: 10-08-07 12:55

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 12:55

@Shaienne: Heel erg begrijpelijk.Ik vertel het vaak ook niet omdat ik andermans plezier op dat moment bederf en dat zeker niet wil!Toch is het nu belangrijk ermee te gaan oefenen en niet af te haken.Probeer in je vrije uren een stuk te gaan rijden alleen of met iemand erbij die je goed kent.Als je nu gaat vermijden vermijdt je straks nog veel meer!
Reizen is iets waar ik veel moeite mee heb,het van huis zijn vooral!Ik blijf daarom ook grotendeels in de stad en ben nu mijn leven weer aan het uitbouwen.Bv alleen naar heino naar de ruitersportzaak(ik woon zelf in Zwolle klein stukje maar voor mij een heel eind alleen)Mensen snappen dit niet en zullen het ook niet snappen omdat ze het niet voelen.

@Lizzle: In de cognitieve gedragdstherapie moest ik inderdaad mijn angsten onder ogen komen en mezelf ermee confronteren.Maar niet allemaal tegelijk!Stap voor stap en bij het makkelijkste in jouw ogen beginnen!
Ik begrijp dat je het samen met iemand uit wil voeren dit is beschermend gedrag.Zo heb ik bv altijd mijn telefoon bij me en mijn spullen.Heb ik dit niet voel ik me erg onprettig!
Meestal vind ik het fijner als ik angst heb om dat alleen te door staan.Of met 1 van mijn ouders.Ik heb dus ook een beetje een soort van verlatingsangst erbij en schaamte uiteraard.Want je lichaam reageert op dingen die eigenlijk helemaal niet eng zijn maar voor iedereen doodgewoon!Dat is erg frustrerend!
Wat betreft de tijdsduur is eigenlijk heel logisch.Iets wat je eng vind moet zo kort mogelijk duren.Dus des te korter des te beter en minder last van je angst.Ik heb er wel meer last van als ik bv langdurig ergens moet wachten bij een kassa of dokter dan wordt ik al onrustig.
Ik wil nog even benadrukken dat het NIET stom is!Dit is gewoon iets wat je ontwikkeld hebt en heel veel mensen hebben er last van alleen vele komen er niet voor uit!
Net zoals bij jou heb ik ook niet echt veel aanvallen.Ik heb het nooit heel erg alleen toch heb ik dus die angsten en beheerst het me leven.
Angsten zijn heel erg vermoeiend,je bent er dagelijks mee bezig en het put je zeker uit!
Dat je erdoorheen zit herken ik heel erg goed!Probeer toch ondanks dat nu even alleen maar de leuke dingen te doen zodat je weer kracht en energie krijgt om door te gaan en je wat beter gaat voelen.Niks doen en piekeren verergerd het.Het klinkt allemaal veel makkelijker dan het is maar ik spreek uit eigen ervaring en het is haalbaar!
Dat niet kunnen eten heeft bij mij ook weer te maken met dat ik een overgeeffobie erbij heb waar een groot deel van mijn angsten dus ook vandaan komen.Als ik te laat ben met eten krijg ik vaak ook angsten en word ik niet goed.
Ik heb net weer een nieuw flesje bach bloesem die bestaat uit de volgende bloesems:
-Aspen
-Mimulus
-Heather
-Chichory
-Cherry plum
-Rockrose
Op de site die ik je gegeven heb staat de betekenis wel op.
Kom op je kunt het zeker weten!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-07 14:28

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-07 14:28

@ Shaienne: Wat rot dat het nu weer wat minder met je gaat! Zoals Misty zegt is inderdaad de druk vrij groot, omdat je (in dit geval) je klanten er niet mee lastig wilt vallen. Dat maakt de druk nog groter dan normaal. Ga eens met een échte vertrouwde samen een stukje autorijden, eerst die ander die op de snelweg auto's gaat inhalen en daarna (alleen als je je goed voelt) kan jij het proberen. De schaamte is dan in ieder geval minder en de drempel is lager. Probeer dat lekker vaak te oefenen, dan slijt het op den duur echt! Favoriet muziekje onder het rijden en lekker tussendoor pauzes inlassen (als dat mogelijk is natuurlijk).

@ Baxter: Dat is inderdaad heerlijk! Helaas heb ik zelf geen eigen paard dus ben ik wel redelijk afhankelijk van anderen, maar als het dan mogelijk is dan kan ik echt genieten. Afgelopen zondag ging ik varen met een vriendin en haar ouders. Van tevoren natuurlijk een beetje zenuwachtig, want ja ik kan er niet zomaar af en ik wil de dag van anderen niet verpesten. Uiteindelijk heb ik nergens last van gehad. Zodra we gingen varen had ik plezier. Dit soort momenten pept je toch wel op.
Haha, dat is inderdaad een geruststelling. Vooral in het begin had ik het gevoel dat ik écht de enige was, omdat ik bij straatvrees het idee had dat mensen alleen maar in een donker huis op de bank zaten en nooit meer buiten kwamen. Vork

Wat een vooroordelen weer.

@Misty: Dat zei mijn therapeut net ook. Ik mocht alleen iets ondernemen als ik me echt goed voelde en er klaar voor was. Daar wil ik binnenkort ook eens mee gaan beginnen, maar ik ga niks plannen, dan ga ik mezelf nu al druk maken. Clown

Die onzekerheid is inderdaad een aanleiding tot angst, ik heb houvast aan m'n druppeltjes, mijn gevulde maag en absoluut aan het weten dat ik weg kan.
Die schaamte is herkenbaar, ik heb het ook alleen verteld aan zeer goede vrienden en natuurlijk ouders. Ik heb er ook absoluut geen behoefte aan om het aan 'vreemden' te vertellen, al voel ik me dan wel ongemakkelijker in hun bij zijn. Het is iets van mij en ik moet me best kwetsbaar opstellen als ik dat wil vertellen.
Dat is vervelend in de wachtkamer en bij de kassa. Gelukkig heb ik dat niet zo zeer (even afkloppen), vooral omdat ik van tevoren niet weet dat het langer duurt dan verwacht.

Je hebt gelijk het is niet stom, ik verbaas me er nog steeds over dat dit topic nog loopt. Ik had er eerlijk gezegd weinig van verwacht. Daardoor voel ik me niet meer zo'n einzelganger, gelukkig.
Voor wat voor situaties ben jij bang als ik vragen mag? Zit er een bepaalde formule aan verbonden (zoals bij mij: vluchtroute, tijdsduur, vreemden om me heen waarbij ik me groot moet houden)?

Ik voel me gelukkig alweer wat positiever na de sessie, ik heb het weer een beetje kunnen relativeren en er zijn ook genoeg dingen die ik wél kan zonder angst. Je hebt helemaal gelijk, vooral het piekeren is funest. Mijn agorafobie zonder anticipatie-angst zou veel draagzamer zijn!
Hij heeft ook vastgesteld dat ik me zekerder voel met een goed gevulde maag, waarschijnlijkheb ik een lage bloedsuikerspiegel waardoor ik op bepaalde tijden moet eten, anders word ik beroerd. Het is ook zo dat ik in een enge situatie extra paniekerig wordt als ik niet goed gegeten heb. Stiekem wist ik dit wel, maar onbewust dus. Wat eten betreft ben ik ook vrij 'dwangmatig'. Als ik er vanaf wijk word ik al snel licht in mijn hoofd en misselijk. Wat betreft jouw overgeeffobie, zoiets dergelijks heb ik ook gehad toen ik 15 was. Gelukkig wist ik toen nog niet dat het psychisch was en is het vanzelf overgegaan. Maar overgeven hoort ook bij mijn doemscenario, een ontzettende gêne als dat gebeurd bij vreemden in de buurt.

Bedankt voor je peptalk hoor! Haha!

Kan ik jou nog ergens mee oppeppen? Clown

**Geplaatst**: 10-08-07 16:54

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 16:54

Jeetje wat veel berichtjes.. Heb het net even doorgelezen, heel herkenbaar!

Shaienne: Bij mij begint het idd ook in m'n keel. Hele tijd slikken, concentreren op dingen om afleiding te zoeken.. Ik neem nu elke dag valeriaan, als ik opsta, dan ben ik meestal wel rustig op m'n werk. Oxazepam heb ik ook, nog 3 tabletten, maar die neem ik liever niet, heb ze wel overal mee naartoe, want stel je voor als....

Ik doe gewoon alles nog. Ik ben zelfs afgelopen zaterdag op stap geweest tot half 3. M'n hersenen draaien idd overuren, zo voelt het. Ben snel moe. Maar ik slaap wel erg goed.

Slapen jullie ook gewoon goed? Dat vind ik het rare, want je hersenen zijn toch continu bezig. Als ik voorheen een drukke dag had, merkte ik gelijk dat ik minder sliep...

**Geplaatst**: 10-08-07 16:56

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 16:56

ik raad je sterk aan om aan YOGA te gaan doen
yoga is heel erg gericht op de ademhaling, als je je ademhaling kunt gaan controleren, voorkom je hyperventilatie en kun je rustiger blijven tijdens een paniekaanval

**Geplaatst**: 10-08-07 19:05

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 19:05

Mijn angsten zijn allemaal zo vreemd dat ik niet weet waarvoor ik bang ben.
Mijn lichaam reageert gewoon en dan staat mijn gevoel en lichaam apart.Op me werk heb ik het ook wel eens zonder aanleiding.En soms heb ik dagen dat ik geen last heb.Dus ik heb niet iets waarvoor ik specifiek bang ben.(Daarom helpt met cognitieve therapie je angsten opzoeken ook niet.Omdat ik 10 keer naar Heino kan rijden dat het super goed gaat en de 11de keer niet.Dus er valt niet mee te oefenen!)
Wel natuurlijk het verlaten van mijn vertrouwde dingen,mijn huis,mijn ouders,en ver weg zijn van huis.Ook altijd een uitweg zoeken als ik ergens ben.Waar is de wc en waar is de uitgang mocht er iets zijn dan kan ik weg.
Met dat eten herken ik heel goed.Sinds ik 2 jaar geleden gestopt ben met roken moet ik veel vaker eten.Mijn suikerspiegel daalt en ik word daar beroerd van.Die verschijnselen lijken erg op angst waardoor er een paniekaanval na komt bij mij in elk geval.Op gezette tijden eten doe ik dus ook.Ik zorg ook dat ik altijd eten bij me heb.Ik snoep bijna niet en eet bijna geen koekjes ik moet zeggen dat dat me goed doet!Ik heb me laten testen op suiker maar geen afwijking te zien.Ook heb ik mijn schildklier laten testen en die was ook prima!Niks aan de hand met mij dus.
Verder gaat het momenteel prima met me hoor Haha!

Ik werk gewoon heb sinds 3 maand weer een fries te rijden 6 dagen in de week kan doen en laten met haar wat ik wil ben ik helemaal vrij in.
Paarden doen je enorm veel goed met dit probleem trouwens heerlijk die beesten Haha!

Verder ga ik gewoon kleine stukjes de stad weer uit en de stad zelf in en degelijke.Mijn opbouw zit er weer in en ik laat het niet meer zover komen dat dit me weer afgepakt wordt!
Als ik de klachten voel opkomen ga ik gewoon door!En als het erger wordt zet ik een liedje op wat ik ken en ga ik meezingen in de auto dan zakt het vaak ook af haha.

**Geplaatst**: 10-08-07 19:12

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 19:12

Ik weet niet of ik hetzelfde heb, maar ik heb vaak als ik aan het werk moet dat ik duizelig wordt, en overal steken krijg. Ik raak dan in paniek en wil naar huis. Daar voel ik me veilig.

Nouja, in ieder geval sterkte met dit, en zal het zeker blijven volgen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-07 19:26

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-07 19:26

crossmonster schreef:
ik raad je sterk aan om aan YOGA te gaan doen
yoga is heel erg gericht op de ademhaling, als je je ademhaling kunt gaan controleren, voorkom je hyperventilatie en kun je rustiger blijven tijdens een paniekaanval

Zelf heb ik geen last van hyperventilatie en mij is aangeraden geen ademhalingsoefeningen te doen, omdat ik me dan juist ga focussen op mijn ademhaling en dus op mijn lichaam waardoor ik juist in paniek kan raken. Wel adem ik doorgaans naar m'n buik, maar op zo'n moment heb ik daar geen boodschap aan. Misschien hebben andere wel wat aan, hopelijk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-07 19:38

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-07 19:38

@ Roelke_: Ik heb ook zo'n brok in mijn keel als ik aan mezelf voel dat ik een paniekaanval ga krijgen. Ik kan dan zo ontzettend moeilijk blijven zitten, ik ga steeds opnieuw verzitten, kijk continue verschrikt om mij heen en wil het liefst zo snel mogelijk wegrennen. Ik heb het bij mijn laatste paniekaanval uitgezeten, onder leiden van manlief. Het zakte binnen 10 seconde toen ik dacht 'Laat maar komen die handel!' En daarna was alles weer goed. Misschien een tip voor jullie, verlaat pas een enge situatie als de angst weg is, dan is de stap voor de volgende keer minder groot. Ik kan tegenwoordig ook weer zonder al teveel stress naar de kroeg (daar waar ik voor de eerste keer bijna flauwviel), vooral van tevoren een beetje zenuwachtig, maar zolang ik aan het dansen en ouwe*oeren ben gaat het prima. Haha!

Ik sliep voorheen super, soms als ik me erg druk maak over mn agorafobie word ik wakker met het gevoel alsof ik stik. Dat is net voordat ik in slaap sukkel zeg maar. Ook heb ik vaak zo'n wakker-schrik moment alsof ik van de trap lazer, vaker dan voor de agorafobie. Soms wel zes keer achter elkaar.

@ Misty: Dat lijkt me erg vervelend zeg. Ben je dan voor elke situatie angstig of voor de een meer dan de ander, of misschien wel helemaal niet bij sommige? Precies wat jij beschrijft met de vluchtwegen uitstippelen als je ergens bent: daar is de wc, die weg moet ik lopen bij een aanval, en ook: kan ik snel genoeg bij de wc zijn als ik moet kotsen Vork

Die blijft erin zitten, terwijl ik absoluut geen last meer van misselijkheid heb zoals op mijn vijftiende.

Misschien kan ik dat ook eens laten testen. Ik heb thuis zo'n bloedsuiker apparaatje waarmee ik soms m'n bloed prik en opmeet. Soms zit ik zelfs op de 1.2 Sigaar

Maar dan voel ik me niet eens zo anders dan met 6.

Even lekker je verstand op nul en een moment zonder paniek is heerlijk! Dan kan je weer energie opbouwen voor het volgende piekermoment. Goed om te horen dat je zo vastberaden bent! Ik kan ineens heel vastberaden zijn, maar het kan ook zo weer weg zijn als het te dichtbij komt. Iets over een week plannen is makkelijk, maar net voor HET moment schijt ik in m'n broek. Clown

**Geplaatst**: 10-08-07 21:04

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 21:04

Nee ik ben niet voor elke situatie angstig het allermoeilijkste vind ik om weg te gaan.Samen met anderen.En ik heb het dan over verder van huis zijn.Doe het nog liever alleen zodat ik een ander niet opzadel met mijn problemen en gevoelens.Eigenlijk gaat het bijna altijd goed.En ook ik heb geen hyperventilatie en mijn symptomen worden wel steeds zwakker dus dat scheeld een hoop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-07 22:01

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-07 22:01

Ah, om de vertrouwde omgeving te verlaten dus? Trek je dan voornamelijk aan op je huis of ook om je familie/vrienden of misschien woonplaats? Ik snap wat je bedoelt, sommige dingen doe ik ook veel liever alleen. Gewoon omdat ik een leuke dag voor anderen niet wil verpesten door weg te gaan. Laatst werd ik bijvoorbeeld meegevraagd naar een concert, maar als het met mij niet zou gaan zouden anderen zich geroepen voelen ook naar huis te gaan. Dat vindt ik het l*lligste van alles.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-07 22:03

Re: Agorafobie

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-07 22:03

T3mptati0n schreef:
Ik weet niet of ik hetzelfde heb, maar ik heb vaak als ik aan het werk moet dat ik duizelig wordt, en overal steken krijg. Ik raak dan in paniek en wil naar huis. Daar voel ik me veilig.

Nouja, in ieder geval sterkte met dit, en zal het zeker blijven volgen!

Het veilig voelen thuis en de paniek voorafgaand aan duizeligheid zijn wel herkenbare punten, maar ik weet niet of jij doorgaans bang bent om een situatie aan te gaan? Ben jij bang om in paniek te raken of een 'aanval' te krijgen? Vermijd je daardoor dingen of 'blijft' het bij een acute duizeligheid?
Gewoon nieuwsgierig hoor. Vork

Vragenuurtje.

**Geplaatst**: 10-08-07 23:27

Re: Agorafobie

Geplaatst: 10-08-07 23:27

Wat een herkenbare vehalen allemaal!
Ik heb zelf ook dat ik niet weet wanneer het me weer zal overkomen.Zo is er dagen achter elkaar niets aan de hand en dan zomaar ineens is het er weer.Ik heb ook Oxazepam in mijn tas voor het geval dat en soms neem ik ze bij voorbaat in als ik iets moet doen waar ik verwacht dat het wel eens mis zou kunnen gaan.Ik heb er 5 gekregen van de huisarts op 22 juni en ik heb er nog 1,5 dus het meest van de tijd kan ik mezelf best aardig in de hand houden Bloos