moonsparkle schreef:Ik kan wel een meeting organiseren voor mensen die t eng vinden om te meetenhaha
Whahaha. Goeie! Vraag me dan alleen wel af of er iemand komt, als iedereen het eng vindt
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
moonsparkle schreef:Ik kan wel een meeting organiseren voor mensen die t eng vinden om te meetenhaha
Emilion1985 schreef:Belachelijk zeg. Dan ondek je wel weer wie je vrienden zijn!![]()
Maar heb je behalve 'internetvrienden' geen andere mensen waar je wél goed mee op kunt schieten en échte vrienden zijn?

) en dan leer je elkaar een beetje kennen
,miss daarna een meeting?
wie weet .. Laura24 schreef:Ook ik voel me eenzaam... Al best lang eigenlijk. Toen het zo'n 1,5 jaar geleden uitging met mijn vriend, dacht ik mooi: en nu ga ik van het leven genieten!! Eigen huisje, leuke vrienden... Dat liep helaas wat anders. Mijn "vrienden" bleken helemaal niet voor mij klaar te staan, en ik ving in een gesprek op dat ze eigenlijk alleen met mij omgingen omdat ik bevriend ben met een goede vriendin van hun (ze waren voorheen met zn allen een band, de zangeres daarvan kende ik al veel langer). Die vriendin zie ik nu nog wel, al wordt dat contact ook steeds minder, we groeien uit elkaar. daarnaast heeft ze nu een vriend aan de andere kant van het land, dus afspreken wordt steeds lastiger.
Ik heb het altijd al moeilijk gevonden contact te maken, nieuwe mensen te ontmoeten. Nu heb ik dus 1 vriendin, en een paar goede kennisen (meiden van de manege voornamelijk) Die meiden zijn hardstikke gezellig en leuk, maar hebben ook hun eigen (drukke) levens... Als ik voorstel wat te gaan drinken ofzo, is dat heel lastig afspreken, iedereen heeft hele "bevestigde" vriendengroepjes enzo, is heel moeilijk om daar "bij te gaan horen". Daarnaast heb ik inmiddels een andere baan, kan het wel met mijn collega's vinden hoor, maar duurt altijd vrij lang voordat ik me ergens thuisvoel...
Ik zit dus bijna elk weekend alleen thuis, te lezen, te bokken, tv kijken en het huishouden, daar komt mijn leven op het moment zo'n beetje op neer... Als ik al iets leuks ga doen, stadten ofzo, is dat meestal met mn moeder. Ik heb (gelukkig) een goede band met haar, maar mensen beginnen me nu toch wel wat vreemd aan te kijken als ze vragen wat ik dit weekend heb gedaan... Meestal is het antwoord "niets" of "ik ben met mn moeder...."
Ik probeer wel leuke dingen te ondernemen zelf, maar altijd komt het erop neer dat ik me dan nog eenzamer ga voelen... Zoals alleen naar de sauna, dan zie ik daar vriendinnen, stelletjes etc gezellig zitten kletsen... En ik weer alleen...
kvond het vroeger ook makkelijker om vrienden te maken,maar door omstandigheden gaat het nu steeds moeizamer ..en ik wordt stiekem ook altijd een beetje jaloers als ik andere vriendinnengroepjes zie,dan denk ik ,,tja vroeger hoorde ik ook bij zo,n groepje..nu niet meer.
,maar ik wil niet mijn leven laten verpesten dus daarom probeer ik zo veel mogelijk te genieten.al gaat dat soms wel moeizaam
Emilion1985 schreef:Om je verlegenheid te overschaduwen hé? Zoveel praten dat het net lijkt alsof je niet verlegen bent.
Flew schreef:Zo'n topic lijkt me wel leuk, maar mag ik er als niet vriendloze maar momenteel wel eenzame en verveelde bokker er ook in?
Emilion1985 schreef:@Moonsparkle: Ja, en dan onder het praten bedenken hoeveel onzin je wel niet uitkraamt, maar gewoon rustig door gaat. Alles beter dan stil zijn, want dat valt meer op.
ik praat ook best vaak over dingen ,die andere mensen waarschijnlijk toch niet interesseren
alleen maar om te zorgen dat er niet zo,n ongemakkelijke stilte valt
van sommige dingen weet ik gewoon wel wat vanaf. Maar ken jou voor de rest nog totaal niet. Of is dit alles wat iedereen van jou moet weten soms?
volgens mij ben je in dit topic al best populair
wil jij dan een nieuw topic openenen?