Meid ik weet precies hoe het voelt, ik heb hier ook al 1,5 jaar last van. Bloeddruk goed, geen migraine, spanninshoofdpijn niet, géén medicijn dat helpt, het komt overal doorheen... Brufen of ibuprofen oid neem ik allemaal niet, wil al die zooi niet in m'n lichaam maar dat is een keuze die ik maak.. Ik leer er nu mee leven en als ik naar m'n moeder kijk... Het zal niet meer overgaan bij mij..
Het hangt bij mij deels af van stress enzo, maar zit voor een groot deel toch in m'n genen.. Het enige wat ik kan doen tijdens een aanval is op bed gaan liggen en slapen, gebeurt het op school, ik kan wel blijven maar ik neem niets op, ik word écht gek van de herrie, ik kan amper geluid en licht verdragen.. Om gek van te worden dus, want mijn klas is niet altijd rustig.. Dus dan meld ik me ziek en ga thuis naar bed..
Het enige waarbij m'n hoofdpijn wegzakt, is bij m'n pony gaan zitten.. Op de een of andere manier trekt het dan áltijd weg.. Tot ik weer naar huis ga, dan komt het weer even hard terug.. Maar m'n (verzorg)pony is echt m'n grootste vriendin..
Maargoed, ik kan je niet veel meer toewensen ofzo dan sterkte!