
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Denise_Perla schreef:Sinds ik werk in de dierenwinkel en ik dus klanten moet helpen, is het wel verminderd. Ik ben er best blij mee, want vroeger af en toe echt gek van mezelf (en anders mijn ouders wel)
Narya schreef:Check, ook zo'n type. Daarnaast heb ik een telefoonfobie, al bel ik liever onbekenden dan bekenden. Raarrrrr.
moonsparkle schreef:sja t vriendjes zoeken is tegenwoordig niet zo lastig. 3 lange sja hoe noem je t relaties gehad, allemaal via internet leren kennen
Shirley_ schreef:Ik ben ook verlegen, maar dit komt meer doordat ik onzeker over mezelf ben.
Als ik bijvoorbeeld een bekende zie op school, waar ik een paar jaar geleden bij in de klas heb gezeten, weet ik niet of ik ze gedag moet zeggen ja of nee. Meestal kijk ik dan maar naar de grond of de andere kant op, zodat ik ze "zogenaamd" niet zie.
Bellen vind ik nooit zo irritant, alleen met echte onbekenden vind ik het niet zo fijn. Ik irriteer me alleen aan die mensen die vragen of je ouders thuis zijn, dus meestal laat ik de telefoon gewoon afgaan als mijn ouders er niet zijn.
Op MSN ben ik weer wel onzeker. Dat als ik tegen iemand ga praten: "Willen ze wel dat ik met hun praat?" ofzoiets dergelijks. Daarom sta ik altijd op Bezet, zodat mensen tegen mij gaan praten.
Maar dingen zoals naar de winkel gaan en naar de tandarts gaan, doe ik niet graag alleen, omdat ik dan bang ben dat ze mij af gaan zeiken of omdat ik iets fout doe.
Bij mijn vriendinnen of andere bekenden waar ik langer met mensen ben, dan kom ik wel los. En kan ik ook gewoon mezelf zijn en heb ik ook niet last van mijn onzekerheid. Heel gek.
marleen_usar schreef:Voor een spiegel kan je erg goed oefenen, dat moet je dan wel iedere dag doen.Ga de confrontatie aan met je zelf, kijk jezelf in de ogen.En zeg gewoon wat ben je tot een tut,echt het werkt goed.