Bokt.nl

Barmat schreef:

Behalve... bij begrafenissen! Ik weet niet wat het is, maar dan moet ik eigenlijk altijd lachen, echt tot slappe lach aan toe... en dat terwijl ik het écht niet leuk vind ofzo, zeker bij een dierbaar persoon niet..... toch knap l-u-l-l-l-ig

Barmat schreef:

Ik jank wat af, ben een emo-persoon....

Behalve... bij begravenissen! Ik weet niet wat het is, maar dan moet ik eigenlijk altijd lachen, echt tot slappe lach aan toe... en dat terwijl ik het écht niet leuk vind ofzo, zeker bij een dierbaar persoon niet..... toch knap l-u-l-l-l-ig

nienke_92 schreef:

Ik huil eigenlijk nooit! Ik ben van mezelf heel gesloten en laat anderen niets van mijn gevoelens weten (zelfs mijn ouders eigenlijk niet). Ik vertel ook nooit wat over mezelf. Als er dus echt iets erg gebeurt kan ik ook echt niet huilen, hoe graag ik dat ook zou willen! Ik huil alleen als ik echt alleen ben bijv. als ik in bed lig. Maar dit komt echt niet vaak voor! (ik ben laatst bij een homeopaat geweest en die zei dat ik zo was. Zelf heb ik er zo nog nooit bij stil gestaan)

Dus het zou best kunnen "niet huilen". Het ligt gewoon aan de persoon die je bent en hoe je je voelt.

MoonChloe schreef:

Careano schreef:

Volgens mij kan dat wel hoor.. Dat idee heb ik wel dat dat kan.

Ik huil ook niet echt bij dingen waar je bij 'hoort' te huilen. Bij begravenissen huil ik nooit.. Dat kan ik niet, geen idee waarom. Soms schaam ik me dan, want iedereen zit daar zo verdrietig en dan denken ze dat ik het niet erg vind ofzo..

Ik heb meer dat ik dingen opkrop, en dan als ik een keer huil, bijv. als m'n vinger tussen de deur komt ofzo, dan huil ik ook gelijk om al die dingen waar ik toen niet om gehuild heb, haha. Lekker duidelijk

Oh dat over begravenissen, zo was ik op een crematie van een best dierbaar persoon. Ik was 1 van weinigen die niet huilden. Maar uiteindelijk door een bepaald iets ben ik keihard in huilen uitgebarsten. Verder ben ik daarna ingestort maar toen heb ik maar 5 minuten gehuild en sindsdien heb ik ook niet meer gehuild.
Iig niet meer om 'emotionele' dingen. Ik huil thuis wel vaak omdat het me dan niet uitmaakt of ze me zien huilen maar vaak ben ik dan ook superkwaad.

Mijn beste vriendin heeft mij nooit zien huilen en dat terwijl ik haar toch wel al 3 jaar ken en wij samen op kamers wonen en samen 2 jaar op internaat hebben gewoond.

Tr3z3l_l0v3r schreef:

ik huil ook niet snel, ook met begravenissen idd niet.
Wel vandaag bijv. toen mijn paard verkocht werd en die vrouw zei dat ik er geen moeite mee leek te hebben, toen hield ik het niet meer droog
En bijv. als ik kwaad ben en in gesprekken als iemand ook maar een beetje een boze toon o.i.d. tegen me opzet krijg ik al bijna tranen, dat vind ik echt zwaar irritant, want wordt je aangesproken door iemand dat je bijv iets fout doet begin ik al bijna te huilen

Maethoriel schreef:

Barmat schreef:

Ik jank wat af, ben een emo-persoon....

Behalve... bij begravenissen! Ik weet niet wat het is, maar dan moet ik eigenlijk altijd lachen, echt tot slappe lach aan toe... en dat terwijl ik het écht niet leuk vind ofzo, zeker bij een dierbaar persoon niet..... toch knap l-u-l-l-l-ig

Is écht niet gek en iets om je voor te schamen.
Het kan voor knap lastige en vervelende situaties zorgen, maar ook lachen is een vorm van ontlading.
Waar de één in tranen uitbarst, moet de ander lachen. Heeft niets te maken met gevoelloos zijn of het niet erg vinden, vaak kun je er niets aan doen en vind je het zelf ook heel rot dát je moet lachen

Barmat schreef:

Ik jank wat af, ben een emo-persoon....

Behalve... bij begravenissen! Ik weet niet wat het is, maar dan moet ik eigenlijk altijd lachen, echt tot slappe lach aan toe... en dat terwijl ik het écht niet leuk vind ofzo, zeker bij een dierbaar persoon niet..... toch knap l-u-l-l-l-ig