miekie schreef:Ik denk eigenlijk dat je beter tot na de begrafenis had gewacht met praten met je vriend over jullie beëindigde relatie.
Mn ex en ik wisten gewoon niet hoe we met elkaar om moesten gaan.. het was uit, ik wilde m terug en hij twijfelde.. Ik weet niet of je dat ooit meegemaakt hebt.. maar als je dus niet weet wat je te wachten staat en je weet dat praten duidelijkheid zal brengen, dan is wachten erg slopend..
miekie schreef:Even vanuit zijn moeders oogpunt gekeken..
Vader overleden en relatie tussen zoon en vriendin is uit.
Wat heeft prioriteit? Vader komt nooit meer terug, dus vader staat absoluut op nr 1 op dit moment! Over die relatie kan een week later ook nog gepraat worden bij wijze van spreke.
Voor zijn moeder komt er nu heel veel op haar af. Oké haar vader lag misschien al even op sterven, het blijft toch een klap kan ik je vertellen hoor! De dood is nu eenmaal iets definitiefs.
Voor je moeder is die relatie nu even 'gezeur' zeg maar en dat kan ik me goed voorstellen. Ze moet haar vader naar zijn graf gaan brengen en daar vanalles voor gaan regelen. En ja sorry, op zo'n moment staat een ex-schoondochter even niet op nummer 1 en kan je die er even niet bij gebruiken, want je hebt dan al genoeg aan je hoofd!
Je wilt dan dat enkel je overleden vader centraal staat en geen 'gezeur' eromheen.
Ik kwam daar ook niet om met zijn moeder te praten, maar met mijn ex.. En hij was eigenlijk harstikke blij dat ik toch gekomen ben.. omdat hij eigenlijk ook wel heel goed wist dat we niet uitgepraat waren.. Die ma had hier dus eigenlijk weinig mee te maken.. alleen dat we even in één kamer zaten met koffiedrinken...
miekie schreef:Verder, als het de wens van zijn moeder is dat jij niet bij de begrafenis zelf bent, dan heb je die te respecteren vind ik hoor. In feite is jullie relatie uit op dit moment (al zijn jullie er nog niet helemaal uit, het zal niet voor niets uitgegaan zijn en vast al het een en ander aan vooraf gegaan zijn) en ik denk dat moeder ergens bang is om het risico te lopen dat er tijdens de begrafenis een spanning tussen jou en je ex merkbaar zal zijn, die je simpelweg niet kunt gebruiken op de begrafenis van je vader. En dan vind ik het wel netjes dat ze zei dat je wel bij de kerkdienst enzo aanwezig mocht zijn.
Ehm dit klopt niet helemaal. Ik was dus gewoon niet uitgenodigd voor die begrafenis, zijn ma zag me liever nooit meer en het allerliefst had ze dat zijn ex en ik elkaar ook nooit meer zagen. Helaas is dat onmogelijk, want we zijn collega's.. Maar goed, ze heeft het recht niet om iemand te verbieden om op een begrafenis te komen. Ik ben gisteren wel geweest, samen met mijn moeder. Alleen naar de begrafenis zelf, niet naar de dienst, daar was ik nog niet beter genoeg voor
Toen de hele stoet dus langsliep, de begraafplaats op, kwam zijn moeder dus vanzelfsprekend ook langs.. en ze zat echt te kijken van: dat jij het lef nog hebt om hier te komen, heb ik het je niet duidelijk genoeg gemaakt? *overigens, ik voelde dat op dat moment zo, mijn moeder zei achteraf dat zei dat ook dacht, dus..* En ik ben niet voor die moeder of voor mijn ex op die begrafenis geweest, maar voor mezelf. Zodat ik afscheid kon nemen van de man die ik anderhalf jaar opa heb mogen noemen, en toch nog een soort laatste 'eer' aan hem heb kunnen tonen...