DianneF schreef:ik ken het ook! ik ben verschrikkelijk bang om over te geven.. het gaat dit jaar wat beter, maar een paar jaar geleden.... pff.. ik durfde niet meer uit te gaan en niet meer ergens wat te drinken of wat te eten, ik durfde niet meer bij een vriendin te slapen.. en ik maakte mezelf ook altijd misselijk! en ik raakte dan ook helemaal in paniek. ook verkeerd ademhalen en trillen wordt helemaal duizelig.. ik ben hiervoor ook naar de dokter geweest en die zij dat als het mn leven echt begon te beinvloeden dat ik dan in therapie moest, maar heb dit nog nooit gedaan. ik heb ook een tijdje op emotofobie.nl gezeten, maar ik kon merken door de verhalen van de anderen, hoe die ermee omgingen en wat hun angst was dat het bij mij alleen maar erger werd en ik kom hier dus ook nooit meer. sinds dit jaar gaat het een stukje beter, maar ik ben er nog laaaaannnggg niet vanaf! mn vriendin had hier eerst ook last van, heel bang om over te geven. en zei heeft vorig winter wel 5 of 6 dagen gehad dat ze moest overgeven en ze zei: hoe vaker je het doet hoe minder eng het wordt. ze vond de eerste keer ook nog heel eng, maar nu vind ze het al lang niet meer zo eng. maar het stomme is ook, ik weet ook echt niet meer hoe het is om over te geven ik denk dat het wel 14 jaar geleden is dat ik voor het laatst heb overgegeven. misschien komt hier de angst ook wel door. heel veel mensen praten ook over overgeven als of het het ergste is van de wereld, maar ik bedenk nu in mezelf dat het dat echt niet is, en als je hebt overgegeven dat het juist oplucht. ik was laatst trouwens op stal en toen moest er een meisje op 20 meter van mij ook overgeven en toen raakte ik wel helemaal in paniek. ik ging in 1x beetje zingen om het geluid van het kokhalzen niet te horen en ben snel weggelopen. daarna kwam het meisje langs me heen lopen en heb nog gevraagd of het ging, maar ze was wagenziek en daar kwam het door. en dan maakt het me ook niks uit , als het maar niet besmettelijk is. ik werk overigens ook in een hotel (schoonmaak) en ik had laatst een wc waar volgens mij ook in gekotst was en toen heb ik aan een ander gevraagd of die de wc wou schoonmaken (dat kan ik echt niet) zei heeft de wc schoongemaakt en ik daarna zelf nog een keer. ik probeer elke keer mn grenzen te verleggen en hoop het zo steeds minder eng te vinden.
ik heb trouwens vorig jaar ook een boek besteld. "misselijk van angst" en dat is ook van mensen met een fobie voor overgeven en hoe hun er vanaf zijn gekomen en tips enz.. ik heb hier veel aan gehad.
nou dit was mijn verhaal. haha
als je nog wat wilt weten pb me maar!
in jouw verhaal zie ik echt precies mezelf. ik wist helemaal niet dat er meerdere mensen waren die hier last van hadden, dacht dat ik een domme uitzondering was.
ik heb ook erover gedacht om in therapie te gaan bij een psychiater, maar sinds een paar maanden gaat het eigenlijk een stuk beter, denk dat het ook komt omdat ik er beter mee overweg kan als ik zo'n paniekaanval krijg.
en als iemand bij mij in de buurt moet overgeven, probeer ik zo snel mogelijk weg te gaan, want dat kan ik echt niet aan.
in het begin dacht ik zelfs dat ik gek in de kop was, maar nu besefde ik dat het gewoon een fobie is.
Geplaatst 
