Bokt.nl

Tamaartje22 schreef:

Ik heb zelf een eetstoornis en ik vind je idd wat oppervlakkig weet jij wat er in die mensen omgaat?
Weet je wat er achter zit? Hoe die mensen over zich zelf denken???? waar het uit voort komt?

IK ben niet zielig en dat hoef je me ook niet te vinden maar vind het wel raar dat je zo een mening hebt over iets terwijl je echt helemaal niks over die mensen weet!

En vind je ook dat dikke mensen dik zijn door hun eigen schuld gewoon omdat ze zin hebben om zich vol te proppen?

Babeth schreef:

De een heb ik totaal geen medelijden mee want die doet het zichzelf aan.
De ander kan er niks aan doen, maar krijgt het door allerlei problemen.
Dus met de een heb ik wel te doen en met de ander niet.

Meissie17 schreef:

Ik heb de verschrikkelijk eetstoornis BED gehad, dit heb ik totaal niet zelf gedaan omdat ik altijd ben gepest vanaf groep 1 omdat ik toen gewoon verlegen was begon het al!! vreselijk al die schooljaren. toen ik op de middelbare school kwam d8 ik dat dit over zou gaan het gepest, maar nee hoor mijn nachtmerrie werd waar en de pesterijen waren verschrikkelijk. Mijn broek werd aangetrokken onder de gymles en mijn vriendin betrapte ze hier op, als ik in de gangen liep boem boem renat komt eraan pas op er komt een aardbeving aan. Op een gegeven moment werden er sexuele uitingen tegen mij gedaan en werd ik bestast door een klasgenoot. Ik vond dit verschrikkelijk en heb dit aan mijn moeder vertelt toen kwam alles boven water, en heb ik hulp gezocht want mijn moeder wist zeker dat dit mij grote hoeveelheid aan eten ook veroorzaakte en dit was ook waar. Dus nu ik op het MBO zit heb ik een leuke klas en weet je wat het mooiste is ? ik word geaccepteerd voor het eerst in mijn leven werd ik geaccepteerd door mijn klas.

Ik ben ontzettend veel aangekomen en ben nu druk met afvallen, ik durf niet meer te paardrijden om dat ik te zwaar weeg en als ik sommige reacties hier op bokt lees zou ik nooit meer kunnen paardrijden.

Maar toch trek ik de stoute schoenen aan en begin december/januarie met paardrijden.


Misschien heb je hier iets aan

Meissie17 schreef:

Ik heb de verschrikkelijk eetstoornis BED gehad, dit heb ik totaal niet zelf gedaan omdat ik altijd ben gepest vanaf groep 1 omdat ik toen gewoon verlegen was begon het al!! vreselijk al die schooljaren. toen ik op de middelbare school kwam d8 ik dat dit over zou gaan het gepest, maar nee hoor mijn nachtmerrie werd waar en de pesterijen waren verschrikkelijk. Mijn broek werd aangetrokken onder de gymles en mijn vriendin betrapte ze hier op, als ik in de gangen liep boem boem renat komt eraan pas op er komt een aardbeving aan. Op een gegeven moment werden er sexuele uitingen tegen mij gedaan en werd ik bestast door een klasgenoot. Ik vond dit verschrikkelijk en heb dit aan mijn moeder vertelt toen kwam alles boven water, en heb ik hulp gezocht want mijn moeder wist zeker dat dit mij grote hoeveelheid aan eten ook veroorzaakte en dit was ook waar. Dus nu ik op het MBO zit heb ik een leuke klas en weet je wat het mooiste is ? ik word geaccepteerd voor het eerst in mijn leven werd ik geaccepteerd door mijn klas.

Ik ben ontzettend veel aangekomen en ben nu druk met afvallen, ik durf niet meer te paardrijden om dat ik te zwaar weeg en als ik sommige reacties hier op bokt lees zou ik nooit meer kunnen paardrijden.

Maar toch trek ik de stoute schoenen aan en begin december/januarie met paardrijden.


Misschien heb je hier iets aan

Citaat:

Oke, maar nogmaals, het is vaak een samenloop, ik kan wel een paar dingen noemen die mee kunnen spelen, maar het kan ook hele andere oorzaken hebben. Wat wij in de praktijk veel meemaken is onzekerheid en perfectionisme. Mensen die erg onzeker zijn, vaak twijfelen aan hun eigen kunnen, en bang zijn om fouten te maken. Ze denken vaak negatief over zichzelf, omdat ze de dingen die ze fout doen zichzelf zwaar aanrekenen en de goede dingen nauwelijks opmerken, en vanzelfsprekend vinden. Andere mensen zijn altijd beter, slimmer, mooier enz. Deze manier van denken zit meestal al in de persoon zelf, maar wordt vaak wel aangewakkerd en in stand gehouden door ervaringen die in de loop der tijd zijn opgedaan. En dat kunnen kleine opmerkingen zijn, die hard aankomen omdat ze er zelf ook al gevoelig voor zijn. Het is niet leuk om op deze manier tegen jezelf aan te kijken, en een eetstoornis komt ook niet zomaar uit de lucht vallen. Dit is een symptoon, en komt niet zomaar. Bij de behandeling hiervan wordt er dan ook niet alleen aan de eetstoornis gewerkt, maar je moet er achter komen waarom je dit hebt ontwikkeld, zodat je het bij de oorzaak aan kunt pakken. Dat is vaak erg zwaar en confronterend. Dan zie je dus in dat je veel te onzeker bent, dat je moet leren om jezelf te waarderen om wie je bent. Want perfect willen zijn zorgt alleen maar dat je steeds negatiever over jezelf gaat denken en dus alleen maar ongelukkiger wordt. Hierbij kan ik mezelf wel als voorbeeld nemen, ik was ook altijd onzeker en had een hekel aan hoe ik er uit zag. Ik dacht dat dat over zou zijn als ik dun zou zijn, dat wordt je ook aan alle kanten voorgespiegeld. Toen ik een paar kilo afviel voelde ik me inderdaad zekerder van mezelf, en uiteindelijk zorgde dat dat ik er in doorsloeg. het afvallen gaf me het gevoel dat ik iets waard was, dat ik iets kon. Nu heb ik ondertussen wel geleerd dat geluk vanuit jezelf moet komen, en niet afhankelijk moet zijn van wat je weegt. Door een eetstoornis leer je heel veel, vooral van je zwakke punten. Want deze zwakke punten worden je valkuil. Een eetstoornis is stinkmodder, maar leert je wel inzien dat je aan deze punten moet werken, zodat je stevig in je schoenen gaat staan.

Wat ook mee kan spelen zijn bijvoorbeeld eerdere traumatische ervaringen. Als je erge dingen hebt meegemaakt en niet hebt kunnen verwerken kun je dit onderdrukken door je ergens anders op te storten. Door helemaal op te gaan in je dieet, het tellen en uitrekenen van calorieen, het sporten enz, hoef je minder aan andere dingen te denken. Bovendien werkt het verdovend om niet te eten. Je wordt duf en kunt je amper concentreren. Een manier dus om andere dingen uit te weg te gaan.

Mensen die zijn aangerand of verkracht kunnen zo'n afschuw van hun lichaam krijgen dat ze anorexia krijgen. Oke, ze zijn dan ziek, maar moeten de vingertjes dan niet eerder wijzen naar de daders van verkrachtingen? DIE zijn in mijn ogen ziek, die hebben geen idee wat ze mensen aan kunnen doen. Je kunt jezelf dan zo niks-waard voelen, en een hekel krijgen aan je eigen lichaam, dat je hier niet goed meer voor kunt zorgen. Bovendien: als je afvalt wordt je letterlijk kleiner, minder vrouwelijk, je borsten worden kleiner, je menstruatie blijft weg, je krijgt weer meer het lichaam van een meisje. Omdat je (onbewust) bang bent om een vrouw te worden.
Of de angst om volwassen te worden, denken dat je niet op eigen benen kunt staan. Door veel af te vallen blijf je klein en afhankelijk.

Controle speelt vaak ook mee. Als je door bepaalde redenen het gevoel krijgt de controle te verliezen (mensen om je heen die overlijden, een vriend die de macht over je heeft, de angst om een ernstige ziekte te krijgen enz) kun je controle proberen terug te winnen door in ieder geval controle te hebben op je eetpatroon en je gewicht. JIJ bepaalt wat je wanneer eet, en JIJ zorgt dat je afvalt.

Tamaartje22 schreef:

Babeth schreef:

De een heb ik totaal geen medelijden mee want die doet het zichzelf aan.
De ander kan er niks aan doen, maar krijgt het door allerlei problemen.
Dus met de een heb ik wel te doen en met de ander niet.

Ik ben het absoluut niet eens dat mensen het hun zelf aandoen, ik d8 echt niet opeens op een dag vandaag ontwikkel ik even een eetstoornis daar ging heel wat aan vooraf en voordat ik het uiteindelijk zelf accepteerde dat ik het had was het al bijna te laat!

Mensen met een eetstoornis ontkennen dit meestal heel lang en willen niet eens inzien dat ze iets heel gevaarlijks met hun lichaam doen! Ik vecht iedere dag met mezelf om toch te eten en iedere dag wil ik dat ik als elk ander gewoon met eten om kan gaan i.p.v op deze manier.

pubelia schreef:

Tamaartje22 schreef:

Ik heb zelf een eetstoornis en ik vind je idd wat oppervlakkig weet jij wat er in die mensen omgaat?
Weet je wat er achter zit? Hoe die mensen over zich zelf denken???? waar het uit voort komt?

IK ben niet zielig en dat hoef je me ook niet te vinden maar vind het wel raar dat je zo een mening hebt over iets terwijl je echt helemaal niks over die mensen weet!

En vind je ook dat dikke mensen dik zijn door hun eigen schuld gewoon omdat ze zin hebben om zich vol te proppen?

dit kan ook een eetstoornis zijn, alleen veel mensen accepteren dat niet als zijn de eetstoornis....

Citaat:

Ik ken zat mensen die anorexia hebben omdat hun vriendinnen het ook hebben.
En vervolgens zeggen ze: Ja, ik heb het ook omdat zij het ook heeft. Anders hoor je er niet bij.
Dat vind ik pas sneu. Zoek een leven denk ik dan...

Babeth schreef:

Ik ken zat mensen die anorexia hebben omdat hun vriendinnen het ook hebben.
Dat vind ik pas sneu. Zoek een leven denk ik dan...

atilla schreef:

Citaat:

Ik ken zat mensen die anorexia hebben omdat hun vriendinnen het ook hebben.
En vervolgens zeggen ze: Ja, ik heb het ook omdat zij het ook heeft. Anders hoor je er niet bij.
Dat vind ik pas sneu. Zoek een leven denk ik dan...

uh serieus ken je mensen die anorexia krijgen omdat hun vriendin(nen) dat hebben?
eerlijk gezegd lijkt het me sterk...
Maar als da zo is dan zit er wat los bij die mensen

Chrisje92 schreef:

Hoi Bokkers,

Ik zou graag iets willen weten over eetstoornissen. Ik heb namelijk een bepaalde mening daarover, en ik wil graag weten of die mening een beetje klopt, zegmaar. Ik vind namelijk mensen met een eetstoornis bijna nooit zielig. Waarom niet? Omdat ik denk dat mensen met een eetstoornis het er zelf naar gemaakt hebben.
Ik wil graag weten of deze mening een beetje .. (hoe zeg ik dat?) eerlijk is.
Iemand die een eetstoornis heeft gehad kan hier denk ik het beste over vertellen, maar ik begrijp wel als dat een beetje te emotioneel is. Iemand die hier iets over te zeggen heeft?

Alvast bedankt.

ps. Ik hoop niet dat ik overkom als oppervlakkig persoon ofzo.. Ik sta open voor de mening van anderen.

Babeth schreef:

Citaat:

Ik ken zat mensen die anorexia hebben omdat hun vriendinnen het ook hebben.
En vervolgens zeggen ze: Ja, ik heb het ook omdat zij het ook heeft. Anders hoor je er niet bij.
Dat vind ik pas sneu. Zoek een leven denk ik dan...