Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
superwoman

Berichten: 18768
Geregistreerd: 04-11-04
Woonplaats: zuidholland

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 17:11

Zoals meerdere zeggen is het de houding die het doet.
Schijf eens op hoe je je gedraagd, wanneer je gepest wordt.
Kijk je ze aan of juist niet - wat zeg je etc....
Wat was de reactie toen -
Hoe kun je dat de volgende x anders laten verlopen..
je moet slim zijn, om het te laten stoppen - niet sterk
Met humor of zelfs zelfspot wil ook nog wel eens helpen...

Anoniem

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 17:41

Jeeetje, dat van jou is geen pesten meer, maar pure mishandeling!! Wat erg zeg!! Ik ben ook wel gepest, met name in de brugklas en de 2e klas en ook met name door 1 jongen. Die jongen was alleen wel onwijs grappig en ik kon er gelukkig altijd zelf ook wel om lachen. Ik had een beugel (buitenboord) en zat onder de pukkels, reden genoeg dus... Het was af en toe niet leuk nee, maar heb er gelukkig niks aan over gehouden. Ik had ook altijd wel goed contact met anderen in me klas en ik na school ging ik lekker met me pony bezig en was ik het zo weer vergeten.
Heel soms schoot ik zelfs zo in de lach over een opmerking van hem (soms waren ze echt raak hoor, maar wel goed bedacht) dat echt de halve klas me aankeek zo van die is gek! Maar hij was echt heel erg grappig! Tijdje terug kwam ik hem nog eens tegen en ik keek hem aan en hij draaide meteen zijn hoofde weg. Gaf me een goed gevoel dat hij mij niet eens aan durfde te kijken en ik hem wel

AthenaWytske

Berichten: 482
Geregistreerd: 06-08-04
Woonplaats: Kortessem, België

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 17:57

Helaas ken ik het ook. Het is nooit zo heftig geweest zoals hier werd beschreven en het is alleen maar met pijnlijke woorden gebleven.
In de lagere school was ik het zwart schaap, de laatste jaren ging het beter, maar ik was toch nog steeds de laatste die een uitnodiging kreeg voor een verjaardag of werd uitgekozen om een werkstuk te maken.
In het middelbaar ging het al niet veel beter. De eerste twee jaar gingen moeizaam, daarna is er een meisje in m'n klas gekomen en da's uiteindelijk m'n beste vriendin geworden. Ze verdedigde me als ze in de klas nog eens op mij uitvielen en ik kon het aan! Dit jaar doe ik m'n jaar over en zit ik in een nieuwe klas, zonder beste vriendin erbij! Vreselijk was het voor mij! Maar dat viel goed mee, tot voor kort tenminste... Ik krijg nu steeds de volle lading over me van een klasgenoot. Ik ben 18 en moet nog steeds me laten beledigen, dat knaagt! Ik probeer me te verdedigen maar da's niet zo makkelijk.
Ik mag nog zo vrolijk zijn, een hoopje pijnlijke woorden samen zijn goed om me weken slecht te voelen. Vandaag was dat nog het geval... Ik heb examen gemaakt en iemand vroeg me hoe het was en ik zei 'slecht'. Toen begon hij te lachen en zei 'haha, da's toch al de tweede keer dat je dat moet leren en nog slecht'. Ik was er echt kapot van! En als je dat dan tegen iemand zegt 'Liefst niet zagen, en niet aantrekken.' Tja, wat heb je dan aan vrienden???

Susan1986
Berichten: 265
Geregistreerd: 05-11-05
Woonplaats: Reek

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 17:57

Ik ben gelukkig nooit gepest. Had op de basisschool 'n lui oog, dus 'n pleister op m'n oog en 'n rare gestippelde bril, en had van dat pluizige haar dat alle kanten opstond, en als iemand daar 'n misselijke opmerking over maakte, sloeg ik erop. Heb zelf ook nooit gepest, in onze klas zat 'n meisje dat wel altijd gepest werd en daar was ik gewoon vriendinnen mee, al stond ik er dan vaak tussenin.

Ik schrok wel erg van jou verhaal, vooral dat van die leraren, dat kan echt niet! Heel veel sterkte!

Boheme

Berichten: 2197
Geregistreerd: 05-04-05
Woonplaats: Dordrecht

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 18:06

Ik herken veel in je verhaal.
Ik was stevig en had felrood haar.
Dus de nodige scheldpartijen over me heen gehad.
En net als jij wou ik mijn ouders het niet vertellen.
Heb veel gespijbelt, en trok me terug.
Ik ben er over heen gekomen toen ik ging werken en nieuwe mensen leerde kennen.
Nu ik 27 ben en in 1 jaar tijd 30 kilo ben afgevallen van 105 naar 75.
Heb ik vrede met mezelf.
Nu heb ik maatje 40/42 nog steeds rossig haar maar ik ben zielsgelukkig.
Ik denk dat ik mezelf er overheen heb gezet, ik weet namelijk niet hoe ik het verwerkt heb.
Nu heb ik zelf een kleine die soms te lief is en ik probeer hem gewoon gelukkig te laten zijn en blij met zichzelf.
Ik wens jou heel veel succes.
Veel liefs .

Tamara

Berichten: 10449
Geregistreerd: 20-07-01

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 18:23

Jeetje wat een verhaal... Wordt er echt even stil van... Ik ben ook jarenlang gepest maar dat verhaal valt in het niet bij wat jij hier vertelt...

Ik ben van ongeveer groep 7 tot de 4e van de middelbare school gepest. Ik was in die tijd een erg onzeker meisje, dat niet voor zichzelf op kwam en tsja, dan ben je al gauw het pispaaltje natuurlijk... Het waren vooral verbale dingen, nooit echt fysiek, maar verbaal kan iemands zelfvertrouwen compleet de grond in boren...

Ik kende een meisje waarmee ik op paardrijden zat en die ik beschouwde als een vriendin. Maar zij liet mij (op de middelbare) vallen voor een meisje dat mij absoluut niet mocht. En toen begon het pas goed. Rare opmerkingen in de klas, dingen van mij jatten en pas later schijnheilig teruggeven. Zelfs toen ze allebei in een andere klas zaten ging het door, werd het bijna nog erger. Als ik ze tegenkwam in de gang, stootten ze me aan, schopten me half onderuit. Als ik het waagde iets terug te doen, kwamen ze me achterna en schopten me 10x zo hard.

Ook zat ik op jazzdans, in een selectiegroep met allemaal populaire meiden, en ik. Viel dus overal buiten, deed nooit echt mee, dus ook hier was ik weer het pispaaltje. En toen de meiden van de basisschool in contact kwamen met de meiden van dansen werd het helemaal feest..

Het schijnt dat als ik onzeker ben, ik een arrogante uitstraling krijg en dat heeft me voor een deel geholpen. Maar voor een deel ook niet, ben doodsbang geweest voor de meiden die me gepest hebben. Liep het liefst met een grote boog om ze heen, uit angst om weer wat te horen...

Maar op een gegeven moment stond ik in de plaatselijke discotheek op een podium, toen 1 van die meiden achter me kwam staan en me van dat podium af begon te werken. Toen knapte er iets. Ik ben teruggegaan en heb net zo lang 'subtiel' met mijn ellebogen staan beuken tot het ophield. Later probeerde ze het nog een keer maar toen deed ik hetzelfde. En sindsdien is het afgelopen....

Het meisje van de middelbare school hield ermee op toen mijn toenmalige mentor haar aansprak. Het toeval wil dat ze nu bij mij op mijn vervolgopleiding zit, een jaar hoger. Ze heeft welgeteld 1x mijn scheldnaam geroepen, toen heb ik haar net zo lang vuil aangekeken tot zij haar blik afwendde en sindsdien is het over.

Conclusie: ik ben zo sterk geworden dat ik ze aankan. Dat zien ze, en daarom zullen ze me dat niet meer flikken. Hoe ik dat gedaan heb? Het heeft voor een deel te maken met het feit dat ik die meiden kon gaan ontlopen. Op de middelbare zat ik niet meer met meiden van de basisschool in de klas. Ik ben gestopt met jazzdans, met pijn in mijn hart, maar de leidster heeft er nooit iets aan gedaan... Ik ging naar VWO, de meiden die mij pestten naar HAVO. En, heel belangrijk... Ik kreeg vrienden... Echte vrienden. Waardoor ik een groot deel van mijn gevoel van eigenwaarde terugkreeg en van mijn zelfvertrouwen. En daardoor ben ik gewoon een stuk zekerder geworden.

En uiteindelijk heeft de verandering van school ook veel voor mij gedaan. Ik kon weer helemaal opnieuw beginnen op mijn vervolgopleiding, niemand die me kende zoals ik vroeger was. Mensen zijn tegenwoordig verbaasd als ze horen dat ik vroeger gepest ben, ze kunnen dat niet rijmen met hoe ik niet ben. Ik zie dat als een compliment. Maar er hoeft niet zo heel gek veel te gebeuren als ik niet zo lekker in mijn vel zit, en ik kruip vrij makkkelijk weer in mijn schulp van toen. Alleen laat ik dat nu minder blijken, waardoor het nu over is..

Wil je heel veel sterkte wensen! Misschien is professionele hulp zon slecht idee nog niet want denk dat jouw gevoel van eigenwaarde flink opgekrikt moet worden en je moet de kans hebben om het te verwerken. Door het weg te stoppen komt het alleen maaar harder terug... Als je je verhaal kwijt wilt, mijn PB box staat open

Kristie

Berichten: 15027
Geregistreerd: 30-10-03
Woonplaats: Al pendelend tussen hier en daar...

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 18:25

Ik ben ook gepest...
En ik weet hoe het voelt, en hoe veel pijn dat kan doen, want schelden doet wel pijn...
Toen ik naar een andere school ging, had ik ook zoiets van: 'tot hier en niet verder', word nu (gelukkig) niet meer gepest, maar het leed blijft wel altijd een beetje .

Eilatan
Berichten: 7212
Geregistreerd: 22-05-04

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:01

Ik twijfelde even of ik zou reageren, maar ik herken alles in je verhaal.
Het verwerken van mijn 'schooltijd' heb ik nog niet gedaan en zal ik denk ik ook nooit doen, maar goed.

Ik ben ook heel erg gepest, ik heb zware acne en mijn hoofd ziet er dus ook niet uit.
Ik ben in groep 6 van school veranderd, waardoor ik als klein meisje uit mijn vetrouwde omgeving ben gehaald, precies om het moment dat mijn acne begon.
Dus in die nieuwe klas die al een hechte groep was, ben ik als kind met acne 'gedumpt'. Dan ben je al snel het pispaaltje, en ik durfde ook niets terug te doen. In groep 8 werd het erger, en werd ik ook geslagen, achtervolgt, en in de gracht gegooid.
Ik heb het toen wel tegen mijn 'juf' gezegt, die die rot kinderen vast hield zodat ik naar huis kon rennen.
Ik zat (logisch) dus ook meer thuis dan dat ik op school zat.

Op de middelbare school werd het nog erger, ik zag er echt niet uit (ik zat echt onder de puisten op mijn gezicht, en was dus ook altijd knalrood) Ja, vindt je het gek dat ik niets terug durfde te doen, ik wist ook wel dat ik er niet uitzag, maarja, ik kon er ook niet veel aan doen he?
Niemand durfde met mij om te gaan, fiets werd gesloopt, in de klas altijd dingen naar mijn hoofd gegooid.. Ik zat thuis altijd te janken, en sloot mezelf op in mijn kamer. Als ik over straat ging dan waren er van die kinderen die gingen wijzen en lachen of heel hard iiiieeeel riepen ofzo.
Ik was bijna altijd 'ziek', en als ik naar school zat ging ik op de toiletten zitten.
Op de manege was het nog veel erger, als ik reed dan sneden ze mij constant express af, sloegen mijn paard, of gingen langs de kant lopen schelden als ik langskwam of zelfs met zwepen lopen irriteren. Ik kon er wel wat van zeggen maar ze deden het toch niet als de instructrise keek.

In de 3de (havo) ging het gelukkig iets beter, mijn acne was ook iets miinder omdat ik aan de pil was gegaan en ik begon toen make up te gebruiken, waardoor ik het kon camoufleren en aandacht naar bijv. mijn ogen trekken. Het was wel zo dat als iemand lachde ik meteen in elkaar kroop, zovan, wat hebben ze nou weer op mijn rug geplakt/in mijn haar gedaan o.i.d. Echt vrienden heb ik nooit gehad op school en plezier al helemaal niet, maargoed.

Op de manege werd het ook beter naarmate ik ouder werd, ik ging beter rijden, en won respect van degene die mij altijd peste.
Ook kreeg ik na mijn eindexamen een baan bij een dierenwinkel waarbij ik mensen moest aanspreken, hierdoor ben ik wel wat 'bijde hander' geworden, niet meer zo bang. Ik heb toen ook een hond gekocht, en daardoor (door volwassen contacten bij honden clubs e.d.) ook meer zelfvetrouwen.

Toen ik naar mijn opleiding informatica ging kwam ik in een opleiding met alleen maar jongens, en mijn acne bestaat nu nog maar uit littekens en hier en daar afentoe een puistje. Toen werd ik wel aardig op handen en voeten gedragen en ook dat heeft geholpen, ik ben toen 'bekeerd' naar het punk, daar accepteren ze teminste ook 'lelijke' mensen, hanenkam genomen en toen heb ik mijzelf geleerd heel dominant over straat te lopen, met een attitude van 'Ja KIJK maar eens goed!' Dat heeft goed geholpen, mensen durfen mij nu niet meer uit te lachen, ik kan schijnbaar erg boos kijken

Ik ben gestopt nu gestopt met die opleiding en ben nu 19, heb mijn rijbewijs en een paard, en ik voel me nu eigenlijk wel volwassener dan dat ik 'ben'. Op een of andere manier kijk ik nu wel volwassener tegen dingen aan, heb meer verantwoordelijkheids gevoel e.d.
Natuurlijk blijf ik puber, ik heb mijn pubertijd immers goed gemist. Lekker penny met mijn pony bezig enzo, maar ach, dat maakt niet uit.

Maar nog steeds, als ik mensen hoor giechelen in mijn buurt kijk ik altijd om of ze niet mij uitlachen, die angst blijft toch wel.

superwoman

Berichten: 18768
Geregistreerd: 04-11-04
Woonplaats: zuidholland

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:08

snap nog steeds niet dat iedereen z'n uiterlijk de schuld geeft...
Ik heb "lelijke" mensen/jongeren gezien die niet gepest werden in dezefde klas als waar er wel 1 iemand gepest werd....
Als mensen relaxt zijn, dan kan ik daar prima mee omgaan ongeacht of ze in het "normale profiel" passen....

RZDLover

Berichten: 3299
Geregistreerd: 05-05-05

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:10

die verwerking gaat heel langzaam, het duurt lang voordat je merkt dat die twee pratende mensenhet echt niet over jou hebben en het duurt lang voordat je je niet meer verdrietig voelt over 1 opmerking. Ik kan maar 1 oplossing of tip geven en dat is tijd. Ook ik ben gepest (door mijn gewicht) en nu af en toe ben ik snel achterdochtig en vertrouw ik mensen niet snel (vooral geen jongens, omdat zij meestal het ergst deden).
In ieder geval veel sterkte en me PB staat altijd open

Machie

Berichten: 16224
Geregistreerd: 11-09-02
Woonplaats: bij de berg

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:12

ik ben ook jarenlang gepest, van mn 5e tot mn 15e. Ik was nl altijd wel mezelf en deed niet mee met wat de rest vond dat ik moest doen. Ging heel erg mn eigen gang. Gelukkig heb ik nu wel vrienden om me heen. Heel apart, vanaf mn 15e konden mensen het steeds meer warderend at ik gewoon lekker mezelf ben. (ben nu 20)

Ik wens jou heel erg veel sterkte! Je verhaal doen is denk ik al een goede stap!

Urielle

Berichten: 50120
Geregistreerd: 28-07-05
Woonplaats: Rilland

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:16

QUOTE UIT ANDER PESTTOPIC:

Citaat:
het ligt overigens niet aan je uiterlijk dat je gepest word, maar helpt wel. Het is je gedrag die bepaald wie er wel en niet gepest worden.


En dat verschil zie ik dus nog steeds niet. Ik was een heel zelfzeker kind, deed mijn eigen ding, had mijn eigen ideeen, nou ja, zoals jullie mij kennen hier op Bokt. Ik weet wat ik wil, ik heb mijn eigen mening en ik kom daar ook gewoon voor uit. Wanneer mensen het hebben over dat mensen het met hun gedrag uitlokken gaat het altijd over verlegen teruggetrokken kinderen. Maar imo zijn die kinderen pas zo geworden na al die pestsessies, ALS ze al zo zijn geworden. Ik werd nl. het tegenovergestelde. Ik trok mezelf wel terug maar mensen vonden mij een arrogant kreng. Want ik ben altijd blijven staan voor mezelf. Ik zie dus niet waarom gedrag gerelateerd is aan het 'uitnodigen tot pesten'.

Citaat:
Precies mijn punt: jij trok het je aan! daardoor pestten ze door. elk kind is hard tegen een ander. Iedereen is wel eens beledigd. Maar de 1 trekt het zich aan de ander niet. Degene die het zich aantrekken die worden wél gepest, die ander niet. Dus je gedrag heeft bepaald of je gepest blijft.


In eerste instantie niet. Geef toe, als ik jou nu uitscheld, dan denk jij bij jezelf 'Wat een muts!', je haalt je schouders op en je gaat verder met waar je mee bezig was. Pas ik jouw hele omgeving overhaal om jou te gaan treiteren, begin je het irritant te vinden. Niet dat je het je echt aantrekt, maar je denkt 'Doe toch normaal, stelletje mafkezen!' En gaat het maanden zo door, dan begint het je wel te raken, want eerst word je kwaad en je vraagt je af waar het voor nodig is, en vervolgens verdrietig omdat je de reden niet ziet en je gaat je afvragen wat je dan verkeerd doet. En de volgende stap is dat je of gaat proberen je te conformeren aan de groepsnorm of je trekt je terug en denkt 'Barst allemaal!' Maar wat is nu de trigger die zorgt dat iemand tot pispaaltje bestempeld wordt?

Eilatan
Berichten: 7212
Geregistreerd: 22-05-04

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:23

Urielle schreef:
Maar wat is nu de trigger die zorgt dat iemand tot pispaaltje bestempeld wordt?

Bij mij was het ook zeker de combinatie,

én ik had mijn uiterlijk absoluut niet mee, zeker kinderen kijken je dan al raar aan en je snap zelf ook niet helemaal waarom god jou nou weer zon gezicht moest geven, en vervolgens word je midden in een school jaar 'gedumpt' in een al hechte club, een club die al bezig was met 'verliefheid' terwijl ik nog thuis met lego speelde, en jongens meer zag als een leuk speelmaatje... Tja, dat valt allemaal dan wel even koud op je dak.

Natuurlijk heeft je houding er ook mee te maken, uiteraard, maar als je je al wat 'minderwaardig' voelt, wat dus in de meeste gevallen komt door je uiterlijk, tja, dan is de stap naar pesten maar een kleine stap.

Daarom was het bij mij ook over toen ik een andere houding aannam, die dat ik mijn uiterlijk accepteerd en zelfs de nadruk op mijzelf legde opstraat (punk met groene hanenkam van 20 cm hoog). Toen was het ook meteen over. Maar dat is een stap die je moet nemen en dat is niet makkelijk.

mayday

Berichten: 1439
Geregistreerd: 12-11-05

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:28

Heb dit even doorgelezen, wat een verhalen zeg, ben zelf nooit echt gepest dus kan er niet over meepraten, maar heb even in een paar profiels gegluurd en dan zie ik stuk voor stuk jonge goedlachse meiden! waarschijnlijk heeft pesten iid iets met onzekerheid te maken, maar bedenk allemaal goed, dat jullie zeker de moeite waard zijn, ondanks alle ellende die jullie hebben gehad!

Verder wil ik de TS en de anderen die zulke dingen hebben meegemaakt veel sterkte wensen om alles te verwerken!

Liefs

Anoniem

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:32

Ik zal me ook eens melden...
Ben vanaf de basisschool tot mijn 17e gepest, tot en met opgewacht worden!
Dit heeft zeker wel een grote impact op je zelfbeeld, en de rest van je leven!
Ik ben super onzeker, laat het alleen niet merken. Met mijn huidige vriend heb ik echt zoiets van: wat the h*ll doe je met mij?!
Je krijgt hierdoor niet alleen onzekerheid over je uiterlijk, maar ook over je karakter... Wat doe ik nou eigenlijk fout?!
Zo kan ik me echt maanden druk maken over een opmerking die ik zelf fout vond etc..
Ook heb ik heel snel het idee dat mensen over mij praten, me niet mogen of andere rare dingen, terwijl dat vaak gewoon niet het geval is!
Veel van de pesters kom ik nog regelmatig tegen, en die keuren mij nog steeds geen blik waardig... Ja als ik alleen ben, en ik kom 1 van hun alleen tegen...
Zo vernederend!

Iedereen heel veel sterkte

Eilatan
Berichten: 7212
Geregistreerd: 22-05-04

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:35

Robijntjah schreef:
Ik ben super onzeker, laat het alleen niet merken. Met mijn huidige vriend heb ik echt zoiets van: wat the h*ll doe je met mij?!
Je krijgt hierdoor niet alleen onzekerheid over je uiterlijk, maar ook over je karakter... Wat doe ik nou eigenlijk fout?!
Zo kan ik me echt maanden druk maken over een opmerking die ik zelf fout vond etc..
Ook heb ik heel snel het idee dat mensen over mij praten, me niet mogen of andere rare dingen, terwijl dat vaak gewoon niet het geval is!
Veel van de pesters kom ik nog regelmatig tegen, en die keuren mij nog steeds geen blik waardig... Ja als ik alleen ben, en ik kom 1 van hun alleen tegen...
Zo vernederend!

Iedereen heel veel sterkte


Daar herken ik heel veel van! Die dikgedrukte zinnen hadden zo uit mijn mond kunnen komen!
Een vriend heb ik helaas nog nooit gehad, maar kan me ook nog steeds wel voorstellen dat ze zich met mij niet over straat durven te vertonen. Ach, desnoods blijf ik vriendloos, ik heb mijn hond en mijn paard die mij teminste niet voor mij schamen

Overigens als ik een van mijn pesters tegenkom krijg ik aggresieve neigingen, die kunnen mij maar beter niet tegen komen. Loop nog altijd met het gevoel, als ik een geweer had sta ik niet voor mijzelf in...

woofie
Berichten: 2147
Geregistreerd: 06-09-04
Woonplaats: vaassen

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:37

als ik ergens een hekel aan heb, is het wel pesten!!
en helemaal aan leraren die zelf graag populair zijn over de rug van kwetsbare kinderen.
zo heb ik het volgende meegemaakt: toen mijn kinderen op de basisschool zaten was ik daar hulpmoeder, ik hielp vooral vaak op de knutselmiddagen. op een dag hielp ik in een groep waar Ian zat, een jochie dat altijd gepest werdt door zijn klas. de groepjes werden verdeeld en iedereen mocht materiaal pakken van de tafel. toen Ian terug kwam bij zijn groep had een van de jongens zijn stoel ingepikt....Ian ging naar de meester en zei "meester, martijn heeft mijn stoel in gepikt en nu kan ik nergens zitten" de meester liep naar Martijn, pakte de stoel op, rook er aan en zei "inderdaad Ian dit is jouw stoel!" je begrijpt dat de hele klas dubbel lag en ik zag Ian in elkaar krimpen van ellende................toen kreeg ik een rood waas voor mijn ogen, haalde diep adem en heb de meester waar de hele klas bijwas verteld wat een ongeloofelijk waardeloze leerkracht hij was.
in de klas was het inmiddels doodstil. ik ben woedend naar de directeur gegaan en heb hem verteld wat er gebeurt was. de betreffende meester heeft een fikse uitbrander gehad en is eind van dat schooljaar vertrokken naar een andere school.
nu ben ik ondanks dat mijn eigen kinderen al jaren van de basisschool af zijn nog steeds overblijfmoeder..........wij voeren een streng anti pest beleid.....mag er bijvoorbeeld iemand niet meedoen met het voetballen?? inleveren die bal of met z'n allen voetballen.
of we spelen allemaal samen of er wordt helemaal niet gespeeld.....simpel maar het werkt wel.

Toad

Berichten: 4236
Geregistreerd: 01-08-05
Woonplaats: Nijkerk

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:38

Dit klinkt mss heel hard, maar ik denk dat het gepest worden aan je houding ligt. Het maakt niet uit of je dik bent of een bril draagt, als je een grote bek hebt wordt je niet gepest. Ik had eerst ook niet zo'n grote bek en meteen hadden ze het door, overal. Nu heb ik een wat grotere bek, en laat me niet pesten, gwn meteen wat terugzeggen zodat mensen de pester uitlachen, en dan hoor je erbij, als je maar brutaal genoeg bent, Als je een stil meise bent dat niet zelfverzeker dis, gaat het zeker fout.

Mijn tip:

Probeer je houding te veranderen, probeer 'stoerer' over te komen, en leg zelf ook contacten aan, wacht niet totdat iemand naar jou toe komt.
Ik zit zelf op een nieuwe school en zag er ontzettend tegenop om bij allemaal nieuwe mensen in de klas te zitten die ik niet kende. Nou heb me gwn 'brutaal' opgesteld en met ieder1 gekletst. Nu heb ik allemaal nieuwe vriendinne

Eilatan
Berichten: 7212
Geregistreerd: 22-05-04

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:47

Toad schreef:
Dit klinkt mss heel hard, maar ik denk dat het gepest worden aan je houding ligt. Het maakt niet uit of je dik bent of een bril draagt, als je een grote bek hebt wordt je niet gepest. Ik had eerst ook niet zo'n grote bek en meteen hadden ze het door, overal. Nu heb ik een wat grotere bek, en laat me niet pesten, gwn meteen wat terugzeggen zodat mensen de pester uitlachen, en dan hoor je erbij, als je maar brutaal genoeg bent, Als je een stil meise bent dat niet zelfverzeker dis, gaat het zeker fout.


Dit klinkt misschien ook hard, maar lezen is zeker wel moeilijk?
Natuurlijk ligt het uiteindelijk aan jou houding, maar jou houding kan wel degelijk afhankelijk zijn van jou uiterlijk, of van jou (slechte) thuis situatie!

Als jouw moeder elke dag tegen jou zegt wat voor niets nut jij bent, en dan moet jij naar een nieuwe school, tja, dan heb je nou eenmaal die terughoudende houding! Dat verander je echt niet zomaar hoor, zo makkelijk is dat niet. En ik kan het weten, ik ben immers zo veranderd.

Als jij dat gezicht van mij had en een jaar 'geestelijke' achterstand had en dan in een groep gemieterd word die al een half jaar bij elkaar is, wedden dat jij net zo hard gepest word?
Als er 4000x op een dag gevraagd word wat voor rare aandoening je hebt, en hoe lelijk het wel niet is, en elke dag moet horen hoe zonde het is dat je gezicht zo lelijk is, 'anders was je best knap geweest', dan zorg je vanzelf dat je niet meer in de spotlights staat.

En natuurlijk heb je groot gelijk, het ligt aan je houding, maar je houding komt meestal WEL van je uiterlijk, of een thuissituatie.
En natuurlijk is niet iedereen van hetzelfde karakter of hetzelfde 'opgevoed', dat die houding negatief word.

_Ingrid

Berichten: 933
Geregistreerd: 27-08-05

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:54

Ik ben ook gepest.
Ik ging op de basisschool met een schoobus naar school en die kinderen daar pesste mij de begleiding van de schoolbus deed net zo hard mee.
Omdat ik volgens heb lelijk was.

Ik heb veel steun gehad aan een lerares op de school, ik kon haar altijd alles vertellen enzo. Helaas kon ze niks aan de pesters doen omdat die op andere scholen zaten. De mensen die het busvervoer regelden deden er ook niks aan.

TS heel erg veel sterkte

Urielle

Berichten: 50120
Geregistreerd: 28-07-05
Woonplaats: Rilland

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 21:57

Ik vind dat dus zeker niet in elk geval, ik vind dat echt een stereotype. Ik ben zelf gepest omdat ik het opnam voor een meisje dat gepest werd. Ik was juist TE zelfverzekerd, slaan deed ik toen nog niet, een grote mond teruggeven wel. Uiterlijk was ik heel doorsnee.
Ik zie ook in mijn stageklassen sommige gepeste kinderen waarvan ik absoluut niet snap waarom juist zij.

plura
Berichten: 75
Geregistreerd: 07-12-05

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 22:02

Ik ben ook gepest en word nog steeds gepest op werk.
Soms is het plagen , soms is het pesten. Het hangt ook van mijn gemoedsstemming af hoe ik de commentaar onderga. Als ik mij goed/zelfzeker voel dan is het voor mij plagen. Op mijn onzekere dagen is het pesten, (zo voelt het dan toch).
Ik heb een grote neus volgens de pesters. Volgens andere mensen dan weer niet. Ik vind ook dat ik een grote neus heb, vandaar dat ik het me aantrek. Ik ben mooi slank met een leuk figuurtje dus krijg steeds te horen ; ' moest je die neus niet hebben, dan ben je best wel mooi' etc etc.
Tja, ik kan het laten opereren maar dat wil ik toch niet.
Antwoorden krijgen de pesters meteen terug, soms nemen zij het me kwalijk. Soms vinden ze het gewoon leuk ...en is het plagen langs beide kanten.
Ik weet niet goed hoe ik je kan helpen met een reactie. Volgens mij hangt het er echt van af hoe je het zelf ondergaat. Maar lichamelijk geweld / ongewenst contact is over the top!! Dit kan niet!

Dowski

Berichten: 2274
Geregistreerd: 14-11-04
Woonplaats: de gekste

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 22:17

Ik vind het moeilijk om wat te schrijven, ben er pas sinds vorige week achter dat ik het nog niet verwerkt heb. Let wel: pesterijen zijn al 9(!)jaar geleden gestopt.

Het begon al op de basisschool en het ging lekker door op de middelbare. Ik dacht ook: nieuw begin, nieuwe kansen. De enige van mijn basisschool die mee was gekomen was net de grootste pestkop. Van hem heb ik geen last gehad tot 4 havo. Des te meer van mijn nieuwe klasgenoten. Gelukkig nooit lichamelijk, maar geestelijk is net zo hard.
Op mijn 14e was het zo erg (niet zo erg als de ts hoor, gelukkig niet)dat ik van huis ben weggelopen. Ik was binnen een dag weer terug. Toch wel prettig om te weten dat er mensen zich bezorgd maken om jou, daar kom je dan achter. Daar deed ik het trouwens niet voor. Ik wilde gewoon alles achter me laten.
In 4 havo bleef ik zitten (ironisch: de grote pestkop van de basisschool ook) Toen ontmoette ik Naomi en die heeft mij weer in contact gebracht met Maartje, zij zijn beide nog steeds mijn beste vriendinnen. Doordat zij mij gewoon accepteerden kon ik de pesterijen beter aan en ben ik overeind gebleven. Mijn verweer was: afzetten tegen alles wat de massa leuk vond. Ik wil absoluut niet bij die mensen horen. Ik heb altijd het gevoel dat ik alles meteen perfect moet doen.
Na de havo kreeg ik mijn eerste vriendje, dat gaf mij heel veel zelfvertrouwen, na 4 jaar ging die relatie uit omdat ik het gevoel had dat hij een blok aan mijn been werd. Ik moest nog vooruit, hij vond het wel goed zo. Toen het uit was dacht ik: nou zal ik wel een oude vrijster worden(ik was 22) want wie wil mij nou. Binnen 3 maanden had ik een nieuwe vriend (mijn huidige).
Ik woon nu samen, ben 60 km verderop gaan wonen en van school veranderd(ben de pabo in helmond begonnen, zit nu op nijmegen). De klas die ik nu heb accepteert mij volledig, ik durf wat te zeggen enz. In helmond (zelfs zo 'zelfverzekerd' als ik nu ben (heb nu toch het gevoel dat ik best het recht heb om op deze aarde te zijn) kroop ik bij die klas weer in mijn schulp. De klas die ik nu heb accepteert mij volledig, ik durf wat te zeggen, ben niet meer zooooo zenuwachtig voor een presentatie. Echter met studeren ging het niet geweldig.
Tijdens een gesprek met mijn studentbegeleider kwamen de tranen en midden in het gesprek schreeuwde hij (zo kwam het op mij over althans) : jij bent depressief!
Afgelopen vrijdag ben ik naar de huisarts gegaan en heb mijn verhaal gedaan. Hij is van mening dat ik aan een depressieve stoornis lijd. Ik ben nu doorverwezen naar het GGZ en zit te wachten op de oproep voor het intake gesprek. Dit alles (laag zelfbeeld, opstandigheid) heb ik te danken aan het gepest van vroeger.
Ik heb het heel erg moeilijk met het beeld dat ik depressief ben. Soms voel ik me helemaal niet zo, maar ik zie gewoon geen positieve dingen meer. Mijn vriend hoorde ook pas 1 dag voordat ik naar de huisarts zou gaan van het gesprek met mijn studentbegeleider, omdat hij in mijn dagboek had gelezen (nee, hij is geen hufter, ik heb hem die toestemming gegeven omdat ik zo moeilijk kan praten over mijn gevoel en de relatie niet lekker loopt en hij toch echt moet weten wat ik voel).
Ik wilde het in eerste instantie geheim houden voor mijn ouders, maar kon er niet onder uit zonder in vage leugens te vervallen. Ik wilde het niet vertellen omdat ze al zoveel hebben om zich druk over te maken en ik voelde me schuldig dat ik nog meer over ze heen gooide. Nu nog steeds kan ik niet geloven dat ik zo diep gezonken ben dat ik depressief ben. Ik ben 23! wat heb ik in godsnaam om me depressief over te voelen?! Er zijn zoveel mensen met zoveel meer problemen dan ik! En mijn studie zou een stuk beter gaan als ik er wat meer voor zou doen, maar ik heb er gewoon niet de puf voor. Ik heb totaal geen energie. En omdat ik niet genoeg tijd besteed aan de studie ontzeg ik mezelf de leuke dingen. Het is zo'n neerwaartse spiraal.

Dowski

Berichten: 2274
Geregistreerd: 14-11-04
Woonplaats: de gekste

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 22:19

Jezus, had niet in de gaten dat het zo'n lap tekst was. Advies kan ik je weinig geven: geloof in jezelf, je bent de moeite waard.

tis allen makkelijker gezegd dan gedaan.

terorita

Berichten: 7180
Geregistreerd: 09-09-04

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-06 22:21

op de lagere school werd ik vroeger flink gepest.
slaan, schelden, treiteren, noem maar op.
met zwemles werd mijn kop onder water geduwd, was toch een misbaksel, verzuip haar maar.
mijn zakgeld ging nar de pestkoppen, dan lieten ze me weer een dag met rust.
waarom zal ik nooit weten.
op een één of andere manier was ik anders in hun ogen.
toen ik naar het voortgezet onderwijs ging, ik was doodsbenauwd dat het hele gezeur weer zou beginnen, gek genoeg dus niet.
die 4 jaar daar heb ik de tijd van me leven gehad.
toen ik een jaar of 18 was ben ik finaal ingestort, bij een maatschapelijk werker, kwam ik erachter.
dat de lagerschool periode dusdannig inpackt had gehad.
praten erover lukte me niet, soort schaamte gevoel.
heb het mijn ouders vroeger nooit verteld, deze dachten dat ik een wilde bras was , omdat altijd alles stuk was.
ik heb leren schrijven, schriften vol.
dat heeft me enorm geholpen.
ben nu 35 soms heeft het nog inpackt op me.
kan er niet tegen als iemand me onterecht voor rotte vis uitmaakt.
vroeger liep ik met mijn min op mijn borst werg, nu ga ik er vol tegen in.
ook niet altijd goed.
als ik nu kijk wat ik allemaal heb. lieve man, mschat van ee nzoon.
eigen huis,leuke baan. nog mooiere hobby.
veel goede vrienden.
ik woonde vroeger in zo een klein dorpje, waar iedereen elkaar kent.
waar als je een scheet laat, iedereen dat weet, maar ook een behoorlijk kerks dorp, ik was de enige van de klas die niet naar de kerk ging.
ging lekker op mijn pony rijden, die begreep me teminste.
ik was dus een duivels kind, kwam in de hel.
als ik die gasten nu zie,
meer dan de helft moest trouwen toen ze rond de 18 waren.
heb me kapot gelachen op de reunie, met knikkende knieen ging ik erheen.
met opgeheven hoofd ging ik naar huis.