Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-09-25 21:52

Geplaatst: 14-09-25 21:52

Jeetje wat vervelend zeg. :knuffel:

Even een kleine korte tip voor nu: probeer Box Breathing. 4 tellen in door de neus, 4 tellen vasthouden, 4 tellen uit door de mond, 4 tellen wachten. Dit echt een aantal minuten doen. Op YouTube kun je waarschijnlijk ook begeleidende video's kijken. Een hele fijne techniek om uit je paniek te komen.

Daarnaast, wat je ervaart hebben heel veel mensen. De stress van het dagelijks leven is gewoon te veel geworden voor je lichaam en dat is echt niet gek in deze drukke maatschappij. Het zijn helaas typische klachten van overspannenheid en een burn-out. Dus mijn advies: trek inderdaad aan de bel bij de huisarts. Waarschijnlijk stuurt deze je door naar de praktijkondersteuner. Allebei helemaal vergoed natuurlijk. Daar kun je je ei kwijt en hulp krijgen in de dagelijkse gang van zaken en krijg je wellicht ook het advies om je inderdaad een paar weken ziek te melden. Echt doen hoor, want je lichaam is nu niet meer zachtjes aan het fluisteren, maar naar je aan het schreeuwen dat je rust nodig hebt.

Is er een manier waarop je denkt dat je deze vakantie wel fijn kunt laten verlopen? Kun je meer rust nemen? Misschien juist iets ontspannends gaan doen samen?

Oh en weet dat je altijd een berichtje mag sturen. Binnen mijn bedrijf richt ik me juist op situaties als dit: overbelast zijn en de balans tussen werk, privé en een paard kwijt. Ik bedoel trouwens dan niet dat ik je een dienst probeer te verkopen, maar ik bied Bokkers met dit soort verhalen altijd graag een luisterend oor aan om ook wat meer 'privé' even te kunnen ventileren.

Veel sterkte! Y;(

**Geplaatst**: 14-09-25 21:56

Geplaatst: 14-09-25 21:56

Je ziek melden op je werk en ik zou eens proberen een open gesprek aan te gaan met de vriendin met wie je op vakantie bent. Je hebt het idee haar tot last te zijn. Maar misschien weet zij ook wel niet hoe ze er mee om moet gaan of ervaart ze het juist anders.

Wbt werken in de zorg. Het is een prachtig beroep alleen de zorg is niet zo heel best voor het zorgen van personeel (vaak). Ik zie vaak dat je je erg druk maakt om heel veel werkgerelateerde dingen terwijl je vrij bent. En dan had je geloof ik ook nog een werk telefoon.
De zorg gaat altijd door en zorgmedewerkers voelen zich heel vaak erg betrokken. Maar soms zo betrokken dat ze er thuis nog mee bezig zijn.

Neem rust, tijd voor jezelf en leer je grens te kennen.

Sterkte!

**Geplaatst**: 14-09-25 22:08

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 22:08

Hey TS, wat vervelend zeg!
Ik dacht even dat ik mijn eigen verhaal las; 2 paardjes aan huis en werk ook in de zorg, vindt t echt super leuk! Maar de hele zomer gewerkt en nu vakantie; ik merkte ook echt wel dat ik stress gerelateerde klachten had; hartkloppingen ook! Nu week 2 van de vakantie en t wordt langzaam wel beter gelukkig, dus hopelijk helpt het voor jou ook als je even een tijdje kan bijkomen!

Kan je misschien ook minder gaan werken als je weer beter gemeld bent? Dat je rustig kan gaan opbouwen?
Heb/ken je goede ademhalingsoefeningen?

**Geplaatst**: 14-09-25 22:14

Geplaatst: 14-09-25 22:14

Ik weet niet de dosering niet van je valeriaan maar ik heb ze van 1500 mg dus je mag best wat nemen hoor.

**Geplaatst**: 14-09-25 22:15

Geplaatst: 14-09-25 22:15

Voor nu kan box breathing helpen. Je kunt op YouTube meedoen met een filmpje. Je kunt ook de app breathing downloaden en boxbreathing aanzetten. Iemand praat dan tegen je en zegt hoe te ademen. Het werkt echt bij stress en laat je hartslag ook dalen. Succes en zeker iets om actie op te ondernemen wanneer je terug bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-25 22:56

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-25 22:56

Mellow schreef:
Je ziek melden op je werk en ik zou eens proberen een open gesprek aan te gaan met de vriendin met wie je op vakantie bent. Je hebt het idee haar tot last te zijn. Maar misschien weet zij ook wel niet hoe ze er mee om moet gaan of ervaart ze het juist anders.

Wbt werken in de zorg. Het is een prachtig beroep alleen de zorg is niet zo heel best voor het zorgen van personeel (vaak). Ik zie vaak dat je je erg druk maakt om heel veel werkgerelateerde dingen terwijl je vrij bent. En dan had je geloof ik ook nog een werk telefoon.
De zorg gaat altijd door en zorgmedewerkers voelen zich heel vaak erg betrokken. Maar soms zo betrokken dat ze er thuis nog mee bezig zijn.

Neem rust, tijd voor jezelf en leer je grens te kennen.

Sterkte!

Ik merk dat ik nu voor werk helemaal geen ruimte heb, dat had ik de laatste weken al niet meer. Ik draaide mijn diensten maar er niet volledig bij. Ben er toen ook al diensten uitgehaald. Ik heb gelukkig een hele fijne tussen manager waarmee ik een goede klik heb en zij heeft zelf ook ervaring hiermee en regelt altijd direct wat.

Ik was voor mijn werktelefoon al aan het kijken voor een soort ban kluisje met timer ( dat bestaat blijkbaar) maar ik kan ook streng zijn en gewoon niet kijken.

Maar voor nu kan ik niet eens aan werk denken , en denk ik vooral aan mijn angst en klachten. Eigenlijk heb ik voor vrij weinig dingen echt ruimte om aan te denken.

En ik vind de zorg leuk , en ik hou echt van hard werken. Maar ik heb het al vaker gehad dat ik het te druk maak. Bekend probleem in de familie trouwens....

--

Box breathing ga ik zeker vanavond even goed inzetten met een muziekje op. Zo eerst maar even ontspannen onder de douche.

**Geplaatst**: 14-09-25 23:01

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-25 23:01

Gewoon even lekker op de grond zitten in de douche kan ook heerlijk zijn. Je haar wassen vanaf de grond is erg rustgevend wanneer je zo gespannen bent.

**Geplaatst**: 14-09-25 23:24

Geplaatst: 14-09-25 23:24

Ik herken dit, ook bekend met angst en paniekklachten. Ook een aantal keren huisartsbezoeken + ‘s nachts 112 gebeld (uiteindelijk niet laten komen omdat ik toch doorhad dat het een paniekaanval was) en een keer een tankstationmedewerker 112 laten bellen (toen was er ook nog eens iets te zien op het hartfilmpje, dus meegenomen, maar na veel onderzoeken bleek dat het bij mij hoorde).

En elke keer als ik gecontroleerd ben geeft dat even rust en na een tijdje begint het “wat als” weer.

Ik ben al jaren in therapie geweest met en zonder medicatie en heb inmiddels wel het een en ander onder controle, maar deze angst is heel hardnekkig. Het lastige is dat symptomen van een hartprobleem en paniekaanvallen nagenoeg hetzelfde zijn. Bij stress voel ik mijn hart meer en dan gaat het sneeuwballen.
Het verschil is dat een paniekaanval op een gegeven moment minder wordt, bij een hartaanval blijven de klachten.

Ik ga bij een hele erge weleens op de grond liggen, de kou van de vloer trekt me wat sneller bij. Ik vraag dan wel mijn vriend even of hij bij me wil blijven. Daarom kon ik die ene nacht ook zeggen dat de ambulance niet meer hoefde te komen.
In het tankstation durfde ik dat niet :')

Ik ben inmiddels ook een tijdje bij een logopediste geweest, om mijn ademhaling beter onder controle te krijgen. Mijn ademhaling was erg vlak en snel en ik zucht veel. Dat heeft ook wel wat geholpen. Ze heeft mij ook geleerd hoe uit een stress/paniekaanval te komen door lichamelijke oefeningen toe te passen. En in mezelf aan mezelf te vragen wat ik nodig heb op dat moment en dat kan ook rust geven.

Als je direct naar huis wil, ga lekker naar huis, doe wat je gevoel ingeeft en wat je nodig hebt.
En ga dat voorlopig idd ook doen en zo snel mogelijk hulp hierbij zoeken!
Heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-25 00:16

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-25 00:16

Mag ik wel even zeggen dat ik dit bokt op zijn best vind? Ik vind het zo fijn om herkenning te lezen, maar ook de strenge adviezen wat mij wel weer even laat inzien dat ik toe ben aan rust.

Ik heb een paar uur op de bank gehangen. Mijn buik speelt ook wel mee hoor, heb daar ook veel klachten van. Merkte net op dar die ook vrij hard en opgeblazen is wat ademhalen ook weer moeilijk maakt. Ik heb even lang gedoucht en voel mij wel wat rustiger. Ben wel echt bekaf. Eigenlijk is slapen wel de beste oplossing voor nu.

Vind het slapen ook spannend... met name de angst voor dat er snachts wat gebeurd en je het niet meer doorhebt. Kan het ook niet uitspreken want dat maakt mij ook weer bang.

**Geplaatst**: 15-09-25 06:59

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-25 06:59

Misschien is het een idee om met je reisgenoot te bespreken wat jij de komende dagen nog hoopt te kunnen doen, en wat zij nog wil doen of zien op deze vakantie. Dan krijgt zij de ruimte om dingen te ondernemen zonder jou en haar vakantie een beetje te redden. En dan hoef jij je niet steeds schuldig te voelen dat jullie vakantie zo anders verloopt dan jullie hadden gepland of bang te zijn dat je je vriendin in de weg zit. Dat scheelt mogelijk ook al in de paniek en kan wat rust geven.

**Geplaatst**: 15-09-25 07:50

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-25 07:50

Mocht box breathing niet helpen (ik kan er niet tegen), ik doe zelf altijd zoveel mogelijk lucht inademen, echt voelen dat je longen helemaal vollopen met lucht, en dan rustig uitademen.

**Geplaatst**: 15-09-25 08:24

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-25 08:24

Waarschijnlijk staat je hele zenuwstelsel strak en je lichaam inderdaad in een overleef modus. Ik denk dat het wijs is om als je thuis bent dingen te zoeken die het zenuwstelsel tot rust kunnen brengen. Inderdaad ademhalingsoefeningen, yoga, tai chi, wandelen, meditatie, mindfullnes, cranio sacraal therapie en zo is er nog wel meer.

Het is belangrijk om het parasympatische zenuwstelsel te activeren, dan ga je weer rust voelen in je lichaam. Je kunt gaan zingen zodra je een paniekaanval op voelt komen, zingen en jezelf aaien/ masseren om jezelf te kalmeren.

**Geplaatst**: 15-09-25 10:57

Geplaatst: 15-09-25 10:57

Zebrastreep schreef:
Mag ik wel even zeggen dat ik dit bokt op zijn best vind? Ik vind het zo fijn om herkenning te lezen, maar ook de strenge adviezen wat mij wel weer even laat inzien dat ik toe ben aan rust.

Ik heb een paar uur op de bank gehangen. Mijn buik speelt ook wel mee hoor, heb daar ook veel klachten van. Merkte net op dar die ook vrij hard en opgeblazen is wat ademhalen ook weer moeilijk maakt. Ik heb even lang gedoucht en voel mij wel wat rustiger. Ben wel echt bekaf. Eigenlijk is slapen wel de beste oplossing voor nu.

Vind het slapen ook spannend... met name de angst voor dat er snachts wat gebeurd en je het niet meer doorhebt. Kan het ook niet uitspreken want dat maakt mij ook weer bang.

Maar heb je last van je buik en daardoor oa meer moeite met een juiste ademhaling? Of heb je zoveel stress- (en angst)klachten dat dit zich óók oa op je buik uit? Heb je nu wellicht niet direct antwoord op, maar 1 van de eerste plekken waar ik vaak last van krijg bij stress is m'n buik (net als bij kinderen, eigenlijk :')

).

Wil ik trouwens niet mee zeggen dat het niet een andere oorzaak kan hebben, ik ken je (medische) geschiedenis niet. Maar onderschat in die zin niet hoeveel lichamelijke klachten je kunt krijgen van mentale problemen.

Verder hoop ik toch dat het een beetje gelukt is met slapen! Denk dat de tip van Lieser ook niet heel verkeerd is, en ik hoop echt dat je eenmaal thuis de juiste hulp kunt krijgen en daarbij echt niet te snel weer aan de bak gaat. Dit heeft tijd nodig

**Geplaatst**: 15-09-25 14:35

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-25 14:35

Ik heb meerdere berichten van jou voorbij zien de komen in het afgelopen jaar waarbij ik dacht dat een ander zich voor minder ziek zou melden. In mijn ogen was je al maanden aan het afrennen op een burn-out.

Laat je ook al eerder ziek melden, want aan deze vakantie heb je zo niks gehad. Vanaf de dag dat je de paniekaanvallen kreeg had je je ziek moeten melden.

Neem de tijd en ga eens onderzoeken welke zaken stress opleveren en wat voor ontspanning zorgt. Zoek hulp via de huisarts of kijk eventueel of er binnen de organisatie waar je werkt mogelijkheden zijn voor extra ondersteuning.

**Geplaatst**: 15-09-25 16:03

Geplaatst: 15-09-25 16:03

Ga naar een goeie fysio die ademtherapie doet. Je lichaam heeft dit ademen zo (verkeerd) aangeleerd, je kunt het met wat hulp ook weer afleren.

En daarnaast: ziekmelden op je werk. Je bent (onderweg naar een) burn-out.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-25 21:41

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-25 21:41

Ik heb in ieder geval redelijk kunnen slapen. Uiteindelijk ben ik van vermoeidheid in slaap gevallen. Heb nog een lange douche genomen , bach druppels en een simpele serie gekeken.

Vanmorgen wel behoorlijke buikkrampen en stijf van de nacht ( ik denk toch dat ik gespannen slaap).

Daarna flink lang de auto voor de volgende stop. Tijdens het boodschappen doen ( elke keer als de avond begint) nam de spanning en krampen overal weer toe. Nu is de spanning dan weer sky high en wil ik per direct weer naar huis.

Ik ga zo nog even met mijn ouders bellen en ik denk nog alle emoties even laten gaan want ook dat zit weer aardig hoog.

Ik heb denk ik ook in aanloop na deze vakantie al teveel spanning opgebouwd wat beterft de reis. Blijkbaar is niks boeken en het wel zien ook niet passend voor mij denk ik zo.

**Geplaatst**: 15-09-25 21:45

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-25 21:45

Waar ben je naartoe op vakantie?

Opzich denk ik een prima ritueel om te doen hoor, lange douche, bach druppels en een serie kijken, lukt het je overdag om nog een beetje te genieten van je vakantie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-25 22:45

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-25 22:45

Charaz schreef:
Waar ben je naartoe op vakantie?

Opzich denk ik een prima ritueel om te doen hoor, lange douche, bach druppels en een serie kijken, lukt het je overdag om nog een beetje te genieten van je vakantie?

Uk , inmiddels iets meer dan een uur van Londen af. We waren in Schotland, maar op tijd terug omdat we de boot moeten halen.

Genieten gaat lastig, vind ik ook wel moeilijk heb er hard voor gewerkt en maanden naar uitgekeken en dan gaat het banketstaaf.

**Geplaatst**: 15-09-25 22:50

Re: Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-25 22:50

Het is maar geld en het is maar een vakantie. Zou me daar niet druk om maken.

Je doet wat je kan doen en meer kan je niet. Je hoeft niks te doen het wordt vanzelf vrijdag. De tijd gaat vanzelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-25 23:03

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-25 23:03

Geld laat ik idd maar los , ik heb wel vaker uitgaven gedaan wat achteraf niet heel slim was :')

We nemen in de avond wel meer rust, maar dat is voor mij het zwaarste moment. Reisgenoot is ook wel moe van al het autorijden was hier best pittig is.

**Geplaatst**: Gisteren, 10:57

Geplaatst: Gisteren, 10:57

Het is bijna alsof ik mijn eigen verhaal lees.

Het begon bij mij in de eerste twee maanden van het nieuwe jaar (2024), al waren de signalen er in de zomer van 2023 eigenlijk ook al. Ik ben een slechte luisteraar naar mijn eigen lichaam, en daar werd ik vorig jaar keihard mee geconfronteerd. We zijn nu ruim 1,5 jaar verder, heb ik weer enigszins vertrouwen in mijn eigen lichaam en ben ik niet meer bang voor de paniekaanvallen. Wel ben ik nog af en toe bang voor het stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat er iets mis is met mijn hart.

Wees niet zoals ik: luister écht naar je lichaam.
Ik heb me pas ziekgemeld op mijn werk nadat de psycholoog me hier bijna toe dwong, en de paniekaanval een heel weekend heeft geduurd en steeds opnieuw terugkwam. Overigens ging het overdag prima; de nachten waren verschrikkelijk. Ik heb ook een tijdje problemen gehad met echt goed slapen, dat helpt ook niet mee in het herstel.

Mocht je willen sparren, stuur gerust een berichtje.
In ieder geval veel sterkte :(:)

Laatst bijgewerkt door Rienn op Gisteren, 11:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : Gisteren, 11:35

Geplaatst door de TopicStarter : Gisteren, 11:35

De vermoeid begint ook wel toe te slaan , in de avond wordt het ook erger.

Al vermoed ik meer dat mijn buik het probleem is. Ik heb er nu ook een soort van spierpijn gevoel in. Ik kon bijv. Net wel een flink sprintje trekken naar de trein en 20 min lopen naar het station. Maar ik ben er gewoon continue mee bezig en dat verpest het genieten enorm.

Een zware paniekaanval is al wel even weg gebleven, ik hang er soms wat tegenaan maar gisteren het box breathing geprobeerd en daarna met een vriendin gebeld. Maar zodra ik mijn klachten benoem en of erover praat wordt het erger.

Mijn ouders zijn het er nu ook wel over eens dat ziek melden en rust en een onderzoek bij de huisarts en psychologische hulp het beste gaat zijn. Dus ik weet wat mij te doen staat.

Waar ik alleen nog mee zit is dat ik een training zou geven, en dit nu last minute af moet zeggen. Ene kant wil ik het proberen, maar andere kant leg ik mijzelf dan teveel op.

**Geplaatst**: Gisteren, 11:47

Geplaatst: Gisteren, 11:47

Zebrastreep schreef:
Waar ik alleen nog mee zit is dat ik een training zou geven, en dit nu last minute af moet zeggen. Ene kant wil ik het proberen, maar andere kant leg ik mijzelf dan teveel op.

Niet doen, niet 'proberen' maar gewoon afzeggen. Linksom of rechtsom wordt dat wel opgelost, dat is niet jouw probleem. Je moet nu even heel egoïstisch zijn en aan jezelf denken, anders ben je straks nog veel langer uit de running :knuffel:

**Geplaatst**: Gisteren, 12:09

Geplaatst: Gisteren, 12:09

Foaly schreef:
Zebrastreep schreef:
Waar ik alleen nog mee zit is dat ik een training zou geven, en dit nu last minute af moet zeggen. Ene kant wil ik het proberen, maar andere kant leg ik mijzelf dan teveel op.

Niet doen, niet 'proberen' maar gewoon afzeggen. Linksom of rechtsom wordt dat wel opgelost, dat is niet jouw probleem. Je moet nu even heel egoïstisch zijn en aan jezelf denken, anders ben je straks nog veel langer uit de running

Helemaal mee eens! Dit was ook mijn valkuil.
Je bent overigens niet egoïstisch wanneer je aan jezelf denkt...

**Geplaatst**: Gisteren, 12:12

Geplaatst: Gisteren, 12:12

Hier is het allebei... Ik heb verschillende hartproblemen en reeds 2 hartoperaties gehad.

Sinds kort echter ervaar ik dat ik stress en druk niet meer kan handelen.
Op mijn werk is het vaak zo hectisch en heftig, dat er sowieso vaak dagelijks fel over mijn grenzen heen wordt gegaan en ik heb issues met grenzen aangeven, laat staan bewaken dus ik incasseer en incasseer en vreet mezelf innerlijk op.

Sinds kort (december 2024 was de eerste keer), ervaar ik nu ook paniekaanvallen.
Onlangs na 2 weken verlof op het werk, het ganse weekend en de maandagvoortmiddag voor ik moest beginnen, een gigantische paniekaanval gehad.

Ik denk eigenlijk zelden dat het mijn hart is tijdens zo'n aanval. Eigenlijk andersom, ik zou echt een hartaanval ofzo moeten hebben, ik zou het geeneens op tijd door hebben denk ik en afschuiven op paniekaanval ipv hartaanval ondanks mijn hartproblemen.

Goed dat je de huisarts en psycholoog inschakelen zal, dat zal je hopelijk de goede richting op helpen.

Hoe is de onderlinge verhouding ondertussen tussen jou en je vriendin waarmee je op vakantie bent?
Wist zij op voorhand dat je hier gevoelig voor bent?
Als de situatie daar schuurt en wrevel veroorzaakt, kan ik me voorstellen dat dat ook niet meehelpt aan kalmeren voor jou.