Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-04-25 08:44

Geplaatst: 23-04-25 08:44

dubbel

Laatst bijgewerkt door veneri op 23-04-25 08:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-04-25 08:45

Geplaatst: 23-04-25 08:45

zo herkenbaar! hier ook alleen familie en mijn man eigenlijk, collega's zijn echt alleen collega's.
heb ook echt geen behoefte aan sociaal gedoe, kost mij veel te veel energie en vaak is en blijft het ook erg oppervlakkig, geen behoefte aan.

**Geplaatst**: 23-04-25 08:50

Geplaatst: 23-04-25 08:50

Ik heb weinig advies, wil alleen zeggen dat ik het herken. Mijn moeder is iets jonger, 66, ik ben 32, mijn vader heb ik 15 jaar geleden verloren. Ik heb een broertje maar die heeft een behoorlijk gevuld eigen leven, gezin en netwerk. En ik heb dat allemaal niet + ik ben zowel mentaal als fysiek kwetsbaar.

Ik maak me dus ook wel vaak zorgen 'hoe gaat dat later'. Een partner is iets niet iets waaar ik naar verlang en kinderen wil ik sowieso niet. Ik heb (en krijg) geen rijbewijs. Geen werk.

Mijn moeder doet nu veel (mantelzorg) voor me, maar ik vind het een lastige kwestie. Nu woon ik wel in een beschermde woonvorm, dus dat geeft enige zekerheid, maar ik maak me er wel vaak wat zorgen om.

Veel sterkte met je situatie en veel beterschap voor je moeder.

Laatst bijgewerkt door _Karlijn op 23-04-25 08:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-04-25 08:51

Geplaatst: 23-04-25 08:51

De situatie drukt je wel even met je neus op de feiten. Toch moet je je afvragen wat je zelf wil.

Ik heb ADHD en mijn man heeft autisme, sociale contacten kosten ons veel energie. Het kost ons veel moeite om dit te onderhouden. Ik heb 1 beste vriendin en dat vind ik soms al veel werk.

Als je echt iets wil zou iets als een orkest wel mooi zijn denk ik. Dat is een vast moment, wel samen maar ook op jezelf.

Hier in de buurt hebben we een spelletjescafe waar elke week spelletjesavond is. Daar kan je bordspellen spelen met andere spelletjes liefhebbers. Zoiets zou ook leuk kunnen zijn als je houdt van spelletjes doen.

Wij hebben vanuit het WMO/de gemeente hulp gekregen en zij konden ook helpen bij het sociale gedeelte. Dat was voor ons niet nodig, maar daar zou je dus ook advies kunnen vragen.

**Geplaatst**: 23-04-25 09:30

Geplaatst: 23-04-25 09:30

Heel veel sterkte met je moeder!

Mijn ouders zijn alle 2 binnen 4 jaar overleden en ik heb nog 1 zus maar
daar hebben wij bewust geen contact meer mee.
Familie die van mij stelen zijn gewoon exit.

Relaties zijn voor mij te vermoeiend en ik ben heel erg op mijn vrije tijd gesteld omdat
ik heel jong moeder was en toen heel veel heb moeten laten.

Ik heb eigenlijk ook maar 3 mensen die echt dicht bij mij staan en dat vindt ik prima.
Die weten ook precies wat ze aan mij hebben en andersom.
Ik heb ook nog wel een handje vol kennisen maar die spreek ik niet vaak en komen
eigenlijk hier ook maar weinig over de vloer.

En na een dag sociaal doen op het werk vind ik het ook geheel prettig om in mijn eentje
te zijn.

**Geplaatst**: 23-04-25 09:30

Geplaatst: 23-04-25 09:30

Ik mag me gelukkig prijzen dat er een aantal vrienden zijn om mij/ons heen, al jaren overigens. Daar ben ik achter gekomen toen ik mijn familie in rap tempo kwijt raakte. In 1 jaar tijd mijn zus na mij en mijn moeder, een aantal jaren daarvoor mijn andere zus, mijn vader is overleden toen ik 1 was dus daar heb ik geen herinneringen aan. Het was moeilijk, ineens is er geen familie meer. Gelukkig zijn onze vrienden er, het zijn er niet veel, hoeft ook niet, je moet tenslotte toch energie er in steken en aangezien iedereen druk is met hun gezin,werk,hobby's is het soms lastig om tot een datum te komen om af te spreken. Maar even een belletje tussen door is al leuk, samen eten ook!

**Geplaatst**: 23-04-25 10:25

Re: Een wereld buiten mijn familie

Geplaatst: 23-04-25 10:25

Misschien ergens vrijwilligerswerk gaan doen? Dan help je anderen en krijgt vanzelf contacten. Omdat het vrijwillig is houd je toch een gevoel van vrijheid voor het geval dat het zou tegenvallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-25 10:48

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-25 10:48

anjali schreef:
Misschien ergens vrijwilligerswerk gaan doen? Dan help je anderen en krijgt vanzelf contacten. Omdat het vrijwillig is houd je toch een gevoel van vrijheid voor het geval dat het zou tegenvallen.

Ik doe nu al vrijwilligerswerk, bij de radio. Ik beschouw dat in principe als werk, en de mensen van dat werk bedoelde ik toen ik het over "mijn collega's" had.

Veel mensen hier zeggen dat ze niet zo'n behoefte hebben aan "sociaal gedoe". Ik herken dat ook wel, maar niet ten volle. Als ik me echt isoleer, merk ik na een tijdje dat ik toch iets mis. Maar zo intensief en met zoveel verplichtingen als de modale mens - daar ben ik ook niet voor geboren.

Mijn ouders hebben uit hun studententijd (jaren '70) een heel ruime vriendenkring overgehouden. Die mensen zien elkaar nog regelmatig en wij kennen ze ook allemaal goed. Zoiets had ik nou wel gewild - maar ja, ik ben nu eenmaal met ruzie weggegaan bij mijn studentenvereniging. En na je 25e kweek je zulke vriendschappen niet meer, lijkt het.

En worden hier al een hoop suggesties gedaan, van wisselende passendheid. Bedankt daarvoor. Ik blijf er serieus over nadenken, ook al geef ik misschien de indruk dat ik tegen alles "nee" zeg.

**Geplaatst**: 23-04-25 11:49

Geplaatst: 23-04-25 11:49

Je moet voor jezelf echt duidelijk maken wat je verwacht van sociale contacten.

Ik heb leuke contacten op mijn werk maar buiten dat spreek ik niet met de collega's af. Samen gaan lunchen tijdens het werk of bv na een teammoment op een terras hangen vind ik wel leuk.

Verder bestaat mijn sociale leven veel uit losse contacten. Met de honden ben ik betrokken bij verschillende groepen maar hoor nergens echt bij de vaste waarde om buiten de normale trainingsmomenten wat samen te doen. Vind ik ook best en ik zet me er niet extra voor in. Ik heb het idee als ik zelf wat meer moeite zou doen om contact te maken dit prima zou lukken.

Ik heb goed contact met mijn vader, een hele goede vriend en een vriendin. Die laatste heb ik leren kennen tijdens een opleiding en dat is gewoon heel natuurlijk blijven hangen. Hun twee zijn wel echt de personen die ik bel als ik mijn ei kwijt moet of als ik iets wil doen maar niet alleen wil gaan.

Mijn partner heeft in tegenstelling tot mij een gigantische vriendengroep die elkaar al kent van de kleutertijd. Zeker handig maar oef wat een verplichtingen brengt dat met zich mee! Daarvoor hou ik teveel van vrijheid en zelfstandigheid

In jouw geval zou ik een leuke hobby opzoeken wat je aanspreekt en dat je in groep maar toch alleen kan oefenen en waar je over kan praten. Dus geen teamsport zoals voetbal waarin je gedwongen wordt om als team samen te werken maar juist zoiets als muziek maken. Leer toch nog een extra nieuw instrument en ga op les. Of een taal leren en daarvoor op les gaan? Als je even alleen wilt zijn kan dat en wil je oefenen met meerdere kan dat ook.

**Geplaatst**: 23-04-25 18:20

Re: Een wereld buiten mijn familie

Geplaatst: 23-04-25 18:20

En groepsreizen is dat niet iets? Of aansluiten bij een reisgenootjes groep op facebook? Ik heb daar ook leuke contacten aan overgehouden.

**Geplaatst**: 23-04-25 18:59

Re: Een wereld buiten mijn familie

Geplaatst: 23-04-25 18:59

Is https://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/portal.php misschien wat? Je kan ook wandelingen of museum bezoeken als uitje kiezen. Dus niet per se iets extraverts.
Of https://www.iederal.nl/18-06-2025-utrec ... iendschap/ zoiets. Iederal heeft gespreksdiners met een thema en ook wandelingen.
Ik heb aan zo'n diner meegedaan, dat is interessant, en leuk om te doen.

**Geplaatst**: 24-04-25 14:38

Re: Een wereld buiten mijn familie

Geplaatst: 24-04-25 14:38

Wat mis je: activiteiten met leuke mensen of de diepere band met mensen? Dat hoeft namelijk niet hetzelfde te zijn en kan je misschien helpen bij hoe je de 'zoektocht' aanvliegt.