Voor ik ongesteld moet worden, 1x pm krijg ik 2-3 pillen triptanen en dat voel ik aankomen.
Mooie cyclus ook stabiel.
En ik had 24/7 clusterhoofdpijn zonder pauzes.
De keus was letterlijk de cgrp remmer proberen of mogen kiezen voor de dood.
Ze wilden voorkomen dat ik op het spoor zou staan omdat ik telkens op de seh lag.
En uitputting nam alles zo over dat er groen licht lag voor ik er over begon.
Vorige maand was dat 3 jaar geleden dat gesprek.
Ze wilden dat ik wist dat ze het zagen en achter me stonden.
Ik heb het achteraf als heel traumatisch ervaren maar was verdoofd ik ging ‘gewoon’ naar de neuroloog.
Ik zit nu in de fase revalideren, grenzen leren kennen, en lichttraining om mijn hoofd te trainen op indrukken.
Ik moet 4 dagen per maand opofferen, 2x spuiten per maand.
Ik verdraag de dosis in 1x niet maar met globaal elke 2 weken wel.
Helaas heb ik veel bijwerkingen zo ben ik na het prikken onrustig en bang..?
Herkent iemand dat..?
Dat duurt een dagje en dan is het goed?
Maar ik voel me of er een tijger achter me aan zit echt te idioot voor woorden.
Ik neem op die dag een pammetje want echt fijn
is dat niet en dag later ‘oncomfortabel’ en moe nog daarna weer verder.
Ik kan het wel plannen in het weekend vaak of dat mijn leven er niet onder lijdt.
Het advies hier is liefst 2 dagen rust en ik mag niet teveel zweten ivm uitzweten.
Dus ik zwem op dag 2 na het prikken nu puur voor rust in mijn lijf en omdat ik dat stil liggen niet leuk vind.
Liefst ziet mijn neuroloog 2 dagen geen tv en rust dan zou het meest optimaal werken.
Maar dag 2 heb ik echt behoefte aan zwemmen in een fijne sportschool met abbo’s.
Dus we hebben geen gedoe met gekrijs en tuig die alles verknallen.

Alles is ons kent ons.
Kunnen mede gebruikers wel alles gewoon..?
Of voelen jullie je toch ook doodop eerste dag?
Ik vraag me dat al erg lang af.