Wauw, zoveel reacties had ik niet verwacht! Dankjewel allemaal!
Ik wou op iedereen afzonderlijk reageren maar dan gaat het een heeeeeel lange post worden vrees ik
. Weet wel dat ik ze allemaal lees, apprecieer en de tips meeneem!
Om even op een paar vraagjes te antwoorden.
Loulou, ik zit over het algemeen heel vaak in mijn hoofd ja. Ben de hele dag door aan het denken, over vanalles en nog wat, en kan dat heel moeilijk uitzetten. Ik heb mezelf volgens mij ook wel aangeleerd om mijn lichaam te negeren, maar absoluut onbewust/onbedoeld. Ik denk omdat mijn perfectionisme en onzekerheid sterker zijn/waren dan de nood die ik voelde om naar mijn lichaam te luisteren, of omdat ik mij gewoon niet bewust was van de mogelijke gevolgen.
Kookaburra, beiden zijn zeker welkom!
Mar3, nu je dat zo zegt, klinkt het alsof dat bij mij ook wel eens het geval zou kunnen zijn! Als ik verdrietig ben bv, probeer ik dingen te bedenken waardoor ik van dat "vervelende gevoel" af kan komen. Dus ik probeer als het ware met mijn hoofd een oplossing te zoeken voor mijn gevoel in plaats van het gevoel er gewoon te laten zijn.
Sybelle, het lijkt alsof ik het nooit heb gekund, of dat kan ik me toch niet herinneren, maar de psycholoog denkt eerder in de richting van het nooit "geleerd" te hebben van mijn ouders. Ik ga het zeker eens opzoeken, maar in heel wat kenmerken van autisme herken ik mezelf helemaal niet, terwijl ik genoeg mensen met autisme ken waarbij ik het ook herken. Er bestaan natuurlijk veel verschillende vormen van, maar dit is bv. ook nooit ter sprake gekomen bij de psychologen waar ik geweest ben.
Ik hoop dat ik alle vragen hiermee beantwoord heb!