Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-01-25 16:07

Geplaatst: 08-01-25 16:07

Jolliegirl schreef:
Idifix schreef:
Ik heb nogal vreemde werkuren dus ben over de middag 2x in de week enkele uren vrij. Kleintje zou wel naar kinderopvang gaan door de dag want anders wordt het een warboel met kind enkel uren daar en enkele uren opvang is geen beginnen aan. Dus die zou tot half5, max 17u naar opvang moeten want ik ben terug aan het werk en man heeft gedaan om half5.

Het zou immers wel met 1 blijven hoor aangezien ik al een iets oudere mama zal zijn

Dit heb je niet voor het zeggen helaas, ee zijn zat tweeling geboorten.

Ik ben momenteel 31 weken zwanger en ben ook al aan het nadenken hoe ik het ga doen met de paarden. Het voordeel wat ik heb is dat ik geen eigen paard heb maar een verzorgpaard.
En dit op flexibele basis van en naar elkaar.
Maar toch, de baby zal toch mee moeten, hetzij in de draagdoek, maxicosi, ligbak op de kinderwagen.

Ik ben van mening dat als je echt wilt, hier heus een oplossing voor is.

Een kind blijft niet altijd een baby. Een kind van 1 jaar gaat niet netjes zitten wachten tot mama klaar is.
Kinderen worden ziek, hebben onverwachte toestanden. Meenemen gaat op een gegeven moment echt heel lastig worden. Daarna wordt het weer makkelijker, als ze op stal een beetje kunnen aanklooien.

**Geplaatst**: 08-01-25 16:09

Geplaatst: 08-01-25 16:09

De 2e is 4 jaar, die moet je continu in de gaten houden.ik kan heel wat willen, maar ik kan bar weinig als hij mee is.
Hij heeft nu een gebroken been. Tja daar sta je dan met je planning... verzorger neemt deze week paard helemaal over

Laatst bijgewerkt door vuurneon op 08-01-25 16:12, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-01-25 16:11

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 16:11

En hoe doen al die kinderen dat die opgroeien met paarden omdat moeders in de sport zit bijvoorbeeld?

**Geplaatst**: 08-01-25 16:12

Geplaatst: 08-01-25 16:12

Jolliegirl schreef:
En hoe doen al die kinderen dat die opgroeien met paarden omdat moeders in de sport zit bijvoorbeeld?

Mijn vriendin had een au pair

En andere vriendin is nu pas weer gestart in de sport: jongste is nu 7. Was daarvoor gewoon niet te combineren.

**Geplaatst**: 08-01-25 16:19

Geplaatst: 08-01-25 16:19

Ik heb nog niet alles gelezen, maar ik ben ook een moeder met de paarden aan huis. Ik vind het goed te combineren daardoor. Het is niet meer zoals vroeger (uuuren de tijd) en ik moet goed prioriteiten stellen. Maar eerlijk, niks in mijn leven is meer zoals voordat ik kinderen kreeg dus ja :')

Dingen die voor mij wel het verschil maken:
-dat mijn kinderen geen baby meer zijn
-een goede babyfoon
-minder paarden, daarin prioriteiten stellen, wat vind ik echt belangrijk?
-vaste momenten om iets te doen met mijn paarden, de eerste jaren was dat voor mij 's ochtends vroeg, nu 's avonds als de kindjes op bed liggen
-het verdere werk en onderhoud zo makkelijk mogelijk maken, ook als dat bijv een extra slowfeeder oid betekent (duur) waardoor ik maar 1x per week hooi hoef te vullen etc.
-ik ben verminderd met werkuren
-ik heb een hoek van mijn wei afgezet met een kindproof hek, daar hebben we een speeltuin gemaakt, dus de kinderen kunnen altijd gewoon lekker buitenspelen en via de wei veilig naar me toekomen als ik bij de paarden bezig ben.

Het betekent wel vaak in het pikkedonker en bijv in de regen mijn ding doen met de paarden, omdat ik dán kan en een uur later of vroeger niet. Maar ik vind dat persoonlijk niet het ergste. Als de kinderen straks op school zitten, komt er waarschijnlijk weer iets meer ruimte (hoewel ik dan ook weer wat meer wil gaan werken).

Heel eerlijk: paarden op afstand had ik denk ik niet meer getrokken, dat het thuis is dat scheelt echt wel (ondanks het extra werk).

En ik vind gewoon niks belangrijker dan mijn kinderen. Al moest ik de hele toko opdoeken. Dat kon ik me van tevoren echt niet voorstellen

**Geplaatst**: 08-01-25 16:21

Geplaatst: 08-01-25 16:21

Hier ook pony’s aan huis en moeder van 1 dochter van 3. Wij hebben daarnaast ook nog 2 honden en een kat.

Heel eerlijk, ik vind het ook maar moeilijk/niet te combineren. Het schuldgevoel als je al een paar dagen achter elkaar hebt gewerkt en je dochter amper/niet hebt gezien maakt dat als ik wel thuis ben, ik mijn tijd niet ook nog aan de paarden ga besteden.

Ik weet niet of je van plan bent om je kindje 5dg per week naar de opvang te doen, maar besef dat je door hormonen/moedergevoel er na de geboorte van je kindje wellicht ineens heel anders tegenaan kijkt. Ik dacht namelijk heel makkelijk voordat ik zwanger werd maar na de geboorte geen haar op m’n hoofd die eraan denkt haar 5dg per week naar een opvang te brengen. (Buiten dat het onbetaalbaar is.)

Mijn rijpaard werd helaas in de tijd dat ik zwanger werd erg ziek en had in de kraamtijd erg veel zorg nodig. Ik heb dit echt als loodzwaar ervaren en hij is helaas in 4mnd na de geboorte van mijn dochter ingeslapen. Daarna is er nog een keer een rijpaard gekomen omdat ik het gevoel had dat ik een stukje van mezelf miste, maar helaas veel pech gehad met zijn gezondheid waardoor hij terug is gegaan naar de fokker.

Nu heb ik nog 2 shetten die nu winterstop hebben. Ik hoop wat meer tijd voor hen te krijgen als mijn dochter over een half jaar naar school gaat. Echt een groot rijpaard ga ik denk ik pas overwegen als mijn dochter ook wat interesse heeft in de paarden, zodat we het samen kunnen doen.

**Geplaatst**: 08-01-25 16:23

Geplaatst: 08-01-25 16:23

VogeltjeM schreef:
Ik heb nog niet alles gelezen, maar ik ben ook een moeder met de paarden aan huis. Ik vind het goed te combineren daardoor. Het is niet meer zoals vroeger (uuuren de tijd) en ik moet goed prioriteiten stellen. Maar eerlijk, niks in mijn leven is meer zoals voordat ik kinderen kreeg dus ja

Dingen die voor mij wel het verschil maken:
-dat mijn kinderen geen baby meer zijn
-een goede babyfoon
-minder paarden, daarin prioriteiten stellen, wat vind ik echt belangrijk?
-vaste momenten om iets te doen met mijn paarden, de eerste jaren was dat voor mij 's ochtends vroeg, nu 's avonds als de kindjes op bed liggen
-het verdere werk en onderhoud zo makkelijk mogelijk maken, ook als dat bijv een extra slowfeeder oid betekent (duur) waardoor ik maar 1x per week hooi hoef te vullen etc.
-ik ben verminderd met werkuren
-ik heb een hoek van mijn wei afgezet met een kindproof hek, daar hebben we een speeltuin gemaakt, dus de kinderen kunnen altijd gewoon lekker buitenspelen en via de wei veilig naar me toekomen als ik bij de paarden bezig ben.

Het betekent wel vaak in het pikkedonker en bijv in de regen mijn ding doen met de paarden, omdat ik dán kan en een uur later of vroeger niet. Maar ik vind dat persoonlijk niet het ergste. Als de kinderen straks op school zitten, komt er waarschijnlijk weer iets meer ruimte (hoewel ik dan ook weer wat meer wil gaan werken).

Heel eerlijk: paarden op afstand had ik denk ik niet meer getrokken, dat het thuis is dat scheelt echt wel (ondanks het extra werk).

En ik vind gewoon niks belangrijker dan mijn kinderen. Al moest ik de hele toko opdoeken. Dat kon ik me van tevoren echt niet voorstellen

Dit inderdaad…

**Geplaatst**: 08-01-25 16:24

Geplaatst: 08-01-25 16:24

Ik ben er heel erg naïef in geweest (als eigenaar met paard in pension). Niet dat iedereen dan naïef is natuurlijk maar voor mijn situatie… ja. Ik weet dat er paardenmensen zijn die het prima weten te combineren maar voor mij was het echt veel te veel toen puntje bij paaltje kwam en m’n zoon geboren werd, ik nog 24-28u fysiek zwaar werk deed met veel verantwoordelijkheid en dan ook nog m’n paard had. Ik kwam overal om me heen tekort en ik ging daar helemaal aan onderdoor. Vond het ook naar m’n paard toe echt vreselijk ook al werd hij goed verzorgd, maar dat was gewoon niet vol te houden voor me en ook voor hem niet want ik ging van grote pension stal naar zeer kleinschalig bij een vriendin met alleen haar paarden dus mijn paard begon toen wel echt te merken dat ik er minder was, en achteraf gezien was alles misschien heel anders gelopen als ik op de grote stal was blijven staan maar als je alles eens vooraf weet ook. Paarden zijn gewoon veel verantwoording en ik heb me er goed op verkeken, die combinatie met ouder worden - maar goed, ik had ook niet kunnen voorspellen dat ik op een vreselijk depressie aan’t afstevenen was, dat kreeg ik ook nog gratis en voor niks erbij waar ik nooit meer helemaal uitgekomen ben. Maar ik kreeg van sommige toen zelfs nog lelijke dingen naar m’n hoofd geslingerd dat ik hem weg heb gedaan (en dan ook van mensen die zelf om de haverklap paarden kochten en verkochten om redenen die dan voor hen wel allemaal goed genoeg waren; geen match bla bla maar wat ik deed kon Echt niet) en ik riep vooraf ook altijd dat m’n paard nooit weg zou gaan omdat ik een kind wilde dus ik had ook echt heel veel emotionele stress ervan en heb me er ook schuldig om gevoeld terwijl ik wel wist dat het voor hem gewoon beter was- het was oprecht het moeilijkste wat ik ook heb gedaan in m’n leven, de keus maken om hem af te staan (ik heb hem aan mijn verzorgster geschonken voor 1 symbolische euro). Maar hij verdiende gewoon echt meer als ik hem kon geven en ik had er elke dag hartzeer en zorgen om, en ook richting mijn gezin. Je kunt je vooraf gewoon heel moeilijk voorstellen hoe het leven gaat zijn als je kind er eenmaal is, en het is gewoon denk ik niet allemaal planbaar en maakbaar totdat je in de situatie zit. En een ander kan en hoort daar ook gewoon niks over te vinden en oordelen. Zoveel omringende factoren in elk individueel leven wat ook nog invloed kan hebben op alles, want iedereen is anders en gaat ook anders met dingen om. En je zult altijd mensen treffen aan beide kanten van het verhaal; voor wie het wel haalbaar is en voor wie niet. Denk dat je daar je eigen weg in moet vinden tzt. Terugkijkend was er voor mij gewoon geen optie geweest om een eigen paard aan te houden, op welke manier dan ook. Verzorg paard… misschien wel. Maar ik zat in een andere situatie toen met een eigen paard.

Met een verzorgpaard zit je natuurlijk ook wel met enige verantwoording, maar lijkt me denk ik wel beter te combineren tov een eigen paard op pension. Je zou hierbij wel met de eigenaar van het paard vooraf nog eens moeten spreken erover misschien, verwachtingen nog eens onder de loep nemen, etc. Denk dat het ook er vanaf hangt wat je inhoudelijk allemaal moet doen, hoeveel dagen, etc.

**Geplaatst**: 08-01-25 16:30

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 16:30

Paarden zijn 'maar' hobby, de kinderen zijn mijn wereld

**Geplaatst**: 08-01-25 16:32

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 16:32

En dan komt de hamvraag: Wil je nog wel 7 dagen per week rijden (mennen, werken) met je paard als je moeder bent. Kan je het opbrengen, geestelijk en lichamelijk?

**Geplaatst**: 08-01-25 16:38

Geplaatst: 08-01-25 16:38

Er zijn ook veel factoren die invloed hebben. Bijv. mijn partner werkt aan huis, dus die eerste jaren met baby's kon ik op mijn niet-werkochtenden tot 9.00 mijn gang gaan. Dan had ik al uitgebreid gemest en gereden. En dan deed ik 's avonds bijv nog hooi voeren, of tijdens zijn lunchpauze. Of wat ook meespeelt is hoe handig de boel is ingericht, wat voor kind je krijgt (goede slaper of niet), hoeveel je werkt, hoeveel steun je verder nog hebt. Als je een moeder hebt die het heerlijk vindt om regelmatig even langs te komen babyknuffelen, heb je bijv. alweer een uur de tijd om iets met een paard te doen.

Laatst bijgewerkt door VogeltjeM op 08-01-25 16:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-01-25 16:40

Geplaatst: 08-01-25 16:40

vuurneon schreef:
Paarden zijn 'maar' hobby, de kinderen zijn mijn wereld

Precies dat

terwijl paarden echt mijn wereld was. Vriend werkt in de paarden en ik heb sinds ik 10 ben áltijd de verantwoordelijkheid gehad over eigen pony’s en paarden en paarden van anderen. Nooit gedacht (tijdelijk) te stoppen met rijden. Paarden was m’n alles. M’n identiteit. En toch trok ik het niet.

En dan heb ik twee dames die goed slapen en makkelijk zijn. Maar er wordt vaak onderschat hoeveel werk het is voor je überhaupt in de auto of op de fiets naar je paard zit als ze mee moeten. Dan ben je daar, kun je alsnog niet lekker je gang gaan want spuit luier in de draagzak. Ding vies. En dan? Baby krijgt ineens toch honger, peuter ineens ziek en spuugt zich onder etc etc. Nog los van het feit dat je je schuldig voelt alwéér naar de paarden te gaan ipv lekker naar de speeltuin oid.

Nee mijn tijd komt wel weer

we hebben twee pony’s bij huis waar we wat mee knooien, maar echt paardensport is voor mij niet te combineren met jonge kinderen

**Geplaatst**: 08-01-25 17:02

Geplaatst: 08-01-25 17:02

Mij is het niet gelukt, maar ik moet zeggen; ik mis het ook totaal niet. Paarden verkocht en alle tijd voor mezelf en mijn kinderen.

Ik zou echt niet weten hoe je kinderen met een intensieve hobby als paarden én werken moet combineren.
Werk opzeggen was hier geen optie, dus geen paarden. Al mijn tijd naast ons werk zit vol met afspraken voor de kinderen.
(Afspraken voor huisarts, oren, KNO, buisjes, zwemles, sport, speelafspraken, tandarts, kapper, kinderfeestjes etc)
Daarnaast hebben wij 7 jaar lang ‘s nachts amper geslapen, dus ook niet dat ik überhaupt nog energie had om te gaan paardrijden.

Niet elke baby is overigens geschikt om overal mee naar toe te nemen. Eén van onze kids was een prematuur en dysmatuur baby en trok van hot naar her absoluut niet. KDV ging niet, verjaardagen gingen niet, daarmee heb ik eigenlijk alleen maar thuis rust reinheid en regelmaat ingebouwd.

Maar sommigen weten het wel te combineren, dus het is niet totaal onmogelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-25 17:12

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-25 17:12

Ja. Ik weet wel dat moederliefde boven alles zal gaan en dat voorrang zal krijgen daar ben ik me bewust van.

Ik werk zelf in de kinderopvang maar met oudere kinderen (kleuters)dus qua immuniteit zal dat hopelijk meevallen haha.

Voor alle duidelijkheid mijn kind gaat niet naar de opvang omdat ik wil paardrijden hé, maar omdat ik onderbroken uren werk en je niet ze in de ochtend even gaat brengen, halen en dan weer zult brengen.

Maar ik neem jullie wetenschap mee in het achterhoofd, tuurlijk kan je niks voorspellen.

Maar zoals Lisanne denk ik hier eerder zei zijn die paarden echt wel mijn momentje en ik ben iemand die daar ook echt nood aan heeft, ondanks dat je eigen kind zien je dat vast ook wel heel vaak wil dat kan ik best begrijpen.

**Geplaatst**: 08-01-25 17:14

Geplaatst: 08-01-25 17:14

Hier kon ik het ook niet combineren. Paard stond op een doe het zelf stal. Tijdens alle 3 mijn zwangerschappen heb ik bekken instabiliteit gehad waardoor ik echt niet had kunnen mesten.
Nu heb ik sinds 2 jaar weer pony's. Het scheelt enorm dat de kinderen nu op school zitten, maar alsnog vind ik het best pittig. Ik werk maar 12 uur per week, en begin om 4.30u met werken. Dus ik kan onder schooltijd naar stal.
Maar ik ben vaak erg moe omdat ik zo vroeg mijn bed uit moet, daarna naar stal en daarna komen de kinderen weer uit school. Ik haal wel enorm veel energie uit mijn pony's en wil ze ook echt niet meer missen. Mijn man helpt regelmatig met uitmesten.
Mijn kinderen zijn nu 14, 10 en 8 jaar. Maar die van 8 is wel echt een handen bindertje.

**Geplaatst**: 08-01-25 17:33

Geplaatst: 08-01-25 17:33

Hier paarden aan huis . De verzorging kreeg ik prima gedaan. Vooral met 1 baby. Bij de 2e had ik dus n 2 jarige rondlopen en was t lastiger.

Maar rijden minder goed. Heb thuis geen bak en moet dus het bos in of met de trailer weg.

Had mazzel dat m'n schoonmoeder regelmatig even op kon passen, anders was rijden echt zeldzaam geweest.

M'n man is boer en dus ook regelmatig rondom huis ( maar ook vaak niet ). Kon ze wel even nemen, maar niet een paar uur achter elkaar. En als ik moest wachten tot hij klaar was, dan had ik 's ochtends om 7 kunnen rijden of na 20u ergens.

Inmiddels zijn ze 11 en 13. Rijden doen we samen.

Is lastig te plannen hoe het gaat lopen.

**Geplaatst**: 08-01-25 17:50

Geplaatst: 08-01-25 17:50

Ik ben afgelopen juli moeder geworden en wij hebben een makkelijk kind na een moeilijke zwangerschap met de paarden aan huis.
Waar ik het minst rekening mee had gehouden was dat ik na mijn ongeplande keizersnede 6 weken niks mocht/kon bij de paarden, dus echt lang leven de hulp van m'n partner.
Ik werk 4 dagen en vind het heerlijk om na het werk even een half uurtje bij de paarden bezig te zijn. Rijden doe ik vaak als ze na 19u slaapt, wij hebben goede rijbakverlichting en een babyfoon op wifi zodat ik meldingen op de telefoon krijg. Het enige wat lastig is, is dat buiten rijden gepland moet worden en dat ik niet zomaar naar de binnenbak kan savonds want dat moet ik met partner plannen.
Het is wel hard werken, maar ben bij de paarden altijd makkelijk en flexibel geweest, en dat moet ook je moet los kunnen laten als je even een keer na 10 minuten rijden af moet stappen omdat ze wakker is of de speen nodih heeft. Maar zolang ze droog met eten staan dan vind ik het niet erg als ik eens geen tijd heb.

**Geplaatst**: 08-01-25 18:13

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 18:13

Ik was bloedfanatiek. Heb het opnieuw proberen oppikken achteraf met steun van mijn vriend die de avonden wou oppassen om mij te laten trainen. Maar ik was gewoon te moe en ik had een soort heimwee elke keer ik thuis moest weg gaan bij mijn kind. Nog maar gezwegen over het vele ziek zijn… zowel kind als wij die elke keer besmet werden. Ook ik had dit helemaal verkeerd ingeschat, tuurlijk gingen de paarden mijn prioriteit blijven…. Tot dat kind er is.

Dus nu heb ik een dure grasmaaier in de tuin, die te oud wordt om ooit nog competitief op hoog niveau te kunnen meedraaien. Maar ook dat is ok, ik hou van stallen doen en klusjes, dat is ook een hobby… anders zou ik niet meer mijn zetel uitkomen vrees ik

**Geplaatst**: 08-01-25 18:25

Geplaatst: 08-01-25 18:25

Pfff als ik dit zo lees ben ik blij nooit aan het ouderschap begonnen te zijn.

Ts: er zijn ook veel succesverhalen; maar dat valt ook veel samen met partners die kunnen en willen helpen met oppassen/eventueel dingen rond de paarden zie ik in mijn omgeving.

**Geplaatst**: 08-01-25 18:27

Geplaatst: 08-01-25 18:27

Sunnda schreef:
Pfff als ik dit zo lees ben ik blij nooit aan het ouderschap begonnen te zijn.

Ts: er zijn ook veel succesverhalen; maar dat valt ook veel samen met partners die kunnen en willen helpen met oppassen/eventueel dingen rond de paarden zie ik in mijn omgeving.

Zo erg is het niet hoor

ik vind het helemaal prima om m’n paarden hobby tijdelijk te pauzeren voor m’n kinderen. Met kinderen leer je goed relativeren en zaken in perspectief plaatsen. Aan het einde van de rit is het “maar” hobby

**Geplaatst**: 08-01-25 18:29

Geplaatst: 08-01-25 18:29

Sunnda schreef:
Pfff als ik dit zo lees ben ik blij nooit aan het ouderschap begonnen te zijn.

Ts: er zijn ook veel succesverhalen; maar dat valt ook veel samen met partners die kunnen en willen helpen met oppassen/eventueel dingen rond de paarden zie ik in mijn omgeving.

Ik denk dat alles ook valt en staat met je verwachtingen. Je moet loslaten als het even niet lukt (als de basisverzorging is gedaan) en soms ineens schakelen als het wel lukt. Ook hangt het af hoe je als moeder bent en dat weet je ook niet vooraf.

Daarnaast, het is het allemaal heel erg waard.

**Geplaatst**: 08-01-25 18:31

Geplaatst: 08-01-25 18:31

Hier vind ik het zo ook heerlijk. Toen mijn paarden ooit van eigen wei naar pension gingen miste ik juist de klusjes. Rijden dat was en is een bijzaak.

Maar als het je gegund is moeder te worden. Geniet ervan er zullen dingen anders worden. Als je dat kan accepteren dan heb je 90% gewonnen.

Maak samen met je partner de keuze en wat je ook kiest geen enkele keuze is verkeerd als jullie er achter staan.

**Geplaatst**: 08-01-25 18:32

Geplaatst: 08-01-25 18:32

Sunnda schreef:
Pfff als ik dit zo lees ben ik blij nooit aan het ouderschap begonnen te zijn.

Ts: er zijn ook veel succesverhalen; maar dat valt ook veel samen met partners die kunnen en willen helpen met oppassen/eventueel dingen rond de paarden zie ik in mijn omgeving.

Haha

Ik weet niet of succesverhalen de juiste term is.. maar ik denk dat de inschatting vooraf vooral vaak niet klopt. En daar vind ik wel wat van , want blijkbaar hebben we allemaal geen goed beeld hoe t eigenlijk is om kinderen te krijgen. Zijn 'toekomstige' ouders zo naief of geven 'bestaande' ouders zo'n verkeerd beeld?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-25 18:37

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-25 18:37

butengeweun schreef:
Hier vind ik het zo ook heerlijk. Toen mijn paarden ooit van eigen wei naar pension gingen miste ik juist de klusjes. Rijden dat was en is een bijzaak.

Maar als het je gegund is moeder te worden. Geniet ervan er zullen dingen anders worden. Als je dat kan accepteren dan heb je 90% gewonnen.

Maak samen met je partner de keuze en wat je ook kiest geen enkele keuze is verkeerd als jullie er achter staan.

Dat vind ik heel mooi gezegd, mss is het idd goed om aan hem al vooraf aan te geven dat hij wel een hand zal moeten toe steken maar hem kennende doet hij dat wel en heeft hij eerder als nodig ook al gedaan.

Het is gwn zo een verandering hé, maar ben langs 1 kant ook vind het vreemd om te zeggen "ik kies voor de paarden" want ben echt bang er achteraf spijt van te hebben.
De paarden blijven tenzij er iets ernstigs voorval gwn hier tot hun dood. Ze hebben een rustig recreatief leven bij mij en dat vind ik ondanks ik onlangs toch weer dacht aan wedstrijden ok. Je kan nl. Niet alles hebben op hetzelfde moment vrees ik.

Hoe ik als mama zou zijn weet ik uiteraard nooit zeker, maar ook daar door komt de twijfel want ja het leven is ook leuk zonder op het moment.

**Geplaatst**: 08-01-25 18:50

Geplaatst: 08-01-25 18:50

Niet alle reacties gelezen, maar daardoor lekker blanco:

Ik heb een zoontje van inmiddels 4 en vind en vond het prima te doen. Ik heb al die tijd paarden aan huis gehad en daarnaast ook een tijdje een paard in pension. Paarden aan huis is altijd peanuts geweest, maarrrrr veel van je (schaarse) tijd zit in de verzorging waardoor rijden er regelmatig bij inschoot. Echter betrof het 1 shet waar ik toch weinig mee deed en 1 paard wat oude blessures had en rustig aan moest doen. Paard op pension gaf wel weer veel rust, hij werd gewoon gevoerd, buiten gezet etc. Daarmee kwam ik meer tot rijden/quality time kwam. Maar goed, dan heb je het dus over een totaal van drie paarden tegelijk op 2 plekken :')

tikkie ambitieus.
Nu heb ik een 3jarige en een minishet en gaat echt helemaal prima. Nee 7 dagen in de week iets met ze doen gaat niet, maar ik heb een gouden verzorgster voor 2 dagen in de week. Geeft mij ook rust want die dagen hebben ze alle aandacht en training, dus als het er bij mij bij inschiet is er geen man overboord.

Tijdens mijn zwangerschap tot bijna 8 maanden kunnen rijden, daarna was ik te zwaar geworden voor mijn toenmalige paard }:0

laatste weken had ik ook heel veel pijn in mn bekken/banden maar daar kun je prima rustig mee door scharrelen, alleen op een mak tempo, luisteren naar je lijf. Man hielp waanzinnig mee.

Ik had ook een keizersnede(overigens gepland) maar kon na een paar dagen wel weer veel, alleen even niet tillen dus de emmers water naar de bevroren speciekuipen tillen mocht mijn man doen. Thuis tijdelijk een potstal gemaakt dus alleen op strooien en na een paar weken alles eruit, was een prima oplossing. Iets met waar een wil is, is een weg.

Ik ben niet vaker ziek dan voor kinderen. Ik was bijna nooit ziek en ben dat nog niet.