Nienke1979 schreef:Ook ik zie de verwoestende gevolgen van epilepsie in mijn omgeving
Als slimme jongen met vele toekomstplannen kreeg hij op zijn 18e epilepsie
Nu ruim 12 jaar later heeft hij dagbesteding, kost het leven hem lichamelijk inspanning, staat hij strak onder de medicatie waardoor praten hem moeite kost, heeft hij een neurosimulator, heeft hij 1 zware aanval en meerdere abcenses per week en woont hij niet meer zelfstandig
Mijn schoonvader heeft een paar maanden epileptische aanvallen gehad. Heeft medicatie geslikt wat gelijk goed hielp. Nadat de oorzaak is behandeld is hij weer aanvalsvrij.
Iemand anders in mijn omgeving hebben alle 2 epilepsie wat goed onder controle is met medicatie
Is Kempenhage te ver is SEIN ook nog een goede oplossing. Fijne betrokken medici zowel voor interne als externe patiënten
Dat is echt heel heftig. Er zit ook veel verschil in en je weet pas echt wat het inhoudt als je ermee te maken krijgt.
Ze dachten bij mijn moeder dat de uitzaaiing de oorzaak kon zijn. Die was "maar" 7mm en is succesvol bestraald, maar de aanvallen blijven en de effecten van de medicatie ook. Nu het in November weer is opgehoogd en er dinsdag toch een aanval kwam, zeg ik; stop de medicijnen dat ze meer zichzelf is, want de aanvallen komen toch, maar daar krijg ik niemand in mee. En dat begrijp ik ook.
othelloster schreef:Heel toevallig was ik zelf aan het denken om een topic te openen.... Hier sinds 3.5 jaar met epilepsie aan het klooien.
In 2021 van begin Mei tot Augustus zware stress gehad rondom een kreupele pony, die ik helaas ook heb moeten laten gaan toen der tijd..
Dat had er bij mij zo zwaar ingehakt dat ik chronische migraine en epilepsie er aan over heb gehouden. Ondertussen slik ik dagelijkse medicatie tegen de migraine en epilepsie en is het een heel stuk verbeterd.
De migraine blijft altijd nog een dingetje, daar gaan ze dan ook weer verder onderzoek heen doen.
Ik zelf sta ook onder behandeling bij Kempenhaeghe in Heeze.
Ik heb het ondertussen geaccepteerd, al blijf ik het op momenten echt nog zwaar oliebol vinden.
Ja, dat snap ik echt heel goed. Het heeft zoveel impact en niet van de migraine afkomen helpt ook niet. Af en toe een stuk rust zou wel fijn zijn.
Gelukkig lijkt de laatste aanval weinig gevolgen te hebben gehad ten opzichte van die daarvoor. Ze waren snel met de spray en na het slapen was mn moeder redelijk zichzelf. Alleen de fijne motoriek is weer even een stuk minder.
Maar wel zo blij dat we gister even konden bellen en kletsen.
Ze heeft het dit keer overigens deels wel meegemaakt. Ze heeft de spray meegemaakt en wist ook dat mn tante bij haar zat toen ze weer bij kwam.