Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-12-24 23:39

Geplaatst: 01-12-24 23:39

Onze start was waanzinnig romantisch, intens, liefde op het eerste gezicht. Filmmateriaal.

De daaropvolgende jaren waren eerder pittig

de keerzijde van 2 mensen met veel karakter misschien? Het interessante is dat de aantrekkingskracht na vele jaren samen nog steeds even groot is, dat vind ik wel bijzonder. Maar vanzelf gaan? Niet zo nee.

Er zijn koppels die misschien wat 'saaier' starten en veel tijd nodig hebben om warm te lopen, maar door de jaren heen het dan toch wat beter (en rustiger) voor mekaar hebben.

Ik geloof dus in meerdere wegen die naar Rome leiden, het is maar net wat bij je persoonlijkheid past.

**Geplaatst**: 01-12-24 23:48

Geplaatst: 01-12-24 23:48

Ik heb verschillende ervaringen. 2 waren altijd goede vrienden wat later uitbloeide tot iets en 2 andere kende ik nog maar kort.

Ex 1 , 10 maanden samen geweest, jeugdliefde en eerste vriendje. We waren altijd goede vrienden wat uiteindelijk een relatie is geworden. We zijn helaas beide onze eigen weg gaan bewandelen, ook ivm leeftijd en andere interesses. (En z'n allergie voor paarden holp niet mee

)

Ex 2 , liefde op het eerste gezicht. Kende hem via een vriend, dat was zijn collega. 4 jaar samen geweest en verloofd. (En toen gedumpt voor een ander

)

Ex 3 , liefde op het eerste gezicht. Ik kende hem via mijn broer. Uiteindelijk uit elkaar gegroeid na 3 jaar

En mijn huidige man, al bijna 10 jaar bevriend. Nadat het uit was met Ex 3 kreeg ik kriebels bij hem en ineens helemaal verliefd (wat eerst echt vriendschappelijk was). Inmiddels getrouwt en een prachtige dochter rijker

Laatst bijgewerkt door Kabayo op 01-12-24 23:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-12-24 23:49

Geplaatst: 01-12-24 23:49

germie schreef:
Ik heb nog nooit liefde op het eerste gezicht gehad en ook nooit vlinders in m'n buik. Volgens veel beschrijvingen ben ik nog nooit verliefd geweest.
In mijn ogen moet iets groeien en als je je soulmate gevonden hebt is het goed. Of dat dan liefde is? Liefde gaat in ieder geval totaal niet over seks. Dat is echt het minst belangrijke in een relatie.

Hier ben ik het echt niet mee eens. Sterker nog, als er dingen mis zijn maar de seks blijft goed, werkt het toch m.i. beter dan wanneer alles goed is behalve de seks.
Ik geloof wel in liefde op het eerste gezicht alleen heb het nog nooit meegemaakt dat het van 2 kanten kwam. Dus altijd of de ander, of ik, maar nooit beide.

**Geplaatst**: 01-12-24 23:56

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 01-12-24 23:56

Ik weet niet of ik het echt goed wist, maar mijn vriend en ik spraken af bij hem thuis en daarna heb ik nog 1 keer thuis geslapen :')

Dat is nu iets meer dan 12,5 jaar geleden en ondanks dat het niet altijd makkelijk is geweest in het begin, hebben we nu echt een megaband. Ik kan mezelf ook niet meer met iemand anders voorstellen.

We hebben al lang niet meer echt een super verliefde relatie. We zijn beiden niet meer van de seks enzo (het scheelt wel dat we daar allebei zo over denken), maar we houden heel veel van elkaar en we hebben het altijd heel gezellig. Ik haat het woord “maatjes”, maar dat beschrijft het wel het beste denk ik

**Geplaatst**: 02-12-24 10:24

Geplaatst: 02-12-24 10:24

Ik denk dat je pas later kan zeggen dat het liefde op het eerste gezicht was. Simpelweg vanwege liefde vs lust.

Mijn vriend en ik zijn echt naar elkaar toe gegroeid. Heel rustig aan, elkaar ook ruimte geven. De kriebel kriebels die je als puber hebt... die heb ik niet zo extreem gehad. Wel voel ik dat ik absoluut niet zonder hem wil. Hebben beiden ook in het verleden best wat meegemaakt qua relaties dus dit is voor ons gewoon goed. Overigens: ik wist het niet direct, bij de 3de of 4de date waren we spelletjes aan het spelen en toen dacht ik van 'ja, deze is wel heel leuk.' ipv alleen 'ja, leuke vent'

(detail: we kennen elkaar via tinder, ook regelmatig met elkaar gematcht. Uiteindelijk bij de laatste match stuurde hij 'hoi, volgens mij zijn wij inmiddels vaker gematcht, gaan we nog afspreken?' We hebben in dat gesprek hooguit 10 zinnen gewisseld incluis plannen date. Inmiddels zijn we 1,5 jaar verder

)

**Geplaatst**: 02-12-24 10:41

Geplaatst: 02-12-24 10:41

Nee, het is bij mij nooit zo gegaan. Ik ben een keer of twintig tot over mijn oren verliefd geweest, altijd onbeantwoord. De enige relatie die ik had - alweer achttien jaar geleden geëindigd - was wel heel veel gekker op mij dan andersom. Het ging ook allerminst vanzelf: het begon met vriendschappelijk chatten (het was de tijd van MSN, weet je nog) en dat werd geleidelijk aan meer.

Toch was dat geen vergissing: we zaten tot diep in de nacht aan onze computer gekluisterd lang voordat we elkaar ontmoet hadden, en we hebben het anderhalf jaar met elkaar uitgehouden. Maar om nou te zeggen dat het altijd zo gaat - nee.

Eerlijk gezegd geloof ik ook niet meer zo in romantische liefde, of in "liefde vs. lust" (als tegengestelden). Het is typisch westers, in andere culturen kwam het niet voor totdat de westerse cultuur haar tentakels over de hele wereld uitstrekte. Dat hele gedoe met hartjes en rozen is een verzinsel uit de riddertijd. Na de Eerste Kruistocht werden de ridders steeds belangrijker en ontwikkelden ze ook hun eigen cultuur. De hoofse liefde is verzonnen om een platvloers mannending - geilheid, desnoods op een getrouwde vrouw - tot iets verhevens te maken. Wij gaan daar negenhonderd jaar later nog steeds in mee.

**Geplaatst**: 02-12-24 10:56

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 02-12-24 10:56

Waar geloof je dan wel in musiqolog?

Ik sluit me aan bij Beemsterkaas. Als jij en je partner er maar hetzelfde in staan dan maakt het verder niet uit. De èèn heeft veel tijd nodig, de ander vliegt liever halsoverkop een relatie in.

Leeftijd, eerdere relaties, wat je in je omgeving ziet spelen hier ook allemaal in mee. Maar er is zeker geen juiste of perfecte manier.

**Geplaatst**: 02-12-24 20:09

Geplaatst: 02-12-24 20:09

Mijn vader studeerde in Utrecht. Mijn moeder kwam daar als eerste jaars aan en vroeg toevallig de weg aan mijn vader. Hij wees haar de weg en zei vervolgens tegen zijn vriend die bij hem stond: wow, wat een meid, dat is mijn toekomstige vrouw.
Inmiddels zijn ze al ruim 50 jaar gelukkig getrouwd.
Was 100% liefde op het eerste gezicht !

**Geplaatst**: 02-12-24 20:20

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 02-12-24 20:20

Dik 2 jaar terug tijdens het werk mijn nu vriend leren kennen.
Hij kwam via zijn werk bij "mijn" fabriek laden.
Waar ik 99% van de tijd voer laad.
We konden het erg goed vinden.
Maar omdat we beide aan het werk waren beide geen move gedaan.
Hij dacht toen, laatmaar die heeft al een man is getrouwd etc etc....
En ik dacht, neeee gedraag je. Je bent aan t werk en niet op partnerzoektocht.

Toen is hij nog een paar x komen laden....(ik werd natuurlijk wel blij als ik zijn vrachtauto zag :Y)

).

Toen heb ik in januari 2023 een foto van mijn vrachtauto in een bulkautogroep gezet.
Hij zat ook in die groep en dacht heeee das die leuke meid.
Dus vriendschap verzoek gekregen....
Hij zag via Facebook geen relaties etc staan....
Vroeg nog eens voorzichtig na....
En ehm ja toen bijna nonstop aan t appen geweest.
Vrij vlot een paar dates gehad....
Wonen sinds iets meer dan een jaar samen en ik ben zwanger van onze baby

Soms kan ik hem achter het behang plakken, soms ben ik echt heel blij met hem.

Het aller fijnste is, ook als ik eens slecht humeur heb en boos ben.
Dan mag ik dat ook zijn.
Ondanks af en toe onenigheden, is het wel iets wat uiteindelijk ten goede uitgepraat word.
Of we vinden een compromis.
Soms vind hij het moeilijk dat hij ook wat in het huishouden mag doen, Soms ook even opnieuw hem eraan herinneren.

Maarja... ik heb vast ook dingen wat hem stoort _O-

**Geplaatst**: 02-12-24 20:21

Geplaatst: 02-12-24 20:21

Je moet ook maar net mazzel hebben om de juiste tegen te komen natuurlijk. Een soulmate waarbij het ook nog eens liefde op het eerste gezicht kan zijn. Ze zijn er heus (en uiteraard meerdere, de wereld is zoooo groot) maar vind ze maar even ... dat is het hele ding

**Geplaatst**: 02-12-24 20:27

Geplaatst: 02-12-24 20:27

Dorine92 schreef:
Je moet ook maar net mazzel hebben om de juiste tegen te komen natuurlijk. Een soulmate waarbij het ook nog eens liefde op het eerste gezicht kan zijn. Ze zijn er heus (en uiteraard meerdere, de wereld is zoooo groot) maar vind ze maar even ... dat is het hele ding

Mee eens
Het is wel een beetje mazzel hebben idd.
Sowieso of het echt gaat passen op lange termijn

**Geplaatst**: 02-12-24 23:45

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 02-12-24 23:45

Ik geloof wel oprecht dat er niet perse 1 persoon is waar je op diepgaand level mee matchet maar dat je altijd wel met anderen ook goed kunt klikken. Maar echt verliefd worden heeft veel meer nodig dan een klik. Je hebt denk ik gewoon echt geluk als je dat op het juiste moment in je leven treft en je daaraan kan overgeven. Denk echt dat veel reguliere gezinnen een wat platonische relatie hebben en houden endit ook prima vinden. Endat is natuurlijk prima als iedereen zich daar goed bij voelt.

**Geplaatst**: 03-12-24 00:23

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 03-12-24 00:23

Ik kreeg een relatie met mijn vriend toen ik 16 was,. De 1e keer dat ik hem ontmoette, met zijn vriendengroep en mijn vriendengroep, had ik eigenlijk een “date” met een andere jongen. Ik vond mijn vriend meteen veel leuker. Ik was zo verliefd (denk dat ik zeker wel 3 jaar echt heel verliefd ben geweest). Maar anders verliefd dan dat ik eerder was op anderen: dat was echt met vlinders. Bij mijn vriend was het wel een soort kriebel en zenuwen maar op een kalme manier. En dat gevoel van rust dat ik bij hem ervaar heb ik met niemand anders. Dat gevoel heb ik vanaf het begin bij hem en is alleen maar sterker geworden.

**Geplaatst**: 03-12-24 00:33

Geplaatst: 03-12-24 00:33

Liefde op het 1e gezicht? Ja dat wel, was wel op slag verliefd en vlinders. Waar ik voor hem gelijk dé ware was, heeft t aan mijn kant wel moeten groeien. Benauwde mij dat hij mij gelijk de ware noemde zeg maar. Maar goed, 20 jaar samen nu. Hij mag blijven

Maar het is wel werken. Houden van is er. Maar de romantische liefde fluctueert wel: er spelen zoveel zaken, oververmoeidheid etc dat langs elkaar leven nu vooral voorkomt. Helaas was kinderen verwekken ook geen pure romantiek, dat was ook gewoon hard werken

en veel verdriet ook. Dat was zwaar zo'n medisch traject met miskramen erbij

**Geplaatst**: 03-12-24 01:33

Geplaatst: 03-12-24 01:33

Ik ken mijn partner al vanaf mijn 14e, hij was kameraden met mijn vriendin haar neef en zo hem tegengekomen. Ik vond hem direct super leuk (hij mij blijkbaar ook zo hij zei later), maarja 9 jaar ouder dus wel een dingetje (ik was altijd al volwassen voor mijn leeftijd) met zwaar gereformeerde ouders

Uiteindelijk door mijn verhuizen elkaar uit het oog verloren tot hij mij een vriendschapsverzoek deed op Facebook op mijn 21e. Daar niet veel mee gedaan want ik zat toen in een relatie.

Toen die relatie voorbij was een tijdje gewoon kameraden geweest, ik wilde geen nieuwe relatie en hij was ook de eeuwige vrijgezel dus zo een paar jaar samen doorgebracht. Tot ik erg ziek werd en me toch wel realiseerde dat hij echt mijn grote liefde is, dat toen heel stoer gezegd en sindsdien zij we partners in crime.

Hij had vooral veel moeite met de omschakeling naar een relatie, was gewend altijd op zichzelf te zijn en het rijk alleen te hebben dus in het begin hebben we daar wel een beetje onze struggels in gehad.
Maar ik heb al vanaf mijn 14e sowieso direct het gevoel gehad: bij deze jongen wil ik zijn. En dat is nu nog steeds zo, dit is de eerste en enige man waar ik zonder twijfelen over kan zeggen dat ik met hem stokoud wil worden

Gaat het zonder moeite ? Nee totaal niet, we zijn echt wel heel verschillende persoonlijkheden. Maar door te blijven communiceren en elkaar in de waarde te laten blijven we samen groeien en het wordt steeds wat 'stabieler'.
Voor mij hoeft liefde niet vlekkeloos te verlopen, of makkelijk te zijn. Wel geloof ik erin dat je jezelf moet kunnen zijn bij de ander en het veilig genoeg moet zijn om je kwetsbaar op te kunnen stellen.

Zelf geloof ik wel in een echte once in a lifetime love, andere relaties gaven me gewoon niet dit gevoel. Maar ik geloof er ook in dat dit voor iedereen verschillend is en dat mag natuurlijk ook. In liefde is er niet maar 1 beschreven verloop, maar miljoenen

**Geplaatst**: 03-12-24 08:18

Geplaatst: 03-12-24 08:18

Mijn huidige partner heb ik leren kennen via een contactadvertentie in een blaadje van een landelijke vereniging. Ik vond het een leuke 3 regels tekst en dacht 'waarom niet?'. Snel op date gegaan en hij was niet mijn type zeg maar. Toch bleef er bij mij iets knagen dat ik door moest zetten en ineens was er die omslag en nu ben ik zo ongelofelijk gek op hem!

We hebben alletwee heel erg onze eigen manier van zijn en hij was een eeuwige vrijgezel dus af en toe moeten we even goed communiceren om op 1 lijn te zitten maar ik heb me nog nooit zo goed, gewenst en vertrouwd gevoeld als bij hem. Hij is echt een rots in de branding die soms ook nog erg verrassend uit de hoek kan komen

Het gaat dus niet vanzelf maar we hebben een solide basis waarin we merken dat er een blijvende groei dichter naar elkaar is. Momenteel latten we en dat legt af en toe een rem op.

We hebben echter net onze eerste vakantie samen erop zitten en met de kerst spendeer ik meerdere weken in zijn huis. Op dit moment sluit ik niet uit dat 2025 een jaar in stroomversnelling gaat worden om 250km te verhuizen..

**Geplaatst**: 03-12-24 09:24

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 03-12-24 09:24

Ik heb mijn man leren kennen op vakantie.
Wij stonden op de camping met onze stacaravan en hij was daar ook in de stacaravan van zijn tante.

Onze eerste ontmoeting was een bal tegen mij aan. Hij zegt nu altijd stoer " deed ik expres".

Maar ik had toen een vriendje, dus deed er niks mee. Ondanks dat ik hem wel leuk vond, en hij mij.

Hun gingen naar huis en het gewone leven ging weer verder.

Het jaar erna was hij er ook weer en sloot zich weer bij de groep aan.
Ik was toen nog steeds met diezelfde jongen en hij had een vriendin.
De spanning was er weer, maar wederom beide niets mee gedaan.
Mijn relatie liep niet lekker, al voor de vakantie niet. En ging over.
Veel lol gehad met de groep. Merkte wel dat ik het stiekem niet leuk vond dat hij ern vriendin had haha.

Een maand na de vakantie met ee vriendengroep afgesproken om zijn kant op te gaan ivm een groot dorpsfeest.
Mij hart maakte een sprongetje toen ik daar hoorde dat zijn relatie over was. Zij was vreemd gegaan toen hij op vakantie was.
Maar poeh wat een spanning hing er tussen ons.
Maar beide toch wel wat afwachtend om elkaar op te zoeken.
Eenmaal thuis contact gehouden en 2 weken later met een laar van de groep die kant weer opgegaan.
Tja en toen was het gek van de dam.
Het lastige was wel, de afstand. 165 km bij elkaar vandaan en beide woonde nog thuis.

Ondertussen zijn we ruim 29 jaar samen. Getrouwd en 2 kinderen rijker.
Hou nog steeds veel van hem. We vullen elkaar aan, geven elkaar ruimte voor onze eigen hobby's. Maar zijn wel betrokken bij elkaars hobby's

**Geplaatst**: 03-12-24 09:30

Geplaatst: 03-12-24 09:30

Bij ons was het meteen duidelijk, ware liefde op het eerste gezicht. Eigenlijk al op de eerste swipe, maar daarna belden we al heel veel tot onze 1e date een week later. Sindsdien zijn we onafscheidelijk. Inmiddels een huis met de paarden erbij en getrouwd. Beiden hadden we dit nooit meegemaakt, maar door hoe we ons vanaf moment 1 voelden wisten wij dat we met elkaar oud willen worden.

Ik ken ook zeker mensen waarbij het echt moet groeien in plaats van meteen vuurwerk is, dus ik denk dat het beide kanten op echt wel kan werken.

**Geplaatst**: 03-12-24 10:25

Geplaatst: 03-12-24 10:25

Earth schreef:
Momenteel heb ik een leuk gesprek met een vriendin over liefde. Ik ben van mening dat als je iemand ontmoet, dan weet je het. Ik denk altijd dat liefde vanzelf moet gaan, dat als het goed zit, dat het dan allemaal wel loopt. Natuurlijk blijft het spannend, maar als je er beide een goed gevoel hebt, dan is er vanaf het begin al een bepaald vertrouwen en natuurlijke aantrekkingskracht door de verliefdheid.

Maar goed, misschien 'romantiseer' ik het teveel en schets ik teveel het ideale scenario, maar zo is het bij mij wel gegaan. Ik wist 5 minuten nadat ik mijn man had ontmoet, dit is hem. En natuurlijk is dat spannend want is dat wel wederzijds enzo.

Ik ben benieuwd hoe dat met jullie relaties is gegaan. Schets ik het echt te rooskleurig of gaat echte liefde 'vanzelf?

Ik heb mijn hele dateleven gedacht dat ik gek was. Ik hechte me snel, dat werd dan niet op prijs gesteld, waardoor ik dacht dat het aan mij lag. Had altijd het idee dat ik een jaloers kreng was, en het ging dan altijd op den duur zenuwachtig kriebelen. En jahoor! Dan had ik het weer "verpest".

Maar het lag niet aan mij. Want toen ik mijn huidige vriend van 4 jaar ontmoette heb ik dat gevoel geen enkele seconde gehad. Het zat meteen goed, en ook toen hij wat problemen had met een ex heb ik juist gezegd: los dit goed op, neem je tijd ervoor. Er is vanuit beide kanten 100% vertrouwen, we willen dezelfde dingen en hebben eigenlijk nooit ruzie.

Dus ja, het kan. Ik denk dat veel mensen settelen uit angst alleen te blijven, en hun eigen gevoelens niet serieus nemen. Als het niet veilig of vertrouwd voelt, dan is het 't niet. Heel simpel, daar geloof ik heilig in.

**Geplaatst**: 03-12-24 10:31

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 03-12-24 10:31

Nee, niet altijd denk ik. Liefde op het eerste gezicht kan, maar hoeft zeker niet.

Hier sloeg na 13 jaar vriendengroep gewoon 0 gevoelens voor elkaar, bij beide de vonk over. En nu zijn we samen. _O-

We hebben het ontzettend leuk samen, maar soms ook hard werken omdat je beide geen 15 meer bent maar behoorlijk zelfstandig en je eigen leven hebt opgebouwd.

**Geplaatst**: 03-12-24 10:48

Geplaatst: 03-12-24 10:48

Wat een leuk topic!

Toen ik mijn (inmiddels man) leerde kennen was er meteen een chemie van mijn kant. Ondanks dat ik nog in een (slechte) relatie zat. Hij werkte op de stal waar mijn paard stond en hij was erg gek op dat paard en we hadden dus alleen oppervlakkig contact over de zorg voor hem. Maar ik kreeg al een gevoel in mijn buik als ik alleen maar zijn auto zag staan op de parkeerplaats en dus wist dat hij aan het werk was. Een keer op vrijdagavond vroeg hij me of ik een drankje mee deed in de kantine, dat deden ze altijd met een vast clubje. Dat was gezellig en ik wist dat ik hier iets mee moest doen voor mezelf. Ik verbrak mijn relatie, verhuisde terug naar mijn ouders. Dit was ongeveer 2 maanden na onze eerste ontmoeting. Een stalgenootje vierde haar verjaardag en hij appte me of ik ook kwam want dat vond hij gezellig. Toen wist ik; dit is wederzijds. En die avond was dan ook het begin van onze ‘relatie’. Hij had bindingsangst en was vaak een halfjaar in het buitenland en ik kwam uit een lange relatie dus we besloten om het vooral gezellig te hebben met elkaar en er niet teveel druk op te leggen. Inmiddels is dit 6 jaar geleden en zijn we getrouwd en hebben net een huis gekocht samen

Uiteraard hebben we ups en downs gehad in die jaren en best wel wat heftige dingen meegemaakt wat ons uiteindelijk alleen maar sterker heeft gemaakt. maar écht ruzie hebben we sporadisch, we zijn altijd eerlijk naar elkaar en kunnen overal over praten. Nu in een mega verbouwing is het soms wat harder werken om het goed te houden tussen ons omdat de vermoeidheid en stress niet echt makkelijk is maar we weten dat het goed zit en dat we dit kunnen doorstaan en dat er licht is aan het einde van de tunnel.

Dus ja, ik vind dat dat het zo hoort aan het begin en dat het vanzelf gaat en goed moet voelen vanaf de eerste ontmoeting. De weg daarna is voor iedereen anders natuurlijk.

**Geplaatst**: 03-12-24 21:02

Geplaatst: 03-12-24 21:02

Ik ben nog nooit pats boem verliefd geweest. Bij mij groeit dat langzaam doordat ik iemand beter leer kennen.

Ik ben ook van mening dat je voor een relatie moet werken/blijven inzetten. Het gaat misschien het eerste jaar vanzelf maar daarna niet meer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-24 21:04

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-24 21:04

Eenmaal in de relatie is het zeker hard werken, maar ik was meer op zoek naar ervaringen in het begin.
Dat bijvoorbeeld appen naar elkaar vanzelf gaat, dat je het liefst de hele tijd bij elkaar wil zijn en tijd vrij maakt.

**Geplaatst**: 03-12-24 21:09

Re: Is liefde altijd zo?

Geplaatst: 03-12-24 21:09

Mmm dat vind ik te ideaal. Tijd vrijmaken kan bijvoorbeeld echt niet altijd. En ikzelf wil niet constant bij de ander zijn, ook niet in het begin. Ik denk dat dit voor iedereen ook gewoon anders is

**Geplaatst**: 03-12-24 21:32

Geplaatst: 03-12-24 21:32

Earth schreef:
Eenmaal in de relatie is het zeker hard werken, maar ik was meer op zoek naar ervaringen in het begin.
Dat bijvoorbeeld appen naar elkaar vanzelf gaat, dat je het liefst de hele tijd bij elkaar wil zijn en tijd vrij maakt.

Nou ja, toen mijn ex en ik nog niets hadden, maakten we heel veel tijd vrij om te chatten (zie boven). Dat ging echt wel vanzelf. Maar eenmaal in mijn relatie voelde ik me vreselijk gevangen. Toen was het meteen van 'moeten' en van je schuldig voelen omdat je niet genoeg liefde voelt/toont. Ook opmerkingen vanuit mijn omgeving: "als je verliefd bent, wil je toch de hele tijd bij elkaar zijn?" Nou nee, ik niet. Zij wel ja. En dat voelde goed benauwend.