Boyache schreef:(...) de triggers ik niet altijd voorkomen in de dagelijks leven, waardoor ik hier toch graag mee aan de slag ga. Zo kan ik bijvoorbeeld niet naar beelden kijken met flitsen er in, een 3D film kijken, maar ook niet tegen gezichtsbedrog of iets simpels als een tapijt bestaande uit stippen of een blouse die iemand aan heeft met strepen. Dit kan voor een "aanval" zorgen. Als ik hiernaar kijk voelt het alsof ik scheel kijk, krijg ik onwijze hoofdpijn en word ik kotsmisselijk. Dit kan in een korte tijd, ongeveer een minuut, dusdanig erg worden dat ik er de hele dag doodziek van ben en echt in een donkere kamer moet liggen met mijn ogen dicht en zonder enkel geluid.
Wanneer ik mij zo voel en niet uit de situatie kan, verlies ik het bewustzijn. Dit ziet er bij mij uit als een epileptische aanval, maar volgens de neuroloog heb ik geen epilepsie, omdat ik niet lang genoeg op mijn tong bijt. Rollende ogen, stuiptrekkingen, in mijn broek plassen en dergelijke, gebeurt wel.
Huuuu, ik zou vrolijk geloven dat het wel degelijk epilepsie zou zijn....
Waar het mij verder aan doet denken is de reactie die mensen met een stevige "primitieve" reflex kunnen hebben.
Het zogeheten 'ground figure' effect.
Dit kan optreden als je in je eerste paar jaar niet het zogeheten Tonisch Labyrint reflex 'in inhibitie' hebt gekregen (of als je dat als kleuter prima hebt gedaan, maar dat het reflex 'terug kwam uit inhibitie' toen je cPtss opliep).
Zij het dus dat bewustzijnsverlies er niet bij hoort.
En vergeten wat je zojuist gedaan hebt óók niet.
Is er trouwens iets van een verklaring van een psycholoog dat je de therapie succesvol hebt afgerond...?
(Ik kwam ooit een foto tegen op feestboek van een trotse mevrouw "Kijk, ik heb een diploma van mijn therapeut dat het is afgerond!"
Dat is feestelijk voor aan de muur, voor een arts is een brave verklaring beter geschikt.)
Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 17-10-24 19:48, in het totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 17-10-24 19:04 
