Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-10-24 08:30

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 08:30

Stap 1 is het herkennen, ik heb een probleem.
Stap 2 is een poging doen om het te veranderen

En alle stappen die volgen, zullen eerst weer terug komen op een stapje lager.
1 Stap vooruit 2 a 3 terug.

Maar de eerste 2 heb je al gezet!

Het zal voor je man ook absoluut niet makkelijk zijn.
Naar mijn ervaring op het werk(en ook privé natuurlijk).
Denken mannen soms compleet anders als wij vrouwen.
Nu zijn er uiteraard uitzonderingen.
Maar vaak als een man ergens klaar mee is, dan zijn ze ook klaar.
Terwijl wij vrouwen nog jaren lang over iets door piekeren.

Ik denk dat het topic hier op bokt je ook kan helpen..
Er zullen zowel positieve als negatieve reacties komen.
Maar uiteindelijk kan het je sterker maken als persoon

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-24 09:08

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-24 09:08

Yes,daar ben ik dan.

Wat ik lees is opname; op zich een goed idee alleen zijn er 2 kleine kindjes in ons gezin wat dot lastig maakt. ook id mijn man zzp'er waardoor hij niet zomaar vrij kan nemen. de zorg voor de kinderen ligt vooral bij mij, kinderen zijn 5 en 6 jaar oud.

de post over mijn man vond ik ook verhelderend, hij is slachtoffer van mijn keuzes en weet niet wat ik denk of voel. dat is zeker waar, ik deel niet graag hoe ik me voel of wanneer ik een moeilijk moment heb. dit komt ook door zijn manier van communicatie in het verleden 'daar komt ze weer' of 'here we go again' . maakt dat ik het lastig vind om te communuceren.

wat me ook opviel; is dat ik 3 'problemen' heb, mijn verleden, mijn verslaving en mijn huwelijk. ik kan onmogelijk aan alle 3 tegelijk werken maar ze zijn wel verweven met elkaar. voor mijn verleden en verslaving sta ik op de wachtlijst.. voor mijn huwelijk.. moeten we het nog maar afwachten.

iemand zei ook dat het klink alsof het de eerste keer was dat ik alcohol gebruikte om iets makkelijker te maken. Dat is ook zo. daarvoor gebruikte ik niks, geen alcohol geen drugs.. het is die middag geweest dat mijn hersens zoiets hadden van: dit werkt! halleluja!

natuurlijk is het gebruik van alcohol een tijdelijk iets. het is absoluut geen oplossing voor onderliggende problemen. daarvoor sta ik ingechreven,

therapie voor mij en mijn man; yes! helemaal mee eens! alleen..kan ik werken aan de 3 problemen tegelijkertijd? of moet ik eerst zorgen voor het verleden, dan de verlsaving, en dan het huwelijk? of eerst de verslaving, huwelijk en verleden?

**Geplaatst**: 09-10-24 09:12

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 09:12

Je eerste alinea is problemen zoeken, sorry..

Als jij opgenomen moet worden, dan is dat op dit moment het belangrijkst.. Ga ook eens met je omgeving in gesprek wie voor opvang/oppas kan zorgen wanneer je man moet werken..

**Geplaatst**: 09-10-24 09:17

Geplaatst: 09-10-24 09:17

Ha TS, wat super dapper dat je erkend hebt dat je een probleem hebt, en zelfs al de stap hebt gemaakt om hulp te zoeken!
Sta je bij een verslavingszorginstelling op de wachtlijst? Heb je enig idee hoe lang je ongeveer moet wachten?
Als er lange wachttijd is zou je bijvoorbeeld eens kunnen kijken naar Jellinek Digitaal, dat is max. 3 weken wachten en toch goede hulp. Jellinek is daarnaast ook goed met naasten, die kunnen apart gesprekken krijgen om hun partner en de verslaving beter los van elkaar te zien.

Dus om jouw laatste vraag te beantwoorden: ja, door aan je verslaving te werken ga je met alle 3 de problemen tegelijk aan de slag. Jouw verleden en jouw heden zijn daar namelijk in verweven. Wellicht kan het nodig zijn om extra hulplijnen in te schakelen (zoals relatietherapie of traumabehandeling), maar dat ga je als het goed is pas uitvogelen bij een intakegesprek of daarna.

PS: voor mensen die opname roepen: ja, opname is een optie, maar niet altijd wenselijk. Probeer te realiseren dat je problemen zijn ontstaan in je thuissituatie en dat het vaak effectiever is om ze ook daar op te lossen, mocht dat veilig kunnen. Er zit een verschil in detoxopname en behandelopname, en zo te horen ben jij zelf al aan het detoxen door niet meer dagelijks te drinken. Gelijk overgaan naar opname is meestal niet stap 1. Jouw kinderen (ik weet niet hoe oud ze zijn?) zouden een reden kunnen zijn om juist wél voor opname te gaan, maar dat is iets wat je in overleg met de verslavingszorginstelling bepaalt.

**Geplaatst**: 09-10-24 10:06

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 10:06

De eerste stap is je verslaving aanpakken. De rest zal moeten wachten. Ook, en dit klinkt hard, je kinderen. Want jij kunt zo op deze manier ook geen fijne moeder zijn. Er zijn klinieken voor dubbele diagnoses. De wachttijd is daar maar een week of 8. Zoals bijv connexxion. Dan worden ook problemen uit je verleden meegenomen en ze kunnen ook helpen met een betere communicatie tussen jou en je partner. Maar zo blijven zitten en wachten, dat zal het inderdaad niet beter maken. En stoppen terwijl je geen handvatten hebt gekregen hoe je dan met je leven en problemen om moet gaan, is (bijna) onmogelijk. Je kunt dit niet alleen, en je hoeft het ook niet alleen te doen.

**Geplaatst**: 09-10-24 10:23

Geplaatst: 09-10-24 10:23

Omdat je aangeeft op zoek te zijn naar ervaringen, deel ik graag mijn ervaring. Ik ben namelijk opgegroeid met een alcoholverslaafde moeder. Ze is uiteindelijk overleden aan de gevolgen van haar verslaving toen ik 12 was. Zij heeft nooit willen erkennen dat ze een probleem had, noch stond ze open voor hulp. Goed om te zien dat jij hierin al verder bent.

Ik wil je wel echt meegeven dat opgroeien met een verslaafde moeder bij zowel mij als mijn 4 jaar jongere broertje de nodige sporen heeft achtergelaten. Persoonijk heb ik later in mijn leven meer "last" gehad van het feit dat ik ben opgegroeid met een verslaafde moeder dan het feit dat ze overleden is. Mede door het ontkennen van haar probleem en het niet openstaan voor hulp voelde haar dood toch een soort van als opluchting. Het feit dat ik opgroeide moet een moeder die instabiel was en niet kon zorgen voor een veilige omgeving thuis (fysiek, maar nog zeker veel meer mentaal) heeft mij later echt de nodige problemen gegeven tijdens mijn pubertijd en als adolecent.
Ik realiseerde me uiteindelijk dat mijn gedrag voortkwam uit mijn verleden en wilde er actief mee aan de slag, omdat ik besefte dat het niet alleen schadelijk was voor mezelf, maar ook voor de mensen om me heen. Ik wilde niet blijven hangen in het verleden of het als excuus gebruiken. Wat mij stoort, is wanneer mensen hun problematisch gedrag wegschuiven als een onvermijdelijk gevolg van hun verleden, zonder de verantwoordelijkheid te nemen om eraan te werken. Je kunt niets veranderen aan je verleden, maar je kunt wel beslissen hoe je ermee omgaat en ervoor kiezen om te groeien en het anders te doen in de toekomst. Het gaat nu goed met mij, maar ik geloof wel dat je je kinderen op bepaalde vlakken op 1-0 achterstand zet met je verslaving.

Doe alsjeblieft je best voor jezelf, maar ook voor je kinderen. Ik ben zelf nooit verslaafd geweest en kan dus niet vanuit het oogpunt van een verslaafde oordelen, maar wel vanuit het oogpunt van het kind van een verslaafde.

Het is heel heftig voor een kind om op te groeien met een verslaafde ouder. Ook op de jonge leeftijd van jouw kinderen..

Wens jullie heel veel kracht toe. Mocht je vragen hebben dan mag je die altijd stellen, hier of in PB.

**Geplaatst**: 09-10-24 10:31

Geplaatst: 09-10-24 10:31

Esmee_RS schreef:
Omdat je aangeeft op zoek te zijn naar ervaringen, deel ik graag mijn ervaring. Ik ben namelijk opgegroeid met een alcoholverslaafde moeder. Ze is uiteindelijk overleden aan de gevolgen van haar verslaving toen ik 12 was. Zij heeft nooit willen erkennen dat ze een probleem had, noch stond ze open voor hulp. Goed om te zien dat jij hierin al verder bent.

Ik wil je wel echt meegeven dat opgroeien met een verslaafde moeder bij zowel mij als mijn 4 jaar jongere broertje de nodige sporen heeft achtergelaten. Persoonijk heb ik later in mijn leven meer "last" gehad van het feit dat ik ben opgegroeid met een verslaafde moeder dan het feit dat ze overleden is. Mede door het ontkennen van haar probleem en het niet openstaan voor hulp voelde haar dood toch een soort van als opluchting. Het feit dat ik opgroeide moet een moeder die instabiel was en niet kon zorgen voor een veilige omgeving thuis (fysiek, maar nog zeker veel meer mentaal) heeft mij later echt de nodige problemen gegeven tijdens mijn pubertijd en als adolecent.
Ik realiseerde me uiteindelijk dat mijn gedrag voortkwam uit mijn verleden en wilde er actief mee aan de slag, omdat ik besefte dat het niet alleen schadelijk was voor mezelf, maar ook voor de mensen om me heen. Ik wilde niet blijven hangen in het verleden of het als excuus gebruiken. Wat mij stoort, is wanneer mensen hun problematisch gedrag wegschuiven als een onvermijdelijk gevolg van hun verleden, zonder de verantwoordelijkheid te nemen om eraan te werken. Je kunt niets veranderen aan je verleden, maar je kunt wel beslissen hoe je ermee omgaat en ervoor kiezen om te groeien en het anders te doen in de toekomst. Het gaat nu goed met mij, maar ik geloof wel dat je je kinderen op bepaalde vlakken op 1-0 achterstand zet met je verslaving.

Doe alsjeblieft je best voor jezelf, maar ook voor je kinderen. Ik ben zelf nooit verslaafd geweest en kan dus niet vanuit het oogpunt van een verslaafde oordelen, maar wel vanuit het oogpunt van het kind van een verslaafde.

Het is heel heftig voor een kind om op te groeien met een verslaafde ouder. Ook op de jonge leeftijd van jouw kinderen..

Wens jullie heel veel kracht toe. Mocht je vragen hebben dan mag je die altijd stellen, hier of in PB.

Wat een enorm goede post naar mijn idee.
Ik sluit mij hier volledig bij aan

**Geplaatst**: 09-10-24 10:39

Geplaatst: 09-10-24 10:39

drankjedoen schreef:
Yes,daar ben ik dan.

Wat ik lees is opname; op zich een goed idee alleen zijn er 2 kleine kindjes in ons gezin wat dot lastig maakt. ook id mijn man zzp'er waardoor hij niet zomaar vrij kan nemen. de zorg voor de kinderen ligt vooral bij mij, kinderen zijn 5 en 6 jaar oud.

Een hartstikke reeële zorg!
Maar idd: de detox opname is zo te lezen niet meer nodig. +:)+

Je kinderen zitten op school, dus zoiets als een dagopname zou wellicht kunnen.

Citaat:
de post over mijn man vond ik ook verhelderend, hij is slachtoffer van mijn keuzes en weet niet wat ik denk of voel. dat is zeker waar, ik deel niet graag hoe ik me voel of wanneer ik een moeilijk moment heb. dit komt ook door zijn manier van communicatie in het verleden 'daar komt ze weer' of 'here we go again' . maakt dat ik het lastig vind om te communuceren.

Het is belangrijk, maar je neemt wel een risico.

Kleine tip: ik ben met een lieverd getrouwd, "maar het is een man".

Klaas is niet handig in praten over gevoelens.
En in een periode dat voor mij "alles zwart en naar voelde" was hij af en toe de wanhoop nabij.
Wat de oplossing bleek: hij wilde graag iets voor mij doen.
Dus ik vroeg of hij theewater kon opzetten, daarna zette ik thee en gaf hem een knuffel. Of ik vroeg - als de sfeer er naar was - om een knuffel.
...en als hij merkte dat zijn actie mij goed deed, kon ik ook iets zeggen over wat er speelde zonder dat hij zich naar ging voelen.
(Het klinkt misschien niet assertief en feministisch, maar er was "geen ruimte". Ik zat tegen het plafond en had steun nodig. Punt. Dus zocht ik een manier om het hem makkelijk te maken mij te steunen.)

Citaat:
wat me ook opviel; is dat ik 3 'problemen' heb, mijn verleden, mijn verslaving en mijn huwelijk. ik kan onmogelijk aan alle 3 tegelijk werken maar ze zijn wel verweven met elkaar. voor mijn verleden en verslaving sta ik op de wachtlijst.. voor mijn huwelijk.. moeten we het nog maar afwachten.

Het is veel.
Maar aangezien het met elkaar verweven is, kun je goed aan alle drie werken hoor!
Dwz: vaak is het zo dat als je op één terrein een stapje zet, dat de problemen op de andere vlakken 'mee gaan' de goede kant op. Soms omdat het minder wordt, soms omdat je er anders naar gaat kijken of met wat mazzel spontaan een stukje oplossing vindt.

Citaat:
iemand zei ook dat het klink alsof het de eerste keer was dat ik alcohol gebruikte om iets makkelijker te maken. Dat is ook zo. daarvoor gebruikte ik niks, geen alcohol geen drugs.. het is die middag geweest dat mijn hersens zoiets hadden van: dit werkt! halleluja!

Zo verdrietig...!
Denk je dat je eindelijk iets goeds te pakken hebt, "blijkt het een oplichter" ipv een echte bondgenoot.
'Sta je wéér met lege handen...'

**Geplaatst**: 09-10-24 10:39

Geplaatst: 09-10-24 10:39

De vraag is of TS nu al gelijk opgenomen kan worden. Maar mbv blijvend stoppen en hulp vragen is wel een hele goede.
Gelukkig is het geen verslaving gedrag van jaren en jaren en is TS zelf de eerste die stop zei. Dat vind ik heel positief.

Kijk ook wat je nodig hebt TS. Bv de eerste dagen dat ikzelf gestopt was met door de week drinken (mijn man volgde later het goede voorbeeld) merkte ik dat mijn lichaam graag alcohol wilde vanuit de gewoonte. Ik heb twee dagen gevraagd of hij voor mij even niets wilde drinken. Daarna was het over en deed en doet het me niets meer als iemand alcohol drinkt en ben ik er weer de baas over.

Maar kijk dus ook daarnaar. Als jij problemen heb met wijn of bier of wodka in huis, vraag je ouders of even alles bij hen mag bv of mik alles in de kelder.
Wellicht heb jij dat niet nodig. Ik heb met alcoholisten gewerkt en er zijn mensen die stoppen en nooit meer drinken en die vinden het prima als er alcohol rondom hen is, maar er zijn ook mensen die dat teveel als een trigger ervaren. Dus kijk daarin hoe dat voor jou is en wat jij nodig hebt. Want je weet zelf veels te goed dat je een draak moet temmen in jezelf en dat is niet gemakkelijk.
Dat temmen en dat die draak zich niet meer roert is, belangrijk voor jezelf en zeer zeker voor je kinderen en je man ook.

Dan wil ik nog iets toevoegen vanuit de ervaring in mijn werk. Veel mensen die weer in de fout gaan denken dat alles is verloren. Dat is niet zo. Het is niet goed, laat dat duidelijk zijn, maar het is ook niet zo dat alle stoptijd van te voren gelijk verloren is en je weer wodka moet gaan zuipen, want "het is toch allemaal verloren".

Tevens moet je weten als jij stopt met drinken dan past je lever zich aan en wordt automatisch de alcohol afbraak minder. Dat is erg belangrijk om je van bewust te zijn, want als je de fout in gaat kun je echt niet meer die grote hoeveelheden aan die je dronk tijdens je alcolistische periode. Integendeel dat kan zelfs gevaarlijk zijn!

Ik heb er vertrouwen in dat het je gaat lukken!

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 09-10-24 11:06, in het totaal 5 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-24 10:44

Geplaatst: 09-10-24 10:44

Citaat:
De eerste stap is je verslaving aanpakken. De rest zal moeten wachten.

Eh, hoezo?
... juist mensen met een akelig verleden lopen risico op verslaving.

Citaat:
Er zijn klinieken voor dubbele diagnoses. De wachttijd is daar maar een week of 8. Zoals bijv connexxion. Dan worden ook problemen uit je verleden meegenomen en ze kunnen ook helpen met een betere communicatie tussen jou en je partner.

...ja, precies .
Geen enkele reden om het één uit te spelen tegen het andere.

Citaat:
Maar zo blijven zitten en wachten

...eh, dat doet TS toch niet?
(De wachtlijsten zijn reeël.)

**Geplaatst**: 09-10-24 10:49

Geplaatst: 09-10-24 10:49

Janneke2 schreef:
Citaat:
De eerste stap is je verslaving aanpakken. De rest zal moeten wachten.

Eh, hoezo?
... juist mensen met een akelig verleden lopen risico op verslaving.

Omdat je wel helder moet zijn om je psychische problemen aan te pakken.
Ook heeft alcohol een wisselwerking met eventuele medicijnen.
Bij een bekende van mij ook.. eerst van je verslaving(en) af, dan pas de rest aanpakken.

**Geplaatst**: 09-10-24 11:23

Geplaatst: 09-10-24 11:23

drankjedoen schreef:
Yes,daar ben ik dan.

Wat ik lees is opname; op zich een goed idee alleen zijn er 2 kleine kindjes in ons gezin wat dot lastig maakt. ook id mijn man zzp'er waardoor hij niet zomaar vrij kan nemen. de zorg voor de kinderen ligt vooral bij mij, kinderen zijn 5 en 6 jaar oud.

de post over mijn man vond ik ook verhelderend, hij is slachtoffer van mijn keuzes en weet niet wat ik denk of voel. dat is zeker waar, ik deel niet graag hoe ik me voel of wanneer ik een moeilijk moment heb. dit komt ook door zijn manier van communicatie in het verleden 'daar komt ze weer' of 'here we go again' . maakt dat ik het lastig vind om te communuceren.

wat me ook opviel; is dat ik 3 'problemen' heb, mijn verleden, mijn verslaving en mijn huwelijk. ik kan onmogelijk aan alle 3 tegelijk werken maar ze zijn wel verweven met elkaar. voor mijn verleden en verslaving sta ik op de wachtlijst.. voor mijn huwelijk.. moeten we het nog maar afwachten.

iemand zei ook dat het klink alsof het de eerste keer was dat ik alcohol gebruikte om iets makkelijker te maken. Dat is ook zo. daarvoor gebruikte ik niks, geen alcohol geen drugs.. het is die middag geweest dat mijn hersens zoiets hadden van: dit werkt! halleluja!

natuurlijk is het gebruik van alcohol een tijdelijk iets. het is absoluut geen oplossing voor onderliggende problemen. daarvoor sta ik ingechreven,

therapie voor mij en mijn man; yes! helemaal mee eens! alleen..kan ik werken aan de 3 problemen tegelijkertijd? of moet ik eerst zorgen voor het verleden, dan de verlsaving, en dan het huwelijk? of eerst de verslaving, huwelijk en verleden?

Hier ervaringsdeskundige. En top dat je ermee uit komt!

Ik ben alcoholiste - en ja, dat blijf je je hele leven lang.
Alleen ben ik een acoholiste die sinds 8 jaar niet meer trinkt.
Met behulp van de AA.

Er is hier o.a Solutions aangedragen.
Zelf heb ik een sterke afkeer van de "commerciele" afkick of verslavings klinieken.
Zolang je daar geld in het laadje brengt (dus stationäir) zijn ze goed maar zodra je weer "in de reale wereld" losgelaten wordt is de nazorg ruk... tenminste hier in de regio.
In mijn AA groep hadden wij legio's commerciele afgekickte... een verhaal schrijender dan de andere.

Ok, maar dat is bijzaak.

Ik lees van "3 problemen" ... dat wat ik je nu zeg, is hart maar de waarheid :
je hebt alleen 1 probleem - en dat is de Alkohol en de ziekte.

Iedere Alcoholist wil dolgraag een "reden" vinden waarom die trinkt of waarom begonnen is.
Het is cru maar de alcohol maakt dat iedere alcoholist zich als slachtoffer ziet.
Puur om zich zelf (en de ongeving/naasten) een verklaring te geven
Er bestaat geen reden om te trinken
Iedere mens maakt in op een gegeven moment in zijn leven diepe oliebol mee-
Masr lang niet iedere mens wordt alcoholist.

Dus :Nope !

Wat wel is :
Het is een ziekte . Er ontbreekt een klein deeltje in de hersenen dat een bepaald stoffje aanmaakt.
Dit wordt door alkohol of drugs of chocola of spullen kopen (maakt dus niets uit watwant allemaal verslaving) voor "even gecompenseerd

Het heeft alleen redelijk snel meer en meer nodig.
En dan beland je in een spiraal die alleen maar naar beneden gaat.
Je wilt jouw kinderen zien opgroeien ?
Gezonde, stabiele en sterke mensen worden ?
Met een alcoholist als ouder is dit haast onmogelijk.

Maar ik zie het zo :
Verslaving is een van de extreem weinige -als niet de enige - ziekte, die men zelf in de hand heeft

Jouw jeugd kun je niet veranderen.
De verwerking hiervan is alleen nuchter mogelijk

Jou man heeft met JOUW probleem niets te maken.
Hij is als hij is, en op moment heeft ie met JOUW probleem te dealen.
Feit is : mensen die deze ziekte niet hebben, hebben geen idee, hoe het werkt.
Maar nuchter zie je pas, waar hij mij te dealen heeft.

Jouw kinderen zijn geen hinder als je echt gezond wilt worden.
Voor alles valt iets te regelen - ook al zie je dat nu niet.

Puur op wilskracht te stoppen zijn voorgeprogrammeerde terugvallen.

Je hebt hulp nodig maar die heeft alleen nut als jij het zelf wilt.

Geloof mij een ding : het is mogelijk en jij bent 1000% sterker als je denkt.

8 jaar geleden was ik letterlijk bijna alles kwijt en de gedachten aan tegen een boom rijden waren er dagelijks.
En eerlijk het was alles andere als makkelijk- maar je hebt geen idee, wat je ervoor terugkrijgt.

Het leven wordt dan zeker geen penny-verhaal, maar je wordt sterk en groeit van tegenslagen net zo als je dan ook eindelijk weer kan genieten en gelukkig zijn zonder schuldgevoel.

Ik geef je een heel dikke knuffel.

En ik wil je graag helpen, als ik voor jou wat kan betekenen.
Mijn pb staat open.

**Geplaatst**: 09-10-24 11:26

Geplaatst: 09-10-24 11:26

Als je al een aantal dagen per week niet drinkt, waarom die andere dagen dan wel? Dan snap ik de reactie van je man van gewoon kappen met die handel ook wel. Want dat kun je dan ook.
Dus ga eens bij jezelf te rade waarom je op sommige dagen dan nog wel wat drinkt? Als je ergens afleiding zou hebben, zou je het dan niet doen?
Drinkt je man af en toe ook? Want dat is dan voor jou niet goed. Het klinkt hard, maar 'eens een verslaafde, altijd een verslaafde' is in veel gevallen waar. Ja, je kunt wel clean worden. Maar je moet ook echt er af kunnen blijven. Dus de prikkels om weer te gaan drinken moeten ook echt weggenomen worden. Is dat het geval?
Want dat is echt stap 1.

Verder zijn heel veel mensen slecht gehecht of hebben een mindere jeugd gehad. En toch hebben die mensen geen problemen. Ga eens na waarom jij dan opeens je alcoholisme linkt aan de slechte jeugd? Of is dat gewoon een smoes om eigenlijk je eigen keuze goed te praten? Ik zeg dat even heel hard, maar vaak praten mensen hun keuzes goed met allerlei smoezen.

Wat voor gevoel geeft alcohol je? Ik drink zelden en bij 1 glaasje wijn voel ik het al in m'n hoofd. Vind je dat gevoel fijn? Is dat de reden dat je drinkt? Of voel je helemaal niets meer, maar wil je gewoon iets naar binnen werken? Want sommige mensen willen daarom altijd kauwgom kauwen bijvoorbeeld. Kijk hier ook eens naar. En als de conclusie is dat alcohol je geen bijzonder of fijn gevoel geeft, waarom pak je dan niet gewoon een colaatje? Of neemt een drankje zonder alcohol.

Dus zie die jeugd los van je alcoholprobleem en bedenk gewoon eens waarom je nu op sommige dagen wel geheel zonder kunt en op andere dagen niet. Wat is de trigger? Als je dat weet, dan ben je al een heel eind. En dan kun je er aan werken. Je moet wel sterk zijn, maar dan is een opname ofzo helemaal niet nodig. Hoe sterk of zwak ben je? Je bent al een heel eind, dus feitelijk ben je behoorlijk sterk.
En als je sterk bent, dan kun je er ook voor je kinderen zijn. Dan kan het een en-en worden en komt alles weer goed.

Be strong en succes.

**Geplaatst**: 09-10-24 11:43

Geplaatst: 09-10-24 11:43

Sterkte ts. Ik denk wel dat iemand niet voor niets (overmatig) middelen gaat gebruiken, het is eigenlijk zelfmedicatie. De reden daarvoor moet aangepakt worden en als die weg is zal de behoefte ook verdwijnen. Je gaat toch ook geen pijnstillers slikken als je geen pijn hebt. Dus probeer de pijn weg te krijgen. Maar goed, ik ben geen professional op dit gebied dus het kan goed zijn dat het (bij jou) anders zit. Maar, je zegt pas sinds 1,5 jaar alcohol te gebruiken, dan zijn je lichaam en geest er nog niet helemaal op ingesteld en zal het zeker lukken om het weer onder controle te krijgen!. :knuffel:

**Geplaatst**: 09-10-24 11:44

Geplaatst: 09-10-24 11:44

sasja0705 schreef:
drankjedoen schreef:
Yes,daar ben ik dan.

Wat ik lees is opname; op zich een goed idee alleen zijn er 2 kleine kindjes in ons gezin wat dot lastig maakt. ook id mijn man zzp'er waardoor hij niet zomaar vrij kan nemen. de zorg voor de kinderen ligt vooral bij mij, kinderen zijn 5 en 6 jaar oud.

de post over mijn man vond ik ook verhelderend, hij is slachtoffer van mijn keuzes en weet niet wat ik denk of voel. dat is zeker waar, ik deel niet graag hoe ik me voel of wanneer ik een moeilijk moment heb. dit komt ook door zijn manier van communicatie in het verleden 'daar komt ze weer' of 'here we go again' . maakt dat ik het lastig vind om te communuceren.

wat me ook opviel; is dat ik 3 'problemen' heb, mijn verleden, mijn verslaving en mijn huwelijk. ik kan onmogelijk aan alle 3 tegelijk werken maar ze zijn wel verweven met elkaar. voor mijn verleden en verslaving sta ik op de wachtlijst.. voor mijn huwelijk.. moeten we het nog maar afwachten.

iemand zei ook dat het klink alsof het de eerste keer was dat ik alcohol gebruikte om iets makkelijker te maken. Dat is ook zo. daarvoor gebruikte ik niks, geen alcohol geen drugs.. het is die middag geweest dat mijn hersens zoiets hadden van: dit werkt! halleluja!

natuurlijk is het gebruik van alcohol een tijdelijk iets. het is absoluut geen oplossing voor onderliggende problemen. daarvoor sta ik ingechreven,

therapie voor mij en mijn man; yes! helemaal mee eens! alleen..kan ik werken aan de 3 problemen tegelijkertijd? of moet ik eerst zorgen voor het verleden, dan de verlsaving, en dan het huwelijk? of eerst de verslaving, huwelijk en verleden?

Hier ervaringsdeskundige. En top dat je ermee uit komt!

Ik ben alcoholiste - en ja, dat blijf je je hele leven lang.
Alleen ben ik een acoholiste die sinds 8 jaar niet meer trinkt.
Met behulp van de AA.

Er is hier o.a Solutions aangedragen.
Zelf heb ik een sterke afkeer van de "commerciele" afkick of verslavings klinieken.
Zolang je daar geld in het laadje brengt (dus stationäir) zijn ze goed maar zodra je weer "in de reale wereld" losgelaten wordt is de nazorg ruk... tenminste hier in de regio.
In mijn AA groep hadden wij legio's commerciele afgekickte... een verhaal schrijender dan de andere.

Ok, maar dat is bijzaak.

Ik lees van "3 problemen" ... dat wat ik je nu zeg, is hart maar de waarheid :
je hebt alleen 1 probleem - en dat is de Alkohol en de ziekte.

Iedere Alcoholist wil dolgraag een "reden" vinden waarom die trinkt of waarom begonnen is.
Het is cru maar de alcohol maakt dat iedere alcoholist zich als slachtoffer ziet.
Puur om zich zelf (en de ongeving/naasten) een verklaring te geven
Er bestaat geen reden om te trinken
Iedere mens maakt in op een gegeven moment in zijn leven diepe oliebol mee-
Masr lang niet iedere mens wordt alcoholist.

Dus :Nope !

Wat wel is :
Het is een ziekte . Er ontbreekt een klein deeltje in de hersenen dat een bepaald stoffje aanmaakt.
Dit wordt door alkohol of drugs of chocola of spullen kopen (maakt dus niets uit watwant allemaal verslaving) voor "even gecompenseerd

Het heeft alleen redelijk snel meer en meer nodig.
En dan beland je in een spiraal die alleen maar naar beneden gaat.
Je wilt jouw kinderen zien opgroeien ?
Gezonde, stabiele en sterke mensen worden ?
Met een alcoholist als ouder is dit haast onmogelijk.

Maar ik zie het zo :
Verslaving is een van de extreem weinige -als niet de enige - ziekte, die men zelf in de hand heeft

Jouw jeugd kun je niet veranderen.
De verwerking hiervan is alleen nuchter mogelijk

Jou man heeft met JOUW probleem niets te maken.
Hij is als hij is, en op moment heeft ie met JOUW probleem te dealen.
Feit is : mensen die deze ziekte niet hebben, hebben geen idee, hoe het werkt.
Maar nuchter zie je pas, waar hij mij te dealen heeft.

Jouw kinderen zijn geen hinder als je echt gezond wilt worden.
Voor alles valt iets te regelen - ook al zie je dat nu niet.

Puur op wilskracht te stoppen zijn voorgeprogrammeerde terugvallen.

Je hebt hulp nodig maar die heeft alleen nut als jij het zelf wilt.

Geloof mij een ding : het is mogelijk en jij bent 1000% sterker als je denkt.

8 jaar geleden was ik letterlijk bijna alles kwijt en de gedachten aan tegen een boom rijden waren er dagelijks.
En eerlijk het was alles andere als makkelijk- maar je hebt geen idee, wat je ervoor terugkrijgt.

Het leven wordt dan zeker geen penny-verhaal, maar je wordt sterk en groeit van tegenslagen net zo als je dan ook eindelijk weer kan genieten en gelukkig zijn zonder schuldgevoel.

Ik geef je een heel dikke knuffel.

En ik wil je graag helpen, als ik voor jou wat kan betekenen.
Mijn pb staat open.

Sterke heel sterke post en ik ben het ook helemaal met je eens. Met ieder woord. Het leven is nl ook gewoon ruk bij tijd en wijle en we hebben allemaal onze trauma's. Alleen raken we niet allemaal verslaafd.
Het is ook een liefdevolle post en dat maakt deze post voor mij zo waardevol!

**Geplaatst**: 09-10-24 11:48

Geplaatst: 09-10-24 11:48

@Germie :
Het is een ziekte.
Er bestaat geen reden "om te trinken"
Dat zijn alleen de uitvluchten om de ziekte te voeden.

Ook bij lange na drinkt niet iedere alcoholist dagelijks - nog beter : er zijn genoeg die alleen in het weekend drinken.

Er bestaan mensen, die iedere avond een borrel of bier of wijn drinken en die GEEN alcoholist zijn.

En zo zijn er ook, die op wilskracht de gehele werkween zich zelf verbieden en niet doen omdam in het weekend te gaan.
Die noemen wij "droogdrinkers" en dat is het zelfde zo erg , als niet erger want hier speelt jouw brein je voor dat "je toch alles onder controle hebt"

Zelfde geldt voor "gecontroleerd " drinken.
Dat bestaat voor een alcoholist niet.
Het kan 1 week , een jaar of zelfs 30 jaar duren maar de ziekte heeft dan al gewonnen en het gaat weer fout.

Bij ons zeggen ze :
Een glas is te veel en het vat te weinig.
...

**Geplaatst**: 09-10-24 11:53

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 11:53

Idd, als het zo makkelijk was, dan was ze al gestopt

**Geplaatst**: 09-10-24 12:00

Geplaatst: 09-10-24 12:00

Citaat:
De eerste stap is je verslaving aanpakken. De rest zal moeten wachten.

Brainless schreef:
Janneke2 schreef:

Eh, hoezo?
... juist mensen met een akelig verleden lopen risico op verslaving.

Omdat je wel helder moet zijn om je psychische problemen aan te pakken.
Ook heeft alcohol een wisselwerking met eventuele medicijnen.
Bij een bekende van mij ook.. eerst van je verslaving(en) af, dan pas de rest aanpakken.

Hmm, als het gaat om "ladderzat" ben ik het wel met je eens.

Maar aangezien dit niet voor TS geldt, vroeg ik me af waarom bokker X met deze stelling kwam aanzetten.

Wat ik weet van verslavingszorg is dat zodra de detox voorbij is, er gewerkt wordt aan de achterliggende problemen.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 09-10-24 12:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-24 12:03

Geplaatst: 09-10-24 12:03

Janneke2 schreef:
Hmm, als het gaat om "ladderzat" ben ik het wel met je eens.

Maar aangezien dit niet voor TS geldt, vroeg ik me af waarom bokker X met deze stelling kwam aanzetten.

TS drinkt op slechte momenten een fles wodka per dag en verstopt haar flessen drank, dat is toch wel een redelijk probleem.

**Geplaatst**: 09-10-24 12:11

Geplaatst: 09-10-24 12:11

@ Janneke2 :
Sorry, maar dat is bullshit.
Mensen met een akelijk verleden lopen niet meer of minder risico als mensen met een "happy" verleden.
Die ziekte maakt geen onderscheid.

Het enige : het wordt vaker "openbaar" naar buiten bij mensen met een akellijk verleden.

Bij de "happy" of "rich" ones blijft en veelal verborgen voor de buitenwereld.

En komt het "uit" bvb sterren of beroemdheden - dan wordt er ook weer een reden opgeplakt, haha.

In de afgelopen 8jaar heb ik de verschillenste lotgenoten mogen leren kennen, uit alle klasses ,uit alle achtergronden...

**Geplaatst**: 09-10-24 12:12

Geplaatst: 09-10-24 12:12

Brainless schreef:
Janneke2 schreef:
Hmm, als het gaat om "ladderzat" ben ik het wel met je eens.

Maar aangezien dit niet voor TS geldt, vroeg ik me af waarom bokker X met deze stelling kwam aanzetten.

TS drinkt op slechte momenten een fles wodka per dag en verstopt haar flessen drank, dat is toch wel een redelijk probleem.

Zo heb ik de OP niet gelezen.
Sterker nog: zeker de wodka is verleden tijd.

En iemand anders kwam nog het oude liedje zingen van 'een stofje in je hoofd dat je niet aanmaakt'.
Nope!
Leer weer zelf je geluksstofjes aanmaken!!!

**Geplaatst**: 09-10-24 12:19

Geplaatst: 09-10-24 12:19

sasja0705 schreef:
(...)
Mensen met een akelijk verleden lopen niet meer of minder risico als mensen met een "happy" verleden.
Die ziekte maakt geen onderscheid.

Eh, alcohol maakt geen onderscheid.
Door bijvoorbeeld op de sociëteit flink "in te nemen" (ooit studeerde ik in Leiden) kun je het vermogen om zelf je geluksstofjes aan te maken flink afbreken.
En tja, dan hebben we 'een oud Minervaan' met een gelukkige jeugd en een alcoholverslaving.

Dus ja, er zijn meer risicofactoren.

Maar we gaan wel wat off topic, de aanleiding was dat TS zich afvroeg "hoe en wat", 'kan ik aan drie verweven problemen tegelijk werken?'

Volgens mij kan dat prima.

Dat wil net niet zeggen altijd alle drie evenveel.
Maar laat TS zich alsjeblieft geen zorgen maken over de vraag of dat wel kan.

**Geplaatst**: 09-10-24 12:22

Geplaatst: 09-10-24 12:22

Trauma heeft helaas veel invloed op het beloop van een verslaving. Wanneer trauma onbehandeld blijft hebben mensen met een verslavingsgevoeligheid een vele malen grotere kans op verslavingsgedrag en terugval dan wanneer dit wel behandeld wordt. Hier zijn ook verschillende onderzoeken naar gedaan, dit is bijvoorbeeld een mooie om te lezen: https://cris.maastrichtuniversity.nl/ws ... /c5310.pdf

Dus ja, alcoholisme is zeker een ziekte (in de DSM, het handboek wat zorgprofessionals gebruiken voor het classificeren en interpreteren van ziektebeelden, wordt dit 'stoornis in het gebruik van alcohol' genoemd), maar het hebben van een alcoholstoornis sluit andere stoornissen zeker niet uit.

Voor TS is het momenteel denk ik vooral van belang dat zij tijdig bij de juiste hulpverlener aan tafel zit. TS, hoe helpt de POH je op dit moment? Kan hij/zij nog iets betekenen in het betrekken van je man bij de behandeling?

Laatst bijgewerkt door xLoki op 09-10-24 12:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-24 12:23

Geplaatst: 09-10-24 12:23

Brainless schreef:
Janneke2 schreef:
Hmm, als het gaat om "ladderzat" ben ik het wel met je eens.

Maar aangezien dit niet voor TS geldt, vroeg ik me af waarom bokker X met deze stelling kwam aanzetten.

TS drinkt op slechte momenten een fles wodka per dag en verstopt haar flessen drank, dat is toch wel een redelijk probleem.

Dan drink je echt om te drinken en dat is een enorme hoeveelheid. Want wodka is ook nog eens heel sterk van alcohol. Het verstoppen wijst erop dat TS toen al heel goed wist dat een fles wodka drinken echt niet ok is.

**Geplaatst**: 09-10-24 12:24

Geplaatst: 09-10-24 12:24

Voor jouw TS :
De eerste stap is erkenning, die heb je genomen.

Alleen lees ik nog niet, dat je werkelijk wilt genezen.

Want ik lees uitvluchten.

Het is puur aan jouw om deze ziekte te kop in te drukken.

Met minderen is het niet gedaan en er zijn ook geen gemakkelijke wegen of hulpmiddelen.

Geen puff om naar de AA te gaan ?
Je wilt gewoon niet. Punt

Ontgifting ? Excuus Kinderen en man als ZZPer...
Je wilt gewoon niet. Punt

Jouw 3 rededenen om te drinken ?
Die kun je alleen aanpakken als je nuchter bent.
Jezelf hierachter te verschuilen ?
Je wilt niet de basis bouwen om ze aan te pakken.Punt.

En ja, dat zijn harde woorden - maar ik ben zeker dat je deze ook al bij de AA gehoord hebt.

En ja, het is hard wat ik hier schrijf - maar bij deze ziekte bestaan er gewoon geen fluwelen handschoenen.

Zo simpel is het.

Gezond of uiteindelijk alles verliezen en doodgaan door deze ziekte.

De keuze ligt helemaal alleen bij jouw TS.

Niemand kan dat voor je oplossen.
Maar je kan alle hulp aanpakken, die je kan krijgen en dan doen.

Waarom bel je niet naar een AA-genoot ( of de nationale hulplijn) VOORDAT je drinkt ? Er is 24/7 iemand bereikbaar.
Dat hebben ze jouw ook verteld bij de AA...dat ze ervoor je zijn als jij ze nodig hebt...