germie schreef:Bedenk verder dat vrienden komen en vrienden gaan. Bijna niemand heeft een vriend of vriendin voor het leven. Vaak is dat a1-2 jaar en dan komen er weer anderen.
Als je echt op zoek gaat vind je het vaak toch niet. Hou dat ook in je achterhoofd. Het komt of het komt niet. Maar ga niet bij de pakken neerzitten als het er niet komt.
Ik heb ook geen grote vriendengroep. Maar ik heb bijvoorbeeld 1 vaste duikbuddy voor al meer dan 10 jaar. We doen ook niets anders samen dan duiken, zien elkaar verder nooit. Maar deze persoon kan ik wel tot een vaste vriend rekenen. Als ik echt wat zou hebben zou die me helpen.
Voor fotografie heb ik (nog) geen vast maatje. Ik doe dat nog niet zo lang, en dan moet je gewoon nog de mensen gaan ontmoeten.
Omdat ik geen wedstrijden meer rij met het paard zijn de vrienden die wel doorgingen min of meer verwaterd. Kan ik niets aan doen, kunnen zij niets aan doen, maar interesses veranderden.
Zou ik vrienden gaan zoeken op festivals of met bordspellen, dan zou ik niet de mensen treffen die bij mij passen, ik ben niet van de festivals en spellen. Dus als je echt wat zoekt moet je ook kijken of de activiteit bij je past. Een keer proberen kan natuurlijk nooit kwaad.
Met grote groepen iets gaan doen, dan blijft het een groepsactiviteit, maar daar komen geen vriendschappen uit is mijn ervaring. Ik ben een keer met zo'n wandeling meegeweest.
Ik heb overigens wel gestudeerd, maar ben nooit lid geweest van een studentenvereniging, ik had er niets mee en heb ook echt niets gemist. We hadden de Keiweek voordat het studiejaar begon en daar ben ik na 2 dagen mee gestopt omdat het om drinken ging en ik nog steeds niet drink (hooguit een wijntje of biertje, ik ben nog nooit aangeschoten of dronken geweest en dat vind ik prima. Ik was en ben ook altijd de BOB, en dat vind ik niet erg). De introductie van mijn studie was een kamp van 5 dagen waar ik ook na 3 dagen samen met een andere studiegenoot weer naar huis gegaan ben. Ook hier draaide het alleen om zuipen. Die studiegenoot is nog een tijdje een vriend geweest. Maar dat is verwaterd nadat hij door niets te willen doen mijn studiereis naar China verpest heeft. Ik kon de hele opdracht alleen gaan doen en dat was te veel om alleen te doen. Hoewel iedereen dat erkende en ik absoluut aan de bel getrokken heb kwam er geen hulp.
Op de middelbare school had ik 1 goede vaste vriendin. Dat is verwaterd toen we beiden na school wat anders gingen studeren.
Oh ja, verder wil ik je wel waarschuwen voor mensen die je vrienden lijken te zijn, maar alleen maar van je nemen. Ik heb dat helaas veel meegemaakt. Omdat ik handig ben met jonge paarden, met trailerladen bij dieren die dat niet willen, met bekappen voor noodgevallen, veel gratis les gegeven heb in dressuur en springen, en met duiken ook instructeur in alles ben en op sommige vlakken 1 van de meest ervaren instructeurs/duikers in Nederland, zijn er mensen die vriendelijk zijn. En dan denk jij op een gegeven moment ik help je wel even met dit of dat. En als het dan uiteindelijk puntje bij paaltje komt word je gedumpt. Mijn kennis en kunde is ook niet gratis gekomen, en je hebt mensen die heel gehaaid proberen voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Het is heel moeilijk om te ontdekken wie fair naar je is en wie alleen komt nemen.
Herkenbaar, tijdens mijn studie was ik bijvoorbeeld ook geen type om met zo'n week mee te doen of bij een vereniging te gaan. Ik spreek ook niemand meer van die tijd. Van de middelbare school heb ik een goeie vriendin over gehouden maar zij woont aan de andere kant van het land en dan is even afspreken voor een middagje ook zelden haalbaar.
Geplaatst: 20-07-24 09:16 
we kunnen ons niet meer herinneren hoe oud we waren toen we bevriend raakten) 
Maar oefening baart kunst, dit heeft mij uiteindelijk ook veel meer zelfvertrouwen gegeven in sociale situaties. (mocht je het hierover willen hebben mag je altijd pb'tje sturen) 