Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-09-23 11:30

Re: Contact herstellen met ouder

Geplaatst: 12-09-23 11:30

Ik wil over mijn situatie openbaar ook niet teveel kwijt. Maar mijn moeder is overleden in 2004 en ik heb daarna de relatie met mijn vader eenzijdig gedragen. Niet bewust want ik zag het niet. Dat is pas sindskort dat ik zie dat onze relatie niet gezond is. Toen ik een stap terug deed viel het volledige contact weg. Ik vind het vooral heel pijnlijk dat mijn vader mij blijkbaar de moeite niet waard vindt. En ik erken dat hij ws allerlei worstelingen heeft waardoor hij het niet kan. Maar voor mij als dochter is het erg pijnlijk (en vers). We hebben nu een maand geen contact meer. Hebben jullie geworsteld met een enorm loyaliteitsconflict? Schuldgevoel? Ik heb hem altijd boven mezelf verkozen en het voelt heel tegenstrijdig om nu voor mezelf te kiezen…

**Geplaatst**: 12-09-23 11:45

Geplaatst: 12-09-23 11:45

PercyLeen schreef:
Ik wil over mijn situatie openbaar ook niet teveel kwijt. Maar mijn moeder is overleden in 2004 en ik heb daarna de relatie met mijn vader eenzijdig gedragen. Niet bewust want ik zag het niet. Dat is pas sindskort dat ik zie dat onze relatie niet gezond is. Toen ik een stap terug deed viel het volledige contact weg. Ik vind het vooral heel pijnlijk dat mijn vader mij blijkbaar de moeite niet waard vindt. En ik erken dat hij ws allerlei worstelingen heeft waardoor hij het niet kan. Maar voor mij als dochter is het erg pijnlijk (en vers). We hebben nu een maand geen contact meer. Hebben jullie geworsteld met een enorm loyaliteitsconflict? Schuldgevoel? Ik heb hem altijd boven mezelf verkozen en het voelt heel tegenstrijdig om nu voor mezelf te kiezen…

Ik heb toen ik 16 was het contact verbroken met mijn vader. Dat loyaliteitsconflict was zeker enorm aanwezig. Maar ook hier sprake van een eenzijdige relatie met een in mijn geval narcistisch ouderfiguur. Als ik geen contact zocht dan was het er niet.. er kwam totaal geen initiatief van zijn kant. Ging continu op vakantie met zijn stiefkinderen, en ik en mijn broertje bleven achter..

Desondanks blijf je houden van je ouders. Maar dat gevoel van loyaliteitsconcflict en schuld slijt. Mijn vader kan me nu echt niets meer schelen. En dat klinkt misschien hard voor mensen die geen soortgelijke ervaring hebben. Maar bij hem is voor mij wel de interne missie begonnen om geen mensen meer in mijn leven te houden die me alleen maar energie kosten. En hoe meer tijd er overheen ging, hoe makkelijker ik de situatie kon relativeren en afstand kon nemen.

Met mijn moeder is ook kort het contact verbroken geweest. Dat is later wel weer opgepakt en ging iets beter nadat ik het huis uit was en op mezelf woonde, maar het is nooit helemaal goed gebleven. Pas de laatste twee à drie weken voor haar overlijden had ik een beetje mijn oude moeder terug hoe ze was voor mijn ouders uit elkaar gingen en in een vechtscheiding verwikkeld raakten. Ben nu nog steeds bezig met het verwerken van de trauma's die ik uit de relatie met mijn moeder heb opgelopen.

Mijn boodschap is kort: kies voor jezelf. Vreet het alleen maar energie? Dan gewoon niet doen. Je vlees en bloed kies je niet uit, maar dat betekent niet dat ze goed voor je zijn. Helaas.

**Geplaatst**: 12-09-23 11:47

Geplaatst: 12-09-23 11:47

Ik heb recent mijn moeder verloten, ons contact was ook niet zoals het zou kunnen zijn. Maar voor mijzelf weet ik dat ik er alles aan heb gedaan en altijd eerlijk ben gebleven. Hierdoor heb ik geen schuldgevoel. Mijn man heeft het wel gehad toen er de laatste keer geen contact was, zijn vader is toen overleden en hij ging zichzelf vanalles afvragen waarom is het zo gegaan, mijn antwoord was omdat er op jouw pogingen geen reacties kwamen daarop naar hem toe. Mijn man heeft best een poosje er mee geworsteld maar zag ook in dat het geen zin heeft als een contact/relatie bestaat uit eenrichtingsverkeer. Dat trekken aan een dood paard geen zin heeft. Als de inzet niet van 2 kanten komt houdt het een keer op.
Voor jezelf kiezen is niet egoïstisch, dat mag zeker als je dingen inziet als wat je omschrijft PercyLeen!

**Geplaatst**: 12-09-23 11:48

Geplaatst: 12-09-23 11:48

PercyLeen schreef:
Hebben jullie geworsteld met een enorm loyaliteitsconflict? Schuldgevoel? Ik heb hem altijd boven mezelf verkozen en het voelt heel tegenstrijdig om nu voor mezelf te kiezen…

Ik vond en vind het onbegrijpelijk hoe mensen om me heen vonden dat ze een mening mochten uitspreken over mijn keuze het contact te verbreken. Het aantal keer dat ik in 21 jaar heb gehoord ‘het is toch je vader’ is echt niet te tellen. Dat vond ik lastig, omdat ik merkte dat mensen een mening over mij hadden. Toch heb ik er toen geen seconde over nagedacht om de situatie te veranderen. Pas toen ik zelf (na 21 jaar dus) merkte dat ik eraan toe was heb ik dit met twee mensen gedeeld. En die twee mensen waren twee vrienden. Ik heb het dus niet eens met mijn man en zusje gedeeld. Pas toen ik hem had gebeld heb ik het wereldkundig gemaakt. Toen heb ik alleen maar positieve reacties gekregen.

**Geplaatst**: 12-09-23 11:51

Re: Contact herstellen met ouder

Geplaatst: 12-09-23 11:51

Maar zo zijn mensen, ze vinden dat ze alles mogen zeggen en doen, denken er vaak niet bij na dat het ook niet leuk kan zijn wat ze er uit flappen. Tot dat ze zelf in een dergelijke situatie komen. Het zegt wel wat over ze als ze zo kunnen oordelen!

**Geplaatst**: 12-09-23 11:59

Geplaatst: 12-09-23 11:59

Ik heb nu 17 jaar geen contact meer met mijn verder (ik heb hem alleen nog in de rechtbank gezien een jaar na de breuk). Ik heb hem wel een brief geschreven, maar die nooit verstuurd. Er staat in wat ik gemist heb, waarom ik boos was (want dan ben ik niet meer) en hoe het kan dat ik durf te kiezen voor mijn eigen geluk en dat van mijn gezin. Als hij met een oprecht excuus voor de deur staat, stuur ik hem niet direct weg, maar mijn keuze is wel heel duidelijk: hij krijgt nooit de kans om mijn kinderen zo teleur te stellen als hij mij teleurgesteld heeft.

En wat schuldgevoel betreft: ik voel me hooguit ooit schuldig richting mijn kinderen. Vooral omdat mijn schoonvader al heel oud is en ze dus relatief jong geen opa meer hebben straks. Maar ik weet ook dat ik ze behoed voor een heleboel onbegrip, pijn, gedoe en stress in ons gezin. En dat is belangrijker. Naar mijn vader voel ik me niet schuldig. Hij is een egoïst die de wereld niet snapt. En hoewel we heus mooie momenten gehad hebben in het leven, waren die ook al een hele tijd geleden toen mijn ouders eindelijk uit elkaar gingen. Bovendien... hij heeft mijn 18e verjaardag gemist, me niet uitgenodigd voor zijn bruiloft, heeft mijn diploma-uitreiking laten schieten, me voor de rechter gedaagd omdat hij geld nodig had om zijn 'nieuwe' (stief dus!) kinderen te laten studeren en heeft in al die jaren alleen contact gezocht als er weer eens een rechtszaak liep, zodat hij kon laten zien dat het niet aan hem lag dat er geen contact was. Ik heb echt helemaal niks om me schuldig over te voelen.

Dat neemt niet weg dat ik het heus weleens zonde vind dat hij al zijn kleinkinderen niet ziet (want alle vijf zijn kinderen staan er zo in), maar dat is zijn keuze, niet de mijne. En als hij ze wel zou willen zien (want via mijn tante weet hij dat ze bestaan), kan hij contact zoeken en wil ik erover nadenken of we dat eens laagdrempelig kunnen proberen. Ergens in een speeltuin ofzo. Maar niet in mijn huis, op mijn veilige plek... en niet structureel.

**Geplaatst**: 12-09-23 12:28

Geplaatst: 12-09-23 12:28

PercyLeen schreef:
Hebben jullie geworsteld met een enorm loyaliteitsconflict? Schuldgevoel?

Eigenlijk niet. Ik zal ff iets duidelijker zijn over mijn situatie, maar wil er ook niet te diep op in op een publiek forum. Ouders zijn gescheiden, en zoals zo vaak kinder kwamen bij moeder want moeders worden vaak als het slachtover gezien in scheidingen. Hier onterecht. Contact met vader raakte als kind kwijt door manipulatie (waardoor ook geen loyaliteit meer), en enorm blij dat die nu terug is na ruim 10 jaar breuk. We zijn close, en beide vooral blij dat we elkaar terug hebben. Dat is de happy ending.

Contact met moeder is verbroken, en daar heb ik me geen seconde slecht over gevoeld. In mijn ogen is loyaliteit iets wat ontstaat door daden. Daden welke ouders vaak iig op zekere hoogte automatisch doen. Maar in het geval dat die er niet zijn, zoals helaas ook bij mijn moeder, is die loyaliteit er ook niet.

Laatst bijgewerkt door Cambionn op 12-09-23 12:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-09-23 12:41

Geplaatst: 12-09-23 12:41

PercyLeen schreef:
Hebben jullie geworsteld met een enorm loyaliteitsconflict? Schuldgevoel? Ik heb hem altijd boven mezelf verkozen en het voelt heel tegenstrijdig om nu voor mezelf te kiezen…

Voor mij is dat dan de enige reden dat ik nog wel contact heb met mijn moeder.
Ze is nooit gediagnostiseerd, want als je dat niet laat doen komt dat ook niet vanzelf.
Maar dat er bij haar want aan de hand is is wel zeker.
Iemand met zijn volle verstand doet niet wat zij deed denk ik dan maar.
Dat is de enige reden dat ik het nog steeds heb gepikt....

Momenteel is het rustig, maar we gaan weer richting kerst...zie nu al weer tegen haar op.
Ik heb vaker willen breken maar het nooit gekund.
En ik vind het juist erg dapper en knap voor wie dat wel heeft gedaan

**Geplaatst**: 12-09-23 12:42

Geplaatst: 12-09-23 12:42

Mijn ouders zijn in 1983 gescheiden.
Mijn biologische vader heb ik 6 of 7 jaar geleden voor het laatst gezien.
Zelfs toen zei hij niks tegen mij en vooral tegen zijn vrouw.
Hem niet zien of horen is wel lekekr rustig. Ook geen loyaliteitsconflict.
Daarvoor was hij er nooit voor mij.

Mijn biologische moeder met borderline is lastiger.
Op mijn 12e moest ik mee naar de psychiater en die zei, zie haar als je kind jij moet de volwassene zijn.
Vanaf toen zorgde ik voor mijn zusje en mijn moeder.
En datis ingewikkeld.

**Geplaatst**: 12-09-23 12:47

Re: Contact herstellen met ouder

Geplaatst: 12-09-23 12:47

Heftig om jullie verhalen te lezen maar ergens ook wel fijn om herkenning te zien..

@luuntje, heftig dat iemand dat zegt tegen een kind van 12 jaar. Dat zorgen voor herken ik wel. Mijn broertje is beperkt en mijn vader heeft letterlijk niemand meer. Heeft hij het ook zelf nagemaakt trouwens. Mensen blijven niet alleen maar geven.

Ik lees nu het boek de fontein van Els van Steijn. Geeft veel inzichten!

**Geplaatst**: 12-09-23 12:54

Re: Contact herstellen met ouder

Geplaatst: 12-09-23 12:54

Ik volg dit even en ga alles eens op mijn gemakje doorlezen zodra ik tijd heb.

Waar ik in het kort mee worstel is mijn kinderen tov van mijn ouder en het (slechte?) voorbeeld dat ik geef door het geen contact meer te hebben. Maar het energie vreten wat het doet, zodra ik dat contact weer aan zal gaan.

**Geplaatst**: 12-09-23 13:00

Geplaatst: 12-09-23 13:00

Hier zowel een succesverhaal als nog steeds geen contact.

Bij mijn vader was het in t begin wel wat lastiger t contact te herstellen. Wat volledig aan mij lag. Ik had net mijn eigen leventje opgebouwd toen ik toch, eindelijk, op zijn contactvraag reageerde. En so far is die band sterker dan ooit. Maar, daarin is wel een grote hoofdmoot dat mijn vader oprecht veranderd is. En deels ook met hulp. Maar vanuit hem is er nu veel begrip voor de kant van een ander en waarom ik mijn keuze toen maakte. De thuissituatie was voor mij te heftig en toen tegelijk ook zo ongewenst. Niet iets waar mijn vader echt iets aan kon doen. Niemand op dat moment ivm o.a. Een broertje in een “uit huis plaats traject etc” met nog een gezin om te onderhouden(gescheiden ouders).

Mijn moeder, dat zal denk ik niet meer goed komen. Voor mij is dat oke. Dat is meerdere keren geprobeerd en word steeds een teleurstelling ivm haar gedrag. De laatste keer dat er contact is geweest nodigde ze mij uit voor haar bruiloft. Toen ben ik naar haar huis gereden. Een paar uur binnen gepraat en uiteindelijk bleek dat er vanaf haar kant niks veranderd was en dat ze eigenlijk mijn reactie zo niet verwacht was en dat niet helemaal respecteerde/accepteerde. Dus voor mij is dat boek wel gesloten. Mijn moeder heeft o.a. Een niet/slecht behandelde ADHD, en is heel manipulatief. En hoe ik ook dankbaar ben voor alles wat ze vroeger voor mij gedaan heeft, blijven beide problemen in contact strubbelingen geven

**Geplaatst**: 12-09-23 13:19

Geplaatst: 12-09-23 13:19

Arzil schreef:
Ik volg dit even en ga alles eens op mijn gemakje doorlezen zodra ik tijd heb.

Waar ik in het kort mee worstel is mijn kinderen tov van mijn ouder en het (slechte?) voorbeeld dat ik geef door het geen contact meer te hebben. Maar het energie vreten wat het doet, zodra ik dat contact weer aan zal gaan.

Het is echt, echt, echt geen slecht voorbeeld voor je kinderen om hen te laten zien dat je relaties mag verbreken die niet gezond voor je zijn. Echt niet. Eerder een heel goed voorbeeld dat je voor jezelf en je eigen gezin mag kiezen als dat beter is.

**Geplaatst**: 12-09-23 14:40

Geplaatst: 12-09-23 14:40

Ik heb in een periode van 4 jaar geen contact gehad met mijn vader. Hij had mijn moeder meermaals bedrogen en mijn ouders zijn toen uit elkaar gegaan. Mijn vader misdroeg zich zo ten opzichte van mij, dat ik de deur heb dichtgegooid.

Toen mijn zus zwanger werd en ging trouwen, heb ik mijn vader weer gezien. Daarna voorzichtig het contact aangehaald. Ik heb hem duidelijk verteld wat ik van zijn gedrag vond en aangegeven wat hij niet meer moet doen.

Nu is het contact goed. Ik ga regelmatig langs en ik kan het ook heel goed vinden met mijn stiefmoeder.

Maar goed, nu loopt het contact met mijn zus weer vreselijk moeilijk, omdat ze zelf, mentaal, helemaal in de kreukels ligt en dit op mij projecteert. Dus die hou ik voorlopig op afstand.

Families echt! {:)-:(

**Geplaatst**: 12-09-23 14:52

Geplaatst: 12-09-23 14:52

Percy jij voelt je dus ook enorm verantwoordelijk voor je broertje. Ik dus voor mijn zusje.
Ze heeft ook weleens gezegd dat ik meer haar moeder ben dan onze biologische moeder.
We schelen 2,5 jaar in leeftijd.

Niet schuldig voelen ivm kinderen die opa en oma dan niet of minder zien.

Wij hebben onze zoon al vrij snel in kindertaal uitgelegd dat oma ziek is in haar hoofd. Dat ze van hem houdt maar vaak dingen anders doet en zegt.
Zoon vond dat prima.

Inmiddels is hij volwassen en begrijpt hij meer van mijn biologische ouders.

**Geplaatst**: 12-09-23 16:42

Geplaatst: 12-09-23 16:42

Oei oei wat een verhalen hier. Ik merk dat het me raakt en er ook dingen opgerakeld worden.
Hoe ik er ook mijn weg in heb gevonden voor nu, het blijft met regelmaat nog lastig. Familie kies je niet maar ik kies wel of en hoe ik met ze omga.

Net als veel anderen wil ik niet teveel zeggen hier over de hele situatie.
In mijn geval kies ik wel (op dit moment) voor (sporadisch en met veel grenzen) contact en man man wat baal ik soms als ik mezelf dan toch soms weer gekwetst voel. Dat ik dan weer denk van misschien moet ik ermee kappen maar ik wil geen spijt hebben als ik straks aan een graf sta. Dus dat is ook weer een stukje egoïsme van mij, heb namelijk wel mensen gekend die er toen heel veel moeite mee hebben gehad en dat wil ik mezelf dan weer besparen.
Ik zeg wel vaak thuis: ik wens ze niet dood maar als ze er niet meer waren hoefde ik er ook niets meer mee en zou het wel voor nog meer rust zorgen in mijn leven.

**Geplaatst**: 12-09-23 16:47

Geplaatst: 12-09-23 16:47

Melzazu schreef:
Ik zeg wel vaak thuis: ik wens ze niet dood maar als ze er niet meer waren hoefde ik er ook niets meer mee en zou het wel voor nog meer rust zorgen in mijn leven.

Dat zegt wel heel erg veel vind ik!

**Geplaatst**: 12-09-23 16:54

Geplaatst: 12-09-23 16:54

meggiemeg schreef:
Melzazu schreef:
Ik zeg wel vaak thuis: ik wens ze niet dood maar als ze er niet meer waren hoefde ik er ook niets meer mee en zou het wel voor nog meer rust zorgen in mijn leven.

Dat zegt wel heel erg veel vind ik!

Klopt. Ik heb er echt heel erg goed mijn weg in gevonden maar merk dat het toch altijd wel een worsteling blijft. En dan niet altijd als in altijd als er contact is maar meer als in altijd gezien over mijn hele leven. Hahaha snap je het nog?

Dus misschien niet altijd maar zo nu en dan of zo?

**Geplaatst**: 12-09-23 17:23

Re: Contact herstellen met ouder

Geplaatst: 12-09-23 17:23

Ja ik snap het, moest wel je zin een paar keer lezen

**Geplaatst**: 12-09-23 17:26

Re: Contact herstellen met ouder

Geplaatst: 12-09-23 17:26

Melzazu ik snap je.
Ze hoeven niet dood. Maar dood gaat wel rust geven. Klaar met jet drama en de manipulatie dan.

**Geplaatst**: 12-09-23 17:30

Geplaatst: 12-09-23 17:30

Ik denk dat ook wel eens...
Ik spreek mijn moeder dan nog wel, nu is dat heel vaak maar 1 keer in de 2 weken.
Maar mankeert ze wat ben ik wel de sjaak en kan ik er dagelijks heen.
Verschrikkelijk.... maar het lukt mij niet dat te laten.
Nu zijn dat steeds korte periodes geweest maar mijn grootste angst is dat ze meer zorg nodig heeft, maar niet in een verzorgingstehuis komt.
En dan denk ik wel eens, zo bam een hartaanval zou wel mooi zijn...

**Geplaatst**: 12-09-23 17:33

Geplaatst: 12-09-23 17:33

Mijn moeder is overleden toen ik 12 was. Mijn vader is hertrouwd in 2004. Het heeft nooit geklikt tussen mij en zijn nieuwe vrouw. We hebben het jaren geprobeerd maar uiteindelijk is het doodgebloed. Ik heb tussen door het contact met mijn vader een keer hersteld maar ook dat heeft niet lang aangehouden. Ik heb sinds corona geen contact meer met hun beide. Alleen bij belangrijke dingen wordt er een appje gestuurd. Maar dan houdt het ook op. Ik vind het echt heel jammer, ik zou mijn vader graag zien en in mijn leven betrekken maar dat gaat gewoon niet met haar ook in the picture. Ik krijg ze beide of geen van beide.

Dan geen van beide, dat is voor mijn (geestelijke) gezondheid beter. Helaas...

**Geplaatst**: 12-09-23 17:43

Geplaatst: 12-09-23 17:43

Mijn ouders waren waardeloze ouders. Mijn moeder is niks meer dan een leugenaar die zichzelf het slachtoffer van alles vind.

Na heel lang geen contact naam ze opeens contact op dat ze langs wou komen, want ze ging tijdelijk op vakantie naar het buitenland. (Suprise dat was een leugen ze is geëmigreerd.)

Ik heb haar aangeven dat ik best wil kijken of contact mogelijk is, maar dat ze moet stoppen met liegen. Paar appjes verder en alleen maar leugens. Haar een paar keer hierop geattendeerd, maar zij gaat vrolijk verder. Gewaarschuwd een paar keer en daarna aangeven haar te blokkeren. Daar is het bij gebleven. Had als kind al geen band met mijn ouders, dus ik ben niks kwijtgeraakt.

Ik kan haar niet accepteren en zij mij niet.

Als ik mensen zie met een goede band met de ouders dan wens ik mijzelf dat ook wel eens toe. Maar mijn ouders zullen nooit veranderen.

Ik denk dat als het contact vroeger goed genoeg is geweest en je kunt elkaars tekortkomingen accepteren dat het prima mogelijk is (al dan niet met hulp van buitenaf)

Ik denk dat het dus per situatie heel verschillend is

**Geplaatst**: 12-09-23 18:59

Geplaatst: 12-09-23 18:59

DuoPenotti schreef:
Ik denk dat ook wel eens...
Ik spreek mijn moeder dan nog wel, nu is dat heel vaak maar 1 keer in de 2 weken.
Maar mankeert ze wat ben ik wel de sjaak en kan ik er dagelijks heen.
Verschrikkelijk.... maar het lukt mij niet dat te laten.
Nu zijn dat steeds korte periodes geweest maar mijn grootste angst is dat ze meer zorg nodig heeft, maar niet in een verzorgingstehuis komt.
En dan denk ik wel eens, zo bam een hartaanval zou wel mooi zijn...

Ah ja ik snap je zo goed.

Ik heb een hele goede band met mijn schoonouders. Dat zijn echt mijn vadertje en moedertje zeg ik altijd. Dat is wel heel fijn dat je toch een soort van vervanging hebt of zo.
Of klinkt dat heel raar?

**Geplaatst**: 12-09-23 19:00

Geplaatst: 12-09-23 19:00

Je ouders of wie dan ook veranderen dat gaat niet.
Je kan wel proberen om zelf sterker te worden, maar dat is moeilijk.

Ik voel mij wees ondanks dat beide biologische ouders nog leven.
Heb alleen de ellende er van.