Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-23 16:43

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-23 16:43

Annemarievzr schreef:
Kun je misschien een rustige examenlokatie krijgen? Bij ons zitten de studenten met "special needs" in een rustige ruimte, en vaak hebben ze meer tijd. Daar heb je gewoon recht op, maar dat gaat dan meestal wel via de stduieadviseur/studentdecaan en examencommissie. Dus daar heb je op korte termijn niet zoveel aan, maar wel iets om uit te zoeken voor de toekomst.

Mijn studieloopbaanbegeleider zei dat dat niet mogelijk was... Dit is hopelijk mijn laatste tentamen op deze opleiding, dus na deze ben ik er wel echt van af

ellepel schreef:
hier ook paniekaanvallen gehad en daar ook therapie voor gehad.
bij mij werkte exposuretherapie toch wel heel goed,is een heel traject wat je volgt en heeft mij er van af geholpen en kan er nu heel goed mee om gaan.
ik had het voornamelijk in alle supermarkten,de rij bij de kassa was echt drama!
alle openbare plaatsen,trein, zelfs als ik moest wachten voor een stoplicht,echt belachelijk gewoon.

heb er nu alleen nog mild last van als ik niet goed in mijn vel zit, te weinig slaap,teveel pieker,slecht eet ofzo..

wat mij trouwens nu wel enorm goed helpt op het moment dat ik merk aan mezelf dat ik toch weer wat angstig word dat ik dan echt bewust de stad in ga en alle plekken op zoek waar ik een paniekaanval zou kunnen krijgen, dan word ik juist erg rustig dat er dus niks gebeurd en alles oké is.

waar is dat tentamen?
misschien juist al een keer naar die ruimte of gebouw toe gaan en het even over je heen laten komen?

Dit heb ik geprobeerd maar het is iedere keer mis gegaan als ik het ging opzoeken, dus nu durf ik het niet meer :')

**Geplaatst**: 28-06-23 16:49

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst: 28-06-23 16:49

Exposuretherapie toepassen zonder therapeut werkt inderdaad oko niet zomaar. Je hebt daar echt iemand voor nodig die je er doorheen helpt.

En wat betreft medicatie, dat kan enkel een huisarts of een psychiater voorschrijven. Een psycholoog is daar niet voor bevoegd (tenzij deze natuurlijk ook psychiater of huisarts is, heeeeel soms heb je die combi). Als je je niet comfortabel voelt bij je huisarts, kun je vragen om een doorverwijzing naar een psychiater maar houd er rekening mee dat het even duurt voordat je daar terecht kunt.

**Geplaatst**: 03-07-23 09:43

Geplaatst: 03-07-23 09:43

Je heb je al eens gekeken bij NLP dat kan veel voor je doen.

**Geplaatst**: 03-07-23 09:49

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst: 03-07-23 09:49

Ga naar een lichaamsgerichte therapeut. Bv een Haptotherapeut.

Zo’n reactie op stress is heel normaal, en het is een lichamelijke reactie waar je met je denkvermogen niet bij kan.
Het is heel vervelend dat je er geen grip op hebt. Het onder controle willen houden zorgt ironisch genoeg juist voor meer stress en zo blijf je in de cirkel.
Een lichaamsgerichte therapeut (hapto, psychosomatisch fysio, psychomotorisch therapeut) kan je helpen met deze angst om te gaan.

**Geplaatst**: 03-07-23 10:41

Geplaatst: 03-07-23 10:41

Ik heb heel veel goede ervaringen gehoord met de methode van Wim Hof. Ergens doorheen ademen als het moeilijk wordt, daar komt het op neer. Wie weet is het wat voor jou?

**Geplaatst**: 03-07-23 10:41

Geplaatst: 03-07-23 10:41

Ook ik heb last van paniekaanvallen (gehad)
Contact opgenomen met de huisarts en doorverwijzing gekregen naar eerst de praktijondersteuner en daarna de psycholoog.
Voornamelijk het omgaan met bepaalde personen (gevoel van druk ervaren) en onverwerkte dingen uit verleden zijn denk ik de oorzaak geweest waardoor ik moeilijk om kon gaan met stress situaties.
Mij heeft het voor een groot deel geholpen.

**Geplaatst**: 03-07-23 11:33

Geplaatst: 03-07-23 11:33

Jeetje wat naar zeg TS.

Als iemand die sinds 4 jaar last heeft van paniekklachten en die al menig psycholoog bezocht heeft weet ik dat de aanvallen heel beangstigend kunnen zijn. Ik heb tijdens mijn studie er veel last van gehad, en bij momenten dat ik bang was te falen.

Ik ben heel actief bezig geweest met het "diffuseren" van de gedachtes. Waarbij ik probeer niet veroordelend naar mezelf en de paniek te kijken, maar me ervan bewust probeer te maken dat ik niet de paniek "ben", maar dat ik de paniek "ervaar". Ik laat nu de paniekaanval over me heen komen en benoem voor mezelf dat het gewoon naar is, maar dat het iets tijdelijks is, wat accuut gevaar veroorzaakt ondanks dat t zo voelt, en dat ik even een stapje terug mag en kan nemen. Ik probeer heel bewust de paniek niet de baas te laten zijn in mijn hoofd. Ik vind t prima als mijn lichaam per se wil shaken, panieken etc. maar dat betekend niet dat ik daar iets mee moet. Net zoals dat t prima is dat mijn hoofd zelfdestructieve gedachten aan het rondtoeteren is, maar dat betekend niet dat ze waar zijn, en ook niet dat het waard zijn om te overpijnzen.

Ik heb mijn tentamens ook shakend/tikkend en met dichtgeknepen keel gemaakt, da's niet heel fijn, behoorlijk sh*t zelfs, maar het kan.

**Geplaatst**: 03-07-23 11:35

Geplaatst: 03-07-23 11:35

Ik zou het niet direct gaan zoeken in gesprekken, maar denk wel dat je iets kan hebben aan bv. psychomotorische therapie.
Edit: en misschien kan TRE ook wel iets voor je betekenen. Kort gezegd komt het erop neer dat je dmv bepaalde oefeningen trillingen van je lichaam opwekt waardoor stress kan afvloeien. Als je dat goed beheerst, kan je vrij goed zelf de trillingen laten komen voordat de spanning te hoog zit of er juist voor kiezen om ze op een bepaald moment niet toe te laten en het uit te stellen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-23 12:19

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-23 12:19

Again weer dank voor alle input! Ik ga deze zomervakantie rustig eens opzoek naar wat bij mij zou kunnen passen van de genoemde opties

vandaag het tentamen gehad en dat is gelukkig goed gegaan! De dagen ervoor wel ontzettend veel last gehad van hoge hartslag, onrust en trillen maar halverwege het tentamen kwam gelukkig toch wat ontlading. Nu hopen dat het punt ook goed is

Met de Wim Hof methode ben ik inderdaad bekend, maar al lang niks meer mee gedaan. Wellicht dat ik die weer ergens moet oppakken.

Ohjee een dichtgeknepen keel lijkt me ook mega naar Lotusje!

**Geplaatst**: 03-07-23 12:31

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst: 03-07-23 12:31

Wat mijzelf trouwens ook hielp/helpt; gewoon tegen jezelf (of de examinator) benoemen dat je op dit moment een paniek aanval krijgt. Door het te erkennen en niet weg te willen stoppen krijgt de paniek ruimte om gevoeld te worden.
Een emotie/angst/stressreactie duurt maar een minuut. Het is je hoofd die er een ellende van maakt.

Zo stond ik dus afgelopen vrijdag bij mijn verdediging en kreeg ik een vraag waar ik niet gelijk antwoord op had —> paniek. Maar ik kon aangeven; sorry, ik merk dat ik nu blokkeer omdat ik niet bij het antwoord kan. Daar krijg ik paniek van dus ik neem even een slokje water.
Mijn lichaam voelde zich gehoord, en de rust kwam weer terug. En heb het examen incl een paniekaanval ruimschoots gehaald

En anders niet. Het ergste wat er kan gebeuren is dat je het niet haalt, en dat is klote, maar er vallen geen doden.

**Geplaatst**: 03-07-23 12:43

Geplaatst: 03-07-23 12:43

JudithGigi schreef:
Een beetje een dramatisch klinkend topic, maar ik heb sinds de coronaperiode veel last van paniekaanvallen op van die momenten dat je het écht niet kan gebruiken (tentamens, presentaties, theatervoorstellingen etc). Niet dat je ze normaal wel kan gebruiken maar oke

Ik heb over het algemeen weinig vertrouwen in psychologen maar na de vorige vreselijke ervaring bij een tentamen heb ik toch weer eens contact opgenomen en kan ik terecht bij een psycholoog. Komende maandag heb ik weer een tentamen en ik heb mijn zorgen geuit. Echter zegt zij nu dat ik helemaal niks kan doen om een paniekaanval te voorkomen... dit omdat ik alle tools al heb vanuit vorige trajecten en dingen als valeriaan de paniek alleen maar erger maken.

Is er dan echt niks aan te doen? Moet ik maar gewoon afwachten of het maandag wel of niet gaat gebeuren (waarschijnlijk dus wel omdat ik me er nu al zorgen om maak).

Heeft iemand misschien een gouden tip? Ik ben al bekend met ademhalingsoefeningen, mediteren, afleiding zoeken, mijn eigen angsten in mijn hoofd proberen te weerleggen etc. maar niks lijkt te helpen.

Ten eerste; Wat ontzettend poedersuiker voor je dat je paniekaanvallen hebt.

Wat ik zo lees heb je het alles behalve getroffen bij de hulp die je gezocht hebt en ook als ik de reactie van je huidige psycholoog lees, zou ik lekker opzeggen en tòch naar weer een ander op zoek gaan want deze heeft er duidelijk geen kaas van gegeten.
Goede psychologen zijn schaars, maar ze zijn er echt!

Paniekaanvallen komen voort uit trauma's en zijn echt (grotendeels tot geheel) op te lossen, mits je daarbij de juiste hulp krijgt èn zelf je trauma's wil aangaan.
Belangrijk is om een psycholoog te vinden die je gaat helpen om de trauma's aan te pakken en op te lossen. Daar zal je zelf actief mee aan de gang moeten gaan, maar een goede psycholoog kan je daarvoor de juiste tools geven, waaronder bijvoorbeeld EMDR.
Er is geen quick fix, maar je zal zien dat het alles meer dan waard is wanneer je het aangaat en oplost.

Sterkte voor nu en geef niet op!

**Geplaatst**: 03-07-23 13:18

Geplaatst: 03-07-23 13:18

JudithGigi, ik heb ook ooit met paniek en angst gekampt. Ben daar volledig vanaf door een combinatie van therapie en medicatie. Was niet even snel gefikst, heeft me vier jaar hard werken gekost. Maar ik heb mijn leven van voor de paniekaanvallen weer helemaal terug.

De zoektocht naar de beste therapievorm was best lang. Ik had door de angstaanvallen pleinvrees ontwikkeld, niet zo tof dus. Uiteindelijk heeft mijn psych mij doorverwezen naar Pessotherapie. Had ik nog nooit van gehoord en is niet zo bekend, maar was voor mij een enorme eye-opener en dé stap naar zo goed als volledig herstel. Weliswaar in combinatie met een lage dosis van een antidepressivum. Daar had ik nul bijwerkingen van en het werkte veel sneller dan verwacht.

Medicatie heb ik jaren afgehouden, ik vond dat ik het zelf moest kunnen en dacht dat het schadelijk was. Nou, ik had het veel eerder moeten doen. Het gaf me de rust om de therapie 100% te kunnen doen en van die angst af te komen.

Wat je ook beslist te gaan doen, ik hoop dat je ervan af komt. Het is niet makkelijk, maar het kán, met hulp. Paniekaanvallen zijn echt poedersuiker met peren.

**Geplaatst**: 03-07-23 14:00

Geplaatst: 03-07-23 14:00

JudithGigi schreef:
Again weer dank voor alle input! Ik ga deze zomervakantie rustig eens opzoek naar wat bij mij zou kunnen passen van de genoemde opties vandaag het tentamen gehad en dat is gelukkig goed gegaan! De dagen ervoor wel ontzettend veel last gehad van hoge hartslag, onrust en trillen maar halverwege het tentamen kwam gelukkig toch wat ontlading. Nu hopen dat het punt ook goed is

Met de Wim Hof methode ben ik inderdaad bekend, maar al lang niks meer mee gedaan. Wellicht dat ik die weer ergens moet oppakken.

Ohjee een dichtgeknepen keel lijkt me ook mega naar Lotusje!

Wat goed! Fijn dat t is gelukt!

**Geplaatst**: 03-07-23 14:37

Geplaatst: 03-07-23 14:37

Allereerst: als je geen klik hebt met je psycholoog en/of de behandeling doet niet wat jij er van verwacht/wil, geef dat dan alsjeblieft aan bij je psycholoog

Dat is absoluut niet erg en juist nodig om jou op de juiste manier te kunnen helpen.

Daarnaast vraag ik me af hoe jouw behandeling er tot nu toe voor je uit heeft gezien. Zijn dit alleen gesprekken geweest of zijn jullie ook actief aan de slag geweest? Bij een paniekstoornis wordt namelijk vaak interoceptieve exposure ingezet: je wekt dan de lichamelijke sensaties op die bij jou angst oproepen (bijv. hartkloppingen, duizeligheid). Je leert deze sensaties verdragen en op die manier leer je dat jouw lichamelijke sensaties ongevaarlijk zijn. Je oude associaties ("Hartkloppingen betekenen gevaar") worden dan verruilt voor nieuwe associaties ("Hartkloppingen zijn ongevaarlijk"). Het is natuurlijk groter en complexer dan deze paar zinnen, maar ik heb het idee dat er binnen jouw behandeling nog niet gewerkt is met interoceptieve exposure? Je zou dit dan eventueel kunnen voorleggen aan je psycholoog.

**Geplaatst**: 03-07-23 16:27

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst: 03-07-23 16:27

Lichaamswerk gaan doen zoals cranio sacraal therapie of yoga, somatic experience, tre werd er al aangehaald..
Paniek zit niet in je hoofd, maar in je lichaam..

**Geplaatst**: 03-07-23 19:00

Geplaatst: 03-07-23 19:00

NadjaNadja schreef:
Bij een paniekstoornis wordt namelijk vaak interoceptieve exposure ingezet: je wekt dan de lichamelijke sensaties op die bij jou angst oproepen (bijv. hartkloppingen, duizeligheid). Je leert deze sensaties verdragen en op die manier leer je dat jouw lichamelijke sensaties ongevaarlijk zijn. Je oude associaties ("Hartkloppingen betekenen gevaar") worden dan verruilt voor nieuwe associaties ("Hartkloppingen zijn ongevaarlijk"). Het is natuurlijk groter en complexer dan deze paar zinnen, maar ik heb het idee dat er binnen jouw behandeling nog niet gewerkt is met interoceptieve exposure? Je zou dit dan eventueel kunnen voorleggen aan je psycholoog.

Je hebt gelijk dat interoceptieve exposure regelmatig toegepast wordt bij mensen met een paniekstoornis. Maar paniekaanvallen komen bij meerdere problematieken voor dan enkel bij een paniekstoornis. Bij een paniekstoornis treden de aanvallen "plots" op; je weet vaak niet wat de oorzaak of trigger op dat moment is. En dan ga je inderdaad angstig worden voor de symptomen die je ervaart, zoals hartkloppingen.
Van achter een computerscherm kan uiteraard geen diagnose gesteld worden, maar TS geeft aan dat de trigger vaak een spannende situatie is, een situatie waarin ze zichzelf veel druk oplegt (zoals bv bij tentamens). Je kan dan wel gaan werken aan het "ongevaarlijk ervaren van de symptomen", maar het eigenlijke probleem wordt daarmee niet aangepakt. In gevallen als dit is het dan ook vaak effectiever om te leren omgaan met druk, de lat voor jezelf lager te leggen, minder perfectionistisch zijn (fouten maken mag en je kan er ook uit leren!) enz.

Je kan jezelf wel voorhouden dat bv de hartkloppingen, een tentamen,... ongevaarlijk is, maar je lichaam moet dat ook nog ervaren en geloven. Je kan prima weten dat er niets ernstigs gaat gebeuren, maar toch blinde paniek ervaren, ookal weet je dat dat niet nodig is. Emotie volgt niet altijd je cognitie, wat wel verondersteld wordt vanuit de gedragstherapie (waar oa exposure een veel gebruikte techniek is).

**Geplaatst**: 03-07-23 19:05

Geplaatst: 03-07-23 19:05

Over woorden kunnen we eindeloos debatteren, maar ik kan goed uit de voeten met 'paniek zit niet in je hoofd, maar in je lijf'.

Puur technisch hebben we als mensen een serie hersenstructuren (... die dus

in je hoofd zitten...)
die bijvoorbeeld 24 uur per dag alle binnenkomende informatie checken / scannen op de vraag 'Wat ik nu ruik, hoor, zie etc etc - ZOU dit gevaarlijk kúnnen zijn?'
Zo ja (het kan gevaarlijk zijn, het hoeft niet) gaat je lichaam in alarm.
... en ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die bijvoorbeeld van de bijbehorende hoge hartslag in paniek raken.
En op zich is die hoge hartslag het gevaar niet, en is zelf ook niet gevaarlijk - maar het is wel secundair.

Ik ben dus een verklaarde fan van emdr, omdat die techniek in staat is om de centra die je lichaam in paniek zetten 'her op te voeden'.

En het leuke is dat het werkt, ook als je de oorzaak niet weet.
Je kunt emdr doen 'op' zoiets als 'Van de week liep ik die straat in en ter plekke voel ik mij misselijk worden.'
(En je kunt emdr ook inzetten voor zoiets als '... dan word ik bang en ik vind mezelf dan zo stom want er is niets om bang voor te zijn.')

Gevleugelde uitspraak van mij 'Ga niet om met angst, er is zoveel leuker gezelschap!'

En als dit het laatste tentamen is, is het helemaal super als het punt goed is - dan ben je er (voorlopig etc) van af...!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-23 19:18

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-23 19:18

Los van het tentamen herken ik wel dat paniek lichamelijk en niet perse geestelijk is. Ik heb vaker momenten waar ik niet echt paniek heb maar wel enkele symptomen ervaar dat ik me werkelijk afvraag waar ze vandaan komen, omdat er verder 0 aanleiding is. Als ik echt dieper graaf is het wel enigsinds te herleiden, maar niet zo direct als "situatie x is spannend dus nu krijg ik paniek"

**Geplaatst**: 03-07-23 19:52

Re: Paniekaanvallen, is er dan echt niks aan te doen?

Geplaatst: 03-07-23 19:52

Misschien dat de oorzaak voor jou nu niet psychisch te herleiden is, maar ik kan je vertellen dat psychisch gezonde mensen geen random paniekaanvallen ervaren.
Ik snap dat het confronterend is hoor, maar zolang jij blijft volhouden dat je psychisch niets mankeert, zul je ook niet herstellen.
Acceptatie dat er iets niet in orde is, is de eerste stap.

**Geplaatst**: 03-07-23 20:42

Geplaatst: 03-07-23 20:42

Ik vond het boek gek van mezelf van Alwin Ritsier erg fijn en verhelderend.

Ook heb je een online cursus van Geert Verschaeve; Angstoverwinnen.com. Als Nederlander ook prima te volgen en heeft meerdere mensen die ik ken erg geholpen.

**Geplaatst**: 03-07-23 20:47

Geplaatst: 03-07-23 20:47

JudithGigi schreef:
Los van het tentamen herken ik wel dat paniek lichamelijk en niet perse geestelijk is. Ik heb vaker momenten waar ik niet echt paniek heb maar wel enkele symptomen ervaar dat ik me werkelijk afvraag waar ze vandaan komen, omdat er verder 0 aanleiding is. Als ik echt dieper graaf is het wel enigsinds te herleiden, maar niet zo direct als "situatie x is spannend dus nu krijg ik paniek"

... als gezegd: over woorden kunnen we eindeloos debatteren.
Maar paniek hoeft zogezegd niet veroorzaakt te worden door dingen die je denkt of doet.
Het kan goed zo zijn dat je in plaatselijk jargon getriggerd wordt
(een trigger is een klein dingetje dat een relatief grote reactie tevoorschijn roept).
Het kan een geur zijn, iemand die een wenkbrauw optrekt, of één of andere actie die 'we hebben efkes niet met jouw belang rekening gehouden' of noem maar op.

Citaat:
Misschien dat de oorzaak voor jou nu niet psychisch te herleiden is, maar ik kan je vertellen dat psychisch gezonde mensen geen random paniekaanvallen ervaren.
Ik snap dat het confronterend is hoor, maar zolang jij blijft volhouden dat je psychisch niets mankeert, zul je ook niet herstellen.
Acceptatie dat er iets niet in orde is, is de eerste stap.

Zou het een onsje minder mogen...?

De oorzaak van een paniekaanval kan compleet onbekend zijn.
(De amygdala weet het precies, daar niet van - maar 'de persoon zelf' niet.)
En 'dat je psychisch iets mankeert' 'want een gezond mens krijgt geen paniekaanvallen' - hoei.
(Je kunt redeneren dat een paniekaanval een psychisch symptoom is - maar dat heeft TS nooit ontkend. Voor een diagnose is het onvoldoende, dus dring nou niet aan op "erken dat je iets mankeert!")

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-23 20:59

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-23 20:59

BarbaLala schreef:
Misschien dat de oorzaak voor jou nu niet psychisch te herleiden is, maar ik kan je vertellen dat psychisch gezonde mensen geen random paniekaanvallen ervaren.
Ik snap dat het confronterend is hoor, maar zolang jij blijft volhouden dat je psychisch niets mankeert, zul je ook niet herstellen.
Acceptatie dat er iets niet in orde is, is de eerste stap.

Huh? Ik denk dat je me verkeerd heb begrepen, ik ben de laatste die zal beargumenteren dat ik mentaal gezond ben, maar bedankt voor je sneer :')

Wat ik bedoel is dat de paniek op dat moment niet direct vanuit stressgedachtes komt, maar voor mijn gevoel uit het niks. Ik kan in de klas zitten en opeens beginnen de trillen, een hoge hartslag krijgen en hoog beginnen te ademen, zonder dat ik mezelf in die staat heb "gedacht" om het zo te zeggen.

**Geplaatst**: 03-07-23 21:19

Geplaatst: 03-07-23 21:19

Paniek betekend mijns inziens dat je alarmsysteem (zenuwstelsel) op waken staat en bij, wat voor trigger dan ook, in de overlevingsstand komt en je op de eea manier wil redden en je zenuwstelsel dat niet aan kan en daardoor je paniek ervaart.
Ik heb veel ervaring met psychische hulp. Dat heeft mij wel wat geholpen, maar het gevoel in mijn lijf bleef toch de overhand nemen. Dan kun je gaan beredeneren waar het gevoel vandaan komt, wat de trigger is, hoe je anders kunt denken etc, maar alsnog haalt dat het gevoel uit je lijf niet weg.
Vandaar dat ik enorm fan ben van je zenuwstelsel mtot rust brengen. Ontspanning ervaren. Met hierboven genoemde "therapieen" ben ik in een jaar of 3 verder gekomen dan met 15 jaar psychische hulp. Het werkt natuurlijk voor iedereen anders, maar lichaamswerk vind ik wel een belangrijk stuk dat vaak over het hoofd wordt gezien..

**Geplaatst**: 03-07-23 21:38

Geplaatst: 03-07-23 21:38

Wat fijn dat je jouw tentamen bent doorgekomen. Die kun je mooi in je zak steken. Goed gedaan. +:)+

Toen ik last had van paniekaanvallen ben ik bij een psycholoog terechtgekomen. Hij heeft mij met EMDR-therapie proberen te behandelen. Ik zeg "proberen", want voor mij werkte het niet. Ik werd er vooral heel erg boos van. Dat zorgde weer voor extra stress, want EMDR was toch zo'n wondermiddel, waarom deed het bij mij dan niets? Ook ademhalingsoefeningen werkten bij mij voor geen meter. Ik werd er juist extra gestresst van, omdat ik bang was dat ik zou stoppen met ademhalen als ik er niet meer op zou letten 8)7

. Fijn vicieus cirkeltje

Na nog een aantal gesprekken, bleek deze psycholoog gewoon niet bij mij te passen.

Uiteindelijk hebben 2 dingen mij van de paniekaanvallen afgeholpen. 1. De haptonoom. Met haar had ik direct een klik en zij leerde me weer vertrouwen te hebben in mijn lijf en mezelf.
2. Mijn merrie, in combinatie met een paardencoach. Heel stom, maar bij mijn merrie ben ik helemaal mezelf en (meestal) behoorlijk zen. De coach hielp me daar bewust van te worden. Ik ben niet zo van het zweverige (ik wil overal bewijs van hebben), dus dit was vreselijk buiten mijn comfortzone. Maar het werkte perfect om me bewuster te worden van de gevoelens in mijn lijf en wat ik daaraan kan veranderen.
Als ik me nu eens paniekerig voel, dan visualiseer ik dat ik bij mijn merrie ben, het gevoel dat ik dan heb. Dat gecombineerd met de tips van de haptonoom sleept me er altijd doorheen.
Oh en misschien een klein derde ding: ikzelf heb me er ook een beetje doorgelopen.

Wat ik vooral wil zeggen: er zijn veel wegen die naar Rome leiden. En niet iedere manier zal bij jou passen. Dat is niet erg. Je komt vanzelf de weg tegen die voor jou wel werkt.

Ik wens je iig veel succes en sterkte met de klus die je nog te wachten staat. Hopelijk kun je iets met de tips uit het topic.

Ps. Ik kan me ook heel erg vinden in de post van humpiedumpie. Het lichaam wordt vaak een beetje vergeten, terwijl daar vaak de stress juist in is opgeslagen.

**Geplaatst**: 03-07-23 21:50

Geplaatst: 03-07-23 21:50

JudithGigi schreef:
BarbaLala schreef:
Misschien dat de oorzaak voor jou nu niet psychisch te herleiden is, maar ik kan je vertellen dat psychisch gezonde mensen geen random paniekaanvallen ervaren.
Ik snap dat het confronterend is hoor, maar zolang jij blijft volhouden dat je psychisch niets mankeert, zul je ook niet herstellen.
Acceptatie dat er iets niet in orde is, is de eerste stap.

Huh? Ik denk dat je me verkeerd heb begrepen, ik ben de laatste die zal beargumenteren dat ik mentaal gezond ben, maar bedankt voor je sneer

Wat ik bedoel is dat de paniek op dat moment niet direct vanuit stressgedachtes komt, maar voor mijn gevoel uit het niks. Ik kan in de klas zitten en opeens beginnen de trillen, een hoge hartslag krijgen en hoog beginnen te ademen, zonder dat ik mezelf in die staat heb "gedacht" om het zo te zeggen.

Paniekaanvallen kunnen inderdaad zomaar random beginnen, ook als je onderliggende mentale dingen hebt. Ook die je nog niet zelf in ziet, wat diep is weggestopt. Juist dan gaat je lijf op de meest rare momenten alarmsignalen afgeven. Dat kan komen doordat je niet goed in je vel zit, maar ook bijvoorbeeld door een bepaalde gebeurtenis, als een soort trauma.