Sellyxx schreef:Een vraag voor de met collega’s wandelende bokkers, wat ik me altijd afvraag; ik heb soms echt even prikkeloosheid nodig. Ben je na zo’n rondje lopen met collega’s dan echt weer fris genoeg om er tegenaan te gaan? Nu werk ik op de markt de hele dag staand en lopend in een team en ben je elke seconde onder de mensen/klanten, dus ben ik heel blij dat ik in mijn enige vrije kwartiertje in de middag even op een rustige prikkelarme plek tot mezelf kan komen. Misschien is dat op een andere werkplek weer verschillend. In principe snap ik het idee dat als je veel zit (op bijv. kantoor) het lekker is om even de benen te strekken. Maar dan alsnog als je met je collega’s een rondje gaat lopen ben je wel voortdurend op sociaal gebied ook “druk”.
Of misschien heb je hele leuke collega’s waarbij je oprecht leuke ontspannen gesprekken hebt waardoor je er energie van krijgt. En als je daarna weer alleen achter je bureau zit is dat misschien ook wel een goede afwisseling. Maaegoed ik ben zeker geen introvert type en krijg energie van mensen, maar in mijn stage tijd kreeg ik vaak de kriebels bij onze verplicht sociale lunch momenten waarbij het alleen maar over koetjes en kalfjes ging, en was ik na de pauze eigenlijk minder uitgerust dan daarvoor, waarbij voor mij eigenlijk het tegenovergestelde effect werd bereikt.
In de zomer wandel ik zelden. Dan kom ik namelijk sloom terug. In de winter wandel ik juist wel zodat ik een frisse neus kan halen en ook nog wat daglicht zie
meestal loop ik met anderen maar ik vind het dan wel ook heerlijk om gewoon even mijn klep te houden
ik heb het inderdaad ook nodig om prikkels af te wisselen met prikkelloosheid.