Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-07-22 10:08

Geplaatst: 07-07-22 10:08

Herkenning.

Deze leeftijd - dat zijn tropenjaren.
Rot dat je er zo doorheen zit - en prima om 'iets voor jezelf' te gaan doen!
(Vroegah heette dit 'huisvrouwen neurose' en kreeg je valium. Dat helpt geen zier.)

Ik heb het destijds overleefd met de hulp van een paar fantastische buurvrouwen. Niet alleen namen we elkaars kinderen over, maar we drukten elkaar ook op het hart 'voel je niet schuldig! Een mens moet er soms gewóón even uit.'

**Geplaatst**: 07-07-22 10:09

Geplaatst: 07-07-22 10:09

Rocamor schreef:
Ik zal als kindvrije ongetwijfeld een boel moeders op mijn dak krijgen, maar het eerste dat in mij opkomt: wordt het niet eens tijd om los te laten?

Willen ze dat brood niet? Nou dan niet. Ook geen snoepjes en als ze later wel eten, is het broodje er nog in de koelkast ofzo
Als jij in de weekenden het voortouw niet neemt, blijf je toch gewoon lekker liggen, totdat iemand trek krijgt?
WIl het kind met 30 graden een trui aan? Kind is jong, leert vanzelf dat het niet handig was. Desnoods geef je een tshirt mee naar school. Als ie echt peentjes zweet kan er gewisseld worden.

Ga parttime weer werken, of vrijwilligerswerk. Zodat je uitgedaagd wordt.

Edit: ben je niet gewoon bored-out?

Nee hoor. Hier ook 2 kinderen en sta helemaal achter je stukje
Begin eens met paar dagen weg en dan niet alles vantevoren plannen. Je zal zien dat ze het overleven zonder jou.
En overdag iets voor jezelf doen, zoals bijvoorbeeld werken, geeft uiteindelijk meer energie omdat je dan niet alleen gefocused bent op kinderen en huishouden.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:10

Geplaatst: 07-07-22 10:10

onpaard schreef:
Waar laad jij van op? Ik vond het altijd heerlijk om met mn kids er op uit te gaan. Naar t bos, naar de dierentuin of een dagje zwemmen. Dingen waar jij en je kids blij van worden.

Als je voldoende slaapt en toch zo moe bent dan zou ik bloedprikken om te kijken of je vitamine D, vitamine B, ijzer en dergelijke goed zijn.

Dat is waar het hier precies om draait. Probeer uit te vinden waar jij energie uit haalt. Een hobby, bezigheid of activiteit. Je kunt dit alleen doen of samen met je gezin. Alleen dan laad je weer op. Voor mij zijn dat bijvoorbeeld de paarden.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:10

Geplaatst: 07-07-22 10:10

Rocamor schreef:
Jojoju schreef:
Op de vraag wat er gebeurd als ik niet in actie kom in het weekend? Uit-ein-de-lijk komt hij wel in bewegen maar dit is dan altijd met een lang gezicht en een hoop gezucht. Ook geen lekkere start van de dag.

Dat is jouw interpretatie he!? Gewoon negeren, lange gezicht trekt vanzelf weer weg

Eigenlijk wel mee eens. Ik ben soms ook niet aanspreekbaar om vijf uur. Dan staat mijn hoofd ook zuur. Ook dat is iets wat we onderling besproken hebben, een zuur gezicht is niet perse een reden voor een slechte dag. En andersom ook, een beetje krediet voor het opstarten en broodjes smeren met een lang gezicht, dat gaat wel over.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:10

Geplaatst: 07-07-22 10:10

Pff je werkt niet, hebt de kids ook nog eens vaak niet omdat ze naar school gaan en je voelt je zo?
Dan zit er inderdaad iets niet goed.
Vind ook dat er makkelijk naar de man wordt gewezen hoor, kan me voorstellen dat als hij wel werkt de taken wat makkelijker bij jou neer worden gelegd. Waarmee ik niet wil zeggen dat hij niets hoeft te doen, maar dat hij niets doet haal ik ook niet uit je berichten.

Ik zou dus vooral eens goed nagaan waarom je je zo voelt? Want opzich leent je weekindeling zich er voor om je wel goed te voelen!

Dus misschien mis je uitdaging of een deel eigen leven? Succes in ieder geval!

**Geplaatst**: 07-07-22 10:11

Geplaatst: 07-07-22 10:11

Ik denk toch strenger naar de kinderen.Nieuwe regels over het naar bed gaan en opstaan.Als je man gaat poetsen laat hem dan,ook al heeft hij niet onder de tafels gezogen.Als de kinderen niet willen eten net als Urbanus zegt zonder naar school en een appel mee.Dikke trui aan ga je gang,vreemde combinatie met de kleding prima,schoenen weg dan een ander paar ook al zijn het de rubber laarzen.Knoeien regelmatig is niet nodig.Bij onze dochter gebeurde het ook regelmatige toen gezegd dat als ze niet voorzichtiger werd ze thuis een tuitbeker kreeg.Toen was het zo over.Treuzelen met eten,zet de eierwekker geef ze een ongeveer 20/30 minuten,niet op is eten weg.Dat was bij ons de oplossing.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:11

Geplaatst: 07-07-22 10:11

Om dat lange gezicht niet te hoeven zien kun je op Zondagochtend af en toe iets voor jezelf plannen. Dan kom je na de lunchtijd terug en dan zie je vanzelf wel wat de toestand is. Vooral dan ook voornemen om dan niet gelijk dingen te willen gaan organiseren. Liggen ze dan alle 3 nog in bed, dan zet je gewoon koffie voor jou alleen.

Een relatietherapeut zou wellicht ook kunnen helpen.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 07-07-22 10:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-07-22 10:11

Geplaatst: 07-07-22 10:11

Jojoju schreef:
Dat ik met man moet gaan praten is een goede tip, vooral dat we de ochtenden in de weekenden gaan splitten.
Op de vraag wat er gebeurd als ik niet in actie kom in het weekend? Uit-ein-de-lijk komt hij wel in bewegen maar dit is dan altijd met een lang gezicht en een hoop gezucht. Ook geen lekkere start van de dag.

Bored-out! Dat vind ik een goede, dat zou het best eens kunnen zijn. Daarom heb ik ook zo'n zin in mijn studie, om weer bezig te zijn. Daarnaast doe ik nu ook vrijwilligerswerk, eens in de week, misschien dat ik dat meer kan gaan doen?

Papa is zeker een blije papa en gek op/met de kinderen, alleen vind hij het denk ik wel makkelijk als moeke altijd het voortouw neemt. En ik snap dat hij moe is van zijn werk en ik stel regelmatig voor dat hij het weekend blijft liggen. Maar dat wil hij zelf niet

Een vakantie voor mij alleen, klinkt heerlijk!

Verder lees ik veel loslaten. Daar gaan we ook maar eens aan werken. Het maakt mij op zich niet uit als kleintje in zijn blootje rond rent, maar wel als hij naar de peuterspeelzaal moet!

Ik heb trouwens op maandag en donderdag de kinderen op school tot 14:30, en op de woensdagochtend tot 12:30

Probeer je niet te ergeren aan hoe hij dingen doet. Als hij op "zijn dag" laat wil opstaan en daarbij moet mopperen, lekker laten gebeuren. En je grenzen aangeven als je er echt last van hebt, bijvoorbeeld als hij probeert iets op jou af te schuiven.

En dat je man moe is van zijn werk; dat ben jij toch net zo goed? Dat je geen betaalde baan hebt betekent absoluut niet dat je niet werkt.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:12

Geplaatst: 07-07-22 10:12

Op zaterdagochtend de kinderen op de bank bij de tv met een broodje en wat drinken en dan zelf terug naar boven voor een goeie vrijpartij is ook een fijne, sfeerverhogende start van het weekend.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:14

Geplaatst: 07-07-22 10:14

Rocamor schreef:
Ik zal als kindvrije ongetwijfeld een boel moeders op mijn dak krijgen, maar het eerste dat in mij opkomt: wordt het niet eens tijd om los te laten?

Willen ze dat brood niet? Nou dan niet. Ook geen snoepjes en als ze later wel eten, is het broodje er nog in de koelkast ofzo
Als jij in de weekenden het voortouw niet neemt, blijf je toch gewoon lekker liggen, totdat iemand trek krijgt?
WIl het kind met 30 graden een trui aan? Kind is jong, leert vanzelf dat het niet handig was. Desnoods geef je een tshirt mee naar school. Als ie echt peentjes zweet kan er gewisseld worden.

Ga parttime weer werken, of vrijwilligerswerk. Zodat je uitgedaagd wordt.

Edit: ben je niet gewoon bored-out?

Dit is juist een goede opsomming. Zo deed ik het ook.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:14

Geplaatst: 07-07-22 10:14

Is het een idee om je werk weer op te gaan pakken? Als de kinderen dadelijk weer op school zitten wil je ook iets om handen hebben lijkt me? Al is het maar 1/2 dagen per week. Even wat anders dan mama zijn! Misschien dat je man dan 1 dag minder kan gaan werken en die dag dan voor de kinderen zorgt, of een dagje extra naar de opvang.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:16

Geplaatst: 07-07-22 10:16

Klinkt alsof jullie regels en routine en regelmaat nodig hebben. Als ik jou was zou ik hulp inschakelen van een coach of iets.

Maak schema's met tijden en taken die ook voor je man en kinderen duidelijk zijn. Zo weten ze waar ze aan toe zijn . Klinkt kinderachtig maar dit geeft echt rust. Ook voor je zelf. Elke zaterdag ochtend rond 9u maakt je man hun ontbijt en zondag jij.
Savond na het eten: kleren klaarleggen voor volgende dag en ze mogen kiezen uit 2 setjes
Dit zijn voorbeelden natuurlijk, je kan het indelen zoals je zelf wil.

Zo zou ik al je dagen indelen met tijden erbij zodat iedereen weet waar ie aan toe is en wat hun taken/taakjes zijn. Want nou leunt iedereen op jou voor je gevoel en het juiste woord voor wat jij voelt is overprikkeld...

**Geplaatst**: 07-07-22 10:19

Geplaatst: 07-07-22 10:19

Ik ben moeder van 2 kinderen, maar als ik iets heb geleerd (o.a. Van professionals)

Laat de kinderen losser... Die van ons zijn 6 en 3... Die van 6 hebben wij ook een strijd mee gehad, in de zin van kleren en eten etc...

Hij wou bv een shirt met korte mouwen aan als t -3 buiten was... Prima je doet maar, hij merkt vanzelf dat t koud is.. En komt dan vanzelf mag ik wat warmers aan.. Ja dan is ie misschien verkouden maar mijn ervaring is wel dat ze meer hebben aan zelf ervaren dan aan dingen vertellen.

Wbt het eten, als je niet wilt eten prima maar strax krijg je ook niet... We eten nu met z'n alle en anders niet...

De wc iedereen gaat nog ff naar de wc voor we weggaan... Ook de papa en mama... Moet je niet, toch ff proberen... Desnoods met sticker vel werken, als ze netjes naar de wc gaan als je weg wilt gaan...

Kinderen leren meer van het zelf proberen is mijn ervaring...

Ik hoop dat je er wat aan hebt...

Wbt je man.. Misschien vaste "taken" geven? Bv in de weekend lunch maken voor de Kids?

Of andere dingen...,zodat dat "zijn afdeling" is?

**Geplaatst**: 07-07-22 10:21

Geplaatst: 07-07-22 10:21

Af en toe een pyamadag in het weekend.3 keer een maaltijd en dan jij weer naar bed.Deur op slot zodat de kinderen niet bij je komen vervelen.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:22

Geplaatst: 07-07-22 10:22

Ik kan niet anders zeggen dan: Diep respect voor jou als voltijd moeder! ik zou het niet kunnen!

Mijn kids zijn dan net iets jonger, (net) 2 en 3 (bijna 4). Maar man man man, wat ben ik blij dat ik overdag gewoon werk. Ik ben een veeeeeeel leukere moeder als ik overdag iets anders ben

Ik vind het serieus knap hoe vrouwen 7 dagen per week, elke dag, leuk en gezellig met hun kinderen zijn. Bij mij zou de kwaliteit van het samenzijn echt ernstig naar beneden gaan.

Mijn tip zou zijn: zoek een baan, vind jezelf terug en kijk hoe je het moederschap kan combineren met "je eigen ding".

Kleding heb ik bij mijn meiden losgelaten. Vandaag is de oudste in een spaghetti jurkje :brr:

gegaan en de jongste met een wollen muts {:}

.

Straks naar school ga ik er wel weer even wat aandacht aan geven, maar nu de kids om 07:00 bij KDV hebben (met ontbijt achter de kiezen EN met kleding aan) vind ik het helemaal prima.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-07-22 10:22

Geplaatst door de TopicStarter : 07-07-22 10:22

Volgende week komt er een ouder-kind coach langs om eens mee te sparren, die zal misschien ook meer inzicht kunnen geven.

Regels hebben we wel degelijk, beide kinderen hebben pictogrammen waarop ze kunnen zien hoe hun dag eruit ziet, bij het avondeten gaat er inderdaad een timer aan, iedere dag ziet er hetzelfde uit voor ze, ze hebben een wekkertje zodat ze weten wanneer ze uit bed migen. Het kan misschien wel zo zijn dat ik niet genoeg mee beweeg met de behoefte van de kinderen. De oudste kan inderdaad zelf wel een broodje smeren, en de jongste kan zichzelf ook aankleden

Ook het vermelden waard: na kindje 1 heb ik een zware postnatale depressie gehad en slikte medicijnen. Sinds een paar weken ben ik van de medicijnen af en voel me me zo onrustig.. hm

Laatst bijgewerkt door Jojoju op 07-07-22 10:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-07-22 10:24

Geplaatst: 07-07-22 10:24

ah wat vervelend. Kan jouw man niet helpen in de ochtendspits of is hij dan al naar zijn werk. De ochtenden zijn altijd het lastigste. Voor een aantal zaken zijn wel oplossingen te bedenken. Zoals kleding uitzoeken de avond van te voren samen met de kinderen zodat er s ochtends geen discussie is. Verder wat bij mijn dochter altijd hielp was niet vragen of ze iets willen doen maar meer stellig. Wel op een positieve manier. Doe je jas aan dan kunnen we gaan! ipv Wil je aub je jas aan doen? (Dan mag ik het zeker 4 x vragen of is het antwoord oh dat doe ik zo en zo is een rekbaar begrip)

**Geplaatst**: 07-07-22 10:26

Geplaatst: 07-07-22 10:26

Heel herkenbaar en gelijk ook een van de redenen waarom ik momenteel erg twijfel over een tweede. Hier peuter van 2,5 en vriend zelfstandig ondernemer.
Zelf ben ik aan het afstuderen (werkte hiervoor nog parttime naast studie). Momenteel allebei heel druk.

Het moeilijkste is denk ik het daadwerkelijk communiceren met je man en jezelf er ook aan houden om los te laten. Ik vind ook, maakt niet uit of en hoeveel je werkt, je hebt samen de kinderen dus dit wist hij ook van te voren. Redelijk is dat de minder werkende iets meer bv. huishoudelijke taken op zich neemt, maar voor de rest verwacht (eis bijna) dat hij evenveel doet met ons kind, weekend of niet.

Heeft helemaal niks te maken met wel of geen eigen leven of dingen, als je na je me-time bij de paarden of weet ik wat in een ontploft huis terugkomt en je kind heeft alleen chips gegeten als ontbijt+lunch word je hoe dan ook niet blij.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:27

Geplaatst: 07-07-22 10:27

Rocamor schreef:
Jojoju schreef:
Op de vraag wat er gebeurd als ik niet in actie kom in het weekend? Uit-ein-de-lijk komt hij wel in bewegen maar dit is dan altijd met een lang gezicht en een hoop gezucht. Ook geen lekkere start van de dag.

Dat is jouw interpretatie he!? Gewoon negeren, lange gezicht trekt vanzelf weer weg

Een lang gezicht en een hoop gezucht is geen interpretatie, maar een observatie.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:28

Geplaatst: 07-07-22 10:28

Kimddddd schreef:
Verder wat bij mijn dochter altijd hielp was niet vragen of ze iets willen doen maar meer stellig. Wel op een positieve manier. Doe je jas aan dan kunnen we gaan! ipv Wil je aub je jas aan doen? (Dan mag ik het zeker 4 x vragen of is het antwoord oh dat doe ik zo en zo is een rekbaar begrip)

Mijn toverspreuk is: "Doe je het zelf of moet ik je helpen?" Ze willen bijna nooit geholpen worden.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:29

Geplaatst: 07-07-22 10:29

Daar heb je gelijk in Doubless, ik bedoel meer: je eigen reactie erop heeft veel invloed of het wel of geen lekkere start van de dag is. Negeren en "let it be for the moment" of "nou, lekker zo'n lang gezicht, leuk begin van de dag, tjonge jonge". Pick your battles in deze.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:37

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 07-07-22 10:37

Klinkt voor mij ook wel alsof je een perfectionist bent en dat gaat niet met kinderen.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:40

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 07-07-22 10:40

Ik herken het ook.
Heb je pb gestuurd.

Er is niks mis met je, dit is gewoon een pittige periode. Maar het wordt beter en er is best wat te doen om dit gevoel van overbelast zijn te verlichten.

**Geplaatst**: 07-07-22 10:41

Geplaatst: 07-07-22 10:41

Ik vind het ook zorgelijk dat je met 2,5 kindvrije dag je alsnog zo voelt. Maar ik vind de toevoeging aan je laatste bericht waarin je zegt net gestopt te zijn met medicatie nadat je die jarenlang hebt gebruikt wel een belangrijke. Ik zou het eens met de huisarts bespreken.

Daarnaast zou ik ook lekker mijn eigen leven inderdaad weer gaan leiden; leuke dingen doen en de studie doen/ gaan werken. Je leven draait niet om je kinderen, je bent ook gewoon jezelf!

**Geplaatst**: 07-07-22 10:42

Geplaatst: 07-07-22 10:42

Jojoju schreef:
Volgende week komt er een ouder-kind coach langs om eens mee te sparren, die zal misschien ook meer inzicht kunnen geven.

Regels hebben we wel degelijk, beide kinderen hebben pictogrammen waarop ze kunnen zien hoe hun dag eruit ziet, bij het avondeten gaat er inderdaad een timer aan, iedere dag ziet er hetzelfde uit voor ze, ze hebben een wekkertje zodat ze weten wanneer ze uit bed migen. Het kan misschien wel zo zijn dat ik niet genoeg mee beweeg met de behoefte van de kinderen. De oudste kan inderdaad zelf wel een broodje smeren, en de jongste kan zichzelf ook aankleden

Ook het vermelden waard: na kindje 1 heb ik een zware postnatale depressie gehad en slikte medicijnen. Sinds een paar weken ben ik van de medicijnen af en voel me me zo onrustig.. hm

Ben je ook zo eerlijk en duidelijk naar je man toe? Zeggen dat het je niet meer lukt en dat je zijn hulp nodig hebt? Hij kan je ook alleen maar helpen als jij een duidelijke hulpvraag hebt.
Idem met je medicatie, weet je behandelaar hoe jij je nu voelt? Belangrijk om daar ook open te zijn, je gevoel is geen schande.

Met pictogrammen werken en wekkers lijkt mij persoonlijk al vrij gestructureerd?

Opvoedkundige advies is niet iets wat ik graag doe en jij kent de situatie het beste. Mijn ervaring is dat een strak schema ook veel mogelijkheden geeft om te botsen.

Ik ben geen 'mijn kind is een prinsjes' moeder, sterker nog mijn kind is een varken maar luistert wel tot zover kinderen luisteren kunnen...

Maar niet eten tijdens het ontbijt is dan tot daar aan toe. Avondeten idem, niet eten tijdens het eetmoment is geen eten. Maar wil hij liever uit zijn broodtrommel eten ipv een bord, mij een zorg. Is hij wakker om vijf en kan bij niet meer slapen ? Dat heb ik ook soms, dan staan we maar vast op en staan we op zes uur bij de bakker en om 6;30 in de speeltuin met een koffie en een croissant. Strijd is niet bepaald mijn hobby. Tot het op de kat of gooien of planten kapot maken gaat, mama vind overal een hoek om in te staan.