Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- xPabloBokt
- Fotograaf
-
- Berichten: 10402
- Geregistreerd: 15-06-12
- Woonplaats: Helmond
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 14:10
- mvdbijl
-
- Berichten: 3825
- Geregistreerd: 29-06-09
- Woonplaats: Zeist
Geplaatst: 24-05-22 14:26
Het is ontzettend heftig, zelf merk ik dat het nu na 2 jaar allemaal pas een beetje land.
Ik ben er echt een ander mens door geworden, niet enkel negatief maar mijn kijk op veel dingen is veranderd.
Ik wens je nu en in je herstel proces heel veel sterkte toe!
- Yaralisa
-
- Berichten: 2180
- Geregistreerd: 03-01-12
- Woonplaats: Zeeland
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 14:35
- Marsie2
- Berichten: 154
- Geregistreerd: 07-02-15
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 14:39
- _Mir
- Berichten: 1515
- Geregistreerd: 01-01-20
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 14:40
- Chapeau2002
-
- Berichten: 920
- Geregistreerd: 18-03-15
- Woonplaats: Heemskerk
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 15:18
Ik wil je heel veel kracht en sterkte toewensen.
- Benita
- Berichten: 909
- Geregistreerd: 08-02-05
- Woonplaats: Kleve (duitsland)
- Tazzey
- Berichten: 10621
- Geregistreerd: 18-07-12
- Woonplaats: Somewhere over the rainbow
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 15:20
Ik stuur je even een PB over een ander deel van je verhaal, wellicht heb je er iets aan.
- Amber_anne
-
- Berichten: 7851
- Geregistreerd: 09-04-18
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 15:25
Je topic heeft me laten denken om zelf ook een uitstrijkje te laten maken ondanks dat ik nog geen 30 ben
- Laibadji
-
- Berichten: 1756
- Geregistreerd: 18-06-15
- Woonplaats: België
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 16:15
- luuntje
-
- Berichten: 15200
- Geregistreerd: 18-08-04
- Woonplaats: Nieuw-Vennep
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 16:18
Voor jou, je partner en je ouders.
- simodi
-
- Berichten: 8610
- Geregistreerd: 21-04-05
Geplaatst: 24-05-22 16:20
Want het is iets dat jullie samen moeten gaan meemaken.
Tip: Als je goed kontakt had met je huisarts, is het misschien goed om hem erbij betrokken te blijven houden zodat je tussendoor ook makkelijk bij hem (of haar) terecht kunt als er wat is. Bij de specialisten heb je toch vaak wachttijden, ook voor 'gewone' vragen tussendoor.
- absque_dubio
-
- Berichten: 7988
- Geregistreerd: 19-04-05
- Woonplaats: Ik in Leusden, pony’s in Ederveen
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 16:27
- onpaard
-
- Berichten: 3268
- Geregistreerd: 28-03-13
- tiwi1969
-
- Berichten: 8002
- Geregistreerd: 04-04-10
- Woonplaats: in een huis met een tuintje
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 16:39
Ik wil je heel veel sterkte en beterschap wensen.
Mijn nichtje heeft dezelfde diagnose gehad en ik kan je gelukkig vertellen dat zij een paar jaar later weer goed in haar vel zit. Ik gun het jou net zo.
- Amado7
-
- Berichten: 10928
- Geregistreerd: 04-06-11
- Woonplaats: In het leukste dorp.
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 17:15
Goed dat je een topic opent om het van je af te schrijven. - Appeltje_1
-
- Berichten: 2447
- Geregistreerd: 20-05-21
- Woonplaats: Ergens in de stad
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 17:35
Een ding, je bent absoluut niemand tot last! Jij kan hier helemaal niks aan doen en neem jezelf het niet kwalijk! Jouw partner houd van jou, jij bent geen last. Als je dat maar onthoud.
Hele dikke knuffel voor jou
- anca
-
- Berichten: 2188
- Geregistreerd: 08-10-03
- Woonplaats: drenthe
Geplaatst: 24-05-22 17:47
Dit was laatst op tv en heeft mij aangegrepen. Ik ben al oud en is het niet van toepassing maar ik vind het een belangrijke boodschap voor jonge vrouwen.
Heel veel sterkte . Er komt veel op je af.
- Anoniem
Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker
Geplaatst: 24-05-22 18:14
- Stef_Alinde
-
- Berichten: 289
- Geregistreerd: 02-06-09
Geplaatst: 24-05-22 18:21
Maar ik wil je heel veel sterkte wensen en praat er goed over met de mensen die je liefhebt, ga niks in jezelf opkroppen.
Ik weet zelf hoe erg het is om dat soort nieuws te krijgen, al dan niet dezelfde soort als jou.
Ik zelf ben nu 34(maart) en ben nu 7 maanden in behandeling voor baarmoederkanker.
altijd had ik al hele onregelmatige menstruatie en het bleef rustig ook jaren uit.
Nooit hebben dokters verder willen kijken en volgens hun lag het altijd aan mijn gewicht.
Toen ik ineens met oud en nieuw (2,5 jaar geleden ongeveer) hele heftige bloedverlies had, en dan echt heftig met hele klonten maar ik dacht eigenlijk dat het gewoon een vervelende menstruatie was, ja weet ik veel.
Maar het bloeden bleef zo 1,5 jaar non stop door gaan, ene dag heftiger dan de andere.
Dus toch maar naar de dokter om hopelijk doorgestuurd te worden.
Maar helaas zij dacht weer dat het door mijn gewicht kwam en schreef mij pillen voor die de menstruatie deed resetten.
Nou het bloeden stopte eerst wel na een paar dagen (had een kuur van 10 dagen), toen was de kuur klaar en de dag er na leek alles top te gaan.
Tot de dag daarna de bloedingen waren erger dan eerst, het bleef lopen dat ik uren op de badkamer vloer gezeten heb.
Omdat het toen buiten de tijden was van de huisarts dus het ziekenhuis gebeld aangezien ik ook kapot ging van de buikpijn.
Ik kreeg te horen van neem maar ibuprofen in en probeer het morgen maar bij je dokter.
Dus helemaal in de stress en angst pijnstillers genomen en de bank op gekropen met kruik.
Dit hielp wel allemaal en dan heel slecht geslapen die nacht en paar keer doorgelekt waardoor we alles konden verschonen.
Volgende dag dus naar de dokter en gelukkig had ik een andere die mij wel wilde doorsturen naar een gynaecoloog.
Gelukkig kon ik al vrij snel terecht en heeft hij gekeken en weefsel afgenomen, maar meer wist ik eigenlijk nog niet toen ik naar huis ging want ze moesten alles een week op de kweek zetten.
Na die week kreeg ik dus een telefoontje dat ik baarmoederkanker had en dat ik later die dag door een ander ziekenhuis gebeld ging worden voor een afspraak bij hun.
Gelukkig werd ik al snel gebeld en was de afspraak heel snel gemaakt.
Toen kreeg ik ''gelukkig'' alle informatie.
Zo wisten ze te vertellen dat het best zeldzaam is op mijn leeftijd om deze vorm te krijgen.
Daarnaast was het ook nog eens een zeldzame agressieve vorm.
Maar toen kwamen dus de opties voor het behandelen aangezien ik nog een kinderwens heb (was al 10 jaar proberen maar lukte niet, maar niemand die mij wilde helpen.)
De keuzes die ik had zijn dan ook heel anders dan hoe het bij jou gaat.
Zo kon ik kiezen uit hele baarmoeder er uit of proberen met hormoon pillen.
Ik hoefde nog niet gelijk antwoord te geven aangezien ik nog 2x onder de mri mocht en 1x onder de cat scan.
Toen werd het duidelijk dat het gaat om een tumor van 5.5 cm.
Toen ik terug moest komen om mijn keuze te maken vertelde ze mij dat de hormoon pillen bij deze kanker minder dan 40% kans hadden om aan te slaan.
Toch heb ik gekozen voor de hormoonpillen, zodat ik dan toch nog misschien een hele kleine kans had dat ik ooit zelf moeder zou kunnen worden.
Dus kreeg ik hoge dosering hormoonpillen en een spiraal, de spiraal zorgt er voor dat de hormoon op de plek zelf komt en de pillen gaan door je hele lichaam.
3 maanden lang moest ik dit doen.
Toen mocht ik eind februari dit jaar terug komen voor een echo, en moeilijk woord, dat ze met een camera naar binnen gaan en daarna met een soort mesje om heel wat weefsel weg te schrapen (dit vond ik erg pijnlijk.
En helaas moesten ze mijn spiraal weer helemaal naar boven doen want die kwam al door mijn baarmoedermond heen.
Een week later kreeg ik de uitslag en was de tumor van 5,5cm naar 1,2cm gegaan.
Ze wisten daar in het ziekenhuis niet wat ze zagen zo snelle resultaten.
Ik moest gewoon zo doorgaan weer 3 maanden.
En vandaag moest ik dus weer terug voor dezelfde echo en die camera en weefsel afschrapen.
Lekker veel bloedingen gehad vandaag weer daardoor en veel last van mijn buik.
Ook moet WEER mijn spiraal goed gezet worden die zat nu overdwars in mijn baarmoederhals.
Maandag krijg ik weer uitslagen en als het goed nieuws is ga ik vragen of die spiraal er uit mag want mijn lichaam accepteert het gewoon echt niet.
Ik heb serieuze persweeën er door en voel gewoon dat het naar beneden word geduwd iedere keer.
Als de kanker bij mij helemaal weg is dan gaan ze mij helpen met het zwanger worden aangezien ze ook verdenken dat ik pcos heb.
En ik blijf medisch dus ik kom dan ook nooit bij een gewone verloskundige mocht het lukken.
Als het na niet al te lang allemaal lukt moet mijn baarmoeder er alsnog uit, dus dit is allemaal wel helemaal tijdelijk.
Ik heb dan voor zover ze zo konden zien geen uitzaaiingen.
Ik heb er allemaal tot nu toe dus wel een beetje ''geluk'' bij gehad.
Maar ik heb heel erg het gevoel dat mijn lichaam mij in de steek laat, bij elk pijntje denk ik van ohjee wat krijgen we nu en dan lichtelijk in paniek.
Al is het een steekje in mijn zij ofzo.
Ook kan ik op totaal niet tegen leuke positieve zwangerschapsverhalen dus die vermijd ik dan ook meestal.
En de hormonen maken mij helemaal gek, ik heb moodswings waar je U tegen zegt.
Sorry lang verhaal, maar wilde ook ''mijn'' ervaring delen.
En je laten weten dat je niet alleen bent.
Als je het nodig heb mag je mij altijd een PB sturen, ik heb zoveel gezien aan onderzoeken en bloed ik kijk nergens meer gek van op ondertussen.
Neem echt goed te tijd om alles een plekje te geven, en heb je vragen al denk je dat ze super stom zijn gewoon stellen.