Biks2 schreef:Bedankt voor de tips!
Vandaag was er iemand boos omdat ze iets had gekocht en dat volgens haar niet deugde, maar het werkte wel gewoon, dat wilde ik haar uitleggen maar de klant luisterde niet, begon te schreeuwen en alles wat ik zei was niet goed. Toen heb ik mijn collega erbij geroepen en die kreeg het wel voor elkaar.
Ik heb jaren en jaren in een winkel gestaan en mensen worden ook steeds sneller boos, om niks eigenlijk.
Er wordt altijd geroepen "die jeugd van tegenwoordig" nou sorry de ouderen zijn 10x erger.
Stap 1 is idd rustig en beleefd blijven
Stap 2, bevestig dat het heel erg vervelend is
Stap 3 probeer samen naar een oplossing te kijken
Biks2 schreef:Soms denk ik ook dat mensen mij niet respecteren omdat ik veel jonger ben dan mijn collega's (zij zijn allemaal 60+) en ik 20+. Dat vind ik erg vervelend.
Sommige mensen hebben dat idd, denken dat een jonger iemand dat niet kan.
Maar waar ik werkte hadden ze dat vaak al met het feit " een vrouw helpt me en die kan dat niet weten".
Ik was daarin altijd heel makkelijk, prima dan haal ik een mannelijke collega. Het grappige was die verwezen de klant met veel vragen naar mij (incl mijn werkgever). Ik had namelijk de meeste cursussen gedaan op dat gebied.
Maar probeer dat niet aan de klant te laten merken. Gewoon reageren met "ik haal even een collega voor u". En klaar.
Biks2 schreef:Ik werk in een winkel zoals de Bruna trouwens. Er komen veel ouderen. Ik heb echt wel veel geduld, heb ook vrijwilligerswerk gedaan in een verpleeghuis. Maar er zijn ontzettend veel klanten die heel ongeduldig zijn en bijvoorbeeld meteen om een bonnetje gaan vragen voordat ik het hen heb kunnen vragen. Of als ik met een klant aan het afrekenen ben, de volgende in de rij al langs de huidige klant dringt en zijn/haar artikel op de toonbank legt, dan denk ik jeetje, doe eens rustig zeg. Al helemaal geen zin meer om die mensen dan te gaan helpen..
Probeer hoe moeilijk ook ook hierin je geduld te bewaren en je er niet aan te ergeren. Want een houding die geërgerd overkomt heeft ook weer een wisselwerking op de klant.
Biks2 schreef:Het ligt ook aan mijn persoonlijkheid, ik ben introvert. Maar ik vind het gewoon heel jammer dat ik zo vaak mensen 'moet' laten uitrazen (als er bijvoorbeeld een pakketje zoek is via de post) dan denk ik, zeur lekker ergens anders, waarom moet ik dit allemaal incasseren.
Ook hierbij kom je al zeer geërgerd over en dat heeft ook de uitwerking op de klant.
Vergeet niet post.nl is een deel van jullie omzet, de klant kan er niets aan doen dat zijn of haar pakket zoek is.
Blijf vriendelijk en leg ze uit dat ze contact op moeten nemen met de verzender. De verzender van het pakket behoort dit na te gaan en te regelen. Deze is namelijk aansprakelijk voor het juist aankomen van het pakket (er even voor het gemak vanuit gegaan dat het bij een webwinkel is gekocht).
Er hangt veel samen met hoe je zelf ook de klant benaderd. En ja sommige, daar kan je nooit iets bij goed doen.
Ook wel eens een klant aan de balie gehad die niks anders dan 1 woord zeggen en dan vervolgens 4 á 5 scheldwoorden. Die heb ik vriendelijk maar duidelijk aangegeven. We willen u met liefde helpen, maar dan stopt u nu met schelden en anders is daar het gat van de deur.
En dan heb je nog het slag volk dat denkt dat alles om hun draait, op hun wenken bediend willen worden. Mensen als slaaf behandelen. Maar ook die mensen kun je prima opvoeden.
Oke de lastigste vond ik wel de dame met borderline die vaak kwam, zelden wat kocht. En als ze het kocht, dan kwam het 9 van de 10 keer retour.
Maar die dame spoorde echt niet. Opengemaakt (en wat eruit gebruikt) blik verf terug willen brengen omdat ze niet alles gebruikte.
Of een deur mat wilde kopen maar hem eerst uit wilde proberen. Boos dat het niet mocht.
Grasmaaier kopen, gebruiken en na 2 maanden hem terug brengen. Ze hoefde hem niet meer, want ze ging het gras eruit halen. Maar die kreeg je niet aan dr verstand dat dit niet kon. En al zeker niet het volledige aankoopbedrag terug.
Die kon zo erg zijn dat er wel eens andere klanten zich ermee gingen bemoeien. Meer van "mens zeur niet zo, is toch logisch dat het niet mag". Nou dan was er herrie in de tent. Goed konden we het niet doen, want dat moesten we volgens haar de klant op mijn mieter geven.
Tja en toch, ik heb altijd met liefde in de detailhandel gewerkt, maar je moet er wel tegen kunnen.