candalisa schreef:Ik zou vragen naar een 2nd opinie… hier een vergelijkbaar verhaal.
2 jaar geleden werd ik uit het niets niet lekker ik kreeg eerst het gevoel dat ik iets verkeerds gegeten had begin te zweten en de pijn werd heftiger een half uur later lag ik bewusteloos op de grond. Ambulance gebeld want ik snakte naar adem door de pijn. Kreeg meteen morfine toegediend en kon ik een beetje bij blijven.
Ze gingen vrijwel direct uit van een blinde darm ontsteking en de operatie stond gepland. Aangezien de operatie kamers vol waren besloten ze mij toch door de ct te sturen en daar kwam dus geen blinde darm ontsteking uit. 3 dagen heb ik in het ziekenhuis gelegen en toen werd er een diagnose nierstenen gegeven. Toen ik weer iets opknapte mocht ik naar huis. 2 weken later liep ik in de jumbo en een half uur later weer per ambulance afgevoerd met dezelfde klachten. Aangezien ik echt bang voor ziekenhuizen ben drong ik aan om savonds weer thuis te kunnen slapen. De 3de keer werd ik toch verwezen naar een specialist en die ging toch meteen een kijk operatie plannen daar kwam dan de uiteindelijke diagnose endometriose van. Ik slik hiervoor zo nodig morfine voor om de dag door te komen. Ik krijg dus echt rug weeen en verlies mijn bewustzijn door pijn en adem tekort. Afgelopen week heb ik weer een aanval gehad omdat de huisarts de recept niet doorgestuurd had. Het is een eindeloos gevecht met de huisarts want dit is geen fijne medicatie enz enz het is idd steeds jezelf moeten verantwoorden voor de pijn. Ik krijg het gevoel of iemand mijn onderbuik van binnen door mijn rug naar buiten trekt ik gun het niemand maar aan de andere kant zou ik sommige mensen het wel eventjes willen laten ervaren als ze er steeds makkelijk over praten.
Wow! Dat is echt heel extreem! Voor jou ook sterkte
Kunnen ze niks doen op de pijn te verminderen?Second opinie ga ik zeker doen. Ze nemen gelukkig wel serieus dat ik pijn heb en heb nu ook wel een spoedverwijzing voor mijn darmen, maar ja.. voor wat? De “diarree”? Als ze vrijdag niks vinden ga ik ze wel zeggen dat ze me terug mogen sturen naar een andere gynaecoloog.
Vind het wel ingewikkeld dit te navigeren in mijn directe omgeving. Ik heb tijdelijk een paar weken bezoek in huis dus ik zit constant pijn te verbijten omdat ik niet wil zeuren over hoeveel pijn ik heb en dan krijg ik te horen; Het is nu wel beter hè? NEE DAT IS HET NIET!!! Ik wil alleen zijn en niet constant klagen over hoe zielig ik ben want daar schiet niemand iets mee op dus ik doe alsof er niks aan te hand is… Ondertussen heeft het bezoek een klein verkoudheid (man, lekker generaliserend) en zit constant te kreunen over hoe zwaar het is en hoe zielig het wel niet is dat hij verkouden is..
Ik wil nu ook niet naar bed omdat ik zo lekker een momentje alleen heb waar ik even kan huilen en kreunen van de pijn en alles een beetje kan laten gaan zonder zorgen van andere om me heen (behalve die van de kat dan, maar die kan ik hebben
)
Heb haar ook meteen de dag erna gebeld toen ik vanuit de spoed dus zo naar werd behandeld door een collega met het verhaal van hoe dat precies was verlopen (

Ik vind het heel erg hoe die eerste arts je heeft behandeld, heel fijn dat je bij die andere nu eindelijk wel serieus wordt genomen. Lijkt me lastig om nu een week in spanning te moeten wachten op de volgende test en uitslag. Heb je iets of iemand om voor afleiding te zorgen?
Heb het maar genegeerd, en heb me zo rap mogelijk uit de benen gemaakt bij dat mens. Bah. Gelukkig neemt de andere arts me wel serieus
Niks maanden wachten, maximaal een week tussen afspraken in haha 