Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-11-21 14:36

Geplaatst: 10-11-21 14:36

ik ben alleen, geen kids.Heb een relatie gehad en nu weer 8 jaar alleen.
In mijn eigen flat, mijn 40 uur werk en mijn paard en kat vind ik veel genoegdoening.

Soms heb ik wel eens het gevoel van "is dit het nou" of "kom ik ooit iemand tegen?" maar dat is heel zelden. En dan denk ik aan wat ik wél heb : lieve ouders, zusje, leuk werk, mijn eigen huis en kat daarin. En mijn lieve paardje.... en dat ben ik eigenlijk heel gelukkig....

Dan bedenk ik ook maar hoeveel mensen het veel slechter hebben.... en dan valt alles weer mee...
Al mis ik soms best iemand om me heen, om tegen aan te kruipen, om dingen mee te doen....
Tja, en dan denk ik: mijn hele bed voor mij alleen, geen gesnurk, bepalen wat ik wil eten, mijn eigen TV zenders HAHAHAHAA en dan valt het ook weer mee...

Echt advies heb ik niet voor je, maar ik bedenk op klote momenten maar aan alle dingen die ik wél kan, wél doe en dat ik trots moet zijn op wat ik doe.
Ik denk dat je al die momenten moet koesteren en gewoon positief erin blijven staan.
Het glas is bij mij altijd half-vol.... niet half-leeg....
En iedereen heeft wel eens een eenzaam momentje denk ik...

en ik denk wel eens : wat als ik oud ben ??? Dan ben ik nl wél alleen! Geen paard meer...
Dan zijn mijn ouders er niet meer, mijn zusje wellicht ook niet.... alleen een neef. Die doet dan zijn eigen ding en heeft geen behoefte aan zijn tante HAHA, ik ga maar rellen in een bejaardenhuis dan...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-21 15:57

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-21 15:57

Bedankt voor de reacties allemaal.

Ik wil inderdaad geen relatie voorlopig, de kinderen hebben genoeg meegemaakt.. ikzelf ook, daar moet niet weer een nieuw persoon bij.
Het probleem is dan ook niet een relatie beginnen.. tips hoe ik aan de man moet komen zijn lief bedoeld maar dus niet nodig

Ik denk ook dat het grootste probleem mijn angst en onzekerheid is.
Een tijdje geleden heb ik een traject bij de psycholoog afgerond.. In dit traject heb ik veel aan mijn angsten/paniek gewerkt.
Ook mijn leefstijl heb ik helemaal omgegooid.. Ik sport nu 2 tot 3 keer per week.. ben gestopt met roken, eet gezonder en heb wat meer balans gezocht tussen spanning en ontspanning.. ben meer gaan werken.
Ik merk wel dat dat al ontzettend veel doet. Maar toch blijft het stukje ''alleen'' zijn heel erg lastig voor mij.

Soms dan zie ik zo'n alleenstaande moeder op bijv. Facebook voorbij komen die helemaal happy is met zichzelf en haar kindjes en dan denk ik wauw, ik wil dat ook.
Gewoon gelukkig zijn en leuke dingen doen alleen met de kinderen. zonder bang te zijn dat er iets ergs gaat gebeuren en er niemand voor me / ons is.

Het is ook niet voor niets dat ik steeds de verkeerde man tegen kom, die komt natuurlijk ook ergens op af

Ik weet dat ik niet sterk in mijn schoenen sta, en veel te onzeker / afhankelijk ben.
Nog meer redenen dus om voorlopig lekker alleen te blijven en nog meer aan mezelf te werken.

Dat een relatie juist een aanvulling zou moeten zijn ben ik het helemaal mee eens!
Ik ga nog even rustig de reacties lezen. Ook fijn om jullie ervaringen te lezen met alleen zijn / met kinderen alleen zijn.

**Geplaatst**: 10-11-21 15:58

Re: Hoe leren om alleen te zijn en gelukkig te zijn ?

Geplaatst: 10-11-21 15:58

Bedenk wel dat Facebook en Instagram er vaak mooier en leuker uit ziet dan de werkelijkheid.

Iemand kan ook een mooie happy foto plaatsen juist omdat die persoon onzeker is en bevestiging zoekt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-21 16:05

Re: Hoe leren om alleen te zijn en gelukkig te zijn ?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-21 16:05

Ja dat is zeker waar !

**Geplaatst**: 10-11-21 16:09

Geplaatst: 10-11-21 16:09

daantjuhhh schreef:
Bedenk wel dat Facebook en Instagram er vaak mooier en leuker uit ziet dan de werkelijkheid.

Iemand kan ook een mooie happy foto plaatsen juist omdat die persoon onzeker is en bevestiging zoekt.

Inderdaad... Volgens mij komt het leven voor iedereen met onzekerheden.

Juist door kwetsbaarheid te laten zien kom je in gesprekken terecht die je dit leren is mijn ervaring. Niemand heeft de kennis in pacht... Maar geluksmomentjes zijn in deze samenleving een teken van kracht/strength (het Engelse woord dekt de lading beter in) dus worden ze makkelijker getoond.

Er is toch ook zo'n boek? Misschien leuk voor TS: de meeste moeders doen maar wat, zoiets... Iemand hier weet vast de juiste titel.

**Geplaatst**: 10-11-21 18:36

Geplaatst: 10-11-21 18:36

Ik ben een alleenstaande moeder van een dochter en kies er bewust voor om alleen te blijven.
Ik ben inderdaad van ver gekomen, thanks MB.

Je mag me altijd een PB sturen om wat te sparren. Belangrijk is dat je eerst jezelf weer vindt. Wie ben jij zonder relatie? Wat wil je graag, wat vind je leuk? Wat drijft je? Wat zijn je dromen?
Ik besefte me toen dat ik eigenlijk geen antwoord had op deze vragen en heb echt mezelf moeten vinden. Ik was heel lang wat iemand anders wilde dat ik was, maar wie ik zelf was had ik geen idee van.
Als je dat proces bent doorgegaan, wat erg confronterend is trouwens, dan sta je een stuk sterker in je schoenen. Want je hebt je zwakheden getrotseerd en geaccepteerd en je staat in je kracht met jouw positieve eigenschappen. En dat samen maakt je een sterke vrouw. Die heel is. Zonder invulling van een ander maar heel vanuit jezelf met al je goede en slechte eigenschappen en ervaringen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-21 20:48

Re: Hoe leren om alleen te zijn en gelukkig te zijn ?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-21 20:48

Ik ga je zeker een PB sturen, dankjewel voor de reactie en MarcoBorsato bedankt voor de tip!
Ben erg blij met al jullie adviezen / ervaringen.. het doet me goed, soms voel ik me een beetje een aansteller. Als ik dan kijk naar mijn mooie meiden denk ik wat wil je nou eigenlijk nog meer? en dan ben ik ook echt intens gelukkig hoor.
Toch knaagt het vaak.. zeker kijkend naar de toekomst.. 27 jaar en dan nu al je leven zo 'verpest'

**Geplaatst**: 10-11-21 20:51

Geplaatst: 10-11-21 20:51

KM_Ris schreef:
Ik ga je zeker een PB sturen, dankjewel voor de reactie en MarcoBorsato bedankt voor de tip!
Ben erg blij met al jullie adviezen / ervaringen.. het doet me goed, soms voel ik me een beetje een aansteller. Als ik dan kijk naar mijn mooie meiden denk ik wat wil je nou eigenlijk nog meer? en dan ben ik ook echt intens gelukkig hoor.
Toch knaagt het vaak.. zeker kijkend naar de toekomst.. 27 jaar en dan nu al je leven zo 'verpest'

Nee zo moet je het niet zien. Wees blij dat je al met 27 jaar de kans krijgt om je volledige zelf te zijn.
En wie weet wat het leven daarna brengt hè? Maar ik zou je adviseren wel eerst gelukkig te zijn met jezelf alleen zodat een eventueel nieuwe liefde een mooie aanvulling op je leven kan zijn en niet meer een invulling.

Laatst bijgewerkt door Suzanne F. op 10-11-21 20:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-11-21 20:53

Geplaatst: 10-11-21 20:53

Het zou je eigenlijk verbazen hoe slecht sommige mensen zijn in het alleen zijn, TS. En hoeveel mensen dit betreft.

Je bent je ervan bewust en dat is onwijs fijn, want dan kun je ermee aan de slag in plaats van op de eerste de beste voorbijganger te duiken en je in een relatie te storten. Zou voor jou én voor je meiden niet de beste oplossing zijn.

**Geplaatst**: 10-11-21 20:58

Geplaatst: 10-11-21 20:58

TS, je bent een topper!

Ik ken je niet maar uit de manier waarop je hier schrijft en je zorgen en onzekerheden uit, blijkt gewoon al veel zelfbewustzijn en dat is de eerste stap. Verder vind ik je post van 14.57 uur van vandaag ook echt iets dat je zou moeten printen en op de koelkast (of ergens anders) hangen om te kunnen lezen als even aan jezelf gaat twijfelen. Daarin staat heel mooi beschreven welke stappen je al gemaakt hebt en welke inzichten je al hebt.

Leven is leren, dus je leven met 27 jaar al verpest hebben is grote kul. Als je alles al weet en kent kan je wel in je graf gaan liggen (doe maar niet, je kinderen hebben je nog nodig).

Je hebt in dit topic al mooie adviezen gehad, ook om eens met een ervaringsdeskundige contact op te nemen. Super toch: succesverhalen uit de praktijk, niet alleen droge theorie.

Je kan het!

**Geplaatst**: 10-11-21 22:08

Geplaatst: 10-11-21 22:08

Ik ben ook alleenstaande moeder en ben van heel ver gekomen. Heb een uitermate slechte en ongezonde relatie achter de rug met een man met meerdere psychische stoornissen, mijn wereld brak bijna en toen pas kon ik voor mezelf en de kinderen kiezen. Wil je meer weten hoe en wat, stuur me gerust een pb.

Maar goed, het gaat nu zo onwijs goed met me. Ik voel me regelmatig zoals de 'perfecte plaatjes op insta'. Ik heb mijn koophuis, de kinderen zijn gelukkig en gezond, we hebben het financiëel goed en genieten echt van de rust en het stabiele leven. Laatste klinkt misschien raar, maar toen mijn ex er nog was, wisten we nooit wat we aan zouden treffen. Nachtenlang lag ik wakker, bang om alles te verliezen, zelfs de kinderen omdat mijn ex dreigde om ze mee te nemen in zijn allerlaatste reis als ik zou scheiden...

Ik vind het dus wél fijn om alleen te zijn. Ik vind de rust 's avonds fijn. Ik vind het fijn om geen verplichtingen naar een partner te hebben en ook fijn om alleen beslissingen te nemen. Ik twijfelde juist heel erg toen mijn ex er nog was, ook om hem 'tevreden' te houden. Nu maak ik zelf de beslissingen en ze zullen vast niet allemaal goed zijn, maar ze zijn gemaakt met de allerbeste en meest liefdevolle bedoelingen.

Als ik twijfels heb, en dat is steeds minder vaak, bel ik mijn moeder (ouders wonen op 100 km afstand) en overleg ik met haar. Daarna maak ik mijn eigen keuze. Ik ben (nu) best sterk vind ik zelf. Ik heb aardig wat zelfvertrouwen en ik ben ook enorm trots dat ik, ondanks dat mijn ex een afschuwelijke zooi achterliet, er 10 keer beter uitgekomen. Dat straal ik ook uit.

Ik heb hulp gehad, vooral via Bokt. Mijn geweldige advocaat (bokker) die mij schuldenvrij kreeg en een bokker die me hielp om mijn huis te kunnen kopen terwijl de hypotheker vertelde dat het onhaalbaar was. Zonder hen had ik het niet zo goed gehad nu. Ook heb ik veel met Suzanne gepraat en zij liet mij ook een hoop inzien.

Als je ooit eens wil kletsen, via de telefoon, irl of via de app, pb me gerust. Ik ben wel een stukje ouder dan jij, 45 jaar met kinderen van 7 en 9. Ik werk ook 4 dagen.

Blijf in jezelf geloven, klets niet teveel met moeders op het schoolplein die je een slecht gevoel geven en bekijk de film 'the Secret' (mooie film, heeft mij goed gedaan) en waardeer de kleine dingen. Ik heb weinig wensen en ben snel tevreden. Ik hoef niet groter en meer maar ben blij met wat ik heb. Ik merk tegenwoordig wel dat vrouwen me benijden, ik geef ze graag raad en heb 1 vrouw geholpen haar koophuis te kunnen houden op dezelfde manier waar het mij op gelukt is.
Maar wil je kletsen met me, stuur gerust een pb.

**Geplaatst**: 11-11-21 18:41

Geplaatst: 11-11-21 18:41

Herkenbaar TS. Ik ben sinds ruim een jaar een alleenstaande moeder van 3 kinderen waarvan 2 er nog zijn.

Vooral de avonden zijn best eenzaam, helemaal in de winterperiode ( vroeg donker) . Heb overdag altijd wel wat te doen met werk, kids, dieren om me heen.

Ik ben 32 jaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-21 18:45

Re: Hoe leren om alleen te zijn en gelukkig te zijn ?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-21 18:45

Ik reageer straks even!

**Geplaatst**: 21-11-21 09:20

Re: Hoe leren om alleen te zijn en gelukkig te zijn ?

Geplaatst: 21-11-21 09:20

Hoe gaat het TS?