Geplaatst: 05-11-21 23:12 nou ik snap de topictitel wel: zo slecht slapen en nog pijn ook.
(Tussen twee haken, ik ben dan wel een calviniste, maar ik zou de pijnstillers echt naast mijn bed leggen. Om in die toestand nog naar beneden te moeten strompelen, huuuuu.)
De medische wereld kent een serie vaktermen, zoals anatomie, fysiologie en pathologie. Anatomie is zoiets als 'hoe het er uit ziet', bijvoorbeeld op een röntgenfoto - en anatomisch schijn je in orde te zijn.
Fysiologie is hoe de boel zich gedraagt/ hoort te gedragen, en fysiologisch loopt er van alles mis. Dat is gewoon een korte samenvatting van jouw verhaal. Daarna uiteraard de grote vraag: waarom doet je lichaam dit allemaal...?!?
Pathologie gaat over ziekten, maar die schijn je niet te hebben.
Nou, daar zit je dan, tussen wal en schip....
Monte_Cristo schreef:4 jaar geleden begonnen die schokken steeds vaker te komen. Dat ze eerst 1 a 2 keer in de maand kwamen, volgde het op in 1 keer in de week naar elke nacht.
Wat gebeurd er precies? Op het moment dat ik in slaap val krijg ik een schok vanuit mijn middenrif alsof het lijkt dat er iets omhoog komt. Een soort van kokhals, overgeef gevoel. Niet dat het dan ook gebeurd, want ik ben niet misselijk of hoef daadwerkelijk over te geven (gelukkig maar want heb een braakfobie), maar alleen een schok. Er komen meerdere kleine schokken achter elkaar en dan ineens een grote. Die kleine schokken zijn al irritant, maar val steeds daarna weer in slaap tot ik de grote krijg en daar schrik ik echt wakker van en lig ik weer even wakker. Na een paar uur van deze schokken te hebben gehad doet heel mijn lijf zeer. Bij mijn middenrif heb ik dan een beurs gevoel alsof iemand mij met de vuist geslagen heeft. Mijn armen en benen doen pijn van de schok bewegingen. Ik ga dan uit bed en neem pijnstillers in. Ik krijg gemiddeld per nacht een 60 tot 70 schokken van de kleine tot de grote schokken.
Misschien, afdeling speculatie, staat hier iets belangrijks.
Je hebt braakfobie. Hartstikke rot.
En in de schok die je krijgt, lijkt iets omhoog te komen, het kokhals gevoel.
Als dingen tegenzitten, kan het zo gegaan zijn, dat je ooit bij een min of meer normaal inslaapschokje je lichaam de angst van je fobie gevoeld heeft, en dat dit letterlijk van kwaad tot nog veel erger is gegaan.
Dat wil niet zeggen dat je bang bent en het is iets anders dan 'het zit tussen de oren', ofwel het is psychologisch.
Maar wel dat jouw lichaam haar overlevingsinstinct aan zet, met desastreuze gevolgen.
Zou dit zo zijn, dan is het de moeite waard om eens met emdr te proberen om de braakfobie de nek om te draaien, gecombineerd met alle frustratie rondom niet kunnen slapen, pijn hebben en artsen die je niet echt kunnen helpen. Emdr is namelijk in staat om het overlevingsinstinct te beïnvloeden.
Citaat:Ik was op gesprek geweest bij de neuroloog. Verteld wat ik allemaal al geprobeerd had, maar dat niks hielp. Ik kreeg een EEG om te kijken of ik iets van epilepsie had misschien. Daar kwam niks uit. Ik kreeg daarna een EMG om te onderzoeken hoe mijn zenuwen waren. Daar kwam al uit dat 9 van de 10 zenuwen diep in de rode cijfers kwamen.
...misschien de arts nog eens bellen oid, of hij die rode cijfers kan toelichten. Het is vooral beeldspraak (of misschien wel precies wat hij zag op een display), maar wat het precies betekent...?
Citaat:Hij verwees me ook door naar Kempenhaege in Heeze om een slaaponderzoek te doen. Ik ben daar 1 nacht geweest. Ik kreeg overal draadjes geplakt over mijn hele lichaam en toen kwamen de schokken heel duidelijk in licht, maar daar zat ook meteen een domper tijdens de uitslag. Ze zagen een soort van vlindervormige beweging tijdens zo'n schok, maar dat hadden ze nog nooit gezien. Die neuroloog vond het vooral erg fascinerend om te zien, maar had geen idee wat dit zou kunnen zijn. Hij vond dat ik slaaptherapie moest gaan doen en dan zou hij ondertussen meer uitzoeken wat die vlindervormige bewegingen zouden kunnen zijn.
(...) Weer terug gekomen naar de neuroloog voor de vlindervormige bewegingen, maar hij vertelde me dat hij de beelden naar verschillende artsen gestuurd had, ook naar Amerika en weet ik waar allemaal, maar dat niemand kon vertellen wat dit zou kunnen zijn.
...gaat het om een snelle samentrekking gevolgd door snel weer los?
(Dat heb ik gezien, bij de Delcato stotter therapie.)
(Een hypertoon middenrif dat zich buiten de wil om en tegen de wil van de spreker in genadeloos samentrekt.)
(En na alle pijn en spanning kan ik mij niet voorstellen dat je middenrif niet hypertoon is.)
Citaat:Dus hij kon niks voor me betekenen en ik zou maar moeten accepteren dat ik waarschijnlijk dit de rest van mijn leven zou blijven hebben.
Oj...
Ik kan niet zo goes tegen dit soort sprekers. "Het spijt me dat ik U niet helpen kan" is prima, maar als je niet weet hoe de klachten precies in elkaar steken, doe dan toch (wel sakkerloot hoe heb ik het nu dan toch weer..!!!) geen uitspraken over nota bene de rest van iemands leven....!
Citaat:Daarna kreeg ik een doorverwijzing naar het Radboud in Nijmegen. Daar heb ik weer een complete neurologische onderzoek gehad. Ook daar kwam naar voren dat mijn zenuwen niet goed zijn, maar dat zat vooral in mijn benen en armen en had niks te maken met niet slapen zeiden ze.
Ook deze artsen zou je kunnen bellen: wat is er dan niet goed in je armen en benen...?
Citaat:Wel wilde ze een CAT scan met met contrastvloeistof en een maagonderzoek doen. Ze wilde kijken of ik misschien een breuk had in mijn middenrif. De eerste maagonderzoek mislukt ondanks dat ik een roesje gekregen had. Ik had me zo verzet tijdens het onderzoek dat het niet lukte (gelukkig weet ik niet niks meer van) dus kreeg ik een tweede datum en dan zouden ze het onderzoek met complete sedatie doen. Die lukte wel en daar kwam uit dat ik een bult in mijn maag had, maar niks wat wees op wat mijn slaap problemen zou veroorzaken. Mijn middenrif en slokdarm was helemaal in orde. Maar die bult in mijn maag moest wel verder onderzocht worden. Dus werd ik naar Eindhoven gestuurd voor een maagonderzoek door een oncoloog. Weer met complete sedatie en na een paar hele spannende weken kwam daar uit dat ik geen tumor in mijn maag had, maar een soort van vetbult dat compleet onschuldig was.
Wat een spanning allemaal...!
Met de endoscoop in je slokdarm, daar kan ik van meepraten dat het geen feestje is.
Wat ze vooral zien, is of er een stukje maag 'boven' of zo je wil door het middenrif heen steekt. Kennelijk was dat niet het geval.
En die vetbult in je maag, ik ben geneigd te zeggen dat je lichaam zichzelf beschermt tegen die klappen.
(Maar als gezegd, ik heb het vermoeden dat jouw middenrif ernstig hypertoon is. Dat is relatief makkelijk vast te stellen en ook te verhelpen, maar dat zie je niet met de endoscoop - hoe nuttig zo'n onderzoek ook zijn kan.)
Citaat:Ik zou namelijk Hypnose therapie krijgen om mijn hersenen en soort van omleiding te geven om te gaan slapen. Ik sta overal voor open dus ja laat maar komen. Na een intake mocht ik starten. Ze had goede hoop dat ik weer zou kunnen gaan slapen. 10 behandelingen zou ik krijgen en die zijn nu op en ik slaap nog steeds hetzelfde. Mijn neuroloog weet het niet meer wat we kunnen doen en bij HSK staan ze ook voor een raadsel.
Hypnotherapie kan op allerlei manieren. Als die tien sessies gericht waren op 'ik wil slapen/ ik ga slapen', maar niet op je overlevingsinstinct, is het hartstikke teleurstellend.
Citaat:Ik overweeg een second opion aan te vragen, maar het zit me ook nog steeds niet lekker dat zijn zenuwen niet goed zijn. Meerdere keren heb ik aangekaart dat we misschien daar naar moeten kijken, omdat verder alles goed is.
Na alle ellende zou enige duidelijkheid op dit vlak toch echt geen luxe zijn...!
Verder hebben een aantal mensen in dit topic iets over voeding gezegd. In dat kader valt een bezoek aan een orthomoleculaire arts tot de mogelijkheden. (https://www.mbog.nl - geen verwijsbrief nodig)
