Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-09-21 15:55

Geplaatst: 10-09-21 15:55

Ik mocht als ik wilde een officiele test laten doen, maar het enige dat het me zou opleveren was meer tijd met proefwerken, tentamens etc. Tijd was alleen niet mijn probleem, maar ik snapte gewoon niet hoe ik bij de oplossing moest gaan komen..

Vanuit school heb ik vervolgens wel een paar uur bijles "cadeau" gekregen, maar de oplossing was gewoon bij de profielkeuze de simpelste wiskunde te gaan doen en een beetje bij exacte vakken uit de buurt te blijven. Ik haal mijn eigenwaarde niet uit het wel/niet kunnen rekenen, maar geef soms weleens aan dat ik dyscalculie heb als ik er erg een potje van maak

Voor je tweede vraag: Ja, bonnetjes controleren/narekenen doe ik eigenlijk nooit (want dat kan ik niet snel genoeg). En met regelmaat noem ik een ander getal dan degene die ik bedoelde

.

Derde vraag: Geen troost of opluchting of iets.. Het is gewoon 'wie ik ben' en dit is onderdeel van mij. Je kunt niet in alles goed zijn en ik ben dat dus niet in getallen. Het was wel een bevestiging dat ik dus vooral niet moet proberen om een vak/opleiding met veel getallen te doen.

In welke klas zit je nu suzywuzy? Heb je al profielvakken moeten kiezen?

**Geplaatst**: 10-09-21 16:00

Geplaatst: 10-09-21 16:00

Ik heb zowel discalculie als dyslexie, met een officiële diagnose. En de grap is ik dat ik wel ontzettend goed blijk te zijn in hogere wiskunde en ook een stapel diploma's in de fysica heb met tienen. :')

Maar zowel qua taal als cijfers heb ik lang moeten zoeken naar de goede manier voor mij.

Een som of rekenstuk wat voor mij logisch is kan ik uit mijn hoofd. Het lastige is alleen dat ik niet echt duidelijk heb wanneer iets voor mij logisch is en daardoor soms behoorlijk de kluts kwijt raak.

In het gewone leven heb ik met name moeite met cijfers van telefoonnummers of onlogische getallen zoals inderdaad 39 daarbij is voor mij ook de Engelse versie logischer.

De diagnose heeft mij niet perse geholpen of gehinderd. De juiste mensen ontmoeten die mij konden leren hoe ik leerde en dacht heeft mij wel geholpen. De extra tijd op tentamens heeft mij wel geholpen.

**Geplaatst**: 10-09-21 16:03

Geplaatst: 10-09-21 16:03

Zo herkenbaar de verhalen hierboven. Ik ben nooit getest maar denk het wel zeker te hebben. Het bestond volgens mij nog helemaal niet in mijn tijd. Ik heb altijd moeite gehad met rekenen en inzicht. Volgens mijn moeder probeerde ik als klein kindje al vierkante blokjes in ronde gaatjes te duwen. Puzzelen kon ik ook niet. En dat heeft zich later doorgezet op de basisschool. Rekenen ging moeilijk, verhaaltjessommen waren de hel. Reeksen voortzetten ook. Ik mis gewoon de logica. Ik weet nog dat ik vroeg: maar waarom dan? En dan zeiden ze: gewoon omdat het zo is….. >;)

Maar ik zag het niet. Dan hoef ik zeker niet te vertellen dat wiskunde op de middelbare een ramp was. Mijn Cito score is ook veel lager uitgevallen hierdoor. Maar goed, toch Havo gedaan. Maar wiskunde was verschrikkelijk. Zelfs een 1,5 gehaald. En niet omdat ik niet leerde. Ik snapte er echt niks van en voelde me heel onbegrepen. Je krijgt ook een soort minderwaardigheidscomplex want je voelt je heel dom. Zie je dat dan niet? Dat is toch logisch? Zo moeilijk is het niet etc etc.
Het grappige is dat ik later als secretaresse bij een kleine organisatie ook de financiële administratie moest gaan doen en dat is later zelfs de voorbereiding voor de jaarrekening geworden incl stelposten en de hele mikmak.

Maar dat heeft weinig met inzicht te maken. Dat is gewoon nauwkeurig werken en dat kon ik wel.

Mijn dochter is trouwens waanzinnig in wiskunde. Dus misschien heeft ze wel het deel wat ik mis er bovenop gekregen ofzo.

Maar ik ben voor haar heel blij dat ze er zo goed in is. Dat opent veel meer deuren en biedt meer mogelijkheden dan alleen goed zijn in de Alpha kant. Zij kon als kind al grote puzzels leggen en je zag gewoon dat zij het inzicht wel heeft. Die riep als kleuter al tegen de juf toen de juf 3 + 3 is 6 uitlegde dat 6 plus 6 12 was en 12 plus 12 24 en 24 plus 24 48.
Ik kon haar in de brugklas al niet helpen met wiskunde. Wat zeg ik, in groep 8 al niet meer met breuken delen enzo. Snap er echt niks van.

Maar troost je, je bent meer dan niet kunnen rekenen. Ik heb HBO opleidingen gedaan en ben goed in wat ik doe. Ieder heeft zijn kwaliteiten en laat je niet naar beneden halen hierdoor. En je hebt de diagnose niet nodig. Want het gaat je niet helpen. Zet door, doe je best en accepteer dat je hier moeite mee hebt. Dat is geen schande.

**Geplaatst**: 10-09-21 16:26

Geplaatst: 10-09-21 16:26

Dit is een topic naar mijn hart.

Hier een onofficiële diagnose van Dyscalculie. Ik ben getest toen de test niet officieel was :')

En wat had het leven een stuk makkelijker geweest was als ik wel een officiële diagnose gehad had.

Rekenen is altijd een enorm groot struikelblok geweest. Op de basisschool rekende ik altijd 1 a 2 groepen lager dan dat ik zat. Best frustrerend. Ik zie het gewoon weg nog steeds niet. Een simpele rekensom en ik sla volledig dicht. Verhaalsommen waren echt pure ellende. Mijn gemiddelde voor wiskunde op de middelbare school was een 3. En nu nog steeds op het mbo ervaar ik moeite. Ik blokkeer volledig als ik ga rekenen. Iemand anders schreef hier een soort 'mist' alsof het niet binnenkomt. Dat is enorm herkenbaar. En frustrerend.

Daarnaast is het niet alleen het stukje 'niet kunnen rekenen'. Maar er hangt zoveel meer aan vast. Het verschil niet weten tussen links en rechts. En daardoor op je auto rijexamen op zakken, omdat je rechts gaat terwijl de examinator zei dat je links moest. Inzicht heb ik totaal niet. Ik kom altijd te laat omdat ik een ramp ben met de tijd in de gaten houden en plannen hoeveel tijd ik nodig heb. Ik betaal nooit met contant geld, omdat ik niet zie of het wisselgeld genoeg is. Überhaupt is geld wel een dingetje. Daar kan ik niet zo goed mee omgaan op de een of andere manier.

Ik ben 24 en ik weet nu pas wat ik wilde worden. Vorig jaar gestart met de opleiding die ik echt enorm tof vind. Maar waar ze mij eigenlijk helemaal niet toe wilden laten vanwege de Dyscalculie. En waar ik mijzelf constant moet bewijzen op rekengebied. Ik heb maar wel mooi mijn medisch rekentoets van het eerste jaar met een 9! behaald. Vraag niet hoe, maar het is gelukt. _O-

Dus ja, de Dyscalculie beïnvloed mijn leven daadwerkelijk wel. De grootste dood doener vind ik altijd, dat het 'niet zo erg is als dyslexie' . Beide aandoeningen zijn gewoon weg niet tof om mee te leven.

**Geplaatst**: 10-09-21 16:30

Geplaatst: 10-09-21 16:30

Ik heb de diagnose gekregen door een professional toen ik bijna naar de middelbare ging. Ik was voordien al een jaar blijven zitten door mijn wiskunde. Ja, een diagnose helpt zeker want hier (België) mogen ze je niet zomaar laten overdoen met zo'n diagnose. Helaas had ik die diagnose een paar jaar te laat gekregen. Ik heb altijd meer hulp nodig gehad met wiskunde en kreeg een aangepast examen (bijvoorbeeld: 1 vraag per blad, dat hielp mij om de verschillende oefeningen niet door mekaar te slaan). Ik kreeg hulpkaartjes, ik mocht zo mijn 'rauwe' formules bij houden tijdens toetsen en examens maar kreeg uiteraard hetzelfde examen als iedereen. Het hangt ook heel erg van je school en leerkracht af of ze je extra willen helpen of niet. Ik ben wel eens gebuisd geweest voor wiskunde, maar vaak was dat echt heel afhankelijk van de leerkracht. Ik heb leerkrachten gehad die geen extra tijd en moeite in mij wouden steken waardoor ik ook sneller gebuisd was en ik heb leerkrachten gehad waarbij ik beter scoorde dan de helft van de klas omdat zij ook de tijd voor mij namen.

Laat je vooral niks wijsmaken. Ik heb mijn middelbare in een modeltraject afgemaakt in ASO Wetenschappen (Denk dat dat gelijk ligt met VWO in Nederland). Ik was tenslotte ook altijd heel goed in Fysica en in Statistiek. Ik heb intussen mijn bachelordiploma met onderscheiding en zit nu op de Universiteit.

**Geplaatst**: 10-09-21 16:34

Geplaatst: 10-09-21 16:34

De psycholoog die mijn diagnose stelde heeft het me als volgt uitgelegd: “mensen zonder dyscalculie lezen een som, de getallen komen hun hersenen binnen en die gaan daar mee bezig. Bij jou vallen die getallen in een zwart gat.”
Hoe vaak je me ook uitlegt hoe ik een som moet oplossen, het blijft niet hangen, nooit. Bij elke nieuwe vraag, is het alsof ik het nog nooit eerder gezien heb.
Ik heb enorm veel moeite met automatiseren, heb weinig logisch inzicht, ook in het dagelijks leven. Getallen schrijf ik steevast omgekeerd op en ik zie ook niet dat het verkeerd is. Rekenen met een rekenmachine gaat dus ook niet goed en ik heb de functies naast optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen ook nooit onder de knie gekregen. Ik moet op mijn vingers tellen voor de meest simpele opdrachtjes en als ik met mijn man vrijwilligerswerk achter een bar doe, doet hij het financiële gedeelte en ik het praktische. Mensen snappen niet dat je zoiets simpels als geld krijgen en het juiste bedrag weer teruggeven niet kunt.
Leren autorijden was een erg langdurig proces, ik heb ook een rijvaardigheidstest moeten doen en de instructeur moest altijd heel ruim van te voren aangeven of ik links of rechts moest, want daar moet ik eerst in mijn hoofd een plaatje van maken. Toch ben ik een prima chauffeur, behalve dan dat mijn parkeerskills bedroevend zijn omdat ik geen afstanden kan inschatten. Ik parkeer dus altijd waar ik alle ruimte heb, ik loop liever een eindje dan dat ik mensen tot last ben of schade rij. Ik heb ook vaak problemen met de navi, want als dat ding zegt “over driehonderd meter links”, dan denk ik na vijftig meter al dat er driehonderd meter voorbij is.

Ik heb het geluk gehad dat ik nog de oude mavo heb gedaan en net genoeg compensatiepunten had voor wis- en scheikunde om naar de havo te kunnen met een pretpakket, maar een hele hoop vervolgopleidingen vielen voor mij af. Juist de opleidingen waar ik belangstelling voor had. Het zou echter totaal onverantwoordelijk zijn om bijvoorbeeld in de zorg te werken, nog afgezien van het feit dat ik de toetsen medisch rekenen nooit van mijn leven zou halen.
Ik kan idd wel heel zorgvuldig werken en kan dus prima facturen oid inboeken, als ik maar wel heel goed kijk naar de volgorde van de getallen.

**Geplaatst**: 10-09-21 16:46

Geplaatst: 10-09-21 16:46

Suzywuzy schreef:
Hoi iedereen, ik heb een paar vragen voor mensen die dyscalculie hebben/denken dat ze het hebben!
Ik heb dyscalculie, niet getest maar het is het overduidelijk wel.
Dus mijn eerste vraag is, heeft een echte diagnose echt geholpen voor jou? Ik zelf wil graag een diagnose omdat ik het dan wat fijner kan verwerken met dat het niet mijn schuld is.
Mijn tweede vraag, lopen jullie in het dagelijks leven ook nog steeds tegen problemen aan?
Mijn 3e vraag, wat heeft jullie veel "troost" gegeven toen je de diagnose kreeg, misschien was het wel een opluchting maar wie weet
En mijn laatste vraag, werd je "verwaarloosd" op school zeg maar dat je niet de hulp kreeg die je moest krijgen etc?

Ik heb ook dyscalculie. Helaas voor mij toen het bij mij getest werd zat ik al op het middelbaar in vwo 3 en voor dat niveau waren er toen simpelweg geen kloppende testen.
Ik heb dus de test voor groep 8 moeten maken waarbij ik 1 vraag te veel goed had voor het labeltje.
Echter de vrouw die het af moest nemen zij direct ik weet 100% zeker dat je het hebt, want je loopt precies tegen de dingen aan die er mee in verband staan.
Eerlijk gezegd denk ik dat de aanpassingen die er mee samenhangen: langer de tijd en gebruik mogen maken van rekenmachine geen meerwaarde voor mij hadden gehad.
Immers ik zag de verbanden nu eenmaal niet dus of ik nou 1min of 10min de tijd had gehad om naar de sommen te staren..... gebruik maken van de rekenmachine mochten we sowieso al dus ook daar had geen verschil in gezeten.
Was de diagnose echter op de basisschool gesteld had ik daar wel veel baat gehad denk ik. Ik kon daar de rekenopgave grotendeels prima maken, maar wel op mijn eigen tempo en dat was dus standaard te langzaam.

Mijn beta profiel op het vwo was wel een behoorlijke uitdaging en ik heb dan ook een jaar extra moeten doen. De theorie ging allemaal voortreffelijk, maar zodra er ook maar een som in voor kwam haha.
Veel studies vragen ook een aardig niveau algebra en ja dat ga ik gewoon never nooit niet halen want ik zie het niet en kan het niet uit elkaar houden. Zo heb ik uuurrrrreeeen bijles gehad om maar te proberen de verschillende vormen van het ontleden in de algebra onder de knie te krijgen, maar als je het een paar uur later vroeg, tjha ofik water zag branden en het in Keulen hoorde donderen

In het dagelijks leven heb ik veel foefjes bedacht zoals het tellen met dobbelstenen in mijn hoofd (puntjes tellen, ipv op vingers) en het gebruik van digitale klok ipv een gewone. Veel berekenen met rekenmachine op mobiel en zo zal ik nog wel honderden dingen doen waar ik niet eens bij stil sta.

Ik heb er eigenlijk geen problemen mee dat ik gewoon moeite heb met dit soortdingen, al is het soms wel vervelend dat je daardoor bepaalde dromen niet kunt najagen.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:11

Geplaatst: 10-09-21 17:11

Dat met getallen omdraaien heb ik ook. Als er dan ook nog eens een 6 of 9 inzit wordt het nog moeilijker. Die lijken op elkaar.

Links en rechts gelukkig geen moeite mee, hoewel ik bij de supermarkt steevast rechtsaf sla terwijl ik linksaf naar de auto moet. Al jaren :')

Ik heb me overigens nooit dom gevoeld. Iedereen heeft wel wat.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:13

Geplaatst: 10-09-21 17:13

pumpina schreef:
Ik mocht als ik wilde een officiele test laten doen, maar het enige dat het me zou opleveren was meer tijd met proefwerken, tentamens etc. Tijd was alleen niet mijn probleem, maar ik snapte gewoon niet hoe ik bij de oplossing moest gaan komen..

Vanuit school heb ik vervolgens wel een paar uur bijles "cadeau" gekregen, maar de oplossing was gewoon bij de profielkeuze de simpelste wiskunde te gaan doen en een beetje bij exacte vakken uit de buurt te blijven. Ik haal mijn eigenwaarde niet uit het wel/niet kunnen rekenen, maar geef soms weleens aan dat ik dyscalculie heb als ik er erg een potje van maak

Voor je tweede vraag: Ja, bonnetjes controleren/narekenen doe ik eigenlijk nooit (want dat kan ik niet snel genoeg). En met regelmaat noem ik een ander getal dan degene die ik bedoelde .

Derde vraag: Geen troost of opluchting of iets.. Het is gewoon 'wie ik ben' en dit is onderdeel van mij. Je kunt niet in alles goed zijn en ik ben dat dus niet in getallen. Het was wel een bevestiging dat ik dus vooral niet moet proberen om een vak/opleiding met veel getallen te doen.

In welke klas zit je nu suzywuzy? Heb je al profielvakken moeten kiezen?

mbo 4 leerjaar 1, "gelukkig" nu alleen een opleiding met alleen rekenen erin, en nee geen profielvakken.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:15

Geplaatst: 10-09-21 17:15

Heeft ook niets met dom zijn te maken @ClauH. Je spreekt dan van een disharmomisch profiel, oftewel PV-kloof. Performaal IQ is dan wat lager maar Verbaal IQ normaal of juist heel hoog.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:20

Geplaatst: 10-09-21 17:20

Wat grappig dit topic want ik herken er wel dingen uit. Overigens beïnvloed het mijn leven niet, zulke ernstige vormen heeft het bij mij nooit aangenomen.
Opzich “simpele” dingen kan ik wel als in gewone +/- sommen en / en x. Percentages gaat ook nog, maar daar houdt het een beetje bij op. Al met al gaat het dagelijks leven dus prima maar mavo met hakken over de sloot een 5,5 dus afgerond een 6 op eindlijst. En op hbo kreeg ik een schakelmodule wiskunde. Ik heb er zelfs bijles voor genomen want snapt het echt niet. Kon de instructie bijles uiteindelijk het antwoord niet meer laten noemen zulke gekke berekeningen kon ik mee komen. Die snapte er zelf niets meer van als ze mij bezig hoorde met de som

Uiteindelijk dus mijn hbo moeten laten vallen omdat ik dit dus gewoonweg niet kon. Economie/bedrijfskunde zie ik ook niet. Ik snap echt niet waarom het ene moment iets aan de ene kant van de balans moet en de andere keer aan de andere kant.
Echt drama, heel frustrerend toentertijd.

Getallen engels/Nederlands moet ik heel lang over nadenken. Het het als standaarden in Nederlands geleerd en weer omdenken naar Engels kost veel moeite terwijl met engels ansich geen moeite heb.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:33

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 17:33

Heeft een van jullie ook geen inzicht in geld, zeg maar dat het geen waarde is?

**Geplaatst**: 10-09-21 17:36

Geplaatst: 10-09-21 17:36

Suzywuzy schreef:
Heeft een van jullie ook geen inzicht in geld, zeg maar dat het geen waarde is?

Nee. En ik heb ook geen moeite met getallen en haal ze niet door elkaar. En ook geen moeite met links rechts. Bij mij zit het probleem in de inzicht, de logica van dingen uitrekenen.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:42

Geplaatst: 10-09-21 17:42

Las iets over werken in de zorg. Ik ben woonbegeleider in de verstandelijk gehandicapten zorg, zat geen rekenen in mijn opleiding. Dus je kan prima in de zorg werken als rekenen je niet goed af gaat. Die mist herken ik ook

getallen omdraaien doe ik niet. Simpele sommen uitrekenen en de tafels lukken omdat ik de uitkomsten uit mijn hoofd geleerd heb. Maar als het iets complexer wordt, de context verandert of de getallen worden groter dan komt de mist meteen weer opzetten.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:47

Geplaatst: 10-09-21 17:47

Ik heb dyscalculie, niet gediagnostiseerd. Maar in groep 6 van de basisschool deed ik rekenen groep 5, groep 7 rekenen van groep 6 en groep 8 rekenen van groep 7. Helaas heb ik nooit hulp gekregen, je moest dan altijd sommen maken in je schriftje en je schrift inleveren, en dan je fouten verbeteren. Hier hebben ze bij mij opgegeven, waardoor ik ook niet meer hoefde te verbeteren. En of het nou met een rekenmachine is of hoofdrekenen maakt ook weinig verschil, ik ben gewoon heel slecht met cijfers.

Gelukkig heb ik er in het dagelijks leven niet veel last van, met rekeningen betalen en geld sparen, maar het maakt het wel moeilijker en het kost mij veel meer tijd.

Wiskunde net zo een drama, maar op de middelbare school had ik een leraar die ons allemaal 1 wiskunde som gaf als toets die we van te voren klassikaal oefenden tot iedereen het goed had, dus haalde ik opeens allemaal tienen :')

En tegen de tijd dat mijn ouders dachten over een test, ging ik al bijna aan mijn examens beginnen dus 'had dat weinig zin meer' en mijn opleiding heb ik vorig jaar gehaald toen rekenen nog geen verplicht onderdeel was om te slagen.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:52

Geplaatst: 10-09-21 17:52

SusanH schreef:
Las iets over werken in de zorg. Ik ben woonbegeleider in de verstandelijk gehandicapten zorg, zat geen rekenen in mijn opleiding. Dus je kan prima in de zorg werken als rekenen je niet goed af gaat. Die mist herken ik ook getallen omdraaien doe ik niet. Simpele sommen uitrekenen en de tafels lukken omdat ik de uitkomsten uit mijn hoofd geleerd heb. Maar als het iets complexer wordt, de context verandert of de getallen worden groter dan komt de mist meteen weer opzetten.

Maar dan moet dat type zorg wel je voorkeur hebben. Ik wilde graag operatiesassistent worden, of laborant.
Ik doe vrijwilligerswerk met verstandelijk beperkte mensen, en ik vind dat echt leuk, maar ik zou er niet mijn beroep van willen maken.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:55

Geplaatst: 10-09-21 17:55

Dat klopt. Ik zou er niet aan moeten denken om in een lab te staan. Verpleegkundige lijkt me wel heel leuk. Maar de rekentoets heeft me altijd tegen gehouden. Psychologie heb ik ook nog aan gedacht vroeger maar daar komt in de studie statistiek bij kijken en dat kan ik echt niet. Dus ook dat viel af. Er dus voor gekozen om iets te doen wat veel raakvlakken heeft maar waar geen rekenen aan te pas komt.

**Geplaatst**: 10-09-21 17:59

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 17:59

Ik heb ADHD dyslexie en dyscalculie allemaal officeel gediagnostiseerd toen ik 12 was. Momenteel doe ik hbo, wel in een kunstzinnig gebied. Ik hoef niet te rekenen en zelfs geen scriptie te schrijven maar dat komt door het vakgebied. Heb op de middelbare school wiskunde zsm laten vallen en heb er ook geen last van in het dagelijks leven. Mijn rekenmachine op mijn telefoon doet het prima en ik heb geen problemen met mijn rekeningen op orde houden. Het enige waar ik nog wel eens last van heb is dat ik grote getallen niet goed kan uitspreken. Ik was ook niet gelukkig geworden als ik iets moest gaan doen waarbij ik dagelijks moest rekenen.

**Geplaatst**: 10-09-21 18:05

Geplaatst: 10-09-21 18:05

Citaat:
Heeft ook niets met dom zijn te maken @ClauH. Je spreekt dan van een disharmomisch profiel, oftewel PV-kloof. Performaal IQ is dan wat lager maar Verbaal IQ normaal of juist heel hoog

Dat weet ik. Ik las het hiervoor ergens terug, vandaar. Mijn talenknobbel is groot ;-)

**Geplaatst**: 10-09-21 20:12

Geplaatst: 10-09-21 20:12

MairiMacBran schreef:
De psycholoog die mijn diagnose stelde heeft het me als volgt uitgelegd: “mensen zonder dyscalculie lezen een som, de getallen komen hun hersenen binnen en die gaan daar mee bezig. Bij jou vallen die getallen in een zwart gat.”

Ik vind dit dus een hele grappige uitspraak want zo voelt het ook.
Als een klant geld geeft en ik moet rekenen wat hij terug krijgt moet het wel een rond bedrag zijn anders loop ik gewoon vast. Dan gebeurd er niks in die hersenen. Gewoon alleen krekelgeluiden. :')

Ik tel ook op mijn vingers bijv. met de maanden, weet nooit welke maand nu welk cijfer is (zoals vandaag 10-08-'21).
Telefoonnummers is een ramp, mag men cijfer voor cijfer en langzaam opnoemen want negen-en-dertig wordt uiteraard 93.

Heb ook meer moeite met bepaalde, vooral oneven, cijfers dan andere. 8 en 9 zijn poedersuiker en 9 en 6 in éen getal is helemaal onhandig.
Ik ben er altijd gewoon open en eerlijk over, 'moment ik pak even een rekenmachine', soms kijken mensen je dan raar aan of merken op dat hoofdrekenen tegenwoordig niet meer geleerd wordt maar ik zit er niet zo mee. Mijn collega's kunnen er wel om lachen en schieten me te hulp als het nodig is.
Iedereen heeft wel wat.

Overigens heb ik totaal geen moeite met links en rechts en inzicht, misschien ook omdat ik een enorme beelddenker ben. Gewichten en lengte's inschatten kan ik dan weer goed en zoals hier al eerder opgemerkt heb ook ik een talenknobbel.

**Geplaatst**: 10-09-21 20:33

Geplaatst: 10-09-21 20:33

Suzywuzy schreef:
Heeft een van jullie ook geen inzicht in geld, zeg maar dat het geen waarde is?

Ik wel.
Begin het wel steeds meer te leren en in te zien.

**Geplaatst**: 10-09-21 20:38

Geplaatst: 10-09-21 20:38

Waarde van geld heb ik geen moeite mee. Het bekende terug tellen enzo wel inderdaad. Wat een ellende. Heeft u 15 cent erbij? Ik kijk die cassieres altijd vol bewondering aan want ik snap echt niet hoe ze dat begrijpen :')

Trouwens tussendoor even een psychologisch trucje voor als mensen telefoonnummers aan elkaar plakken met opnoemen: herhaal het cijfer per cijfer dan zal de ander dat automatisch in 99% van de gevallen ook gaan doen met de resterende cijfers. En als je het verkeerd om zegt en de ander corrigeert dat, verzin gewoon een smoes (oh sorry was te druk met een pen zoenen of whatever).

Voorbeeld:
Man zegt: nul zes twintig ... enz
Herhaal: nul zes twee nul ... enz

**Geplaatst**: 10-09-21 20:51

Geplaatst: 10-09-21 20:51

Ik heb niet zo veel moeite met de waarde van geld maar aangezien we op bokt zitten heb ik een leuk geheugensteuntje.

€10,- = een paar leuke paardrijsokken
€50,- = een dekje
€1.000,- = een shetlandpony
€10.000,- = een dressuur paard

Dus als mijn vriend zegt daar kun je twee dekjes voor kopen dan is het ongeveer €100,- _O-

**Geplaatst**: 10-09-21 20:54

Geplaatst: 10-09-21 20:54

Suzywuzy schreef:
Bij mij werd er dood leuk gezet, dan doe je geen opleiding met cijfers. Mijn droomopleiding kon ik niet doen daardoor

Wat is je droomopleiding dan?

Ik herken echt veel in de verhalen hier, maar ik heb nooit een test gehad.

**Geplaatst**: 10-09-21 21:17

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 21:17

Waar wordt getest op dyscalculie? Goed dat daar nu op scholen rekening mee wordt gehouden. Lage school was een hel op dat gebied jaren geleden.