Bokt.nl

Zoolgangster schreef:

Al was het alleen maar voor een adempauze voor het hele gezin, dan nog is het goed om je zoon te laten opnemen! Hard gezegd: slechter dan het nu binnen het gezin gaat, kan nauwelijks, of ja, het kan, maar dat moet je al helemaal niet willen, en die kant gaat het wel op, als het zo doorgaat...

Jullie hebben nog meer kinderen, die lijden er ook onder, en inmiddels zullen jullie je in een vicieuze cirkel bevinden, waar je geen goed meer kunt doen, wat je ook probeert, alleen met hulp van buitenaf kun je hieruit komen, dus ontzettend goed dat je deze moeilijke maar noodzakelijke stap neemt, TS!
Heel veel wijsheid en sterkte!

pateeke schreef:

Rennie89 schreef:

Kinderen zijn rond die leeftijd sowieso al niet zo makkelijk, al blijkt uit Ts haar bericht dat dit niet onder “niet zo makkelijk” meer valt maar een kind naar een instelling overdragen zou in mijn ogen echt een last resort zijn. Wel eventuele professionele ondersteuning en instanties inschakelen om het eerst vanuit huis te proberen, maar dat is hoe ík dat zou doen.

TS heeft het, zoals ik het bericht begrijp, niet over het definitief uit huis plaatsen, wel over een opname waarin de zoon van TS gepaste behandeling en ondersteuning kan krijgen (en zij als ouders en gezin hopelijk ook). Het is een tijdelijk iets. Ambulante hulp is helaas niet altijd voldoende; soms dringt een opname zich gewoon op en kan er weer toegewerkt worden naar opnieuw integratie in het gezin.

Mindim schreef:

Ben jij een kennis of iets dergelijks van TS, dat jij weet hoe het daar in huis gaat? Zeggen iemand maar op te laten nemen met alleen OP als info vind ik nogal wat.


TS, hulp zoeken is altijd goed of dat perse een opname zal zijn, dat zullen de professionals voorstellen als dat nodig is. Maar zoals iemand eerder al zei, misschien welbals een last resort.

Hebben jullie al andere hulp gehad? Iemand die bij jullie thuis komt en de situatie bekijkt voor wen langere periode?

Twijfel niet aan je moederschap, vele ouders willen er niet aan dat er iets mis is met hun kind. Ze willen er geen stempel op drukken, maar dat is rampzalig voor het kind. Dus hulp zoeken getuigd van moed en liefde voor je kind juist.

Zelda_Link schreef:

Lieve ts, je bent juist enorm dapper dat je om hulp vraagt! Jij faalt niet als moeder als je hulp vraagt, juist niet!

Jij bent nu eenmaal geen specialist en hij heeft wel een specialist nodig. Dat betekent niet dat jij geen goede moeder voor hem bent, jij bent alleen niet zijn hulpverlener. En dat is juist goed. Bovendien heb je ook nog 2 andere kinderen, ook voor hen is het heel belangrijk dat er hulp komt. Neem van mij, die vroeger in hun schoenen stond, aan dat te lang wachten met hulp voor hen schadelijker is dan het tijdelijk laten opnemen voor je zoon. Al gaat hij alleen maar eens per twee weken naar een logeeradres zodat jullie op adem kunnen komen...Laat je niet beïnvloeden door mensen die zeggen dat je het nog zelf moet proberen.
Je hebt het al jarenlang geprobeerd. Geen enkele moeder neemt zo'n beslissing zomaar, daar gaat echt een heel proces aan vooraf wat deze mensen niet zien. Professionele hulp vragen is óók een vorm van hem helpen.


Hulp accepteren betekent niet dat je gefaald hebt. Het betekent dat je er niet alleen voor staat.

Heel veel sterkte

Babootje schreef:

Mindim schreef:

Ben jij een kennis of iets dergelijks van TS, dat jij weet hoe het daar in huis gaat? Zeggen iemand maar op te laten nemen met alleen OP als info vind ik nogal wat.


TS, hulp zoeken is altijd goed of dat perse een opname zal zijn, dat zullen de professionals voorstellen als dat nodig is. Maar zoals iemand eerder al zei, misschien welbals een last resort.

Hebben jullie al andere hulp gehad? Iemand die bij jullie thuis komt en de situatie bekijkt voor wen langere periode?

Twijfel niet aan je moederschap, vele ouders willen er niet aan dat er iets mis is met hun kind. Ze willen er geen stempel op drukken, maar dat is rampzalig voor het kind. Dus hulp zoeken getuigd van moed en liefde voor je kind juist.

Zoals je in de OP kunt lezen dan heeft de zoon van TS al een (dubbele) diagnose. Dus zit hij al in het 'circuit' om zo maar even te zeggen. Een opname, dat gebeurt natuurlijk ook niet zomaar. Daar gaat een heel traject aan vooraf.
Als ouder wil je dat natuurlijk zo lang mogelijk voorkomen, maar als het hele gezin eraan onderdoor gaat dan kan het soms niet anders. En is het soms ook beter.
Zo'n kind met een dubbele diagnose heeft echt professionele hulp nodig. Als ouder kun je dat niet bieden ook al doe je nog zo je best. Je hebt ook een verantwoordelijkheid naar de andere kinderen; ik vind dat TS op dit moment een goede keuze maakt en dat is ook voor haar echt heel moeilijk.

MarlindeRooz schreef:

Ik wil alleen maar zeggen TS, dat ik je veel sterkte wens en een dikke knuffel wil geven.

Je hebt niet gefaald als moeder, wat je ook doet. Dit omdat je hulpt zoekt voor je kind als het zelf even niet meer lukt. Ook om je andere kinderen te beschermen. Dát is wat een goede moeder doet!

Jessix schreef:

TS is volgens mij van België...? Ik weet niet hoe het daar zit met de jeugdhulp. In Nederland nemen ze niet zo snel een kind op tenzij de veiligheid in gevaar is of er al een dik dossier ligt. Daarbij zijn er hier ook behoorlijke wachtlijsten... Voor even een break voor het gezin kan wel sneller logeerhulp ingezet worden. In eigen kring heeft de voorkeur of anders een pleeggezin.

TS, goed dat je hebt aangegeven dat dit niet meer zo gaat voor jullie. Hopelijk krijgen jullie de juiste hulp.

Moestuin schreef:

Jessix schreef:

TS is volgens mij van België...? Ik weet niet hoe het daar zit met de jeugdhulp. In Nederland nemen ze niet zo snel een kind op tenzij de veiligheid in gevaar is of er al een dik dossier ligt. Daarbij zijn er hier ook behoorlijke wachtlijsten... Voor even een break voor het gezin kan wel sneller logeerhulp ingezet worden. In eigen kring heeft de voorkeur of anders een pleeggezin.

TS, goed dat je hebt aangegeven dat dit niet meer zo gaat voor jullie. Hopelijk krijgen jullie de juiste hulp.

Heel erg triestig is het hier met jeugdzorg. Ook erg lange wachtlijsten, ongeschikte hulp etc. Wij hebben een traject gehad met een zus van mij van jaren. Wat er is gebeurt met haar, met ons, met ons gezin… Nu ja, van een gezin kun je niet meer praten want alles is uit elkaar gevallen (mede ook wel door psychische problemen van moeder etc) Maar goed. Wachtlijsten van 2/3/4 jaar is geen uitzondering.

Blue_flower schreef:

Ts spreekt in haar onderwerp over jeugdpsychiatrie. Mag ik alle mensen die hier jeugdzorg aanhalen erop wijzen dat dit twee verschillende takken zijn?

Zelf werkzaam geweest in jeugdpsychiatrie en jeugdzorg. Een hele andere benadering en doelgroep.

@TS: veel sterkte! Als je wat wilt weten, stel gerust je vraag.

Blue_flower schreef:

Ts spreekt in haar onderwerp over jeugdpsychiatrie. Mag ik alle mensen die hier jeugdzorg aanhalen erop wijzen dat dit twee verschillende takken zijn?

Zelf werkzaam geweest in jeugdpsychiatrie en jeugdzorg. Een hele andere benadering en doelgroep.

@TS: veel sterkte! Als je wat wilt weten, stel gerust je vraag.