Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-03-21 10:50

Geplaatst: 27-03-21 10:50

Ik heb eigenlijk niets te zoeken in dit topic, want ik wil wél een relatie. Dat heb ik ook vaak genoeg op Bokt geroepen (overigens niet bij wijze van uitnodiging, laat dat heel duidelijk zijn). Ik kan gewoon geen vrouw krijgen. Of zo.

MAAR: ik kan wel prima alleen zijn. Heel veel beter dan de gemiddelde mens. Mijn autisme, de voornaamste oorzaak dat ik noch een relatie, noch een onenightstand o.i.d. kan 'regelen' (k*twoord, maar jullie snappen me tenminste), maakt me bestand tegen het langdurig alleen zijn. Ik heb één relatie gehad, in mijn studententijd, en ja, die vrat energie ook al zagen we elkaar maar eens in de week. Ik ben sindsdien steeds zonder succes bij meisjes en vrouwen gebleven (wel ooit één scharrel), en ik wil in principe nog steeds een relatie, met trouwen en kinderen en alles. Toch ben ik me ook steeds meer bewust geworden van de voordelen aan het alleen zijn: rustig je ding kunnen doen, je dag naar je eigen smaak indelen, rustig chips eten of om halftwee naar je nest als je daar een keertje zin in hebt.

Om kort te gaan: mijn grootste frustratie is niet dat ik alleen bén, maar dat ik geen optie heb om mijn leven te delen.

**Geplaatst**: 27-03-21 11:08

Geplaatst: 27-03-21 11:08

Ik ben bijna 30 en single en woon nog thuis :Y)

huizen zijn niet te betalen in je uppie, ben eerlijk gezegd liever gelukkig met een paard dan alleen in een huisje met 2 honden :')

**Geplaatst**: 27-03-21 11:12

Geplaatst: 27-03-21 11:12

Bellatrix schreef:
Ik voel me soms best alleen hoor...heb wel een paar goede vrienden maar weinig tot geen contact met de weinige familie die ik heb. Ben mijn baan kwijt sinds gisteren dus dat is dan best zwaar...

Dat is inderdaad zwaar. Hoop dat je snel weer een leuke baan vindt.

**Geplaatst**: 27-03-21 11:13

Geplaatst: 27-03-21 11:13

Tancreda4 schreef:
Bellatrix schreef:
Ik ben 39 en vrijgezel...en dat ben ik al 39 jaar ook.
Ik sta er een beetje dubbel in...vrijgezel zijn bevalt prima maar ik mis idd wel eens het knuffelen met iemand, je ei kwijt kunnen en leuke dingen doen samen.

Hier kan ik mij bij aansluiten. 35 en eigenlijk altijd al single. Op een paar korte pogingen (max was half jaar) na.

Ergens prima, moet er niet aan denken nu dat er elke dag iemand thuis op mijn wacht. Maar soms mis je wel het fysieke contact en ik merk wel dat ik door het vrijgezel zijn in een andere levensfase steeds zit dan mijn vrienden wat het lastig maakt de connecties tussen hen fijn te houden. En ik loop tegen praktische dingen soms op, zoals een huis kopen. Dat is hier in je up niet te doen. Maar goed, om daar nu een partner voor te nemen haha.

Het is zeker af te raden om een partner te nemen om samen een huis te kunnen kopen.Want als de relatie strandt krijg je een heleboel narigheid over dat huis en zal 1 van de 2 er uit moeten.

**Geplaatst**: 27-03-21 11:24

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 11:24

*zwaait!* 36, single met 2 kids, en eigenlijk wel erg happy met de vrijheid... XD Daarna nog wel een relatie gehad, maar twee gezinnen met kinderen samenvoegen... zie ik niet meer gebeuren.

Gelukkig vorig jaar een nieuwbouwproject te pakken kunnen krijgen. Die is deze zomer als het goed is af. Stiekem heerlijk om gewoon alle beslissingen zelf te nemen (okay, okay, met twee proto-pubers als jury er bij

), in te richten naar eigen smaak. Ook met vakanties; gaan naar waar je toe wil gaan, of juist niet.

Vrijheid wordt denk ik vaak ondergewaardeerd. Net als een eigen plek hebben. Wat de toekomst ook brengt.

(Misschien gaan we daar sowieso wel naar toe in de toekomst...? Ik zie jammer genoeg zoveel stellen uit elkaar gaan, ook als ze kinderen hebben... ook na samenvoegen weer splitsen, oef. Dan maar iedereen gewoon eigen plek, en LAT'ten?)

(Oh hey, hebben we nog een paar miljoen extra huizen nodig. Okay, ik zie het probleem

)

**Geplaatst**: 27-03-21 11:37

Geplaatst: 27-03-21 11:37

Ik ben 33 en single, of althans, af en toe een afspraak met een zeer ingewikkelde man die wel duidelijk heeft gemaakt dat het nooit wat gaat worden (bindingsangst, hij mist 'iets', dat gedoe). Ik hoef niet echt kinderen, nooit gewild, maar ik merk dat ik het nu daadwerkelijk lastig vind om waarschijnlijk niet eens de keus te kunnen hebben. Ik was er altijd zo vanuit gegaan dat 'het nog wel zou komen'. Maar nu schiet steeds vaker door mijn hoofd dat het ook gewoon zou kunnen dat het bij mij níet gaat gebeuren, tenzij ik settle voor minder...

Ik heb echt wel veel interesse van mannen, maar ik heb zelf vaak weinig interesse en dat vind ik stom van mezelf. Moet ik ze meer kans geven? Ik heb in mijn leven 3 mensen gehad met wie het echt op die manier klikte. Mijn eerste vriend (7 jaar samen), iemand tussendoor (3 maanden) en de huidige ingewikkelde man (8 jaar).
Als ik aan het daten ben is het meestal erg ingewikkeld, ik denk heel soms 'mwah' en de mannen zijn dan al helemaal hoteldebotel zodat het ook stuk loopt.

What's wrong with me :')

Ik ben zelf overigens prima gelukkig, heb een fijn leven en veel hobby's. Maar een vriend zou ik wel leuker vinden.

Laatst bijgewerkt door Sheran op 27-03-21 11:58, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-03-21 11:56

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 11:56

Ik ben 37 en heb al bijna 20 jaar n relatie, woon al jaren samen. Maar ik ben bewust kinderloos. Dat schijnt nog steeds een taboe te zijn, zeker bij de mamabrigade. Het is nog steeds de standaard, trouwen, kinderen en een huis. Dat koophuis heb ik wel, maar trouwen hoeft van ons niet zo nodig. En kinderen al helemaal niet. Maar dat mag je nog steeds niet uitspreken, mensen zijn vaak soort van geschokt als ik dat wel doe. Ik ben heel direct en zeg waar het op staat, niet iedereen kan dat waarderen. Je bent anders dan het standaard plaatje en dat is nog steeds niet geaccepteerd

**Geplaatst**: 27-03-21 12:13

Geplaatst: 27-03-21 12:13

Siersma schreef:
Ik ben 37 en heb al bijna 20 jaar n relatie, woon al jaren samen. Maar ik ben bewust kinderloos. Dat schijnt nog steeds een taboe te zijn, zeker bij de mamabrigade. Het is nog steeds de standaard, trouwen, kinderen en een huis. Dat koophuis heb ik wel, maar trouwen hoeft van ons niet zo nodig. En kinderen al helemaal niet. Maar dat mag je nog steeds niet uitspreken, mensen zijn vaak soort van geschokt als ik dat wel doe. Ik ben heel direct en zeg waar het op staat, niet iedereen kan dat waarderen. Je bent anders dan het standaard plaatje en dat is nog steeds niet geaccepteerd

Maar,dan ben jij toch geen vrijgezel.

**Geplaatst**: 27-03-21 13:06

Geplaatst: 27-03-21 13:06

Ik wilde het bericht van Siersma op Anjali quoten maar die is al weer weg.

Dan direct een bericht op je eerste post:
Het ‘bewust’ anders zijn is precies waar veel vrijgezellen tegenaan lopen dus je verhaal klinkt heel bekend.

Ik heb bijvoorbeeld wel eens de opmerking gehad dat ik eerst moet leren van mijzelf te houden voordat ik van een ander kan gaan houden. :')

**Geplaatst**: 27-03-21 13:12

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 13:12

Ik ben wat jonger, 25, maar een relatie hoef ik niet en kinderen moet ik al helemaal niet aan denken.
En iedereen blijft maar zeggen dat dat nog wel komt >;)

Nee, het komt niet, ik wil het echt niet. Hoe ingewikkeld is dat om te begrijpen

**Geplaatst**: 27-03-21 13:31

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 13:31

Ik ben 31, heb een zoontje van 20 maanden en ben ook single. Bevalt me prima zo. Date wel met een man en we zijn exclusief maar hebben voor nu wel afgesproken dat het niet meer is dan dat. Ik zie hem een of twee keer per week en doe verder lekker mijn eigen ding.

Weet ook niet of ik ooit het hele samenwonen enzo nog een keer wil doen.

**Geplaatst**: 27-03-21 13:33

Geplaatst: 27-03-21 13:33

Rox87 schreef:
Ik heb bijvoorbeeld wel eens de opmerking gehad dat ik eerst moet leren van mijzelf te houden voordat ik van een ander kan gaan houden.

Grappig. Ik zeg dit juist over mezelf. Zolang ik mezelf niet de moeite waard vind, hoe kan ik dan accepteren dat iemand anders mij wel de moeite waard vindt?

**Geplaatst**: 27-03-21 13:40

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 13:40

Maar ze gaan er dan wel vanuit dat je jezelf niet de moeite waard vindt. En dat hoeft helemaal niet zo te zijn.

**Geplaatst**: 27-03-21 13:40

Geplaatst: 27-03-21 13:40

pluisje88 schreef:
Rox87 schreef:
Ik heb bijvoorbeeld wel eens de opmerking gehad dat ik eerst moet leren van mijzelf te houden voordat ik van een ander kan gaan houden.

Grappig. Ik zeg dit juist over mezelf. Zolang ik mezelf niet de moeite waard vind, hoe kan ik dan accepteren dat iemand anders mij wel de moeite waard vindt?

Van jezelf (leren) houden is heel belangrijk en zeker iets dat je moet leren :(:)

Het ging bij mij meer om de aanname van betreffende persoon dat ik geen relatie heb omdat ik niet van mezelf hou. Ondanks dat die mensen vaak niet beter weten (passend in het perfecte maatschappelijke straatje) vind ik het oordeel en de aanname ongepast. Laat mij! Ik leef mijn leven vol liefde naar mezelf en dat leven leef ik het liefst alleen.

**Geplaatst**: 27-03-21 13:43

Geplaatst: 27-03-21 13:43

Devic schreef:
Ik denk wel, dat naarmate je langer vrijgezel bent, je een soort van egoïstischer wordt en het dus wel lastiger wordt om je weer aan iemand te binden. De vrijheid die ik nu heb, zou ik nooit willen inleveren. En vooral ook de onafhankelijkheid niet.

Mensen denken ook vaak dat je eenzaam bent, als je vrijgezel bent. Maar ik ben alles behalve eenzaam. Ik doe genoeg leuke dingen met vrienden en ik kan er echt van genieten om savonds alleen op de bank te zitten onder een dekentje.

Ik merk wel dat mensen het op een of andere manier raar vinden.

Dit.
38 jaar en altijd al de vrijgezel geweest.
Vroeger wel mee gezeten (altijd het 3de, 5de, 7de of 9de wiel aan de wagen geweest tijdens familiedingetjes) inmiddels al heel wat jaren niet meer.

Mijn leven is zo ingericht dat ik niet eens weet waar ik tijd en energie vandaan zou moeten halen voor een relatie.
Mijn ouders hebben er vrede mee, mijn oma niet

Die kan nog wel eens opmerkingen maken.
Gelukkig heb ik dan wel weer een broer die zich heeft voortgeplant.
Van mijn oma's kleinkinderen, 3 jongens 3 meiden, hebben de jongens een gezin en de meiden zijn vrijgezel of hebben scharrels _O-

Een enkele keer mis ik wel eens gezelschap, ik ben dus wel een vriendin die met grote regelmaat appt en belt, maar over het algemeen leef ik heerlijk mijn leven zoals ik het wil.

**Geplaatst**: 27-03-21 13:57

Geplaatst: 27-03-21 13:57

Rox87 schreef:
Het ging bij mij meer om de aanname van betreffende persoon dat ik geen relatie heb omdat ik niet van mezelf hou. Ondanks dat die mensen vaak niet beter weten (passend in het perfecte maatschappelijke straatje) vind ik het oordeel en de aanname ongepast. Laat mij! Ik leef mijn leven vol liefde naar mezelf en dat leven leef ik het liefst alleen.

Aan mijn ouders is wel eens gevraagd of ik soms lesbisch ben... :')

Alsof dat de reden is om vrijgezel te zijn. Een nog grotere dooddoener vind ik "hoe kan dat nou? je bent toch wel een leuke meid!" waarop ik dan altijd antwoord "ik weet het ook niet... niemand wil mij"

**Geplaatst**: 27-03-21 14:18

Geplaatst: 27-03-21 14:18

Ik ben ook al wel heel lang een beetje een hopeloos geval op relatie gebied. Gelukkig vroeg alleen mijn oma me wel eens of ik onderhand al een vriendje had en valt het verder wel aardig mee met de vrijgezel/kindervrij bingo kaart opmerkingen. Kom misschien ook wel omdat ik in mijn omgeving wel wat meer single/kindvrije mensen hebt dan val je een beetje samen buiten de boot en heb je er wat minder last van denk ik.

Ik kreeg laatst wel ineens een aanbod om me te koppelen dus ik geloof dat het met mijn leeftijd (31) nu een beetje begint te dringen volgens sommige mensen.

Ik ben er trouwens van overtuigd dat het niet aan mij ligt maar dat er gewoon te weinig leuke mannen zijn

. Tenminste best leuk voor een goed gesprek enzo, maar er verliefd op worden en echte aantrekking wil nog niet zo lukken.

**Geplaatst**: 27-03-21 14:26

Geplaatst: 27-03-21 14:26

Jonnekee schreef:
Ik ben bijna 30 en single en woon nog thuis huizen zijn niet te betalen in je uppie, ben eerlijk gezegd liever gelukkig met een paard dan alleen in een huisje met 2 honden

Ik begrijp exact hoe je je voelt!!

Ik heb een vriendin met 2 kinderen en die heeft een pracht van een relatie, en soms ben ik een beetje jaloers daarop. Maar de vrijheid die ik heb Ik doe wat ik doe en ik kijk naar niemand. Het is leuk als je sommige beslissingen niet hoeft af te toetsen met iemand anders. Langs de andere kant zou het soms wel fijn zijn. Maar het is zo.

**Geplaatst**: 27-03-21 14:32

Geplaatst: 27-03-21 14:32

X

Laatst bijgewerkt door tyleysmiley op 03-09-24 12:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-03-21 14:47

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 14:47

Ik sluit ook aan

Ik heb een hele fijne relatie gehad, maar vanuit mijzelf vindt ik het heel moeilijk om mijzelf op te moeten delen. Als ik bij de paarden ben dan heb ik bij wijze van het gevoel dat ik mijn relatie verwaarloos en andersom. Overigens gaf mijn toenmalige vriend daar echt geen aanleiding toe hoor, dat zit hem echt in mijzelf. Ik vindt het erg fijn om op elk moment van de dag (buiten mijn werk om

) te kunnen besluiten wat ik ga doen, waar ik zin in heb en waar niet. En ondanks dat ik het ook wel mis om iemand in de directe nabijheid te hebben die er voor je is, voor je zorgt wanneer nodig en bij wie je je verhaal kwijt kan, kies ik toch echt voor de (ook mentale) rust die vrijgezel zijn met zich meebrengt

**Geplaatst**: 27-03-21 15:02

Geplaatst: 27-03-21 15:02

[***] schreef:
En iedereen blijft maar zeggen dat dat nog wel komt
Nee, het komt niet, ik wil het echt niet. Hoe ingewikkeld is dat om te begrijpen

Eh... je bent 25. Op die leeftijd verander je nog heel vaak van mening. Toen ik 25 was, dacht ik nooit dat ik zou gaan paardrijden, en drie jaar later was het toch zover. Dus niet zo gek als mensen die wat ouder zijn denken een slagje om de arm houden als je zulke boude uitspraken doet. Ik spreek je over tien jaar nog wel weer. Moet jij eens zien waarover je allemaal van mening veranderd bent. Misschien (let wel: misschien) zelfs over relaties...

O help, opa spreekt.

**Geplaatst**: 27-03-21 15:04

Geplaatst: 27-03-21 15:04

tyleysmiley schreef:
Ik heb drie keer samengewoond en doe het never ever nooit meer.
Ik ben er gewoon niet voor gemaakt.

Misschien heb je gelijk. Maar waarom probeerde je het na de vorige twee keer nog wel? Ik snap wel dat je nu heel erg verlangt naar alleen zijn en alles, maar is dat over een paar jaar ook nog zo?

**Geplaatst**: 27-03-21 15:09

Geplaatst: 27-03-21 15:09

musiqolog schreef:
[***] schreef:
En iedereen blijft maar zeggen dat dat nog wel komt
Nee, het komt niet, ik wil het echt niet. Hoe ingewikkeld is dat om te begrijpen

Eh... je bent 25. Op die leeftijd verander je nog heel vaak van mening. Toen ik 25 was, dacht ik nooit dat ik zou gaan paardrijden, en drie jaar later was het toch zover. Dus niet zo gek als mensen die wat ouder zijn denken een slagje om de arm houden als je zulke boude uitspraken doet. Ik spreek je over tien jaar nog wel weer. Moet jij eens zien waarover je allemaal van mening veranderd bent. Misschien (let wel: misschien) zelfs over relaties...

O help, opa spreekt.

Je doet hetzelfde als die mensen... nee dat verandert niet. Ik heb heel wat meer meegemaakt dan de gemiddelde 25-jarige, dus dat maakt denk ik sowieso al een verschil.

Er zit nogal wat verschil tussen niet denken dat je gaat paardrijden of geen relatie willen... ik heb behoefte aan de tijd alleen, zelfstandigheid, onafhankelijkheid. Ik heb meerdere relaties gehad, 1 avond en nacht per week samen zijn is vaak al teveel en dan erger ik me aan de ander.

**Geplaatst**: 27-03-21 15:09

Geplaatst: 27-03-21 15:09

Ik ben 39 en sinds een paar maanden ,na een hele lange relatie, heel erg happy vrijgezel geworden. Nu ik alles een beetje op de rit heb (eigen huis, mijn vaste lasten en natuurlijk de dieren) geniet ik enorm van mijn vrijheid. Ook omdat mijn laatste relatie echt heel vermoeiend was. Ik ben nu op een punt gekomen dat een relatie voor mij in ieder geval ook niet meer hoeft. Laat mij maar eens lekker alleen zijn. Met niemand rekening te houden. Niemand verantwoording af te leggen en natuurlijk de afstandsbediening in mijn hand hebben en kijken wat ik wil, met mobiel in mijn hand. Er is zo'n grote last van mijn schouders en ik heb weer rust in mijn hoofd.

Mijn relatie heeft 10 jaar geduurd, getrouwd geweest en geen kinderen. Mijn ex had borderline en had ook narcistische trekjes. Niks als ruzie en toch heeft het nog ruim 3 jaar geduurd om uiteindelijk echt voor mezelf te kiezen. Zware vechtscheiding gehad, maar ik verdien goed als zelfstandig onderneemster om mezelf en mijn hond en paard te kunnen onderhouden. Ga ik erop achteruit? Misschien materialistisch. Minder groot huis en een minder luxe auto voor de deur, maar ik ga liever 3 hoog achter wonen en dat ik dan gelukkig ben dan een dik huis en auto en ongelukkig.

Dus happy single hier en misschien dat ik na een tijdje een friend with bennefit vind maar daarna weer lekker alleen naar huis.

**Geplaatst**: 27-03-21 15:10

Geplaatst: 27-03-21 15:10

Mandarijn12 schreef:
Oooo ik geniet van jullie reacties. De fase alleenstaande moeder ga ik denk ik ook nog krijgen. M'n BF is gay en die wil als zaaddonor functioneren, dat wordt vast een verrassende periode HAHA.

Dat 'egoisme' herken ik wel ja. Maar hé, juist daarvan word je blijer met jezelf.

Inderdaad, alles behalve eenzaam. Ik was eenzamer met iemand in huis die me m'n vrijheid niet gunde.

Als je veel behoefte hebt aan me-time, waarom overweeg je dan wel een kind? Een volwassen partner/huisgenoot kun je nog voor weglopen, maar 'n kind zuigt wel 24/7 aandacht en energie.