Ik heb het ook gehad. Had me geschoren, haarzakje daarna ontstoken. Oké, kan gebeuren. Normaal is het met een week wel weg...
Deze keer dus niet.
Ik had er al wat last van maar moest gewoon werken. Zo gezegd, zo gedaan. Na mijn dienst kon ik geen meter meer lopen. Ik had er zoveel last van. Thuis aangekomen, helemaal in tranen gebarsten.. Maar zo erg dat mijn vriend de HAP had gebeld. En ja hoor, moest langskomen. Ik daarheen, nou.... Na 3 uur in de wachtruimte gezeten te hebben was ik eindelijk aan de beurt. Dokter voelt, en voelt.. Toen kwam de mededeling dat ze het open ging snijden, en dat ik er net op tijd bij was. Waarom weet ik niet meer. Nou, toen kwam de spuit van de verdoving. Er stond zo'n grote druk op de bult dat dat echt niet te doen was. Ik heb geschreeuwd dat ze moest stoppen met die spuiten maar gewoon moest gaan snijden. Nadat verdoving (die ze gewoon doorzette, thank god achteraf
) werkte is ze m open gaan snijden. Nah, er stond zoveel druk op dat ze zelf bijna onder zat
. Daarna heb ik 2 dagen nog een beetje last van gehad en toen was de pijn over
. Geen medicatie mee gekregen of iets, maar moest wel de wond open houden tot hij helemaal weg was. Wat een hel was dat zeg. Vanaf het moment dat ik niet meer kon lopen tot zeker de verdoving...
). Daar antibiotica gekregen en de mededeling dat het binnen 3 dagen een heel stuk verbeterd moest zijn.
Mocht absoluut niet meer naar huis, omdat ze bang waren voor sepsis. En werd binnen 24 uur geopereerd. Had uiteindelijk een wond van 4 cm oid diep
2 x daags en na ontlasting. Maar bij mij zat het ook op een andere plek natuurlijk.