Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-02-21 14:52

Geplaatst: 01-02-21 14:52

siskeh schreef:
manubres schreef:
Zou je misschien hoogsensitief kunnen zijn? Dit lijkt in veel symptomen op ASS maar is toch heel verschillend. Hoogsensitieve mensen krijgen nog wel eens foutief het etiket autisme.

Ja, dat vind jij, ik vind écht niet dat er een strikt verschil zit tussen hoogsensitief en autisme...
hoogstens zou je hoogsensitief autisme-light mogen noemen.
Ik ben nog niet 1 kenmerk van hoogsensitiviteit tegengekomen die niet óók op autisme slaat.
Dat de mate waarin verschil met de 'klassieke' autist, ja zeker, maar dat is met de hele "paraplu" van ASS ook al lang bekend dat iemand met vroeger Asperger/hoogfunctionerend autisme anders functioneert dan iemand met "zwaar" autisme zoals het broertje van TS

Hoogsensitiviteit is een eigenschap, autisme is een stoornis. Hoogsensitieve mensen zijn op het gebied van met name cognitieve empathie het tegenovergestelde van iemand met een autistische stoornis. Bij hoogsensitieve mensen is cognitieve empathie juist enorm sterk, terwijl die bij autisme meestal afwezig is. Verder wordt er vaak verward dat mensen met ASS hooggevoelig zijn, maar dit woord wordt verkeerd gebruik. Hoogsensitiviteit en hooggevoelig staan in nederland gelijk aan elkaar. In België wordt het nog wel eens anders gebruikt. Mensen met een autistische stoornis hebben wel last van overgevoeligheid of prikkelgevoeligheid.

Dus je kan stellen dat mensen met ASS wel overgevoelig zijn, maar mensen met HSP nooit autistisch zijn.

**Geplaatst**: 01-02-21 14:58

Geplaatst: 01-02-21 14:58

@manubres

Ik denk dat er tussen hsp en autisme niet veel verschil zit. Hsp klinkt alleen wat fijner.
Er is ontzettend veel nog niet bekend over ass. Dat het een spectrum is lijken veel mensen niet te kunnen plaatsen. Een stoornis vind ik ook een ontzettend groot en beladen woord.
Ik denk dat er bij een ass diagnose geen hersenscan oid wordt gemaakt?

**Geplaatst**: 01-02-21 15:05

Geplaatst: 01-02-21 15:05

brokjes schreef:
Ik denk dat er bij een ass diagnose geen hersenscan oid wordt gemaakt?

De diagnose wordt gesteld op basis van:
- gesprekken met de persoon zelf (gestructureerde interviews)
- gesprekken met iemand die je goed kent
- informatie over de kindertijd (vragenlijst voor een ouder bijvoorbeeld, aangevuld met bv oude schoolrapporten)
- observatie tijdens het onderzoek
- evt aangevuld met specifieke testresultaten

Diagnostiek neemt ongeveer 12 tot 14 uur in beslag, gaat meestal behoorlijk grondig.
Hersenscans hebben individueel geen meerwaarde.

**Geplaatst**: 01-02-21 15:12

Re: Second opinion psychologische diagnose

Geplaatst: 01-02-21 15:12

Ik volg even.
Mijn zoon heeft ASS en ADHD, maar met als hoofddiagnose ASS.
Gesteld door een psychiater, later in behandeling bij een psycholoog.

We hebben precies de stappen gehad die Mjelleke noemt. De vermoedens waren er al toen hij vrij jong was. De offieciele diagnose kwam in 2013. In april wordt hij 15 en volgt hij momenteel psycho educatie.

**Geplaatst**: 01-02-21 16:31

Geplaatst: 01-02-21 16:31

brokjes schreef:
@manubres

Ik denk dat er tussen hsp en autisme niet veel verschil zit. Hsp klinkt alleen wat fijner.
Er is ontzettend veel nog niet bekend over ass. Dat het een spectrum is lijken veel mensen niet te kunnen plaatsen. Een stoornis vind ik ook een ontzettend groot en beladen woord.
Ik denk dat er bij een ass diagnose geen hersenscan oid wordt gemaakt?

Ik weet wel zeker dat er een verschil is. Het is elkaars tegenovergestelde op het gebied van cognitieve empathie. Ik ben nu met een studie erover bezig.

**Geplaatst**: 01-02-21 17:29

Geplaatst: 01-02-21 17:29

Ik heb altijd te horen gekregen dat ik chaotisch maar verder "normaal" ben. Maar ik liep wel degelijk tegen problemen aan. Ik ben naar een andere huisarts gegaan die mij wel wou doorverwijzen voor een SO. Uitslag:ADHD

Volg je intuïtie. Als jij echt denkt dat je niet via het genoemde spectrum valt, ga naar een andere Huisarts en vraag een doorverwijzing naar een andere psycholoog. Als je het moeilijk vindt om het uit te spreken, omdat je verlegen bent, schrijf het op en hou een dagboek bij. Als ik jouw getypte stukken lees, kun je je vermoedens en gevoelens prima opnoemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-21 17:48

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 17:48

Wat veel reacties! Ik zal niet op iedereen reageren, alleen op een paar specifieke reacties.

belle_boef schreef:
Ben je gevoelig voor spanning? En gaat die spanning in je nek zitten? En krijg je dan daardoor nek klachten?

brokjes schreef:
Ja zoiets denk ik ook. Met jouw problematiek (klachten die lijken op pddnos) wordt gevoeligheid voor stress vaak gezien. Stress uit zich vaak in nekklachten. Ook bij mensen zonder label.

De nekklachten worden soms erger door spanning inderdaad. Maar beweging (wat ik nu dus te weinig doe helaas) en een goede houding doen ook heel veel voor mij. Ik heb jaren lang met dagelijks heftige nekklachten gelopen en meerdere keren per week hevige hoofdpijn daardoor en dit werd continu op stress en pdd-nos geschoven. Echter heb en had ik echt niet continu stress.

Kaatastrof schreef:
Wat ik vooral vreemd vind is dat een psycholoog je diagnose heeft gesteld? Dat is toch echt iets dat de psychiater moet doen, al dan niet in samenwerking met een psycholoog dan die de bepaalde tests uitlegt. Wat ASS betreft (ik heb eerlijk gezegd geen verstand van jouw diagnose), zijn er bv. bij mij vermoedens van en test ik wel rond het gemiddelde van een volwassen vrouw met autisme - toch kunnen ze me hier (in een psychiatrisch ziekenhuis) niet diagnosticeren met ASS. Daar zijn zeer specifieke, heel dure tests voor nodig. In België worden die vaak enkel georganiseerd in ziekenhuizen, geen idee hoe dat in NL zit.

Overigens kan ik me erg in nek-schouderklachten herkennen, ikzelf ben heel sensitief voor stress waardoor mijn spieren helemaal vastzitten. Hiervoor ga ik 2x per week naar de kinesist. Daarnaast ben ik officieel gediagnosticeerd met Borderline Personality Disorder maar mentale ziekten gaan vaak hand in hand..

Ik geloof dat het wel door een psychiater gediagnosticeerd is. Sorry voor de verkeerde verwoordig haha. Bij ons kan dat wel gewoon in een praktijk daarvoor, niet in het ziekenhuis.

manubres schreef:
Zou je misschien hoogsensitief kunnen zijn? Dit lijkt in veel symptomen op ASS maar is toch heel verschillend. Hoogsensitieve mensen krijgen nog wel eens foutief het etiket autisme.

Ik heb even gegoogled maar daar kan ik mij ook niet echt heel goed in vinden. Ik heb vooral problemen wanneer ik naar nieuwe situaties ga met mensen. Ik klap dan gewoon dicht. Wordt er ook fysiek ziek van (misselijk, buikkrampen etc.). Gewoon praten met vreemden of bellen, mondelinge examens of presenteren voor een grote groep etc. doe ik dan ook liever niet.

Bij hoogsensitief las ik vooral veel over prikkels en daar heb ik zelf niet echt last van.

**Geplaatst**: 01-02-21 21:33

Re: Second opinion psychologische diagnose

Geplaatst: 01-02-21 21:33

Mensen met hoogsensitiviteit hebben wel meer kans op een sociale fobie. Maar het hoort ip niet bij hoogsensitiviteit. Maar wat maakt het bij jou dan dat ze ASS hebben gediagnosticeerd? Niet alleen door de sociale fobie toch?

**Geplaatst**: 01-02-21 21:40

Geplaatst: 01-02-21 21:40

Ehm, TS heeft ooit,
tien jaar geleden
vóór de puberteit
een onderzoek gehad plus
een 'diagnose' (pdd-nos is geen echte diagnose) waar ze zichzelf niet in herkent.

Dat zijn zo drie redenen om de bevindingen van de psychiater in elk geval niet groter te maken dan het is.

TS zelf herkent zich meer in sociale angst en ik vind het nog al wat om nu over ASS te spreken. Zij is haar broer niet, en een heronderzoek lijkt mij geen luxe.

**Geplaatst**: 01-02-21 22:34

Geplaatst: 01-02-21 22:34

Janneke2 schreef:
Ehm, TS heeft ooit,
tien jaar geleden
vóór de puberteit
een onderzoek gehad plus
een 'diagnose' (pdd-nos is geen echte diagnose) waar ze zichzelf niet in herkent.

Dat zijn zo drie redenen om de bevindingen van de psychiater in elk geval niet groter te maken dan het is.

TS zelf herkent zich meer in sociale angst en ik vind het nog al wat om nu over ASS te spreken. Zij is haar broer niet, en een heronderzoek lijkt mij geen luxe.

Ze benoemde dit zelf:

"Ik ben nu 21, bijna 22. Het gaat om de diagnose PDD-NOS. Het is dus niet iets wat zou verdwijnen. Echter heb ik eigenlijk alleen last van 'extreme verlegenheid'. En van wat ik begrepen was het bij de diagnose de vraag of het PDD-NOS was of eerder iets in de trant van sociale angst. Als ik dat opzoek past het veel beter bij de problemen die ik ervaar".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-21 22:41

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 22:41

manubres schreef:
Maar wat maakt het bij jou dan dat ze ASS hebben gediagnosticeerd? Niet alleen door de sociale fobie toch?

Dat weet ik dus zelf niet zo goed. Ik heb miijn ouders om mijn verslagen gevraagd zodat ik die ook eens door kan lezen. Ik kan me zelf niet zo veel meer herinneren van de onderzoeken etc.

**Geplaatst**: 01-02-21 23:24

Geplaatst: 01-02-21 23:24

manubres schreef:
Zelf benoemde ze dit:

"Ik ben nu 21, bijna 22. Het gaat om de diagnose PDD-NOS. Het is dus niet iets wat zou verdwijnen. Echter heb ik eigenlijk alleen last van 'extreme verlegenheid'. En van wat ik begrepen was het bij de diagnose de vraag of het PDD-NOS was of eerder iets in de trant van sociale angst. Als ik dat opzoek past het veel beter bij de problemen die ik ervaar".

Ja, dat weet ik.

Naar mijn mening (oa. moeder van een zoon die ooit ook dat etiket kreeg, ook professional in de zorg) is het een rare vergaarbak.
Het kan ook gewoon overgaan.
En tien jaar oud, van vóór de puberteit en iets waar TS zich niet in herkent.
Met zoveel slagen om de arm vind ik het te veel van het goede om botweg de letter van de wet te volgen en te stellen 'omdat er pdd-nos is geconstateerd is er sprake van ASS'.

(Het zou eventueel zo kunnen zijn, maar ik pleit voor openheid. - Niemand weet echt op dit moment hoe het zit, graag nieuw onderzoek. En dan eens kijken wat er uit dat gebeuren naar voor komt.)

**Geplaatst**: 01-02-21 23:58

Geplaatst: 01-02-21 23:58

Jongens, wat staat er toch veel onzin in dit topic mbt diagnoses en autisme. Als je niet precies weet hoe het zit, zeg er dan alsjeblieft ook niks over. Lichamelijke ziektes bespreken is op bokt verboden vanwege de verwarring en desinformatie die het zaait, maar ik vind dit minstens zo kwalijk.

PDD-NOS wordt als diagnose niet meer gesteld, omdat sinds enkele jaren de verschillende vormen van autisme niet meer worden onderscheiden. Alles valt nu onder de noemer autisme. Dit omdat het niet betrouwbaar is gebleken om subtypen te onderscheiden: mensen voldeden de ene periode aan dit subtype, dan weer aan dat subtype etc. PDD-NOS was de "restcategorie" wat zoiets betekende als "autistische trekjes maar niet genoeg voor een volledige diagnose". De criteria voor autisme zijn tegenwoordig strenger dan dat, waardoor veel mensen waarbij ooit PDD-NOS is gesteld, nu niet meer onder het autismespectrum vallen omdat ze daarvoor "te licht" zijn. Dus: alle reden om de diagnostiek te herzien, zeker als het je leven zo beïnvloedt (wat ik me kan voorstellen).

Hoogsensitiviteit (HSP) is GEEN diagnose. Er wordt nu wel wat meer onderzoek naar gedaan, maar tot nu toe is het vooral een eigenschap (hooggevoelig zijn) waar ongeveer 50% van de bevolking zich in herkent.

Janneke2 ik vind het zeer kwalijk dat je doet alsof hetgeen voor jouw individuele voorbeeld geldt algemene medische kennis is. Het is klinkklare onzin dat PDD-NOS teruggevoerd kan worden op "het evenwicht". En dat dit in een individueel geval zo is, wil zeker niets zeggen over "de massa". Ook zijn je uitspraken over de diagnose PDD-NOS gewoon onjuist. Je meet jezelf een expertrol aan (goede psycholoog zou dit, goede psycholoog zou dat, gooi er nog wat moeilijke woorden bij) terwijl je desinformatie verspreidt. Ook geef je nog eens medisch advies dat echt kant nog wal slaat (niet open zijn tegen je psycholoog). Volstrekt onethisch en ik zal erop temmen.

Psychische klachten zijn ook medisch en moeten ook serieus genomen worden. Net als bij lichamelijke ziektes betreft het geen meningen, maar wetenschappelijk onderbouwde constructen en het is niet goed als iedereen er zomaar van alles over roept. Natuurlijk is het een wetenschap in ontwikkeling (gelukkig maar, net zoals de reguliere lichamelijke geneeskunde) maar dat wil niet zeggen dat iedereen zomaar zijn ervaring of eigen gedachten kan aankondigen als waarheid. Ik denk terug aan Sylvia Millecam en vind dit precies zoiets. Psychische klachten zouden wat mij betreft ook onder de geen-medisch-adviesregel van bokt moeten vallen.

Kleine greep uit wat ik in dit topic tegenkwam maar vast nog niet alles.

**Geplaatst**: 02-02-21 00:52

Re: Second opinion psychologische diagnose

Geplaatst: 02-02-21 00:52

Hoogsensitiviteit is bekend bij 15-20%...geen idee hoe jij aan 50% komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-21 00:56

Re: Second opinion psychologische diagnose

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 00:56

Dit topic was uiteraard niet bedoeld om mogelijke diagnoses op te vragen. Dat is onmogelijk om via een paar geschreven berichten te beoordelen.

Voor nu heb ik in iedergeval genoeg informatie over het aanvragen van een second opinion. Heel erg bedankt daarvoor! Ik ga daar binnenkort mee aan de slag. Ik ga ook de verslagen van mijn eerste diagnose eens doorlezen wanneer ik deze van mijn ouders krijg.

**Geplaatst**: 02-02-21 02:29

Geplaatst: 02-02-21 02:29

ter illustratie; in ons werk hanteren wij geen diagnoses langer dan 2/3 jaar geleden gesteld als het om kinderen gaat, laat staan ruim 10 jaar.
heb je behoefte aan antwoorden op je vragen dan is een onderzoek mogelijk een passende stap. belangrijker nog is om te beoordelen wat je nu nodig hebt om je leven op een voor jou werkbare manier in te richten, zodat jij je happy en gezond voelt; de huisarts kan je vast helpen met het nemen van de juiste stappen. succes met je zoektocht.

**Geplaatst**: 02-02-21 09:39

Geplaatst: 02-02-21 09:39

Allereerst heb ik niet alles gelezen. Maar ik heb op mijn 11e de diagnose autisme gehad. Daar ben ik eigenlijk goed ‘overheen gegroeid’, wat uiteraard niet mogelijk is. Op mijn 15e kreeg ik dit voor het eerst te horen voor het eerst te horen van een docent die ook vertrouwenspersoon is en dergelijke. Toen ik op op mijn 22e naar de dokter ging omdat ik niet lekker in mn vel zat, was het eerste wat hij zei van jij hebt echt geen autisme. De psycholoog zei vervolgens het zelfde, ze kon echter geen diagnose doorstrepen oid maar heeft genoteerd deze diagnose overduidelijk niet (meer) klopt. Om de diagnose weg te laten halen, zou ik het dossier bij GGZ moeten laten vernietigen. Dit heb ik nooit gedaan, teveel moeite haha

**Geplaatst**: 02-02-21 10:01

Geplaatst: 02-02-21 10:01

Volgens mij wordt de diagnose PDD-NOS ook niet meer gegeven, maar valt dit onder ASS (het autistisch spectrum). Omdat autisme heel veel verschillende vormen voorkomt. Aan sommige mensen die ASS hebben merk en zie je vrij weinig. En zijn er ontzettend veel raakvlakken met ADHD. Verder vind ik "stoornis" ook altijd een vreselijk woord ervoor. Het is gewoon een erfelijke conditie van de hersenen. Als je ASS hebt kun je ook zeker goede begeleiding / handvatten krijgen om ermee om te gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-21 12:56

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 12:56

Babootje schreef:
Als je ASS hebt kun je ook zeker goede begeleiding / handvatten krijgen om ermee om te gaan.

Mocht ik toch ASS hebben, dan heb ik op dit moment niet echt begeleiding nodig. Ik heb mijn leven prima op de rit haha. Het is meer voor mijn eigen gevoel dat ik het zeker wil weten.

**Geplaatst**: 02-02-21 16:08

Re: Second opinion psychologische diagnose

Geplaatst: 02-02-21 16:08

Dat kan goed zijn Joy. Maar wat je zelf denkt en wat een ander vindt kan zomaar verschillend zijn.

Het kan best zijn dat je zelf geen "last" ervaart, maar dat een ander (bv een partner) dat wel doet.
Dan is het goed dat je je daarvan bewust bent.

**Geplaatst**: 02-02-21 16:19

Geplaatst: 02-02-21 16:19

Ts klopt het dat het vooral gaat om het feit dat andere zorgverleners de diagnose in je dossier zien staan en daardoor wellicht klachten eerder daaraan toeschrijven dan verder te kijken? Want misschien kan je dan eens bij je huisarts informeren of het niet uit je dossier gehaald kan worden. Of dat ze het bij verwijzingen niet meer mee sturen. Bij mijn weten mag je dat gewoon vragen.
Dat is misschien wat minder gedoe dan een second opinion.

Ik kan me ook voorstellen dat voor je eigen gevoel een second opinion ook fijn is, dan zou ik dat vooral vragen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-21 17:15

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 17:15

Babootje schreef:
Dat kan goed zijn Joy. Maar wat je zelf denkt en wat een ander vindt kan zomaar verschillend zijn.
Het kan best zijn dat je zelf geen "last" ervaart, maar dat een ander (bv een partner) dat wel doet.
Dan is het goed dat je je daarvan bewust bent.

Dat zou kunnen inderdaad, maar dat is dan meer een zorg voor later lijkt mij. Ik heb op dit moment geen relatie. Verder vertel ik eigenlijk ook niemand dat ik een diagnose heb.

Sanned schreef:
Ts klopt het dat het vooral gaat om het feit dat andere zorgverleners de diagnose in je dossier zien staan en daardoor wellicht klachten eerder daaraan toeschrijven dan verder te kijken? Want misschien kan je dan eens bij je huisarts informeren of het niet uit je dossier gehaald kan worden. Of dat ze het bij verwijzingen niet meer mee sturen. Bij mijn weten mag je dat gewoon vragen.
Dat is misschien wat minder gedoe dan een second opinion.

Ik kan me ook voorstellen dat voor je eigen gevoel een second opinion ook fijn is, dan zou ik dat vooral vragen

Dat wat je beschrijft is inderdaad een van de redenen. Ik kan me echter ook niet vinden in de diagnose. Heb op het moment van de diagnose ook geen uitleg over de redenen gekregen (of ik herinner me die gewoon niet) dus dat maakt het misschien ook al lastig om te begrijpen waarom ik de diagnose heb gekregen. Een second opinion zou me hierbij wel kunnen helpen denk ik.

**Geplaatst**: 02-02-21 17:24

Geplaatst: 02-02-21 17:24

Als zorgverleners niet verder willen kijken dan zijn het IMO ook niet de beste zorgverleners.. zelfs áls de klachten wel door autisme 'veroorzaakt' worden dan nog wil dat niet zeggen dat ze niet hun werk kunnen doen. Maar misschien ligt het aan mij, ik heb deze ervaring namelijk nog nooit gehad dat ik "aan de kant" gezet werd omwege dat mijn klachten van autisme zouden komen, eerder andersom(wat ook wel lastig is) dat ik bijv. weet dat er wel degelijk klachten zijn welke bij mensen met autisme veel vaker voorkomen.

Linksom of rechtsom lijkt het me lastig als je er niet in kan vinden, maar als je nu in het dagelijks leven helemaal geen klachten ervaart en/of hulp nodig bent weet ik niet of ik in jouw geval een diagnose traject(danwel niet-diagnose traject) in zou gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-21 17:29

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 17:29

siskeh schreef:
Als zorgverleners niet verder willen kijken dan zijn het IMO ook niet de beste zorgverleners.. zelfs áls de klachten wel door autisme 'veroorzaakt' worden dan nog wil dat niet zeggen dat ze niet hun werk kunnen doen. Maar misschien ligt het aan mij, ik heb deze ervaring namelijk nog nooit gehad dat ik "aan de kant" gezet werd omwege dat mijn klachten van autisme zouden komen, eerder andersom(wat ook wel lastig is) dat ik bijv. weet dat er wel degelijk klachten zijn welke bij mensen met autisme veel vaker voorkomen.

Linksom of rechtsom lijkt het me lastig als je er niet in kan vinden, maar als je nu in het dagelijks leven helemaal geen klachten ervaart en/of hulp nodig bent weet ik niet of ik in jouw geval een diagnose traject(danwel niet-diagnose traject) in zou gaan.

Ik ervaar natuurlijk wel bepaalde klachten op sociaal gebied, zoals ik eerder had geschreven. Oa. fysiek ziek worden als ik naar onbekende plekken met onbekende mensen moet. Iets van hulp hierbij zou altijd handig kunnen zijn natuurlijk.

**Geplaatst**: 02-02-21 19:20

Re: Second opinion psychologische diagnose

Geplaatst: 02-02-21 19:20

Niet iedereen heeft dezelfde vorm van autisme (daarom is dat ook losgelaten) Het heet niet voor niets autisme spectrum tegenwoordig. En er lopen volgens mij meer mensen zonder diagnose rond dan met.
Maar stel dat je diagnose correct is, wees er blij mee. Want daardoor begrijp je jezelf ook beter. En familie, vrienden en later eventueel je partner ook. Die snappen dan waarom je de dingen doet zoals je ze doet. En je hoeft jezelf niet te frustreren dat je bepaalde dingen anders doet of anders ervaart, want er is een verklaring voor. Het maakt je niet minder Je hebt gewoon iets wat je speciaal maakt.
Het label "stoornis" mag er van mij wel af. Dat is het ook allang niet meer.