Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-01-21 17:46

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-21 17:46

Ik heb toch weer bijgelezen en ik moet helaas mijn belofte breken.

Anjali: dat vrouwen met vaginisme geen seks willen is een heel hardnekkig misverstand. Ze willen het vaak juist ontzettend graag, en zitten er ontzettend mee dat het niet lukt. Het is een kwestie van spieren die niet ontspannen willen, niet van een gebrek aan de juiste hormonen. Alsof je tegen iemand die spastisch is zegt: "jij wilt helemaal niet lopen".

Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar dit soort vooroordelen maken het alleen maar erger. En kom nou niet met oosterse pseudowijsheid aan. Lees je liever gewoon een beetje in.

**Geplaatst**: 24-01-21 17:47

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-21 17:47

Ts, wat dapper van je dat je het ter sprake brengt :knuffel:

@musiqolog, wat een ontzettend lieve begrijpende berichten! Top gozer.

**Geplaatst**: 24-01-21 17:51

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-21 17:51

Wow wat dapper dat dit onderwerp aangesneden wordt, en wat een top reacties musiqolog, echt heel fijn.

Dat soort wijsheden zijn hier idd niet op zijn plek omdat het geen kwestie is van niet willen maar van niet kunnen. En of dat een puur lichamelijke of een geestelijke blokkade is doet daar niets aan af.

**Geplaatst**: 24-01-21 17:58

Geplaatst: 24-01-21 17:58

musiqolog schreef:
Normaal blijf ik weg uit dit soort topics. Ik ben een man, dus je snapt wel waarom. Maar nu heb ik wel iets te zeggen. Dus één opmerking en ik ontstip weer.

Mijn ex had hier ook last van. We zijn anderhalf jaar bij elkaar geweest en hebben nooit een normale vrijpartij gehad. Ze deed wel, net als jij, dingen om het beter te maken en dat werkte nou ja... redelijk. En toch hadden we een heel mooi seksleven. We deden gewoon alle niet-penetratieve dingen en daar kon je me echt wel midden in de nacht voor wakker maken.

Zij was ook bang dat ik haar aan de kant zou zetten voor een "echte" vrouw. Want zo voelde ze zich: geen echte vrouw. Ik vond dat altijd onzin en dat heb ik ook gewoon gezegd. Dus wees nou niet te bang dat je het niet goed doet voor je vriend, ook al is hij het anders gewend. Hij heeft voor jou gekozen, dus rekening te houden met wat je wel en niet kunt. Aan goede seks moeten alle stellen weleens werken; dat is net zo goed zijn taak als die van jou!

Wat een ontzettend lieve reactie :knuffel:

Ik heb zelf geen ervaring met vaginisme, dus ik kan je niet helpen of advies geven of iets dergelijks. Maar ik wil wel even zeggen dat ik het heel knap van je vind dat je dit topic hebt geopend en het bespreekbaar maakt :(:)

**Geplaatst**: 24-01-21 18:14

Geplaatst: 24-01-21 18:14

Janneke2 schreef:
Een echte diagnose is: uitzoeken waar de pijn vandaan komt.
Veel vrouwen hebben kleine, ontstekingen in haar vrouwelijke slijmvliezen, - voor de meesten onder ons geldt dat je daar op 'gewone' momenten niets van merkt. Maar: als zo'n ontstoken plekje wordt aangeraakt, doet het heftig pijn - en spannen je schouders, je bekkenbodemspieren en wat al niet aan.

Ik wil hier wel even op inhaken. Dit wordt VVS genoemd: Vulvair Vestibulitis Syndroom.
Ik heb geleerd dat dit vaak de trigger kan zijn: het doet zeer, je spant aan en uiteindelijk kan het zijn dat de pijnprikkels verdwijnt maar de spanning blijft.

Mijn gyn schreef hiervoor lanette vaseline crème voor, om te zorgen dat de gevoeligheid minder werd.
Alleen aanpakken van de spanning heeft in deze niet zoveel zin, het zijn meerdere facetten die samen de oplossing geven.

**Geplaatst**: 24-01-21 18:20

Geplaatst: 24-01-21 18:20

musiqolog schreef:
Normaal blijf ik weg uit dit soort topics. Ik ben een man, dus je snapt wel waarom. Maar nu heb ik wel iets te zeggen. Dus één opmerking en ik ontstip weer.

Mijn ex had hier ook last van. We zijn anderhalf jaar bij elkaar geweest en hebben nooit een normale vrijpartij gehad. Ze deed wel, net als jij, dingen om het beter te maken en dat werkte nou ja... redelijk. En toch hadden we een heel mooi seksleven. We deden gewoon alle niet-penetratieve dingen en daar kon je me echt wel midden in de nacht voor wakker maken.

Zij was ook bang dat ik haar aan de kant zou zetten voor een "echte" vrouw. Want zo voelde ze zich: geen echte vrouw. Ik vond dat altijd onzin en dat heb ik ook gewoon gezegd. Dus wees nou niet te bang dat je het niet goed doet voor je vriend, ook al is hij het anders gewend. Hij heeft voor jou gekozen, dus rekening te houden met wat je wel en niet kunt. Aan goede seks moeten alle stellen weleens werken; dat is net zo goed zijn taak als die van jou!

Mooie bijdrage. En inderdaad, seks hoeft niet synoniem te zijn aan penetratie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-21 20:26

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-21 20:26

Jessol schreef:
Nog een ervaringsdeskundige hier. niet zo erg als jouw geval maar voor mij is seks ook nooit pijnloos. Soms lukt het gewoon niet omdat alles "dicht" zit.

Bij mij heeft het vooral te maken met onzekerheid en helemaal dicht klappen. Ik heb in het algemeen best vaak last van angsten. De verhalen van mensen die hun gedachten op 0 zetten en helemaal opgaan in dat moment,voor mij helemaal onbestaande. Ook van mijn kant complimenten, ik voel me vaak een vreemde eend in de bijt en wou dat ik er ook zo ongeremd in kon staan. Mijn relatie is over en ik vind de gedachte dat ik mij ooit terug voor iemand bloot moet stellen en dit probleem uit te doeken te doen echt vreselijk. Is dat ook iets wat bij jullie speelt?

Voor mij is de drempel om er echt iets aan te doen wel nog wat te hoog .

Dankjewel voor je antwoord. Nee ik heb geen moeite met me openstellen. Ik kon /kan me redelijk los laten gaan met seks. Dit ging eerst heel moeilijk, maar lukt nu wel.

Hulp zoeken raad ik aan. Naast dat seks vaak net je partner is, is het ook iets van jezelf. Een relatie is dus niet nodig om ermee aan de slag te gaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-21 21:14

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-21 21:14

Janneke2 schreef:
Hoi meis,
je verhaal klinkt mij bekend in de oren en schep moed.

Blijgeestig schreef:
Op mijn 14e probeerde ik een tampon in te doen, ging fout, deed pijn.

First things first: rot van alle pijn.
Wat mij treft: meteen de eerste aanraking doet zeer. Misschien pas na een aantal seconden, maar het aanraken van de vrouwelijke slijmvliezen doet zeer.
Citaat:
Vanaf mijn 16e werd ik behandeld voor een generaliserende angststoornis. Ik kan moeilijk ontspannen en maak gemakkelijk angsten aan. De term vaginisme was wel is door mijn hoofd gegaan.

Op mijn 18e toch maar naar de huisarts gegaan voor een gesprek. Ze stuurde mij toen door naar de gynaecoloog. Het inwendig onderzoek werd gestaakt door de pijn en de diagnose was wel duidelijk: Vaginisme. We hadden afgesproken dat ik zou beginnen bij een bekken fysio.

In dit verband ben ik geneigd te zeggen dat vaginisme geen diagnose is maar een beschrijving.

Ondertussen zijn de termen angst en ontspanning gevallen. Die twee zijn logischerwijze elkaars tegenpolen.
Angst is je overlevingsinstinct, het is geen gedachte oid. Je overlevingsinstinct "zegt" over het algemeen 'dat je iets moet doen', actie dus.
En: belangrijk om te weten: bij ELKE kwestie waar pijn of angst een rol spelen, span je als mens (de heren der schepping ook) je bekkenbodemspieren aan.

Nu zijn je bekkenbodemspieren erg nuttig, ze voorkomen bijvoorbeeld rugletsel bij tillen, maar veel vrouwen worden afgescheept met "uw bekkenbodemspieren spannen aan, daarom heeft u pijn".

te zeggen dat vaginisme geen diagnose is, maar een beschrijving.
Veel vrouwen hebben last van wat ooit de 'Amsterdamse' versus de 'Nijmeegse' school werd genoemd: veel artsen leren dat het aanspannen van de bekkenbodemspieren per definitie wijst op angst, sterker nog: "aanspannen bekkenbodemspieren = angststoornis" leren vele jonge artsen in hun opleiding.

Een echte diagnose is: uitzoeken waar de pijn vandaan komt.
Veel vrouwen hebben kleine, ontstekingen in haar vrouwelijke slijmvliezen, - voor de meesten onder ons geldt dat je daar op 'gewone' momenten niets van merkt. Maar: als zo'n ontstoken plekje wordt aangeraakt, doet het heftig pijn - en spannen je schouders, je bekkenbodemspieren en wat al niet aan.

Citaat:
De fysio hielp ontzettend. Ik maakte stappen. Van nog geen pink naar binnen kunnen krijgen, naar 2 vingers. Ik had seks met mijn vriend. Ookal deed het altijd pijn, ik kon er toch van genieten.

Dappere meid...!
Wat heb jij veel voor je lief over...!!!
Ik heb na twee of drie keer voor de eer bedankt.

Wat mij hielp.

Met een (scheer)spiegel en een wattenstaafje in een glas water als gereedschap kun je zelf een onderzoekje doen.
Uitkleden, makkelijk zitten en dan je Venus lippen openvouwen. (Schroom is een prima emotie rondom sex, maar schaamte niet.)
Test 1: wat zie je...? En vooral: welke kleur / kleuren zie je...?
Roze, zo ongeveer als je tandvlees is normaal, her en der wat bruin mag, - zie je ook rood?
Test 2: pak het wattenstaafje, en raak verschillende plekken aan.
In termen van de klok, 6 is bij je staartbeen, raak vooral plekjes rond de 5 en 7 aan.
En in termen van kleur: raak de eventuele rode plekjes aan.
Gesteld dat je rode plekjes ziet en dat die aanraking 'bekend voelt', is het dus zaak om de ontstekinkjes kwijt te raken.

Iedere arts kan dit simpele onderzoek ook doen, plaatselijk bekend als de 'touch test', maar omdat men geleerd heeft 'dat vaginisme een angststoornis is', en men doorgaans begint met inwendig onderzoek (dat doorgaans pijn doet en dus de 'Amsterdamse' aanname lijkt te bevestigen) wordt deze test vaak overgeslagen en wordt de diagnose gemist.
(Bij mij heeft het 30 jaar geduurd, en de arts die eindelijk luisterde wist verder geen oplossing. Verzachtende creme 'en het beste er mee'.)

Emdr heeft dan ook zeer zeker zin: je had ooit gegeneraliseerde angststoornis en je hebt een naar, pijnlijk en frustrerend traject achter de rug. Dat is allemaal uitstekend om emdr sessies op te doen!

Mijn ervaring met de ontstekinkjes is dat een natuurgeneeskunde met verstand van darmflora goede diensten kan bewijzen. Op basis van ontlastingsonderzoek wordt vastgesteld of jouw slijmvliezen opgewassen zijn om hun taak te doen.
Een van de specifieke 'markers' is sIgA, met de I van immuniteit. Met darmflora die voldoende sIgA produceert, herstellen de slijmvliezen doorgaans in een week of 6.

Ik heb veel onderzoeken gehad. Ze waren niet allemaal inwendig maar ook aan de buitenkant. Min fysio hield het ook in de gaten. In het begin was mijn vaginawand niet erg gezond. Door de contante aanspanning was er een slechte doorbloeding. Ik moest dagelijks een vette zalf bij de ingang goed insmeren/ inmasseren. De doorbloeding ging weer goed en mijn vagina want is weer gezond. Wel is het soms nog een beetje rossig.

Ik heb dus een generaliserende angststoornis. Naast dat mijn vaginisme is hierdoor ook prikkelbaardarm syndroom ontstaan. Het is dus duidelijk dat mijn baarmoeder, vagina, bekkenbodem en zenuwen daar flink van slag zijn. Vrijdag ga ik weer naar de gynaecoloog. Ze wilden toch nog even goed kijken omdat de vaginisme erger werd en ook gelijk de prikkelbare darmen.

**Geplaatst**: 24-01-21 21:31

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-21 21:31

Je bent dapper TS, goed bezig ook denk ik om het op te lossen.
Het is zo iets complex met zo veel verschillende oorzaken dat haast ieder geval uniek is.
Kwa ‚ernst‘ zeker niet te vergelijken met jou maar ik had het ook in zekere mate. Inderdaad waren tampons gewoon geen optie. Sex deed altijd even zeer.
Bij mij was het ineens weg na een hpv infectie. Heel bizar. Ik had een slechte pap score en toen het na ongeveer een jaar weer goed was heb ik nooit meer pijn gehad. Ik snap er nog altijd niets van.

Ik hoop dat je een goede oplossing vind. De post van Musiqolog is waarheid als een koe.

**Geplaatst**: 24-01-21 21:34

Geplaatst: 24-01-21 21:34

Blijgeestig schreef:
In het begin was mijn vaginawand niet erg gezond. Door de contante aanspanning was er een slechte doorbloeding. Ik moest dagelijks een vette zalf bij de ingang goed insmeren/ inmasseren.

Ik heb met emla en lanette 'gewerkt'. Zij het dat de plekjes die rood waren bij niet samenvielen met de plekken waar de bekkenbodem echt kracht zet.

Citaat:
De doorbloeding ging weer goed en mijn vagina want is weer gezond. Wel is het soms nog een beetje rossig.

... houd die rossigheid in de gaten zou ik zeggen - en doe just for fun de 'touch test' als het weer wat rossig wordt.
Bij mij was de fysiotherapeut ook de eerste die het opmerkte (en zei 'dat het niet erg was en ze het vaker zag'. Ik geloof het grif, aan syfilis ga je dood, aan ontstoken plekjes in de vulva niet.)

Citaat:
Ik heb dus een generaliserende angststoornis. Naast dat mijn vaginisme is hierdoor ook prikkelbaardarm syndroom ontstaan. Het is dus duidelijk dat mijn baarmoeder, vagina, bekkenbodem en zenuwen daar flink van slag zijn.

Ik ken een arts die heel nuchter stelt dat het de chronische stress is, die maakt dat een lichaam/ je darmflora te weinig sIgA aanmaakt.
"Beide zaken kunnen gelijktijdig waar zijn."
En te weinig sIgA kan gedonder geven mbt alle slijmvliezen : darmen, neus, keel, maag - noem maar op.

**Geplaatst**: 24-01-21 21:36

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-21 21:36

Dan is het misschien interessant om eens naar de polyvagaal theorie te kijken janneke.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-21 21:40

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-21 21:40

musiqolog schreef:
Normaal blijf ik weg uit dit soort topics. Ik ben een man, dus je snapt wel waarom. Maar nu heb ik wel iets te zeggen. Dus één opmerking en ik ontstip weer.

Mijn ex had hier ook last van. We zijn anderhalf jaar bij elkaar geweest en hebben nooit een normale vrijpartij gehad. Ze deed wel, net als jij, dingen om het beter te maken en dat werkte nou ja... redelijk. En toch hadden we een heel mooi seksleven. We deden gewoon alle niet-penetratieve dingen en daar kon je me echt wel midden in de nacht voor wakker maken.

Zij was ook bang dat ik haar aan de kant zou zetten voor een "echte" vrouw. Want zo voelde ze zich: geen echte vrouw. Ik vond dat altijd onzin en dat heb ik ook gewoon gezegd. Dus wees nou niet te bang dat je het niet goed doet voor je vriend, ook al is hij het anders gewend. Hij heeft voor jou gekozen, dus rekening te houden met wat je wel en niet kunt. Aan goede seks moeten alle stellen weleens werken; dat is net zo goed zijn taak als die van jou!

Wat een lieve woorden, bedankt!

Het gevoel geen goede vrouw te zijn komt mij bekend voor. In het begin had ik nog wel gedachtes in mijn hoofd die niet lief waren “vrouwen zijn er biologisch voor om te baren, ik kan niet eens op een normale manier zwanger worden.” Ookal ben ik niet van mening dat vrouwen kinderen moeten krijgen was het wel iets wat bij mij omhoogkwam. Gelukkig heb ik deze gedachtes achter mij kunnen laten.

Seks kan ook heel leuk zijn zonder penetratie. Echter gaat dit bij mijn vriend wat moeilijk. Hij kan eigenlijk niet klaarkomen zonder penetratie. Dat is niet zijn erg en ook hij is hier mee bezig. Toch maakt dat de seks soms moeilijk.

Ik vind het helemaal niet erg dat je mee praat. Mag /vrouw wat maakt het uit

het kan juist veel toevoegen

**Geplaatst**: 24-01-21 21:46

Geplaatst: 24-01-21 21:46

anjali schreef:
Ik vind dit heel vervelend voor de betroffenen. Maar mijn vraag is eigenlijk,waarom zou je dan toch perse sex willen als je er helemaal niet van genieten kunt?Tegenwoordig lijkt het zo te zijn dat sex moet. Maar behalve als je zwanger wilt worden hoeft het helemaal niet.Het zou dus leuk moeten zijn maar als je dat niet vindt dan doe je het gewoon niet. Ja maar mijn partner wil het? Nou er zijn echt heel veel mannen die ook geen sex willen of het niet kunnen. En ook die denken dat ze te kort schieten bij de vrouwen. De kunst van de liefde is om een partner te kiezen die op fysiek terrein ongeveer dezelfde behoeftes, of niet-behoeftes, heeft als jij.Dan is er geen probleem.En als de druk van het moeten eraf is,dan is de kans groot dat het juist wel gaat.

Als ik voor mijzelf spreek is het vooral dat ik normaal wilde zijn, mij een echte vrouw wilde voelen en graag kinderen wilde maken op natuurlijke wijze.
Als al je vriendinnen seks hebben, kinderen krijgen en jij kunt dat niet voelt dat echt heel rot. Om nog maar te zwijgen van het schuldgevoel naar mijn partner.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-21 22:11

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-21 22:11

Wat een ontende lieve reacties. Ik zal wat dieper op de vragen ingaan.

Ik ben zelf experimenteel als het op seks aan komt. Ik wil graag van alles proberen. Dit heeft ook zo zijn voordelen. Attributen kunnen ervoor zorgen dat de seks spannend en afwissel blijft. Ook ben ik bekend met de beginselen van de BDSM-wereld. Ik geil absoluut niet op pijn, het gaat mij dus niet om het gebruik van een zweepje bijv. Ik heb bij de fysio altijd geleerd om mij te concentreren op de seks en wat er gebeurt. Loslaten en opgaan in de seks ging dus moeilijk. Bandage en bijvoorbeeld oogkapjes zorgen ervoor dat ik me wel moet overgeven. De bdsm seks gaat bij mij en mijn vriend niet om elkaar grens op te zoeken of om dominant tegen elkaar te doen. Straffen enz doen we niet. Door mij gewoon verplicht over te moeten geven heb ik veel stappen kunnen maken. Ik kon opeens genieten van de aanrakingen en penetratie werd leuker. Mijn vriend kan gelukkig zichzelf inhouden, dus ik ka hem helemaal vertrouwen.

Ondanks dat de seks pijn doet kan ik er ook van genieten. De “lekkere” kanten van seks worden wel gestimuleerd en ik kan ook klaarkomen daarvan. Het is bij mij dus een kwestie dat het niet meer pijn mocht doen dan het fijne gevoel. Deed het meer pijn, stopte we. Penetratie voegt dus wel iets toe aan de seks.
Voor de persoon die zei: Als het niet kan, kan het niet. Het is niet een kwestie van niet willen, maar niet kunnen. Ik word ook gewoon geil en dan wil ik seks.

Ik heb al langere tijd geen seks. De seksuoloog vond het slim om daar even mee te stoppen. Mijn lichaam moest weer even tot rust komen. Helaas heb ik de laatste tijd steeds heel veel buikpijn als ik geil word. Lijkt op extreme ongesteldheid krampen. Ik word daar ontzettend misselijk van. Helaas betekent dit dat ik weer zo bang word van seks (dat het pijn gaat doen) dat mijn lichaam al van tevoren het probeert te stoppen. De angst wordt dus groter, daarom ga ik misschien beginnen met EMDR.

Ik kan er gelukkig goed over praten en voel geen schaamte hierover. Ik vind het helemaal niet erg om intieme vragen te beantwoorden.

Bedankt!

**Geplaatst**: 24-01-21 22:44

Geplaatst: 24-01-21 22:44

Wat knap dat je hier open over durft te praten!

**Geplaatst**: 24-01-21 23:02

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-21 23:02

Helaas een herkenbare situatie TS.
Ik heb inmiddels zo'n 7 jaar last van dit probleem.
Na veel zelf proberen, stress in relatie, interesse in seks verloren, ben ik sinds deze zomer in behandeling bij een seksuoloog en bekkenfysio.

Hoewel er nog geen penetratie heeft plaatsgevonden ben ik inmiddels wel weer veel intiemer met mijn vriend.
Als ik dit eerder geweten had, was ik veel eerder de hulp van de professionals ingeroepen.

**Geplaatst**: 25-01-21 12:20

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 25-01-21 12:20

Ik blijf het heel erg dapper vinden.
Zowel dat je er open over praat, als dat je penetratie met pijn doet.
Ik ken idd ook series strategieën om pijn weg te blokken - maar ik heb er voor gekozen om dit 'in bed' niet te doen.
Voor mij was het dus zoeken naar 'waar komt de pijn vandaan' en 'hoe kan ik de ontstekinkjes stoppen'.

Heeft de sexuoloog er over gesproken dat de spieren rond de baarmoeder meedoen in (de aanloop naar) het orgasme?
(Een orgasme kan ook helpen tegen menstruatiepijn.)
Dus ik snap wel dat 'pijn bij het geil worden' op die plekken zit. Voor een deel geldt dat iedere spier spierpijn kan krijgen als ze een paar keer achter elkaar flink heeft mogen

werken. Met een paar dagen hoort dat over te zijn - en daarna wordt het idd de vraag 'wat gebeurt hier nou...?' En dat kun je idd met emdr onderzoeken...!

**Geplaatst**: 25-01-21 20:52

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 25-01-21 20:52

Heel dapper dat je hier een topic over hebt geopend!

Ik heb ook last van vaginisme, het begon nadat ik een vaginale schimmelinfectie kreeg en daarna is vrijen nooit meer pijnloos geweest. Bij mij is het met bekkenbodemfysio wel veel beter geworden. Ik kreeg een soort opblaasbare ballon van haar mee en die kon ik dan steeds meer oppompen en proberen in te brengen. Het is wel een heel proces geweest samen met mijn man. Vrijen was voor mij niet meer leuk, want het betekende pijn. Gelukkig had (en heeft) hij veel geduld en raken we steeds meer gewend hoe we met de pijn om kunnen gaan. Een partner die daarin geduld heeft en meedenkt is echt wel gewenst!

Ik hoop dat het bij jou echt beter word TS! Het is zo naar als je het wel wilt, maar het gewoon zo’n pijn doet.

**Geplaatst**: 26-01-21 10:45

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 26-01-21 10:45

... er was zelfs ooit een handboek sexuologie (ik gok Van der Velde) waarin vrouwen met vaginisme werden aangeduid als 'frigide' vrouwen.

(Over de sexistische term frigide is het laatste woord nog niet gezegd, maar on topic : er is een geschiedenis waarin pijn bij het vrijen maar meteen betekent 'dat je niet wil'.)

Ik herinner me ook nog de eerste penetratie zonder pijn.
Klaas helemaal blij en ontroerend, en ik dacht vooral 'tja, als het geen pijn doet is het simpel'.
(En ook wel een fijn spelletje...)

**Geplaatst**: 26-01-21 10:56

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 26-01-21 10:56

Wat super dapper TS!

Hier helaas ook een lotgenoot. Ik heb er nog geen hulp daadwerkelijk voor gezocht, maar ik krijg een tampon er (niet meer in). Laat staan iets anders. Dit na een pijnlijke ervaring, dus ik ga er vanuit dat het vooral psychisch is. Ik ga even alle reacties lezen.

**Geplaatst**: 26-01-21 22:08

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 26-01-21 22:08

Ik word stiekem blij van iedereens verhalen. Het voelt alsof ik niet alleen ben met mijn 'angst voor seks', ofja de pijn. Misschien dat het ooit goed komt

**Geplaatst**: 29-01-21 11:40

Geplaatst: 29-01-21 11:40

anjali schreef:
Ik vind dit heel vervelend voor de betroffenen. Maar mijn vraag is eigenlijk,waarom zou je dan toch perse sex willen als je er helemaal niet van genieten kunt?Tegenwoordig lijkt het zo te zijn dat sex moet. Maar behalve als je zwanger wilt worden hoeft het helemaal niet.Het zou dus leuk moeten zijn maar als je dat niet vindt dan doe je het gewoon niet. Ja maar mijn partner wil het? Nou er zijn echt heel veel mannen die ook geen sex willen of het niet kunnen. En ook die denken dat ze te kort schieten bij de vrouwen. De kunst van de liefde is om een partner te kiezen die op fysiek terrein ongeveer dezelfde behoeftes, of niet-behoeftes, heeft als jij.Dan is er geen probleem.En als de druk van het moeten eraf is,dan is de kans groot dat het juist wel gaat.

Omdat seks iets is waar je wel ontzettend van kunt genieten (de meeste mensen althans). Als iets niet ‘lukt’ dan hoef je het toch niet meteen af te schrijven? Ik heb het idee dat je iets teveel schrijft vanuit een geloofsvisie waarbij seks vooral nuttig moet zijn ipv fijn.

TS: goed dat je zo open bent, dat helpt denk ik zeker bij het ‘herstel’.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-21 18:47

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-21 18:47

Goedemiddag. Ik weet niet of jullie het leuk vinden, maar ik wil in dit topic graag mijn proces bijhouden. ik zie best veel mensen reageren (ook privé) die hetzelfde soort klachten hebben. Het lijkt mij fijn dat dit een topic is waar we ons hart kunnen luchten, tips en tricks kunnen delen en er voor elkaar kunnen zijn.

Vorige week ben ik weer bij de gynaecoloog en de seksuoloog geweest. Ik had absoluut geen zin in het inwendig onderzoek. Het was bij mij nog nooit gelukt. Ik heb mijn vriend voor steun meegenomen. Ik heb daar alles bij elkaar gehuild, maar het is gelukt. De gynaecoloog was erg lief en deed het op mijn tempo. Zelf de inwendige echo is gelukt! De ingang van mijn vagina is weer heel erg gevoelig. Ik het weer elke dag de zalf erin masseren en tegen mijzelf zeggen "dit is geen pijn, dit is fijn." ik vind dit best wel moeilijk. Ik vind het altijd zo eenzaam. Mezelf pijn doen als niemand er is. Om vervolgens tegen mezelf te zeggen dat het geen pijn doet. ook wil de gyno dat ik weer begin met bekkenbodem fysio therapie.

Daarna had ik een gesprek met de seksuoloog samen met mijn vriend. Zei vond het ook nodig om weer te beginnen met smeren. We hebben het weer over meerdere dingen gehad. Ook over mijn schuldgevoel naar mij. vriend toe. Wetend dat hij altijd wilde en makkelijke seks had en daar erg van genoot, en ik hem dan (nu) niet kan bieden. Ik vind het fijn dat we het daar over konden hebben. Over twee weken begin ik met EMDR. We zijn er zeker van dat de vaginisme gedreven wordt door angst. Dit kan dan erg helpen. Ik krijg nu ook al buikkrampen en word misselijk als ik geil word of aangeraakt word. Dit doet mijn lichaam al uit angst om seks te hebben. Ik hoop dat dit gaat helpen.

Over de fysio. omdat ik dacht dat ik vorig jaar daar klaar mee was, heb ik het uit mijn verzekering gehaald. Ik ben wel een arme student en heb niet het geld om van alles te verzekeren. omdat ik veel last heb van rug en schouder klachten door te grote borsten, heb ik drie weken geleden een gesprek gehad met een chirurg. Ik moet van haar beginnen met rug fysio... Ik kan het niet betalen om sessies te hebben die niet vergoed worden. Ik moet dus even bellen met mijn zorg verzekering om te vragen hoeveel sessies er vergoed worden in de basis verzekering. Ik moet dus gaan kiezen welke ik belangrijker vind en welke meer sessies krijgt. Mijn rug en nek of mijn bekkenbodem... Wat een gedoe

Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de lieve woorden!

**Geplaatst**: 03-02-21 22:37

Geplaatst: 03-02-21 22:37

Blijheid schreef:
Vorige week ben ik weer bij de gynaecoloog en de seksuoloog geweest. Ik had absoluut geen zin in het inwendig onderzoek. Het was bij mij nog nooit gelukt. Ik heb mijn vriend voor steun meegenomen. Ik heb daar alles bij elkaar gehuild, maar het is gelukt. De gynaecoloog was erg lief en deed het op mijn tempo. Zelf de inwendige echo is gelukt! De ingang van mijn vagina is weer heel erg gevoelig.

Wat een gedoe!
Wat was het doel van het inwendige onderzoek...?
(Nog al wat gynaecologen vinden 'dat hun vak begint, nadat het speculum is ingebracht'.
Bij zaken rondom pijn bij het vrijen is dat niet de handigste invalshoek.)

Juist de bevinding 'de ingang van de vagina is heel erg gevoelig' lijkt mij van belang. (Uiteraard kan een arts redenen hebben om verder te willen kijken, het vermoeden van Lichen Sclerosus bijvoorbeeld.)
En uiteraard de vraag waarom dit zo is.

Citaat:
Ik het weer elke dag de zalf erin masseren en tegen mijzelf zeggen "dit is geen pijn, dit is fijn." ik vind dit best wel moeilijk. Ik vind het altijd zo eenzaam. Mezelf pijn doen als niemand er is. Om vervolgens tegen mezelf te zeggen dat het geen pijn doet.

Whut...???
...we leven in 2021.
Niet in 1950, toen in de handboeken sexuologie stond, 'dat vaginisme betekent dat de vrouw frigide is'.
("Jij moet leren dat het fijn is..!")

Heremijntijdnog aan toe, denken ze dat je simpel bent, dat je het verschil tussen pijn en opwinding niet snapt ofzo...? :(:)

(Ik vind het ook nog wel verschil maken of je lidocaine krijgt, wat pijn kan verdoven, of alleen maar lanette, wat een brave, verzachtende zalf is, een soort nivea voor de slijmvliezen zeg maar. Voor alle duidelijkheid: lidocaine deed gemeen zeer op mijn ontsoken slijmvliezen, maar na verloop van tijd kwam de verdoving op gang.)

Citaat:
ook wil de gyno dat ik weer begin met bekkenbodem fysio therapie.

Nu heb ik veel gehad aan mevrouw Dorine, die groepsles gaf. We praatten uitgebreid over de bekkenbodem, de bekkenbodemspieren, we leerden oefeningen tegen bijvoorbeeld menstruatiepijn, we leerden een speculum inbrengen (ik kon het ding zelf meestal langs de verschillende pijnlijke plekjes sturen, en dan ging het wel) - maar Dorine werkt niet meer.
De standaard behandeling is doorgaans iets met pelottes en 'leren ontspannen'. (Of: oefenen om ondanks de pijn toch tegen alles in je bekkenbodemspieren los te laten.)

Citaat:
Daarna had ik een gesprek met de seksuoloog samen met mijn vriend. Zei vond het ook nodig om weer te beginnen met smeren. We hebben het weer over meerdere dingen gehad. Ook over mijn schuldgevoel naar mij. vriend toe. Wetend dat hij altijd wilde en makkelijke seks had en daar erg van genoot, en ik hem dan (nu) niet kan bieden. Ik vind het fijn dat we het daar over konden hebben.

Jij doet niets fout, vaginisme is een reflex.
Maar frustrerend is het wel, ten eerste heb jij zin in sex en in plaats daarvan krijg je pijn (wel potverdikke nog aan toe!) en voor je partner is het idd ook niet leuk.

Citaat:
Over twee weken begin ik met EMDR. We zijn er zeker van dat de vaginisme gedreven wordt door angst. Dit kan dan erg helpen. Ik krijg nu ook al buikkrampen en word misselijk als ik geil word of aangeraakt word. Dit doet mijn lichaam al uit angst om seks te hebben. Ik hoop dat dit gaat helpen.

Hier een emdr fan, ik vind het een prachtige methode.
Ga er zogezegd 'open' in, 'we zien wel waar mijn associaties heen gaan'. En in mijn ervaring 'ga je niet altijd de kortste weg, maar ook wel eens over Keulen en Aken', laat het gewoon gebeuren.

En idd: ook reacties van je lichaam hebben een ruime plaats in de techniek. Goed om op die manier te onderzoeken 'wat je lichaam zoal zegt'.

Citaat:
Over de fysio. omdat ik dacht dat ik vorig jaar daar klaar mee was, heb ik het uit mijn verzekering gehaald. Ik ben wel een arme student en heb niet het geld om van alles te verzekeren. omdat ik veel last heb van rug en schouder klachten door te grote borsten, heb ik drie weken geleden een gesprek gehad met een chirurg. Ik moet van haar beginnen met rug fysio... Ik kan het niet betalen om sessies te hebben die niet vergoed worden. Ik moet dus even bellen met mijn zorg verzekering om te vragen hoeveel sessies er vergoed worden in de basis verzekering. Ik moet dus gaan kiezen welke ik belangrijker vind en welke meer sessies krijgt. Mijn rug en nek of mijn bekkenbodem... Wat een gedoe

Informeren kan nooit kwaad, maar gesteld dat bij jou vaginisme idd een kwestie van angst is, dan is de fysiotherapeut in principe niet nodig.
(En zou de pijn een kwestie van ontstoken slijmvliezen zijn, is de fysio in wezen ook niet nodig.)

**Geplaatst**: 04-02-21 22:00

Re: Vaginisme - lotgenoten?

Geplaatst: 04-02-21 22:00

Wat fijn dat je zo'n goede gynaecoloog had! Die moet je koesteren. Het stukje waarbij je zegt 'dit is geen pijn, dit is fijn' snap ik niet helemaal. Ik denk ook niet dat dat je gaat helpen en ben het helemaal met Janneke eens. Het klinkt stom, maar misschien is het beter om nog te accepteren dat het pijn doet en dat dat gewoon poedersuiker is. Pijn is, in mijn ogen, namelijk hélemaal niet fijn en zeker niet de pijn die ik van daar ken.

Natuurlijk is het smeren van de zalf goed voor je en helpt het uiteindelijk wel. Maar je mag echt wel accepteren dat die pijn er is én dat dat totaal niet fijn is. Wat je wel kunt doen, is bedenken dat het uiteindelijk beter gaat worden, ondanks de pijn. Wat is de reden dat de gynaecoloog wil dat je weer start met de bekkenbodemfysio? Bij mij was het namelijk het geval dat de fysio mij op een gegeven moment niks meer kon leren. Ik kende alle oefeningen en wist wat ik moest doen. Daarna moet je het zelf gaan oppakken. (En als ik een vriend oid zou krijgen, zou ik naar een seksuoloog het best kunnen gaan, maar op dat punt ben ik nog niet gekomen).

Ik zou zeker de verzekering bellen, maar ook vragen aan de chirurg of die een verwijzing voor je kan maken. Dan is er een grotere kans dat het vergoed wordt. Zuur zeg, dat je daar ook nog zo'n last van hebt. Ik spreek uit ervaring dat dat niet fijn is (geen grote borsten, wel veel rugklachten).

Verder ga ik helemaal met Janneke mee! Die verwoordt altijd precies wat ik ook wil zeggen, maar niet zo goed kan verwoorden