Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-21 11:56

Geplaatst: 07-01-21 11:56

Dilan93 schreef:
Alja schreef:
Daarom, heerlijk die lockdown

Elk nadeel heeft zn voordeel idd.

Vind het thuiswerken meestal ook heel fijn.

Jep, ik ook. Ik heb sinds het thuiswerken veel meer energie en merk dus nu pas hoeveel energie het mij blijkbaar kostte om op kantoor te zijn. Mijn collega's snappen er trouwens niks van dat ik zo graag thuiswerk, die kunnen niet wachten om weer eens naar kantoor te kunnen

**Geplaatst**: 07-01-21 12:00

Geplaatst: 07-01-21 12:00

Pareltjes schreef:
Wat zou je denken van sociale contacten die energie vreten gewoon uit je leven te bannen? Je kunt niet met alle mensen door één deur. Leveren uitsluitend negativiteit op, weg ermee.... Opzouten!

Bubbels hebben we inmiddels wel genoeg van gehad met Corona denk ik zo....Je mag gewoon NEE zeggen tegen vervelende mensen hoor.

Soms betreft het je werkgever, klant, collega of mss wel je (schoon)zus.. dan heb je niet de mogelijkheid om ze weg te sturen.

**Geplaatst**: 07-01-21 12:09

Re: Moe worden van sociale contacten

Geplaatst: 07-01-21 12:09

Herkenbaar

Ik denk dat je voor jezelf de afweging moet maken of je het contact die investering vanuit jezelf waard vind. Mijn ouders zijn hele lieve mensen, maar kosten bijv. wel altijd energie omdat ze hard praten en het liefst allebei een ander gesprek voeren. Daar hou ik dan rekening mee door op dagen dat ik mijn ouders zie minder andere dingen te plannen.
Vriendinnen waarvan ik weet dat ze energie kosten spreek en zie ik minder. Dat zegt niks over onze vriendschap, maar op dit moment heb ik mijn energie hard nodig voor mezelf en heb ik dus minder over voor anderen.

Er is niks mis met energie investeren in sociale contacten, maar ik denk wel dat je bij jezelf na moet gaan of die persoon die investering waard is. Jouw emmer is ook een keer leeg namelijk

**Geplaatst**: 07-01-21 12:21

Geplaatst: 07-01-21 12:21

Vanillia schreef:
Herkenbaar

Ik denk dat je voor jezelf de afweging moet maken of je het contact die investering vanuit jezelf waard vind. Mijn ouders zijn hele lieve mensen, maar kosten bijv. wel altijd energie omdat ze hard praten en het liefst allebei een ander gesprek voeren. Daar hou ik dan rekening mee door op dagen dat ik mijn ouders zie minder andere dingen te plannen.
Vriendinnen waarvan ik weet dat ze energie kosten spreek en zie ik minder. Dat zegt niks over onze vriendschap, maar op dit moment heb ik mijn energie hard nodig voor mezelf en heb ik dus minder over voor anderen.

Er is niks mis met energie investeren in sociale contacten, maar ik denk wel dat je bij jezelf na moet gaan of die persoon die investering waard is. Jouw emmer is ook een keer leeg namelijk

Dat

Voor mij is het ook heel herkenbaar, er zijn maar weinig sociale contacten die me geen energie kosten. Dat klinkt dramatischer dan het is, want ik kan wel degelijk ook voldoening en plezier halen uit die contacten en het is de energie investering dan heus waard. Maar het gaat niet altijd vanzelf.

Ik doseer het daarom ook en probeer economisch met die energie om te gaan. Zo kies ik zo mogelijk ook mijn momenten om naar stal te gaan als ik minder sterk in m'n energie zit. Ik vind het super gezellig om met stalgenoten te kletsen en ik heb ook gewoon super leuke stalgenoten, maar ik kan helemaal Total loss zijn als het druk was op stal. Als ik dan bijvoorbeeld vroeg ga, ben ik weg voor de drukte.

Hetzelfde met familie. Ik ben gek op mijn familie en ben bij alle verjaardagen, maar wat kost het een berg energie. Ik verdwijn tijdens die drukke verjaardagen ook vaak een beetje in m'n bubbel.

Er zijn ook mensen die dusdanig energie kostten dat het onderhouden van het contact me teveel kostte, wat ik dus ook heb laten gaan.

**Geplaatst**: 07-01-21 12:38

Geplaatst: 07-01-21 12:38

Memories schreef:
Feesten en festivals vind ik dan weer geweldig, maar ook daar geldt dat als ik er met een groep heen ga ik rustig een paar uur of een hele middag ergens in m'n eentje kan staan omdat ik daar zin in heb en even klaar ben met de groep. En dan ben ik er net zo hard van aan het genieten.

Dit herken ik ook. In de eerste plaats ga ik naar festivals voor de muziek en pas later in het rijtje komt het sociale aspect. Ik vind het leuk om met gelijkgestemden op te trekken, maar ik kan ook heel prima in mijn eentje genieten van een mooi optreden en van de sfeer, ook bij 'gewone' concerten. Ik ga dus ook gerust in mijn eentje en ik merk ter plekke wel of er leuke gesprekken ontstaan met (on)bekenden.

Ik weet niet beter dan dat ik de tijd en rust neem om even alleen met mezelf te zijn. Vroeger (oma vertelt...) was er dan altijd wel iemand die zei: 'Als je het toch niet gezellig vindt met ons, waarom ga je dan mee?' Dat trok ik me aan, maar als ik mezelf geen 'me-time' (brr...) gunde, dan kwam ik doodmoe thuis of ik kreeg ter plekke al migraine of zelfs hyperventilatie. Dat is het me echt niet waard en met mensen die het niet snappen hoef ik ook niet gezellig op een festival rond te lopen. Het is veel relaxter geworden nu ik beter naar mezelf luister.

**Geplaatst**: 07-01-21 12:45

Geplaatst: 07-01-21 12:45

Brainless schreef:
Pareltjes schreef:
Wat zou je denken van sociale contacten die energie vreten gewoon uit je leven te bannen? Je kunt niet met alle mensen door één deur. Leveren uitsluitend negativiteit op, weg ermee.... Opzouten!

Bubbels hebben we inmiddels wel genoeg van gehad met Corona denk ik zo....Je mag gewoon NEE zeggen tegen vervelende mensen hoor.

Soms betreft het je werkgever, klant, collega of mss wel je (schoon)zus.. dan heb je niet de mogelijkheid om ze weg te sturen.

Er is altijd een mogelijkheid. Het vergt wel zelfverzekerdheid en een beetje moed om van je af te bijten. Je hoeft het niet te laten gebeuren.Energievreters weten exact bij wie ze het vandaan kunnen halen..

**Geplaatst**: 07-01-21 12:49

Re: Moe worden van sociale contacten

Geplaatst: 07-01-21 12:49

Dat is wel heel zwart-wit Pareltjes. Sommige contacten kom je gewoon niet onderuit, zeker niet in een werk-setting. En dat een contact energie kost wil niet perse zeggen dat het negatief is.
Net zoals Leo aangeeft, ook dingen die je als leuk ervaart (zoals met stalgenoten kletsen op stal) kunnen heel veel energie kosten. Daar is niks mis mee, maar als je dat weet kun je daar rekening mee houden.

**Geplaatst**: 07-01-21 13:09

Geplaatst: 07-01-21 13:09

Ja, herkenbaar! Ik probeer straks even verder te reageren (werk aan de winkel).

**Geplaatst**: 07-01-21 13:10

Geplaatst: 07-01-21 13:10

Alja schreef:
Daarom, heerlijk die lockdown

Stiekem denk ik ook wel hetzelfde

Gezellig hoor, kerst.. Maar daarna moet ik echt weer een week bij komen

Van mij hoeft het allemaal niet zo!

**Geplaatst**: 07-01-21 13:13

Geplaatst: 07-01-21 13:13

Een van mijn favoriete kattenplaatjes, ook van toepassing in deze context:

Afbeelding

**Geplaatst**: 07-01-21 13:14

Geplaatst: 07-01-21 13:14

Energie-kosters zijn zeker niet altijd negatief. Ander voorbeeld, zoals Karin ook aangeeft: ik geniet enorm van concerten en festivals. Niet alleen prikkelrijk op zichzelf, maar ook heel veel mensen en contacten. Fantastisch! Maar ik heb ook echt m'n momentjes alleen-time nodig. Dan zoek ik een rustig plekje op om te ontspannen voor ik me weer in het feestgedruis meng. Bij enkelvoudige concerten ga ik thuis even ontprikkelen.
Ik heb ook jarenlang op Horse Event geholpen. Super druk, vooral ook op sociaal vlak. 3 a 4 dagen met amper privacy hakt er enorm in. Ook daar moest ik af en toe echt even achter de stand of op een rustige plek op het terrein even bijkomen. Al was het maar even 10 minuten.

Dit heb ik allemaal met vallen en opstaan moeten leren en ik herken het nu vooraf beter of heb strategieën. Maar ik ga nog steeds op m'n bek af en toe.

Hoort er bij.

**Geplaatst**: 07-01-21 13:14

Geplaatst: 07-01-21 13:14

Karin schreef:
Een van mijn favoriete kattenplaatjes, ook van toepassing in deze context:

[ [url=m/bt1ysI.jpg]Afbeelding[/url] ]

Mooi!

**Geplaatst**: 07-01-21 13:15

Geplaatst: 07-01-21 13:15

Mijn kringetje is ook met de jaren alleen maar kleiner geworden.
Ik voel perfect de gemoedstoestand van mensen aan en heb daar niet altijd zin in en daarbij heb je echt energievreters, zodra die weg zijn is je energie ook weg :')

**Geplaatst**: 07-01-21 13:31

Re: Moe worden van sociale contacten

Geplaatst: 07-01-21 13:31

Ik werd soms ook wel moe van sommige sociale contacten,maar nu er niets meer mag vind ik dat toch heel vervelend!

**Geplaatst**: 07-01-21 13:42

Re: Moe worden van sociale contacten

Geplaatst: 07-01-21 13:42

Mooi dit topic, ik dacht dat ik vreemd was omdat ik graag alleen ben en alleen ga winkelen of naar de dierentuin.

**Geplaatst**: 07-01-21 13:47

Geplaatst: 07-01-21 13:47

Voor mij (helaas) ook heel herkenbaar en ik lees daarom graag mee in dit topic.
Vind het zo fijn om jullie verhalen te lezen en ik vind het zo knap dat sommige van jullie het kunnen accepteren dat je nou eenmaal zo bent, daar heb ik zelf nog het meeste moeite mee.

Ik ben zelf ook erg moe na sociaal contact en erg introvert. Sinds de lockdown merk ik dat ik sociaal contact nog extra vermijd en graag op mezelf ben. Het is lastig om hier een goede balans in te vinden. Ik wil er niet in 'verstrikt' raken(daar past dat mooie kattenplaatje van hierboven dan weer bij!). Op mijn werk loop ik er ook tegenaan en denk ik vaak 'was ik maar zoals anderen'.

Toch probeer ik mezelf te accepteren zoals ik ben en het voor mezelf niet te moeilijk te maken.

**Geplaatst**: 07-01-21 13:49

Geplaatst: 07-01-21 13:49

justkid schreef:
Wat je misschien kan helpen is een denkbeeldige bubbel om je heen maken. Hoe je die bubbel invult kun je zelf bedenken. kan van licht zijn of juist een krachtveld. Dan creëer je ruimte om je heen en hoef je de energie niet weg te geven.
Het kan ook helpen om dit gewoon tegen jezelf te zeggen; jouw energie is van jou. Of beter; Mijn energie is van mij
Dan kun je wel vriendelijk met mensen blijven praten maar ze kunnen je dan niet "leeg zuigen" en dat doen anderen natuurlijk ook niet expres.

Het kost even tijd om je hierin te trainen en je ervan bewust te worden maar het helpt wel.

Dit herken ik wel. Doe ik ook in sommige gevallen. Bijvoorbeeld als een goede vriend/vriendin je een ontzettend zielig/heftig verhaal te delen heeft. Als ik dat niet doe komt het echt dubbel binnen en voel ik alles mee. Dat is niet altijd wat je wilt.

Maar ik ben ook het type dat kan meehuilen om films

**Geplaatst**: 07-01-21 14:12

Geplaatst: 07-01-21 14:12

Ik pluk dit er even uit omdat het zo enorm herkenbaar voor mij is:

Joanne1997 schreef:
...en denk ik vaak 'was ik maar zoals anderen'.

Wat ik heb moeten leren is dat het vooral makkelijker is voor anderen als jij net zo bent (of doet) als anderen. Voor jouzelf is het meestal niet makkelijk, want je gaat aan je eigen behoeften voorbij en de kans is groot dat je met enige regelmaat (gierend) over je eigen grenzen gaat.

Trouwens, wie zijn die 'anderen'? Hebben die allemaal dezelfde behoeften? Hebben die allemaal dezelfde grenzen? Ben jij de enige die 'afwijkt'? Zo kan het inderdaad voelen, maar ieder mens is uniek ('ik ben ik, jij bent jij'). Om jezelf en je relaties met anderen gezond te houden mag je gerust voor jezelf opkomen. Sterker nog, dat ben je aan jezelf verplicht. Jij bent de enige die 24/7 met jezelf moet optrekken en dat kan dan maar beter op een prettige en gezonde manier. Iets met balans. ;-)

Been there, done that... Trial and error... Vallen en opstaan... en nog steeds af en toe jezelf tegenkomen. Het blijft een interessant leerproces. :))

**Geplaatst**: 07-01-21 14:13

Geplaatst: 07-01-21 14:13

Pareltjes schreef:
justkid schreef:
Wat je misschien kan helpen is een denkbeeldige bubbel om je heen maken. Hoe je die bubbel invult kun je zelf bedenken. kan van licht zijn of juist een krachtveld. Dan creëer je ruimte om je heen en hoef je de energie niet weg te geven.
Het kan ook helpen om dit gewoon tegen jezelf te zeggen; jouw energie is van jou. Of beter; Mijn energie is van mij
Dan kun je wel vriendelijk met mensen blijven praten maar ze kunnen je dan niet "leeg zuigen" en dat doen anderen natuurlijk ook niet expres.

Het kost even tijd om je hierin te trainen en je ervan bewust te worden maar het helpt wel.

?????

Wat zou je denken van sociale contacten die energie vreten gewoon uit je leven te bannen? Je kunt niet met alle mensen door één deur. Leveren uitsluitend negativiteit op, weg ermee.... Opzouten!

Bubbels hebben we inmiddels wel genoeg van gehad met Corona denk ik zo....Je mag gewoon NEE zeggen tegen vervelende mensen hoor.

Ik reageer op de vraag uit de openingspost

De manier waarop jij reageert lijkt me niet altijd de handigste manier, tenminste als je dit zo stellig doet als je overkomt. Jij hebt dan een grote GAWEG! bubbel om je heen. Ik denk niet dat mensen dan meteen begrijpen waarom.
Ik bedoel gewoon dat dit een manier kan zijn om jezelf te beschermen.

**Geplaatst**: 07-01-21 14:33

Geplaatst: 07-01-21 14:33

Voor mij ook wel herkenbaar, alleen tussen werk en privé zitten bij mij veel verschillen.

Op het werk kan ik mezelf zijn en kan ik overweg met allerlei type mensen. Deze blijven meestal figuurlijk (en nu ook letterlijk) op afstand. Dat kost mij weinig energie, op het werk krijg ik juist energie van mensen. Dat komt denk ik vooral omdat het korte momenten zijn. Afspraken, meetings hebben meestal een start- en eindpunt en dat gaat bij mij wel goed. De kantoortuin is vrij overzichtelijk, we kletsen wel eens wat, maar over het algemeen is iedereen aan het werk. Als er wel issues zijn, dan kan ik dat gewoon uitspreken en gaan we over op de orde van de dag. Ik weet ook niet of het ligt aan het feit dat ik vooral mannelijke collega's heb.

Privé heb ik veel meer moeite met grote groepen verschillende mensen. Bij een aantal goede vrienden en vriendinnen heb ik het niet. Eén op één kost het mij dan weinig moeite, maar bijvoorbeeld verjaardagen van hen kosten mij wel heel veel energie met mensen die ik een beetje of helemaal niet ken. Ik vind het moeilijk om, in mijn ogen, geforceerd met iemand te moeten praten omdat je toevallig net bij elkaar in de buurt bent. Net zoals vrienden van mijn partner, waar ik een veel mindere klik mee heb. Meestal spreek ik met mijn partner van te voren een 'eindtijd' samen af, zodat ik een houvast heb. In het begin van feestjes gaat het meestal wel, maar n 1,5 uur ben ik meestal wel op. Aan de andere kant zijn er ook weer vrienden waar we in het buitenland naar toe reizen en waar we gerust een aantal dagen bij elkaar kunnen zijn.

Ik zit ook niet in een grote vriendenclub, daar voel ik me echt niet thuis in. Verschillende losse goede vrienden en vriendinnen, die niet perse weer met elkaar bevriend zijn. Dit werkt voor mij prima. Een aantal zie ik wel vaak en een aantal zien we ivm de afstand maar een paar keer per jaar. Alleen dan voelt het wel direct goed.

Wat betreft familie en schoonfamilie spreken we ook samen een eindtijd af en doen we de bezoeken anders dan we in het begin deden. Voorheen dineerden we van zes tot elf in de avond, dat vond ik heel erg pittig, vooral als het toetje een suikerbom was en we vervolgens nog een halve nacht aan het stuiteren waren. We lunchen nu veel meer samen, iedereen is dan nog fris en naderhand hebben we nog even tijd voor onszelf.

Het is een balans zoeken en weten dat je af en toe 'leeg loopt', dat is helemaal niet erg, als je ook maar weer momenten hebt dat je kunt opladen. Wij proberen het ook te balanceren door niet twee dagen achter elkaar aan uitjes te plannen of week op week op week. Alleen in december is het altijd even bikkelen voor mij met Sinterklaas, veel verjaardagen en kerst. Ik ga weloverwogen mee naar feesten, een bruiloft van goede vrienden bijvoorbeeld wel, een vage bekende van mijn partner dan weer niet, kind van bekenden die één jaar wordt niet, verrassingsfeest voor een neef van mijn partner die ik verder niet ken, maar die terminaal is weer wel. Enige uitzondering zijn begrafenissen, daar ga ik altijd heen, nadat ik mijn eigen vader verloren ben. Ooit heb ik die van een oom geskipt waar ik niets mee had, maar ik had het achteraf moeten doen voor mijn tante en neef/nicht.

Ik kan mij er nu veel beter bij neerleggen en zie dat het ook een beetje in de familie zit. Mijn vader had ook maar een paar goede vrienden en hield ook niet van grote feesten (bijv. bruiloften). Mijn opa deed ook altijd bliksembezoekjes aan zijn kinderen en kleinkinderen, half uurtje en weer weg.

**Geplaatst**: 07-01-21 14:50

Geplaatst: 07-01-21 14:50

Herkennen doe ik het eigenlijk niet. Mijn hele leven heb ik maar een paar vrienden. Daar voel ik me bij op mijn gemak. Vriendschappen zijn erg verschillend. Als het om kennissen gaat→ bij de een is het heen en weer gaande de communicatie, bij de ander wat meer over mezelf en bij de derde is het vooral een luister contact.
Heel veel mensen zijn zo verschillend. Als mensen energie zuigers zijn, dan hou ik de contacten ook kort. Luisteren doe ik graag (net zo graag als vertellen), maar als ze me proberen leeg te zuigen→ er nooit aandacht is voor mij en mijn man, dan steek ik daar een stokje voor. Dat is een innerlijke afsluitende beweging maken. Mijn man doet het zelfde. Dus met een stel hier in de buurt doen we dat heel bewust en we voelen dat zij daar niet zo heel erg blij mee zijn, maar dat is dan maar zo.
Ik zoek gewoon mensen waarbij ik mij op me gemak voel, waar ik mee kan lachen , die ik aardig vind, en waarvan ik het gevoel hebben dat zij mij ook aardig vinden etc.
Soms voel je dat het niet klikt met iemand, dat die persoon me niet aardig vindt. Dat mag, en dat vind ik ook niet erg. Alleen stop ik daar geen energie in. Dat is nl zonde van de tijd en energie zowel voor diegene als voor mezelf.

Waar ik wel moe van wordt is als we in NL zijn op familie bezoek. Altijd ben ik uitgeput als ik terug kom. Terwijl het allemaal mensen zijn waar ik zielsveel van hou. Het is emotioneel te veel, het is overal altijd licht (ook 's avonds en 's nachts→ iets dat we van hier niet meer kennen) er is altijd het geluid van verkeer en overal waar ik ga wandelen zijn er mensen. Dat zijn teveel prikkels en als we dan ter hoogte van Chateauroux weer zijn dan slaak ik een zucht van verlichting. Er is minder verkeer, meer koeien en nog even dan slaan we af naar de route binnendoor naar ons huis.

**Geplaatst**: 07-01-21 15:00

Re: Moe worden van sociale contacten

Geplaatst: 07-01-21 15:00

wel grappig dit topic, wat ik herken is dat ik geen zin heb in te investeren in mensen die ik niet leuk vind, heb echt geen puf om daar voor de leuk praatjes mee te houden.

maar vrienden en familie heb ik er liever heel vaak bij, het maakt leuke dingen wel veel leuker als je het kan delen vind ik.

**Geplaatst**: 07-01-21 15:04

Geplaatst: 07-01-21 15:04

Zijn hier ook mensen die juist liever in een groep afspreken met bepaalde mensen, dan een-op-een? Ik merk aan mezelf dat als ik met iemand alleen afspreek (eigenlijk altijd een vriend(in)), dat het me veel meer energie kost dan wanneer ik in een groep ben. Ik denk omdat in een groep de aandacht is verdeeld, en als je met iemand alleen bent, ligt de focus van de ander volledig op mij, en let ik constant op wat ik doe en zeg.

**Geplaatst**: 07-01-21 15:11

Geplaatst: 07-01-21 15:11

Danielleeee_ schreef:
en let ik constant op wat ik doe en zeg.

Daarom ben je zo moe. Je kunt niet spontaan in jezelf zijn en in je eigen kracht.
In een groep kun je dat blijkbaar wel omdat je met meerdere bent zoals je schrijft.
Ik heb wel eens, zoals nu tijdens covid en we erg veel alleen zijn, dat ik het te leuk vind om bij anderen te zijn en dan word ik soms te druk. Meestal zeg ik dat gewoon om te proberen wat rustiger te worden.
Mijn moeder had dat heel erg. Als ik haar ging bezoeken, dan liet ik 4 uur ratel over mij heen gaan en genoot van haar gelukkig zijn. Na die 4 uur kwam er wat ruimte voor gezellig samen zijn en wat uitwisseling over en weer, of gezellig terrasje pikken etc. Dat vond ik persoonlijk leuker.

**Geplaatst**: 07-01-21 15:18

Geplaatst: 07-01-21 15:18

pien_2010 schreef:
Herkennen doe ik het eigenlijk niet. Mijn hele leven heb ik maar een paar vrienden. Daar voel ik me bij op mijn gemak. Vriendschappen zijn erg verschillend. Als het om kennissen gaat→ bij de een is het heen en weer gaande de communicatie, bij de ander wat meer over mezelf en bij de derde is het vooral een luister contact.
Heel veel mensen zijn zo verschillend. Als mensen energie zuigers zijn, dan hou ik de contacten ook kort. Luisteren doe ik graag (net zo graag als vertellen), maar als ze me proberen leeg te zuigen→ er nooit aandacht is voor mij en mijn man, dan steek ik daar een stokje voor. Dat is een innerlijke afsluitende beweging maken. Mijn man doet het zelfde. Dus met een stel hier in de buurt doen we dat heel bewust en we voelen dat zij daar niet zo heel erg blij mee zijn, maar dat is dan maar zo.
Ik zoek gewoon mensen waarbij ik mij op me gemak voel, waar ik mee kan lachen , die ik aardig vind, en waarvan ik het gevoel hebben dat zij mij ook aardig vinden etc.
Soms voel je dat het niet klikt met iemand, dat die persoon me niet aardig vindt. Dat mag, en dat vind ik ook niet erg. Alleen stop ik daar geen energie in. Dat is nl zonde van de tijd en energie zowel voor diegene als voor mezelf.

Waar ik wel moe van wordt is als we in NL zijn op familie bezoek. Altijd ben ik uitgeput als ik terug kom. Terwijl het allemaal mensen zijn waar ik zielsveel van hou. Het is emotioneel te veel, het is overal altijd licht (ook 's avonds en 's nachts→ iets dat we van hier niet meer kennen) er is altijd het geluid van verkeer en overal waar ik ga wandelen zijn er mensen. Dat zijn teveel prikkels en als we dan ter hoogte van Chateauroux weer zijn dan slaak ik een zucht van verlichting. Er is minder verkeer, meer koeien en nog even dan slaan we af naar de route binnendoor naar ons huis.

Dat herken ik wel. Van de zomer in Frankrijk was donker ook echt donker. En de stilte daar, heerlijk!

Ook het lopen/paardrijden in de bossen zonder snelwegen op de achtergrond te horen, of groepen mensen tegen te komen.
Kwam er prima tot rust