Bloem24 schreef:Ik lees veel herkenning, wat ontzettend rot dat je dochter zo ziek is geweest.
Allereerst zou ik absoluut geen vertrouwen meer hebben in de vorige kinderarts en dus een ander ziekenhuis zoeken.
Met deze voorgeschiedenis lijkt het me ontzettend moeilijk om adviezen van deze arts aan te nemen.
Als ik het zo lees krijg ik het gevoel dat deze kinderarts niet zo geloofd in reflux, gevalletje ‘dat hebben alle baby’s.
Onze zoon heeft ook een sonde gehad wegens niet drinken (had ook Neocate en maagzuurremmers).
Heb je het wel eens met een lepel geprobeerd? Niet dat ze nu aan de lepel moet gaan wennen maar meer dat ze succeservaringen krijgt met het drinken van melk.
Wij hebben onze zoon op die leeftijd op zijn buik laten slapen.
De meningen zijn verdeeld over het buikslapen, voor ons was het iig een succes.
Van slaapjes van 5 minuten naar een hele slaapcyclus van 45 min.
Verder wil ik je adviseren om alleen maar naar je eigen gevoel te luisteren.
Uit eigen ervaring weet ik dat ze, binnen het huilbabyprotocol, graag baby’s zogenaamd gecontroleerd willen laten huilen.
Je krijgt dan van die heerlijke gesprekken met een medisch pedagoog die je een ‘schema’ gaat geven.
Baby’s kennen geen schema.. en al helemaal baby’s met pijn niet.
De draagzak is een goede tip!
Mijn verhaal ligt nog complexer maar als moeder van een zoontje van 10 maanden (waarvan 8 maanden 20 uur per dag gillen) kan ik zeggen : het komt goed.
Jeetje wat erg!! Maar wel fijn iemand die weet waarover ik praat.
Een schema kregen wij inderdaad ook. Hoe laat we mochten knuffelen, hoe laat slaaptijd is blabla. Ben toen heel boos geweest (schrok er zelf van!) Dat zij niet ff ging bepalen wanneet ik mijn kind mocht vasthouden en wanneer niet.
Indd wat je zegt, woorden van de kinderarts zijn letterlijk reflux hebben alle babys ze krijgt niks zolang ze niet afvalt. (Maar aankomen deed ze ook niet)
Lepeltje nog niet geprobeerd, ga ik zéker eens doen!!
Hier bleven ze maar komen met de pedagoog "want ze huilt zoveel" tot de laatste keer (de dag dat ook de sonde erin ging) mijn emoties zaten al zó hoog en kwamen ze weer met haar aanschijten. Toen ben ik zó boos geworden en gevraagd waar zij het vandaan haalden dat ze zoveel huilt.
Ja van de kinderarts
Ik zeg ze huilt NOOIT tenzij het maagzuur omhoog komt of ze spuugt (is ook echt zo) en heb haar vriendelijk verzocht te vertrekken met haar boekjes en meningen.
Vanaf dat dr sonde erin zit gaat het zooooo goed met haar en heb ik een heel ander kind.
Hoe is t nu met jullie kindje?