Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-20 14:13

Geplaatst: 06-11-20 14:13

Wat een dapper traject!
Mijn oudste zus heeft er ook voor gekozen om alleenstaande moeder te worden. Inmiddels is haar zoontje 2 jaar.

Mag ik vragen waarom je het via het ziekenhuis moest/wou doen? Of is dat de regel in België?
Mijn zus heeft ervoor gekozen om een donor te zoeken die geen vaderrol wou maar dat het geen geheim is dat hij de biologische vader. Mijn neefje weet dan ook wie hij is en hij en mijn zus hebben vaak contact. Volgens mij kennen ze elkaar via een erkende site voor donoren. Mijn zus en hij hebben ook eerst gesprekken gehad om te kijken of het klikte, ten slot van rekening krijgt het kind toch ook karakter van de vader mee. Uiteindelijk hebben ze een contract opgesteld. Mijn zus is natuurlijk niet op de natuurlijke manier zwanger geworden (geen geslachtsgemeenschap) maar er zijn andere manieren om bevrucht te worden zonder het ziekenhuis te betrekken

**Geplaatst**: 06-11-20 14:23

Geplaatst: 06-11-20 14:23

Mijkee_ schreef:
Wat een dapper traject!
Mijn oudste zus heeft er ook voor gekozen om alleenstaande moeder te worden. Inmiddels is haar zoontje 2 jaar.

Mag ik vragen waarom je het via het ziekenhuis moest/wou doen? Of is dat de regel in België?
Mijn zus heeft ervoor gekozen om een donor te zoeken die geen vaderrol wou maar dat het geen geheim is dat hij de biologische vader. Mijn neefje weet dan ook wie hij is en hij en mijn zus hebben vaak contact. Volgens mij kennen ze elkaar via een erkende site voor donoren. Mijn zus en hij hebben ook eerst gesprekken gehad om te kijken of het klikte, ten slot van rekening krijgt het kind toch ook karakter van de vader mee. Uiteindelijk hebben ze een contract opgesteld. Mijn zus is natuurlijk niet op de natuurlijke manier zwanger geworden (geen geslachtsgemeenschap) maar er zijn andere manieren om bevrucht te worden zonder het ziekenhuis te betrekken

Maar hoe weet je hierbij dat je te maken hebt met een gezonde man? Dat lijkt me wel een dingetje persoonlijk...

Onali schreef:
Ik weet niet hoe ik dat onder woorden moet brengen.
Maar ook al vallen de meeste gezinnen uit elkaar, je blijft toch 2 ouders (en verder familie) hebben.

Het kind gaat op den duur toch vragen stellen. Waarom heb ik geen vader? Lieve schat je komt uit een reageerbuisje/ mama kan geen man vinden.

En hoe komt het over op wel een eventuele relatie in de toekomst.

En voor jullie me aanvallen; uiteraard als je geen kinderen kan krijgen of moeilijk heb ik er helemaal geen moeite mee.

Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.

Ik denk dat je misschien heel erg je eigen situatie projecteert als de norm en dat een kind per definitie iets mist als het niet opgroeit volgens die norm. Er zijn genoeg situaties bekend van bewuste 1-ouder gezinnen of andere gezinssituaties (bewust co-ouderschap, of bijvoorbeeld gezinnen met 2 moeders of vaders met een draagmoeder). Ik geloof niet dat die kinderen per defintie iets missen. Zeker niet in deze tijd waarin dat toch steeds normaler begint te worden en we hier steeds meer voor open staan.

**Geplaatst**: 06-11-20 14:29

Geplaatst: 06-11-20 14:29

secricible schreef:
Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.

Gadver, mag ik even een teiltje :')

Nee geef mij maar traditioneel, of dat dat nou 2 moeders/ vaders of gemixt is.

**Geplaatst**: 06-11-20 14:31

Geplaatst: 06-11-20 14:31

Onali schreef:
secricible schreef:
Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.

Gadver, mag ik even een teiltje

Nee geef mij maar traditioneel, of dat dat nou 2 moeders/ vaders of gemixt is.

*geeft teiltje*
:')

Ik wilde alleen maar zeggen dat het ook liefdevoller kan dan “je komt uit een reageerbuis omdat mama niks beters kon krijgen” :')

**Geplaatst**: 06-11-20 14:35

Geplaatst: 06-11-20 14:35

Hoeveel alleen staande moeders zijn er niet?
Dus ik vind het helemaal niet raar.
Spannend TS, succes!!! $*\o/*$

**Geplaatst**: 06-11-20 14:39

Re: Mijn weg naar alleen een baby krijgen.

Geplaatst: 06-11-20 14:39

Wat enorm dapper van jouw!
Heel veel succes met het verder verloop van je traject!

**Geplaatst**: 06-11-20 15:08

Geplaatst: 06-11-20 15:08

secricible schreef:
Mijkee_ schreef:
Wat een dapper traject!
Mijn oudste zus heeft er ook voor gekozen om alleenstaande moeder te worden. Inmiddels is haar zoontje 2 jaar.

Mag ik vragen waarom je het via het ziekenhuis moest/wou doen? Of is dat de regel in België?
Mijn zus heeft ervoor gekozen om een donor te zoeken die geen vaderrol wou maar dat het geen geheim is dat hij de biologische vader. Mijn neefje weet dan ook wie hij is en hij en mijn zus hebben vaak contact. Volgens mij kennen ze elkaar via een erkende site voor donoren. Mijn zus en hij hebben ook eerst gesprekken gehad om te kijken of het klikte, ten slot van rekening krijgt het kind toch ook karakter van de vader mee. Uiteindelijk hebben ze een contract opgesteld. Mijn zus is natuurlijk niet op de natuurlijke manier zwanger geworden (geen geslachtsgemeenschap) maar er zijn andere manieren om bevrucht te worden zonder het ziekenhuis te betrekken

Maar hoe weet je hierbij dat je te maken hebt met een gezonde man? Dat lijkt me wel een dingetje persoonlijk...

Vind dit nu meer klinken alsof je een gezonde dekhengst voor je fokmerrie zoekt :')

Maar goed, ik kan je vraag niet helemaal beantwoorden want ik weet niet wat de voorwaarde zijn van die erkende site. Maar daarnaast 'weet' je het denk ik net zo min als dat je onder 'normale' omstandigheden een kindje krijgt. Wij krijgen geen klinische keuring/certificaten zoals bij dieren. En ik denk dat daarom die gesprekken vooraf heel belangrijk zijn om vertrouwen te krijgen en dus ook te zeggen als de donor een medisch probleem heeft.

Maar goed zo kijk ik er naar. Als je de zekerheid wilt hebben van een 100% gezonde donor (voor zover dat kan) dan is het via het ziekenhuis een goede optie lijkt mij.

**Geplaatst**: 06-11-20 15:15

Geplaatst: 06-11-20 15:15

Onali schreef:
Vind je het niet egoïstisch naar je kind toe?
Ik wilde graag een kind en nu groei jij op zonder vader (en aanverwante familie)
En ja er groeien genoeg kinderen op met een ontwrichte familie, maar die begonnen (hopelijk) met vader en moeder.

Ik ben zelf anti kind, zou er nooit één willen, maar willens en wetens een kind op de wereld zetten zonder vader ... nee.

Het lijkt mij alvast een betere start dan veel andere kids. Dit is een heel bewuste keuze vóór een kind. En TS mocht zich eerst nog 'even' verantwoorden bij maar liefst 3 psychologen.

Onali schreef:
Het kind gaat op den duur toch vragen stellen. Waarom heb ik geen vader? Lieve schat je komt uit een reageerbuisje/ mama kan geen man vinden.

En hoe komt het over op wel een eventuele relatie in de toekomst.

En voor jullie me aanvallen; uiteraard als je geen kinderen kan krijgen of moeilijk heb ik er helemaal geen moeite mee.

op het eerste: kinderen gaan zich op een gegeven moment mogelijks over vanalles vragen stellen. Waarom zijn jullie nog bij elkaar terwijl jullie elkaar niet graag zien? Waarom heeft mijn vader zijn vaderschap van mij niet wettelijk erkend maar zijn jullie nog samen? Waarom heb ik 2 mama's? Waarom heb ik een andere papa dan mijn broertje? Waarom hebben jullie maar 1 kind genomen en mij geen zusje gegeven? Waarom hebben jullie zoveel kinderen genomen en moet ik alles delen.
enzovoort en zo verder

Allemaal dingen die ik al echt gehoord heb overigens.

Volgende relatie in de toekomst? Waarom zou dit anders zijn dan een kind uit een vorige relatie voor jou?

En dan je laatste: dus als de natuur zegt dat je geen kids kan krijgen mag van jou met donor wel maar anders niet? Waarom vind je dat? Mogen bvb lesbische koppels van jou dan wel een donor gerbuiken?
Of als de twee kinderen een donorpapa hebben omdat het binnen het koppel niet lukt, wil je dan dat de kinderen dit weten of is dat ook no go voor jou? Zou je dan ook zo bot zeggen 'omdat papa geen kinderen kan maken'?

Ik vind je opvattingen nogal veroordelend eerlijk gezegd.

**Geplaatst**: 06-11-20 15:16

Re: Mijn weg naar alleen een baby krijgen.

Geplaatst: 06-11-20 15:16

Spannend! Heel veel succes.

**Geplaatst**: 06-11-20 15:29

Re: Mijn weg naar alleen een baby krijgen.

Geplaatst: 06-11-20 15:29

Wat een dapper traject en interessant om te volgen!

Ik volg Onali ook wel een beetje, maar ik denk dat dat ook voortkomt uit een opvatting om in principe geen kinderen te willen. Ik hoef ze niet per se, ik las dat Onali ze ook niet hoefde. Die enorme kinderwens kennen we (denk ik, ik kan uiteraard niet voor Onali spreken) dus niet. Dus vanuit mijn oogpunt is een kind op de wereld zetten ook heel wat, en moet je zo'n kind in principe echt met geen enkel mogelijk nadeel op de wereld zetten. Geen erfelijke ziekte, geen eenoudergezinnen (hoe liefdevol die ook kunnen zijn), geen instabiele thuissituatie. Ik zou het nogal wat vinden om daar al mee te 'starten'. En ja, in mijn opvatting waren dan een hoop prima gelukkige kinderen er niet geweest, maar ik ben dan ook niet zo heel erg pro-kinderen.

Dit was alleen maar even een uitleg, ik volg je verder heel graag TS

**Geplaatst**: 06-11-20 15:31

Geplaatst: 06-11-20 15:31

Mijkee_ schreef:
Vind dit nu meer klinken alsof je een gezonde dekhengst voor je fokmerrie zoekt
Maar goed, ik kan je vraag niet helemaal beantwoorden want ik weet niet wat de voorwaarde zijn van die erkende site. Maar daarnaast 'weet' je het denk ik net zo min als dat je onder 'normale' omstandigheden een kindje krijgt. Wij krijgen geen klinische keuring/certificaten zoals bij dieren. En ik denk dat daarom die gesprekken vooraf heel belangrijk zijn om vertrouwen te krijgen en dus ook te zeggen als de donor een medisch probleem heeft.

Maar goed zo kijk ik er naar. Als je de zekerheid wilt hebben van een 100% gezonde donor (voor zover dat kan) dan is het via het ziekenhuis een goede optie lijkt mij.

Haha, zo extreem bedoel ik het niet. Maar als je samen een stelletje bent dan kun je er naar mijn idee wat meer vanuit gaan dat je ook het beste met elkaar voor hebt. Nou zal het al schelen als het niet via seks gaat (je hoeft wat minder bang te zijn dat de man je ziet als een wippertje waarmee hij een goede daad doet zeg maar), maar ik zou wel bang zijn voor een SOA bijvoorbeeld.
Wat je (als man) niet weet, weet je niet. Maar ik zou wel bang zijn voor een man die het allemaal wel makkelijk vindt en het niet zo nauw neemt met de gezondheid van mij en het kind denk ik.

**Geplaatst**: 06-11-20 15:41

Geplaatst: 06-11-20 15:41

Ik wens je heel veel succes. het lijkt me allemaal best spannend. Maar als jij een goede verstandhouding hebt met je familie, of een paar hele goede vriendinnen hebt, moet het gewoon goed komen. En je zal niet de eerste ( en zeker niet de laatste) zijn die een kindje alleen opvoedt.
En je kan het er mee eens zijn of totaal niet. Dat maakt allemaal niet uit; het is de beslissing van TS. Het is haar kindje en wat wij er allemaal van vinden, boeit toch niet.

**Geplaatst**: 06-11-20 15:49

Geplaatst: 06-11-20 15:49

Onali schreef:
secricible schreef:
Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.

Gadver, mag ik even een teiltje

Nee geef mij maar traditioneel, of dat dat nou 2 moeders/ vaders of gemixt is.

Als ik hier zie wat voor testen, gesprekken en screenings je moet doen om alleenstaande moeder te mogen worden denk ik eigenlijk dat dit kind het nog beter gaat hebben dan kinderen van ouders die al deze testen zeker weten niet hadden doorstaan. Ze zouden eigenlijk elke ouders zo van te voren moeten screenen

Een kind wat alleen met een moeder opgroeit weet niet beter dan dat dat zo is. Ik denk niet dat je kunt stellen dat het kind sowieso wat gaat missen in zijn leven.

**Geplaatst**: 06-11-20 15:59

Geplaatst: 06-11-20 15:59

Onali schreef:
Vind je het niet egoïstisch naar je kind toe?
Ik wilde graag een kind en nu groei jij op zonder vader (en aanverwante familie)
En ja er groeien genoeg kinderen op met een ontwrichte familie, maar die begonnen (hopelijk) met vader en moeder.

Ik ben zelf anti kind, zou er nooit één willen, maar willens en wetens een kind op de wereld zetten zonder vader ... nee.

Dat jij dat egoïstisch vind en het zelf niet wil hoeft niet te betekenen dat TS dat niet wel gewoon kan willen.. laten we de beslissing die al genomen is respecteren en niet haar dwingen zichzelf te verantwoorden.

Succes TS, ik hoop dat je wens uitkomt!

**Geplaatst**: 06-11-20 16:02

Re: Mijn weg naar alleen een baby krijgen.

Geplaatst: 06-11-20 16:02

Veel succes, TS!

**Geplaatst**: 06-11-20 16:25

Re: Mijn weg naar alleen een baby krijgen.

Geplaatst: 06-11-20 16:25

Veel succes en ik ga je volgen!

**Geplaatst**: 06-11-20 16:46

Geplaatst: 06-11-20 16:46

.

Laatst bijgewerkt door Ailill op 08-12-22 20:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-20 16:54

Geplaatst: 06-11-20 16:54

verootjoo schreef:
Een kind wat alleen met een moeder opgroeit weet niet beter dan dat dat zo is. Ik denk niet dat je kunt stellen dat het kind sowieso wat gaat missen in zijn leven.

Ik denk eigenlijk dat je kan stellen dat elk kind wel wat gaat 'missen' in zijn leven. Of hij nou wel of geen twee ouders heeft, alle ouders maken wel fouten in de opvoeding en schieten op een bepaald moment of vlak tekort (de één erger dan de ander). De vraag is of dat erg is? Een perfecte wereld bestaat immers niet.
Als de basis maar goed is, kom je een heel eind. Welke voorwaarden je aan jezelf voordat je een kind op de wereld zet zal wel per persoon verschillen. Eigenlijk is de keuze voor kinderen altijd wel op een manier egoïstisch, jij beslist immers voor het kind.

Zal het kind van TS later gaan vragen waarom hij geen vader heeft en zal hij daar misschien wel eens van balen? Waarschijnlijk wel.

Is het oneerlijk naar je kind toe? Ik vind van niet. Denk dat TS er heel goed over na gedacht heeft en ze is niet over één nacht ijs gegaan. Een kind met 'maar' één ouder kan ook heel stabiel en gelukkig opgroeien, zodat dat ze iets te kort komt (zowel op financieel als mentaal gebied).

TS wil ik heel veel succes wensen, het zal zeker niet altijd makkelijk zijn om dit traject in je eentje in te gaan en later je kind alleen op te voeden. Heel veel succes en geluk gewenst.

**Geplaatst**: 06-11-20 17:08

Geplaatst: 06-11-20 17:08

Onali schreef:
Ik weet niet hoe ik dat onder woorden moet brengen.
Maar ook al vallen de meeste gezinnen uit elkaar, je blijft toch 2 ouders (en verder familie) hebben.

Het kind gaat op den duur toch vragen stellen. Waarom heb ik geen vader? Lieve schat je komt uit een reageerbuisje/ mama kan geen man vinden.

En hoe komt het over op wel een eventuele relatie in de toekomst.

En voor jullie me aanvallen; uiteraard als je geen kinderen kan krijgen of moeilijk heb ik er helemaal geen moeite mee.

Een vader hebben zegt weinig. Ik heb een vader, we hebben jarenlang in 1 huis gewoont maar hij was/is geen vaderfiguur.
Hij was aanwezig.

En hoe kinderen ermee omgaan ligt helemaal aan hoe je ermee om gaat. Kinderen zijn heel flexibel. Ik ben alleenstaande moeder van 2 kinderen en ben vanaf begin af aan al eerlijk geweest. Ze hebben een donor papa. We hebben boekjes waarin het uitgelegd word en ik heb er nooit geheimzinnig over gedaan. Wat een groot voordeel is: ze zien vanaf kleins af aan al om zich heen dat er veel verschillende oudercombinaties zijn. Man/vrouw, vrouw/vrouw, man/man, gescheiden ouders, eenouder omdat de andere overleden is enz.
En dat heb ik ze ook vanaf begin af aan uitgelegd. Wat trouwens ook op het kinderdagverblijf en scholen vaak al gedaan werd. Dus niet meer uitgaan van traditionele vader/moeder ouders. Dus mijn kinderen en klasgenoten die weten gewoon niet beter. Mijn oudste had een jongetje in de klas die van een donor was en alleen met z'n moeder woonde. Wordt gewoon als normaal gezien.
Mijn kinderen hebben er ook zelden vragen over. Zeggen geen vader te missen. Ze zien ook veel om zich heen dat ouders ruzie hebben, gescheiden ouders en kinderen heen en weer geslingerd worden tussen de hun ouders enz.

En je opmerking:" mama kan geen man vinden" slaat natuurlijk nergens op. Er zijn ook genoeg mensen, zoals ik, die gewoon geen relatie willen

En " hoe komt het over op een evt relatie in de toekomst"?
De meeste mensen vinden de beslissing die ik heb gemaakt, dus alleen voor kinderen gaan, onafhankelijk en stoer. Niks zieligs.
En ik zou er persoonlijk schijt aan hebben wat een evt relatie er later over gaat denken. Het is mijn beslissing en ok ben blij en trots dat ik hiervoor gekozen heb.

Ik ben niet op zoek naar een relatie. Maar mocht het er toch van komen dan heeft diegene mijn keuze En vooral mijn kinderen te accepteren. Die gaan voor. En zo niet dan :wave:

Maar eerlijk: als ik zo om me heen kijk op bijv school dan kan ik tegen mezelf zeggen dat ik het in m'n eentje helemaal niet slecht doe of minder dan een traditioneel gezin. Soms zelfs beter. Want wat een ellende hoor en zie ik om me heen zeg. Vaders er vandoor, vechtscheidingen enz.

**Geplaatst**: 06-11-20 17:10

Geplaatst: 06-11-20 17:10

Wat goed TS heel veel succes met je traject.

Hopelijk kan de discussie in een nieuw topic gevoerd worden zodat dit topic voor TS ook nog een beetje gezellig blijft.

**Geplaatst**: 06-11-20 17:20

Re: Mijn weg naar alleen een baby krijgen.

Geplaatst: 06-11-20 17:20

Goed van je TS!

Ik heb zelf ook altijd gezegd dat ik het ook zo zou doen als ik een kinderwens zou hebben. Ik heb al heel lang geen vaste relatie en heb dikwijls de vraag gekregen of ik dan ook geen kinderen wil. Als ik dan antwoord dat het wat mij betreft los van elkaar staat dan wordt ik altijd vreemd aangekeken.

Ik had denk ik eerst wel de vraag gesteld aan een goede vriend. Misschien om ook wel co-ouderschap te kunnen hebben of welke rol dan ook in het leven van het kind. Maar een donor zou zeker ook een optie zijn.... maar uiteindelijk is mijn kinderwens nooit groot geworden.

Ben benieuwd naar de rest van je verhaal! Veel succes!

**Geplaatst**: 06-11-20 17:35

Geplaatst: 06-11-20 17:35

Wauw TS, wat een spannend traject ga je in!

Gaat het vanaf nu eigenlijk snel of ben je nog maanden bezig met alle onderzoeken?

**Geplaatst**: 06-11-20 17:40

Geplaatst: 06-11-20 17:40

Sheran schreef:
Wat een dapper traject en interessant om te volgen!

Ik volg Onali ook wel een beetje, maar ik denk dat dat ook voortkomt uit een opvatting om in principe geen kinderen te willen. Ik hoef ze niet per se, ik las dat Onali ze ook niet hoefde. Die enorme kinderwens kennen we (denk ik, ik kan uiteraard niet voor Onali spreken) dus niet. Dus vanuit mijn oogpunt is een kind op de wereld zetten ook heel wat, en moet je zo'n kind in principe echt met geen enkel mogelijk nadeel op de wereld zetten. Geen erfelijke ziekte, geen eenoudergezinnen (hoe liefdevol die ook kunnen zijn), geen instabiele thuissituatie. Ik zou het nogal wat vinden om daar al mee te 'starten'. En ja, in mijn opvatting waren dan een hoop prima gelukkige kinderen er niet geweest, maar ik ben dan ook niet zo heel erg pro-kinderen.

Dit was alleen maar even een uitleg, ik volg je verder heel graag TS

Shehan zegt het veel netter dan ik.

Wat ik bedoel met mama kon geen man krijgen is dat voor kinderen heb je 2 ingrediënten nodig, een eicel en een zaadcel. In een relatie is het vrij logisch lijkt me.
In een relatie van hetzelfde geslacht of als je geen kinderen kan krijgen is het inderdaad zeer waardevol om dan met donoren te werken.
Maar willens en wetens alleen een kind te nemen via een donor. Nee sorry, ik vind dat egoïstisch.
Ik kan niet goed onder woorden brengen waarom ik dat vind, dat is gewoon mijn mening.

Nogmaals niet aankomen met met pappie was geen echte vader

Jammer voor jou, daar gaat het niet over.

*een beetje een rare vergelijking misschien. Hier op Bokt wordt vaak gezegd als er in jouw omgeving geen paardvriendelijke stalling is moet je geen paard nemen.
Ik vind dit een soortgelijke situatie. Als een eenpersoonshuishouden kom je één ingrediënt tekort, een zaadcel, waarom moet er dan koste wat kost een kind komen?
Ik zou ook graag bepaalde dingen willen, ik heb het geld niet, gaat me nu niet lukken. Misschien komt het, misschien niet, maar om zoiets ingrijpends te gaan doen (voor het kind) nee

ik kan daar echt niet bij.

**Geplaatst**: 06-11-20 17:47

Geplaatst: 06-11-20 17:47

Ik denk dat je dan niet begrijpt/weet wat een kinderwens inhoudt. En dat is geen probleem, want dan heb je zelf waarschijnlijk niet zo’n sterke kinderwens.
Maar het is absoluut niet te vergelijken met de aanschaf van een paard of een hond. Een kinderwens is een zeer diepgeworteld verlangen tot voortplanting van jezelf, wat biologisch erg goed te verklaren is. Dat is een oergevoel en een instinct.
De aanschaf van een huisdier is geen instinct en ook niet nodig voor overleving van een soort. Wat een wens tot voortplanting wel is en daarom zit het zo diepgeworteld.

**Geplaatst**: 06-11-20 17:54

Geplaatst: 06-11-20 17:54

Jammer dat er zo gereageerd wordt TS.
Een ding is zeker, jouw kindje is zeker gewild!
Heel veel succes en ik vind het heel dapper.