Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-20 09:50

Geplaatst: 16-09-20 09:50

Ik vind je heel volwassen overkomen voor je 16 jaar TS. Je vriendin mag blij zijn dat jij er bent.
Neemt niet weg dat hulp aan iemand met zulke problemen (automutilatie) voor professionals is omdat onderliggende problemen vaak veel dieper kunnen zitten dan je misschien denkt.
Weet je zeker dat de depressies van je vriendin niet met haar ouders te maken hebben? En dat ze op goede voet met haar ouders staat? Zo niet dan is het misschien niet verstandig om naar haar ouders te stappen. Een melding te doen bij veilig thuis zou dan ook een mogelijkheid zijn om je vriendin te helpen. Dat is niet alleen voor kinderen die thuis worden mishandeld, maar voor alle kinderen die om wat voor reden dan ook hulp nodig hebben in hun thuissituatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-20 22:38

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-20 22:38

Ontzettend bedankt voor al jullie reacties! Ik heb er erg veel aan en ik ga jullie adviezen zeker opvolgen. Ik heb hierdoor namelijk door dat ik inderdaad misschien te vaak een oplossing voor haar probeer te bedenken. Zelfs al weet ik dat ze die niet wil horen. Daar had ik beter naar moeten luisteren en daarom ben ik blij om deze duidelijken en goed onderbouwde tips. Ik begrijp het volkomen en ga het naleven! Het helpt mij, en haar denk ik ook

Dank jullie wel

**Geplaatst**: 16-09-20 22:49

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 16-09-20 22:49

Ik blijf erbij dat je niet gaat begrijpen hoe ze zich voelt. Dat begrijp je pas als je er zelf ook in valt.

Neem haar mee naar de huisarts!

**Geplaatst**: 16-09-20 23:13

Geplaatst: 16-09-20 23:13

pimaude schreef:
Ik blijf erbij dat je niet gaat begrijpen hoe ze zich voelt. Dat begrijp je pas als je er zelf ook in valt.

Neem haar mee naar de huisarts!

Dat kan wel zo zijn, maar ts hoeft dat toch ook niet te begrijpen, zo lang ze maar weet hoe ze er mee om kan gaan? En dat doet ze echt hartstikke goed.

Weet je wat het is Liekemo, mensen met een depressie weten zelf die oplossingen (die jij of andere aandragen) ook echt wel. Maar het lukt simpelweg niet om die oplossingen na te leven omdat de hersenen disfunctioneren. Het heeft tijd nodig, maanden en soms jaren om uit die put te komen. De enige die dat kan doen is degene met de depressie zelf. En de tips die ik eerder gaf echt doen; iemand met een depressie wil een veilige haven, praten met iemand die niet oordeelt. Als je oplossingen gaat aandragen (die diegene ook allang heeft bedacht) krijgen ze het idee dat ze niet begrepen zijn, en dat ze niet serieus genomen worden want “het is toch makkelijk om uit de depressie te komen?”.
Heel lief dat je je vriendin wil helpen.
Ik ben wel ook van mening dat er professionele hulp bij moet komen kijken overigens.

**Geplaatst**: 16-09-20 23:35

Geplaatst: 16-09-20 23:35

pimaude schreef:
Ik blijf erbij dat je niet gaat begrijpen hoe ze zich voelt. Dat begrijp je pas als je er zelf ook in valt.

Neem haar mee naar de huisarts!

Ze bedoeld dat ze de tips en adviezen begrijpt

**Geplaatst**: 16-09-20 23:38

Geplaatst: 16-09-20 23:38

Liekemo schreef:
Ontzettend bedankt voor al jullie reacties! Ik heb er erg veel aan en ik ga jullie adviezen zeker opvolgen. Ik heb hierdoor namelijk door dat ik inderdaad misschien te vaak een oplossing voor haar probeer te bedenken. Zelfs al weet ik dat ze die niet wil horen. Daar had ik beter naar moeten luisteren en daarom ben ik blij om deze duidelijken en goed onderbouwde tips. Ik begrijp het volkomen en ga het naleven! Het helpt mij, en haar denk ik ook

Dank jullie wel

Pas op dat je jezelf niets verwijt. Je had niet beter moeten luisteren, je deed heel erg je best om een goede vriendin te zijn. Alleen ons best doen is soms niet de juiste oplossing.
Succes en sterkte! Ze mag in haar handjes knijpen met zo'n betrokken vriendin.

**Geplaatst**: 16-09-20 23:41

Geplaatst: 16-09-20 23:41

Liekemo schreef:
Maartje1990 schreef:
-adviseren hulp te zoeken, biedt aan mee te gaan, eerste stap is altijd huisarts.
- er voor haar zijn, haar niet in de steek laten.
-luisterend oor bieden, als je niet weet wat je ergens op moet zeggen, zeg dat dan ook gewoon.
-activiteiten doen/haar uitnodigen om 'leuke" dingen te gaan doen.

Verder wat is de leeftijd? Indien minderjarig weten haar ouders dat het slecht gaat? En zo ja, wat zeggen die r van? Zo nee kun je die vriendin adviseren met haar ouders te praten.

Edit: niet verkeerd om toe te geven dat je het inderdaad niet begrijpt omdat je r nog nooit mee te maken hebt gehad.

Minder jarig ja, we zijn 16. Haar ouders weten dat er iets is maar weten niet pressies wat, ik denk dat zij dat zelf eerlijk gezegt ook niet altijd weet. Ik beleef dit verhaal samen met mijn echte beste vriendin. Die heeft samen met haar en haar ouders gepraat. Alleen zitten bij haar ouders ook een zwak punt. Die zijn namelijk lesbies en daar heeft ze als enigs kind soms ook moeite mee. Soms is er behoefte aan een man!

Ik heb heel erg moeten nadenken over een reactie hierop. Ik zit namelijk aan de andere kant. Een vrouw die samen met mijn vrouwelijke partner een kindje wil krijgen. Ik kan natuurlijk niet voor mijn toekomstige kinderen of andere kinderen spreken. Maar ik hoop dat mijn kind nooit het gevoel gaat hebben iets (een man als ouder) gemist te hebben doordat het kindje 2 moeders heeft. Oud huisgenootje van me had dit niet (had 2 moeders).

Maar ligt het probleem van de depressie daar in? Is zij nog van de generatie van anonieme donoren? Dat kan natuurlijk ook een verschil maken.

**Geplaatst**: 17-09-20 00:03

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 17-09-20 00:03

Wat ben jij een lieve vriendin en wat worden hier mooie adviezen gegeven!

Tijdens mijn depressies vond ik gezelschap zwaar en vermoeiend. Ik moest praten, vertellen hoe ik me voelde, waarom ik me zo voelde of ik moest een gesprek van anderen proberen te volgen. Soms moest ik reizen voor afspraken met vrienden. Die afspraken werden dan vaak ook weer op het laatste moment door mij afgezegd, ik had er geen energie voor. Waar ik behoefte aan had was tijd voor mezelf, geen verplichtingen en geen uitleg hoeven geven. Wat mij goed deed was als er dan alsnog soms iemand bij me was, maar in stilte. Samen een film kijken of gewoon wat muziek aan en beiden je eigen ding doen maar dan wel in dezelfde ruimte.
Ieders depressie is anders en wordt anders beleefd. Laat vooral weten dat je er voor haar bent, niet altijd door woorden, maar door daden. Spreek bij haar thuis af zodat ze zelf geen extra energie in het reizen hoeft te stoppen, stuur haar mooie nummers met belangrijke boodschappen
(You’re enough van sleeping at last vond ik zelf een fijn nummer om naar te luisteren) en breng tijd met haar door op een manier die voor haar goed voelt.

Vanuit mijn therapie ervaringen; elke vorm van beweging helpt om de sleur te doorbreken, dus stel soms voor om een stukje te gaan lopen, in de kamer te dansen, een potje te voetballen, wat het dan ook is waar je vriendin van houdt. Heeft er iemand een hond in de buurt? Vraag of je die een keertje mag uitlaten samen met je vriendin. Dieren vormen een mooie afleiding en iets om te doen tijdens het lopen dan denken aan je problemen of proberen een gesprek op gang te houden.

En voor jou, dit is op een andere manier ook een hele zware tijd voor jou. Zorg goed voor jezelf, praat met je andere vriendin met wie je deze vriendin deelt, praat met je ouders en let op je eigen gezondheid. En boven alles, voel je niet schuldig als je af en toe stoom moet afblazen. Het zorgen voor een ander die zo negatief is kan zeer vermoeiend en frustrerend zijn voor jezelf en die gevoelens mag je ook gewoon hebben! Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 17-09-20 12:03

Geplaatst: 17-09-20 12:03

Maartje1990 schreef:
pimaude schreef:
Ik blijf erbij dat je niet gaat begrijpen hoe ze zich voelt. Dat begrijp je pas als je er zelf ook in valt.

Neem haar mee naar de huisarts!

Ze bedoeld dat ze de tips en adviezen begrijpt

Ik reageerde op haar eerdere reactie op mij. Ik wordt direct helemaal kriegel van het verhaal en denk: ho! Stop! Uit mijn aura jij! .. dus ik kan heel goed de vriendin begrijpen en voelen! Maar ook ik zie hoe ontzettend lief en goedbedoeld ts hier bezig is. Excuses dat ik teveel uit gevoel reageerde, dat was niet mijn bedoeling. Ik zou vriendin lucht geven en een leuk uitje gaan plannen: dingen die echt heel leuk zijn zodat de vriendin een aantal mooie en fijne dagen mag hebben tussen haar gedachtes door.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-20 00:05

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-20 00:05

Maartje1990 schreef:

Ik heb heel erg moeten nadenken over een reactie hierop. Ik zit namelijk aan de andere kant. Een vrouw die samen met mijn vrouwelijke partner een kindje wil krijgen. Ik kan natuurlijk niet voor mijn toekomstige kinderen of andere kinderen spreken. Maar ik hoop dat mijn kind nooit het gevoel gaat hebben iets (een man als ouder) gemist te hebben doordat het kindje 2 moeders heeft. Oud huisgenootje van me had dit niet (had 2 moeders).

Maar ligt het probleem van de depressie daar in? Is zij nog van de generatie van anonieme donoren? Dat kan natuurlijk ook een verschil maken.[/quote]

Nee de depressie komt zeker niet daar van daan, maar ik zou wel wat dingen kunnen zeggen waar ze wel of juist niet moeiten mee heeft. En natuurlijk is het voor iedereen anders!

De mensen om haar heen acseperen het in iedergeval volkomen en niemand vind het gek of storend. Dus (zo ver ik weet) heeft ze er vanaf de buiten wereld niet veel last van.

Wat ze wel echt moeilijk heeft gevonden is het niet weten waar haar andere helft vandaan komt. Het hat haar denk ik geholpen als ze de mogelijkheid had gehad makkelijker meer te weten te komen over haar biologische vader. Veder vind ze het soms moeilijk
Om met alleen maar vrouwen te zijn. en dat maakt het niet uit of het een vader of een oom is. Mannen accepteren dingen vaker gewoon zo als ze zijn en zijn in sommigen dingen makkelijker denkt zij. Zij heeft het gevoel dat doordat ze met alleen maar vrouwen zijn ze vaker ruzie maken. Het kan natuurlijk dat dit er absoluut niks mee te maken heeft! Ik beschrijf alleen hoe zij het “dochter van 2 moeders zijn” ervaart.

Ik denk dat het per persoon anders is en dat het in de wereld van nu steeds meer geaccepteerd word. Ik merk dat zij zelf (misschien ook door de verouderde school methodes van de basisschool) het soms spannend vond om met 2 moeders aan te komen. Maar daar is ze nu wel lang en breed overheen! Het is denk ik allemaal vooral ingewikkeld omdat wij het ingewikkeld maken. Ik denk dat als ouders het zien als de normaalste zaak van de wereld (want dat is het ook!) dat het kind, vooral in de periode dat ze doen wat hun ouders doen dat ook gaat vinden. Maar ik ben natuurlijk gewoon een 16 jarige en geen deskundige

Ik hoop in ieder geval dat de ervaring die ik heb jullie kan helpen! Ik kan er uiteraard uren over door praten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-20 00:11

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-20 00:11

pimaude schreef:
Ik reageerde op haar eerdere reactie op mij. Ik wordt direct helemaal kriegel van het verhaal en denk: ho! Stop! Uit mijn aura jij! .. dus ik kan heel goed de vriendin begrijpen en voelen! Maar ook ik zie hoe ontzettend lief en goedbedoeld ts hier bezig is. Excuses dat ik teveel uit gevoel reageerde, dat was niet mijn bedoeling. Ik zou vriendin lucht geven en een leuk uitje gaan plannen: dingen die echt heel leuk zijn zodat de vriendin een aantal mooie en fijne dagen mag hebben tussen haar gedachtes door.

Je hoeft je niet te excuseren! Ik begrijp het en voel me zeker niet aan gevallen

ik vind het juist fijn om je mening te horen en je gevoel daar bij, dankjewel!

**Geplaatst**: 18-09-20 00:11

Geplaatst: 18-09-20 00:11

Je klinkt hartstikke wijs en verstandig Liekemo, je vriendin boft met een vriendin zoals jij.

**Geplaatst**: 18-09-20 13:23

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 18-09-20 13:23

Ik heb niet het hele topic gelezen maar als iemand die een paar keer flink aan de afgrond heeft gestaan misschien een paar dingen waar je iets aan hebt:

- Iemand dwingen of hardop aansporen om hulp te zoeken werkt eigenlijk nooit zoals je hoopt dat het werkt. Dat klinkt super tegenstrijdig want professionele hulp is het enige dat helpt, en dat weet je ook heel goed als je depressief bent. Maar je moet er wel voor openstaan om de stap te nemen, en therapie terwijl je er nog niet voor openstaat kan juist heel veel gedoe opleveren omdat je je er snel voor afsluit, het wegwuift als onzin/niet voor jou en daarmee de stap groter maakt. Ik vond het heel prettig dat vriendinnen tegen mij aangaven dat ze er voor me waren op het moment dat ik hulp wilde zoeken, en dat ze dan graag met me mee gingen naar eerste afspraken om mijn hand vast te houden. Dat was super laagdrempelig.

- Ik had toen ik echt heel depressief was ontzettende moeite met de kleinste dingen. Elke dag douchen was echt uit den boze omdat douchen me zo veel energie kostte en ik at bijvoorbeeld regelmatig pitabroodjes met cheddarkaas omdat ik niet de energie had om iets anders voor mezelf te maken. Mijn beste vriendin heeft toen een middag haar best gedaan en een hele vriezer vol makkelijke, toegankelijke maaltijden met instructies voor het heropwarmen erop voor me gemaakt. Dat heeft me destijds echt gered van scheurbuik en ik voelde me zo veel meer mens. Een voorraad babywashandjes (waar je geen water voor nodig hebt) is bijvoorbeeld ook fijn. Ik gebruikte er in ieder geval echt enorm veel.

- Naast douchen gold het bovenstaande ook voor de hygiëne van mijn omgeving. Mijn huis werd echt een ontzettende paasei. Ik ben rommelig van mezelf maar het werd echt op het randje van onhygiënisch smerig. Daarbij helpen is een hele makkelijke laagdrempelige manier om er voor iemand te zijn.

- Mij is meerdere keren gevraagd hoe ik geholpen kon worden. Dat kan echt een hele fijne en laagdrempelige manier zijn om steun aan te bieden, maar hou er wel rekening mee dat hulp vragen echt heel lastig is en dat het een makkelijke vraag is om weg te wuiven ('je kan eigenlijk niks doen')

- Er zijn een aantal boeken waar ik veel aan heb gehad. Stipt op 1 staat Reasons to Stay Alive.

**Geplaatst**: 18-09-20 13:52

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 18-09-20 13:52

TS, ik heb verder inhoudelijk niet zoveel toe te voegen dan wat er allemaal al gezegd wordt, maar wat krijg ik een warm hart van je dat je zo je best doet en ook van alle Bokkers die zo begripvol reageren en uit (helaas) ervaring de beste tips geven.

Echt heel fijn om te zien hoe iedereen zo meedenkt. Voor iemand die zelf in een hele zware depressie heeft gezeten kan ik alleen maar blij zijn dat TS zo open staat voor andere ideeën en meningen.

Echt, dikke complimenten en een hele dikke vette knuffel :knuffel:

Erin zitten is zwaar, erbij staan is ook zwaar!