Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-08-20 07:59

Geplaatst: 30-08-20 07:59

Bij een (sub)luxatie is de kans aanwezig dat je een scheur in het labrum hebt opgelopen en aanhankelijk van waar de scheur zit je een SLAP, labrum of bankart laesie zou kunnen hebben. Zeker niet gezegd maar wel de moeite waard om eens naar een schouderorthopeed te gaan, deze kan dmv testen en eventueel MRI met contrastvloeistof zien of dit het geval is.
Daarnaast is het belangrijk dat je naar een fysio gaat die gespecialiseerd is in schouders, op https://www.schoudernetwerk.nl vind je gespecialiseerde schoudertherapeuten.

**Geplaatst**: 30-08-20 09:30

Geplaatst: 30-08-20 09:30

Alright, even wat uitgebreider van op de laptop

Ik heb in oktober 2014 tijdens een training gewichtheffen een subluxatie van mijn linkerschouder gehad. Bovenin de snatch niet stabiel kunnen opvangen en door die schouder gegaan. Ik ben een dag of 2 later naar de dokter gegaan, die me meteen doorverwezen heeft voor een echo (niets op te zien) en MRI met contrast. Daar was wel duidelijk dat mijn labrum gescheurd was (Bankart letsel). Die MRI was ondertussen ergens half November en toe was ik ook al druk aan de slag met de fysio. Dan in December een afspraak bij de specialist (orthopedisch chirurg). Die gaf heel duidelijk aan dat er twee opties zijn: Ofwel laten opereren (met sowieso wat risico's), ofwel fysio verder zetten en de instabiliteit proberen op te vangen door gerichte stabilisatietraining (met het risico van opnieuw te luxeren in de toekomst natuurlijk). Ik had toen qua klachten verder vooral de instabliteit in mijn overhead positie (het gevoel van op één been te staan, maar dat dan in je arm) en pijn bij duwbewegingen omhoog.

Ik zat toen in de situatie dat ik 'nog maar' 26 was, een heel sportief leven had én in het jaar erop aan mijn opleiding (en daarna job) bij de politie begon. Ik had cru gezegd geen zin om mezelf zo vroeg in m'n leven al te gaan beperken (opletten met bovenhandse sporten, opletten met contactsporten,...) in sportkeuzes en jobmogelijkheden. Ik heb dus redelijk snel besloten om toch te laten opereren. Ik had toen een interimjob (lekker flexibel) en de chirurg wist van het feit dat ik 9 maanden later mijn opleiding wilde starten, dus ik heb het eerstvolgende vrijgekomen plaatsje ook meteen gekregen (lees: 1 week na de afspraak bij hem, kreeg ik telefoon met de vraag of ik me 3 dagen later kon vrij maken :')

).

Operatie was ergens begin januari 2015. Drie schroeven erin. De eerste week echt belachelijk veel pijn gehad (ik had van het ziekenhuis enkel ibobrufen en paracetamol meegekregen, maar ik ben na dag 1 meteen naar mijn huisarts gegaan en heb gelukkig tradonal meegekregen, die de 'scherpe' kantjes er wél kon afhalen). Eerste week zat ik continue onder de pijnstilling (max dosis) en heb ik ongeveer in mijn bed geleefd, week 2 was al zonder tradonal en ging ik al te voet naar de winkel een 500m verder, week 3 was ik alweer voltijds aan het werken

(ik kon met de bus naar het werk en deed toen een bureaujob).

Oefeningen direct dag 2 begonnen (héél basic begonnen met lichtjes pendelen, eerste 2 weken passief mobiliseren, daarna actief maar nog niet opzij,....). Ik heb héél veel geluk gehad met mijn revalidatie, volgens de specialist had ik daar héél veel te danken aan het feit dat ik mijn sportieve (crossfit) achtergrond had waardoor mijn schouders belachelijk sterk waren in 'pure kracht' (ik had toen nog een stricte press van 58kg) en dat ik in de drie maanden voorafgaand aan de operatie met de fysio super hard gewerkt heb op stabilisatie van die schouder. Ik kon op 4 weken beginnen met mini-push ups rechtstaand tegen een muur, rustig roeien (laagste stand, zonder écht kracht), rustig airdynen (zonder kracht op armen). Vanaf week 5 droeg ik geen mitella meer en vanaf ongeveer week 6 kon ik terug zonder problemen met de auto rijden. In Oktober van 2015 heb ik opnieuw 50kg gesnatched, 70kg gejerked. Wat wel langer geduurd heef is alles wat 'gymnastics' aan de bar was (pull ups en al zijn varianten) omdat hangen aan die schouder héél lang heel eng aangevoeld heeft.

Ik ben uiteindelijk dus ook 9 maanden na mijn operatie aan mijn opleiding bij de politie begonnen (inclusief alle contactsporten, klemmen en grepen op armen/schouder), zonder problemen. Ondertussen operationeel en zéér regelmatig interventies waarbij mijn schouders het zwaar te verduren krijgen, zonder problemen.

Ik ben dus héél blij dat ik de operatie heb laten doen, maar weet dat ik ook wel een extreem vlotte revalidatie heb gehad (en ook geen fysio na mijn operatie moest hebben van de specialist omdat mijn mobiliteit héél snel heel goed was en ik alle stabilisatie oefeningen al kende en deed). Ik heb genoeg horror verhalen gehoord en gelezen van mensen die hun volledige mobiliteit nooit hebben terug gekregen, frozen shoulders, enzovoort.

Als ik van jou was, zou ik het sowieso wel willen weten of er effectief letsel is of niet. Daarna kan je nog gaan overwegen welke opties je hebt en wat er voor jou het belangrijkst is. Ik weet dat ik zonder de operatie mijn job gewoon niet had kunnen uitoefenen, dus heel goede keuze geweest.

Veel succes ermee allesinds!

**Geplaatst**: 30-08-20 09:46

Geplaatst: 30-08-20 09:46

TS ik wil je even waarschuwen: neem de rust en de tijd die de arts en fysio aangeeft serieus. Voor je het weet krijg je bij een onverwachte beweging weer een (sub) luxatie en worden je banden verder uitgerekt en kom je in een vicieuze cirkel en geloof me dat wil je niet :Y)

Dat even ter inleiding van mijn verhaal: vanaf mijn 30e tot nu (43 jaar) heb ik ongeveer 20 x een subluxatie of echte luxatie van mijn schouder gehad. De ene keer een makkelijke subluxatie waarbij ik de schouder er snel weer in kreeg met twee dagen na pijn en instabiel gevoel. De andere keer was het een veel heftigere echte luxatie waarbij ik de ene keer naar de SEH moest omdat ik hem er niet meer zelf in kreeg en de andere keer lukte het me wel. Maar dat deed ontzettend veel pijn.

1,5 jaar geleden begon mijn schouder zelfs in mijn slaap te luxeren en toen was ik er klaar mee. Orthopeed gaf aan: jaar lang fysio en als dat niet afdoende is operatie.
Nu ben ik 1,5 jaar verder met fysiotraining, maar alles de banden zijn te uitgerekt en de kom te beschadigd om dit nog te kunnen trainen zodat de spieren het opvangen. Hij floept er nog regelmatig uit: bij het afdoen van een sjaal; het pakken van iets uit de kast; een onverwachte beweging van paard.

Ik slaap inmiddels met een riem om mijn arm en middel zodat ik in ieder geval ‘s nachts ‘veilig’ kan slapen.
Begin oktober word ik geopereerd en wordt een stukje bot van mijn sleutelbeen afgezaagd en aan mijn kom gezet. De revalidatie wordt een lang traject waar ik best tegenop zie

In andere woorden: alles wat je nu doet om te voorkomen dat je in een vicieuze cirkel belandt is heel erg belangrijk. Je wilt echt niet bij elke beweging die je doet moeten nadenken of het handig is; want angst om weer een (sub)luxatie te krijgen. Ik ben in alles angstig, doe alles voorzichtig (trap met een wasmand aflopen bijvoorbeeld. Bij de paarden altijd een brace om etcetera).

@florenc: wat super dat jouw revalidatie zo snel is gegaan! Mijn schouder is nu ook heel sterk door 1,5 jaar intensieve kracht en stabilisatie training bij de fysio. Hoop van harte dat het zal helpen bij mijn herstel

.

Heb jij dezelfde operatie gehad waarbij een stuk bot aan je kom wordt vastgezet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-20 11:08

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-20 11:08

Florenc bedankt voor het uitgebreide verhaal! Erg fijn om van een crossfitter te horen want dan ken je ook de bewegingen goed. Ik herken het instabiele gevoel bij een overhead positie, dat heb ik altijd al gehad. Moest regelmatig de bar laten vallen omdat hij er al half uit schoot. Dat ging door veel oefenen juist heel goed de laatste tijd (heel veel focus op schouders aanspannen). Gek genoeg had ik met powersnatchen juist minder dit gevoel maar daar is het dan toch mis gegaan, denk omdat het wat zwaarder was waardoor ik logischerwijs meer onder de bar dook. Wat normaal goed zou zijn natuurlijk

Een deel van mijn spieren zijn ook best sterk, maar met pull-ups en push-ups heb ik nog steeds moeite dus dat zegt wel iets over die schouders. 55 kg push press doe ik dan wel weer redelijk op het gemak dus aan kracht niet heel erg een gebrek. Het is echt die coördinatie i.c.m. slappe banden (dat wist ik al, heb ik ook in mijn rug). Dat is ook precies de reden waardoor ik mijn twijfels heb of ik dit met oefeningen gefixt krijg. Ik ben nu 33 maar sport nog graag en veel, dat is echt heel belangrijk voor me.

Eekhoornerik ik weet niet of ik hier het idee nu heb gegeven dat ik ongeduldig ben en dus ook niet luister naar de fysio, maar dat doe ik zeker wel hoor. Het is alleen zo dat ik nu van diverse mensen al meerdere verhalen heb gehoord en dan word je wel kritisch. Mijn vorige fysio zei zelfs (nog geen paar maanden geleden) dat mijn schouder prima stabiel was en dat ik er wel wat extra kilo’s aan kon hangen

Maar wel bedankt voor het advies, kan me voorstellen dat je iemand niet toewenst wat jij straks moet gaan doen. Ik hoop dat de operatie goed gaat en dat je snel herstelt, sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-20 16:05

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-20 16:05

Even update; vandaag een doorverwijzing gekregen naar een orthopedisch (sport)arts in het ziekenhuis. Daar kan ik over een paar weken terecht. Ik heb veel pijn bij een aantal bewegingen (simpele dagelijkse dingen) die ook in rust doorzet dus het wordt er niet echt veel beter op. Dus maar eens kijken wat de specialist ervan gaat vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-20 09:11

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-20 09:11

Weer een update, wordt een leuke monoloog met mezelf zo :')

Morgen MRI met contrastvloeistof en over een week uitslag. Dus dan weet ik of ik aan chronische aanstelleritis lijd of dat er toch echt iets anders aan de hand is

**Geplaatst**: 15-11-20 09:48

Geplaatst: 15-11-20 09:48

Na een val van een paard had ik een luxatie incl eerste hulp voor terugzetten. In de jaren daarna bij het minste of geringste een subluxatie. Zelfs een rugtas over mn schouder zwiepen was genoeg. Ook kon ik niet meer normaal slapen. Heb al die jaren geslapen half rechtop, met m’n arm vastgesnoerd in een sling. Uiteindelijk binnen een jaar of 2 een stuk of 8 subluxaties gehad met allemaal een maand of 4 herstel tijd voor ik me weer kon bewegen. Let op, na die maanden was het dus zeker niet “over” het is nooit meer goed gekomen namelijk. Uiteindelijk ben ik geopereerd waarin ze mijn kapsel hersteld hebben en de banden en spieren aangetrokken. Veel pijn gehad en heeft 2,5 jaar geduurd voordat het weer een beetje te bewegen was. Ruim 10 jaar later nog steeds beperkt in beweging maar gelukkig nooit meer luxatie gehad.

Mijn tip; neem het serieus. Als je komt op het punt waar ik was is niet gewicht kunnen heffen the least of your problems..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-20 10:05

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-20 10:05

Jeetje wat een ellende zeg! Vervelend dat je daar zo lang mee gelopen hebt, het is echt een flinke beperking vind ik zelf. Maar kan me voorstellen dat je liever beperkt bent in je beweging dan dat je schouder er elke keer uit klapt, dat is echt niet te doen ook qua onzekerheid en angst.

Ik ben nu 4 maanden verder en kan nog steeds mijn eigen BH niet los maken of mijn haar normaal doen, dus gewichtheffen valt helaas nog niet echt aan te denken. Ik zou overigens prima kunnen deadliften want die beweging lukt wel, maar dat laat ik nu even voor wat het is natuurlijk. Ik weet nu hopelijk op korte termijn veel meer en dan kan ik weer vooruit kijken. Voor mijn gevoel kan het alle kanten op. Kan ook gerust een flinke ontsteking zijn of frozen shoulder, maar letsel is ook niet uitgesloten tot die MRI. Als dat duidelijk is ga ik weer lekker aan de slag (of wachten op een operatie maar dat hoop/verwacht ik nog steeds niet).

**Geplaatst**: 15-11-20 10:31

Re: Ervaringen met subluxatie schouder

Geplaatst: 15-11-20 10:31

Bh losmaken kan ik nog steeds niet

gaat ook nooit meer komen. Evenals iets al fietsend achter je vasthouden op de bagagedrager. Evenals hoog bovenhands iets doen. Mijn arm kan niet meer helemaal recht gestrekt naar boven. Maar het is nu eenmaal zo. Kan me er druk over maken maar het verandert toch niet.

Succes met alles dat gaat komen!

**Geplaatst**: 15-11-20 15:36

Geplaatst: 15-11-20 15:36

Ben heel benieuwd wat er uit de MRI komt! Hopelijk geeft die duidelijkheid en kan je behandelt worden.

@Pluisje: jeetje wat heb jij een lange revalidatie gehad van die operatie...Ik ben nu 5 weken geleden geopereerd, waarbij ze een stukje bot uit mijn sleutelbeen aan mijn schouderkom hebben vastgezet met een plaatje en schroef. De banden hebben ze niet ingekort, orthopeed zei dat dit niet nodig is bij deze operatie omdat mijn schouder nu 90% nooit meer kan luxeren.

Heb helemaal geen pijn gehad en over een week mag ik mijn sling afbouwen, mijn gevoel is dat ik over 2 maanden weer op het paard zit maar als ik jouw verhaal lees ben ik misschien te optimistisch

**Geplaatst**: 15-11-20 15:46

Geplaatst: 15-11-20 15:46

Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar ik meld me hier ook even.

Ik ben eind september van m'n paard gevallen. Subluxatie en AC gewricht deels gescheurd, sleutelbeen is naar boven gekomen maar hangt wel nog deels vast. Ik heb meteen RX foto's laten nemen, heb 2 weken rust genomen en in een draagdoek gezeten maar daarmee was de pijn niet over, ik heb intussen ook de moed een beetje opgegeven. Ik volg nog wekelijks fysio maar vrees dat mijn beweging en kracht nooit volledig gaat terug komen. Laatste optie is een operatie, maar dat wil ik toch liever niet. Vooral de kracht is frustrerend, als ik boodschappen inlaad en draag heb ik meteen terug 2 dagen last. Ook als ik lig dan voel ik het frequent aanwezig.
Ik doe trouwens ook gewichtjes heffen en aan een rekker trekken als oefeningen, ik krijg niet meer dan 2kg naar boven.

**Geplaatst**: 15-11-20 16:01

Geplaatst: 15-11-20 16:01

Ervaring? Noem mij maar... een ervaringsdeskundige. Mijn linkerschouder subluxeert 8 tot 20 keer per dag, de rechter een aantal keer per maand.

Hoeveel schade er plaatsvindt hangt voor een groot deel af welke kant je schouder op subluxeert. De mijne gaat naar beneden - wat heel zeldzaam is, maar wel een stuk minder schadelijk dan naar voren of achteren. Dit heeft ook invloed op hoe goed je kan herstellen, naar voren en achteren is moeilijker om goed spieren te trainen dan beneden. (Al valt het alsnog vies tegen)

Veel sterkte, ik weet hoe vervelend het kan zijn. Ik heb super lang haar en kan mijn haar niet meer zelf verven, en niet goed kammen. De constante stress zorgt ervoor dat je spieren beschadigt raken waardoor ze zwakker worden, maar tegelijkertijd gaan ze heel erg hard werken om de instabiliteit op te vangen waardoor ze pijn doen.

Als je bij een masseur bent kan ik je aan raden om te vragen of ze (voorzichtig) de schouder masseren. En dan echt op de schouder, dus niet het schouderblad maar echt bij het gewricht zelf. Heel pijnlijk maar zorgt voor wat ontspanning.

Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-20 16:28

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-20 16:28

LeStrange huh?!? HOE DAN

Dat is toch niet te doen als ‘ie er zo vaak uit klapt? Of moet ik me er iets anders bij voorstellen dan bij die subluxatie van mij? Bedankt voor de tip van de massage, dat neem ik mee!

Calipsover ouch, dat klinkt ook naar. Voel je met tillen dan ook op dat moment pijn of vooral erna? Weet je al wat ze zouden doen bij een operatie?

Eekhoornerik dat is ook wel weer goed om te lezen, een positief herstel vooralsnog! Het kán dus wel. Wat had je eigenlijk gedaan?

‘Fijn’ om weer wat ervaringen te lezen. Ik ben zo benieuwd en ben er wel erg mee bezig nu omdat ik graag wat perspectief wil

**Geplaatst**: 15-11-20 16:42

Geplaatst: 15-11-20 16:42

RoosvanBlue schreef:
LeStrange huh?!? HOE DAN Dat is toch niet te doen als ‘ie er zo vaak uit klapt? Of moet ik me er iets anders bij voorstellen dan bij die subluxatie van mij? Bedankt voor de tip van de massage, dat neem ik mee!

Calipsover ouch, dat klinkt ook naar. Voel je met tillen dan ook op dat moment pijn of vooral erna? Weet je al wat ze zouden doen bij een operatie?

Eekhoornerik dat is ook wel weer goed om te lezen, een positief herstel vooralsnog! Het kán dus wel. Wat had je eigenlijk gedaan?

‘Fijn’ om weer wat ervaringen te lezen. Ik ben zo benieuwd en ben er wel erg mee bezig nu omdat ik graag wat perspectief wil

Ik heb een aandoening waardoor dit bij meerdere gewrichten gebeurd helaas, zoals mijn kaak en vingers. Gelukkig gaat hij er zo vaak uit dat alles zo flubberig is geworden vanbinnen dat de pijn minimaal is, tenzij hij er verder dan normaal uit gaat, en ik kan hem met een beetje heen en weer wiebelen weer terug in de kom duwen.

De eerste 100 keer is het natuurlijk verschrikkelijk pijnlijk, maar ik zie het een beetje als een haar elastiekje dat inmiddels zo opgerekt is dat je het alle kanten op kan bewegen.

Het is wel onhandig want ik kan bv mijn werk achter de kassa alleen met mijn rechter arm doen, en niets tillen. En ik ben links dus dat is nogal een struggle :')

je went er aan. Het is een beetje net alsof je een bril hebt die je steeds op moet doen, iedere keer als ik iets doe "even mijn schouder goed zetten".

Ik hoop voor jou dat het zich niet herhaalt, maar zelfs voor mensen zonder mijn aandoening blijft het vaak gevoelig en is er kans op herhaling. Het beste wat je kan doen (als je zeker weet dat er geen schade is) is toch je spieren in je schouder blijven trainen (al dan niet gelijk met 40 kilo :')

). Maar vergis je niet, juist bij de kleine bewegingen kan het mis gaan. Wanneer je in bed ligt en je schouder beweegt, of onder de douche staat - dat zijn namelijk de momenten dat je spieren ontspannen en je beschadigde en onstabiele schouder ruimte heeft om alle kanten op te gaan.

**Geplaatst**: 15-11-20 17:17

Geplaatst: 15-11-20 17:17

RoosvanBlue schreef:
LeStrange huh?!? HOE DAN Dat is toch niet te doen als ‘ie er zo vaak uit klapt? Of moet ik me er iets anders bij voorstellen dan bij die subluxatie van mij? Bedankt voor de tip van de massage, dat neem ik mee!

Calipsover ouch, dat klinkt ook naar. Voel je met tillen dan ook op dat moment pijn of vooral erna? Weet je al wat ze zouden doen bij een operatie?

Eekhoornerik dat is ook wel weer goed om te lezen, een positief herstel vooralsnog! Het kán dus wel. Wat had je eigenlijk gedaan?

‘Fijn’ om weer wat ervaringen te lezen. Ik ben zo benieuwd en ben er wel erg mee bezig nu omdat ik graag wat perspectief wil

Ze zouden het sleutelbeen terug op z'n plek zetten en de gewrichten die afgescheurd zijn ook terug aan elkaar naaien zegmaar. Heb totaal geen idee of dat ook de oplossing is. Qua pijn valt het nu ondertussen wel mee, maar ik 'voel' het wel en vooral inderdaad tijdens dat je heft of omhoog/opzij gaat, niet erna, maar de pijn blijft wel even hangen.

**Geplaatst**: 15-11-20 17:37

Geplaatst: 15-11-20 17:37

Ik heb dezelfde aandoening als Lestrange :')

Hier hangen beide schouders continu niet netjes in de kom, eigenlijk dus continu gesubluxeerd. Ik ben een heel leuk studieobject voor artsen en fysiotherapeuten, omdat je ze echt weer netjes kan duwen en zodra je los laat zakken ze er weer uit. Maar omdat ik het al vanaf kind af aan te vaak gehad heb (en ze daarom nu dus continu niet netjes zitten) doet het niet zo veel pijn meer. Ja, mijn spieren doen pijn want die zijn enorm hard aan het werk omdat mijn banden het niet aankunnen.
De keren dat het zeer doet is als het net wat verder gaat. En dan kunnen inderdaad de stomste dingen zijn als in bed liggen. Mijn slaaphouding is niet goed voor schouders, ik had ook geen boodschappentas tillen. Maar naar beneden is minder vervelend als naar achteren, dat heb ik 1 keer gehad door klap van paard ertegen. die was veel gemener qua pijn.

Weet je, ik heb het makkelijker. Ik wist al van kinds af aan dat ik bepaalde dingen niet kan. Ik kan met trainen ook niet verder opbouwen(niet qua gewicht, maar ook niet qua herhalingen) als waar ik nu op zit, dus ik houd de spieren op hetzelfde niveau, maar sterker worden ze niet. De 1e keren echt een (sub)luxatie waren een hel, nu niet meer zo extreem, maar juist continu aanwezige pijn. Operatie is ook niet te doen voor mij, omdat de banden gewoon zo slecht zijn dat die weer zouden uitrekken en ze zijn bang voor littekenweefsel en wat dat gaat doen.

Heel veel sterkte en succes met de MRI. Ik ken wel mensen waarbij een operatie juist dé oplossing geweest is en ook mensen die het met alleen oefeningen gered hebben, maar wat het voor jou ook wordt ik hoop dat je daarna weer de dingen kan doen die je wilt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-20 18:44

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-20 18:44

Wow wat bijzonder zeg, jullie aandoening, bijzonder irritant ook wel -O-

Zeker als het gewoon niet op te lossen is. Al zal alles wel ‘wennen’ natuurlijk als er niet zoveel meer te willen valt

Positief is dan dat het niet zo bizar veel pijn meer doet inmiddels

Calipso dat klinkt wel als een pittige operatie dan idd. Snap dat je daar niet meteen om staat te springen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-20 07:09

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-20 07:09

Nou uitslag is binnen. Was een beetje een moeilijk gesprek omdat ik nogal zat te wachten op het telefoontje en bang was iets te missen. Maar het komt erop neer dat mijn labrum los is (geweest). Ze konden op de MRI niet zien of het alweer (ergens) vast zat. Ik kom in aanmerking voor een operatie maar de wachtlijst is heel lang. Dus de orthopeed zei in eerste instantie; ga maar fysio doen en dan spreken we over 3 maanden. Maar hij heeft mij nog niet gezien dus over de pijn die ik heb kon hij zo vrij weinig zeggen. Daarom volgende week woensdag even langs voor (weer) klinisch onderzoek en dan kan ik evt. op de wachtlijst komen als ik dat wil. Ik ga even een vragenlijstje maken wat ik allemaal wil weten zodat ik nu niet alles vergeet!

Ps. Eekhoornerik ik stelde een stomme vraag. Jouw verhaal stond daarboven al maar die was ik even kwijt. Sorry

**Geplaatst**: 24-11-20 19:19

Re: Ervaringen met subluxatie schouder

Geplaatst: 24-11-20 19:19

Geeft niet en stomme vragen bestaan niet

.

Weet je ook welke operatie ze dan gaan doen? Worden alleen de banden aangetrokken (cuf repair)of wordt je labrum hersteld?

Hopelijk kan je eerder geopereerd worden, maar door corona lopen de wachtlijsten steeds meer op...

Hoe je je na de operatie voelt verschilt erg per persoon. Ik heb amper pijn en het valt me mee allemaal, maar ik ken ook mensen en verhalen van mensen die veel pijn hebben gehad en de revalidatie zwaar vonden.

Het enige waar ik last van heb is dat mijn schouder in mijn slaap raar gaat doen. Het lijkt dan net alsof hij uit de kom gaat en ik schrik een paar x per nacht wakker van dat nare gevoel. Hij kan echt niet uit de kom maar hij voelt wel zo aan. De fysio heeft me vanmiddag verzekerd dat mijn schouderkop echt goed ingesloten zit in de kom.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-20 06:09

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-20 06:09

Wat super fijn voor je zeg dat het zo meevalt! Ik ga jouw vraag op mijn lijstje zetten want dat weet ik dus niet eens precies :')

Hij had het over een schouderstabilisatie maar dan kan volgens mij alles zijn. Kan me voorstellen dat ‘ie misschien nog te weinig weet of heeft gezien om te bepalen wat er precies moet gebeuren?

**Geplaatst**: 25-11-20 06:58

Re: Ervaringen met subluxatie schouder

Geplaatst: 25-11-20 06:58

Geen ervaring met schouderluxatie. Wel met slappe banden (enkel). Duurt erg lang. Ook ik sta nu oo de wachtlijst voor een operatie.

De tip die ik je kan geven is: kijk bij een focus kliniek zoals Bergman clinics. Deze hebben de operaties niet afgeschaalt en geen zorg voor corona patienten, waardoor de wachtlijst een stuk korter is.

In het ziekenhuis waar ik geopereerd zou worden is er geen zicht op een datum. Wel dat er voor mij al een grote wachtlijst is en die nog oploopt.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:32

Re: Ervaringen met subluxatie schouder

Geplaatst: 08-12-20 12:32

Ik kwam via zoeken hier terecht
Ik pas beetje bij lestrange en mywishmax in het rijtje, alleen geen diagnose buiten hypermobiel... Ik subluxeer ook (kaken wist ik en rechter schouder, nu blijkt linker schouder ook continu er buiten te hangen)

Ik doe powerlifting sinds een jaar om sterker te worden ivm die hypermobiliteit
2 weken geleden schoot het weer in mijn slijmbeurs tijdens military presses, dus weer naar de fysio en die kwam tot deze conclusie

Het is bij mij gelukkig an sich niet pijnlijk, soms knakt alles en 'weet' ik het daardoor

Ik zou graag zeggen neem je tijd! Bij mij en de meiden hierboven, is dat helaas niet meer mogelijk en aan de orde om het op te lossen

Ontzteend veel succes gewenst!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 18:03

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 18:03

Bedankt voor de reacties weer. Bij mij knakt alles ook idd. Ben ook ietwat mobiel met slappe banden. Sinds ik krachttraining deed had ik juist veel minder last van rug en heupen. Knakken doet bij mij ook alles, enkels, heup, rug, nek, schouders

Maar gelukkig niet zodanig dat het regelmatig subluxeert.

Afgelopen woensdag heb ik de bijkomende diagnose gekregen van een frozen shoulder. De pijn die ik had hoorde in principe niet bij een gescheurd labrum (alleen instabiliteit) dus na nog een onderzoek door de orthopeed deze diagnose gesteld, naast die van het gescheurde labrum.

Orthopeed was nog wel positief omdat door die frozen shoulder ik zo weinig kan bewegen dat mijn labrum misschien nog de kans krijgt te herstellen. Dus het zou een 'geluk bij een ongeluk' kunnen zijn. Behandeling is wel meteen drastisch gewijzigd. I.p.v. oefenen en en fysio, mag ik nu NIKS doen. Geen fysio, geen oefeningen, geen bewegingen die pijn doen. Over een week of 6-7 weer terug om te kijken hoe het ervoor staat.

Heb ook een injectie gekregen met corticosteroïden, met wat mazzel gaat me dat helpen in het herstel. Hoewel een 'normale' frozen shoulder vaak erg lang duurt (en vooral bij oude mensen voorkomt), kan de posttraumatische variant (die ik heb) wel sneller herstellen. Dus we gaan het weer zien... De pijn is nu zeer goed te doen áls ik geen verkeerde beweging maak.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-21 09:09

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-21 09:09

Heb dit topic al een tijdje niet meer aangeraakt maar voor de geïnteresseerden misschien 'leuk' om te weten dat ik inmiddels op de wachtlijst sta voor de stabilisatie operatie. Hij blijft instabiel en met alles wat ik nog doe en wil doen is het verstandig om te repareren. Dus nu maar wachten tot ik aan de beurt ben!

**Geplaatst**: 24-09-21 09:25

Re: Ervaringen met subluxatie schouder

Geplaatst: 24-09-21 09:25

Ik heb ruim 11 jaar geleden een ongeluk gehad, Van het paard gevallen op mijn schouder en hoofd.In de molen gedoken en er kwam steeds wat anders uit. Eerst een Beknelling, toen was het evt een scheurtje en toen wisten ze het niet meer. Dus ik bleef al die jaren met enorme pijn lopen. Soms zo erg dat ik mijn arm niet kon gebruiken. En nu ruim 3 a 4 jaar geleden weer een ongeluk gehad maar dan met een scooter en ook op mn linker schouder. Ik bleef enorme last houden dus in de medische molen. Weer een echo en een MRI gehad. En daaruit bleek dat mijn biceppees uit zijn kom was geschoten en dus al die jaren er naast heeft gelegen. Ze hebben mij geopereerd en die pees weer recht er in gelegd, en mijn schouder bleek enorm en dan ook echt enorm ontstoken te zijn van binnen, Dat hebben ze beetje weg gewerkt. Helaas blijf ik enorme last houden en hebben ze weer een echo gemaakt met contrastvloeistof, Daarin zagen ze evt een gaatje in de labrum. Ik kan alleen amper mijn arm gebruiken. Ook als ik zit, zoals ik nu dit verhaal typ doet mijn arm gewoon zeer en dat straalt uit naar mn elleboog en daarna naar mn vingers.