Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-07-20 17:28

Geplaatst: 18-07-20 17:28

Ineke2 schreef:
Opnemen en terug laten luisteren vind ik wel een goede om een opening te vinden tot praten en hem uit die slachtoffer rol te krijgen.
Kortom misschien een patroon te doorbreken.

Nee, dat is vooral een goede methode om te zorgen dat een kind heel paranoïde wordt en nog meer stiekem gaat doen.

Om de een of andere reden voelt hij zich blijkbaar onveilig om de waarheid te vertellen. Het is dus belangrijk daadwerkelijk niet boos te worden als hij eerlijk is. Straffen gaat een averechts effect hebben en het probleem enkel erger maken (leugens nog meer verbergen). Ik zou vooral focussen op goed gedrag belonen, zorgen dat het kind zich ook veilig voelt in eerlijkheid en niet het gevoel geven dat hij wordt afgestraft als hij de waarheid vertelt ipv liegt over de situatie.

**Geplaatst**: 18-07-20 17:30

Geplaatst: 18-07-20 17:30

Britta31 schreef:
Maar hoe gaat je dochter er mee om?Ook niet leuk dat haar broertje "gewoon"mag liegen zonder straf.Hoe ga je met haar om als zij liegt?Wordt je dochter dan niet het pispaaltje van je zoon.

Als hij het niet bewust doet, dus niet om haar dwars te zitten of te pesten dan heeft dat niets met pispaaltje te maken.
Ik werd er vroeger echt woest om als kind als mijn broer loog om iets wat ik hem notabene voor mijn ogen zag doen. Maar dat had was meer uit frustratie omdat ik het echt niet snapte hoe je zo in je eigen waarheid gelooft. Met oneerlijk vinden van mijn ouders had het echt niets mee te maken, het was meer dan duidelijk dat die er ook problemen mee hadden (en nog hebben).

**Geplaatst**: 18-07-20 17:32

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 17:32

Maar krijgt het andere kind dan niet het idee dat haar broertje voor getrokken wordt door haar ouders?

**Geplaatst**: 18-07-20 17:35

Geplaatst: 18-07-20 17:35

Britta31 schreef:
Maar krijgt het andere kind dan niet het idee dat haar broertje voor getrokken wordt door haar ouders?

Je kan toch praten met dat andere kind? Ik heb niet het idee uit de OP dat de zus net 3 is of zo. Dus daar kun je dan gewoon mee een gesprek aan gaan en wellicht heeft ze er ook iets zinnigs over te zeggen.
Als je broer ook echt volledig van slag raakt op zo‘n moment heb je echt wel door dat er iets mis is hoor.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 18-07-20 17:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 17:36

Geplaatst: 18-07-20 17:36

Bizzybijtje schreef:
Nee, dat is vooral een goede methode om te zorgen dat een kind heel paranoïde wordt en nog meer stiekem gaat doen.

Om de een of andere reden voelt hij zich blijkbaar onveilig om de waarheid te vertellen. Het is dus belangrijk daadwerkelijk niet boos te worden als hij eerlijk is. Straffen gaat een averechts effect hebben en het probleem enkel erger maken (leugens nog meer verbergen). Ik zou vooral focussen op goed gedrag belonen, zorgen dat het kind zich ook veilig voelt in eerlijkheid en niet het gevoel geven dat hij wordt afgestraft als hij de waarheid vertelt ipv liegt over de situatie.

Helemaal negeren dat liegen lijkt mij niet wenselijk.

Overigens wat is er mis met confronteren met het liegen zonder dat je boos word?

Als je boos word dan begrijp ik dat het kind nog erger gaat liegen etc... dan werkt het averechts ja.

**Geplaatst**: 18-07-20 17:44

Geplaatst: 18-07-20 17:44

Bizzybijtje schreef:
Ineke2 schreef:
Opnemen en terug laten luisteren vind ik wel een goede om een opening te vinden tot praten en hem uit die slachtoffer rol te krijgen.
Kortom misschien een patroon te doorbreken.

Nee, dat is vooral een goede methode om te zorgen dat een kind heel paranoïde wordt en nog meer stiekem gaat doen.

Om de een of andere reden voelt hij zich blijkbaar onveilig om de waarheid te vertellen. Het is dus belangrijk daadwerkelijk niet boos te worden als hij eerlijk is. Straffen gaat een averechts effect hebben en het probleem enkel erger maken (leugens nog meer verbergen). Ik zou vooral focussen op goed gedrag belonen, zorgen dat het kind zich ook veilig voelt in eerlijkheid en niet het gevoel geven dat hij wordt afgestraft als hij de waarheid vertelt ipv liegt over de situatie.

Onveilig om de waarheid te vertellen? Ieder kind liegt op die leeftijd en dat moet afgeleerd worden. Misschien heeft hij door z’n autisme niet eens door dat hij liegt, of is er van overtuigd dat hij er mee weg komt omdat moeder ook schrijft te gaan twijfelen. opnemen is dan wel een goede, ook zodat moeder minder aan de waarheid gaat twijfelen. Ik ben ook geen voorstander van veel straffen, maar op die manier wordt hij wel met de waarheid geconfronteerd en kan je het gesprek aangaan en aangeven dat je hem gaat straffen voor het liegen en niet voor dat wat hij hebt gedaan. Als hij het terugluistert weet hij gelijk dat je het door hebt als hij liegt, zou me niks verbazen wanneer hij denkt dat niemand hem door heeft, dacht ik nl zelf vroeger ook

**Geplaatst**: 18-07-20 17:50

Geplaatst: 18-07-20 17:50

Nele80 schreef:
@ista: zo probeer ik het meestal ook aan te pakken. Als ze onderling problemen hebben en het lukt niet om ze op te lossen, kom naar mij en we kijken samen.
Straffen vind ik ook moeilijk omdat ik weet dat hij het zo niet bedoelt. Maar toch vind ik het moeilijk dat hij niet wil toegeven dat hij dat gezegd heeft.

Waarom moet hij het toegeven? Jij hebt het gehoord, punt. Ik ben trots als je wel eerlijk bent. En door met wat je aan het doen bent.

**Geplaatst**: 18-07-20 17:52

Geplaatst: 18-07-20 17:52

Zoals je zelf al aangeeft is er een lichte vorm van autisme. Mensen met autisme denken in de ik vorm en hebben het sociale vermogen niet om in de wij vorm te kunnen denken. Ik zou het niet zozeer liegen noemen maar meer proberen te manipuleren.

Ik werk zelf met mensen met een verstandelijke beperking en een aantal net autisme. Ze kunnen er niks aan doen dat ze in de ik vorm denken ( zie peuters) omdat dat nou eenmaal het niveau is.

Ik ga meestal er niet eens op in als er gelogen wordt. Ik zeg dan dat zal. In discussie gaan werken avarechts en kan zelfs zoveel irritatie opwerken dat ze kunnen ontploffen van het niet begrepen worden want dat is het in feite.

Dus leg in dit geval de schuld niet neer bij je zoon maar misschien is het slim als dit vaker voorkomt eens zelf begeleiding in te schakelen hoe je om moet gaan met kinderen met autisme. Niet begrepen worden of niet snappen hoe het in elkaar steekt is voor je zoon zwaarder

**Geplaatst**: 18-07-20 18:02

Geplaatst: 18-07-20 18:02

Ik lees in je antwoorden dat je aan jezelf twijfelt en het moeilijk vind om te straffen! Ik denk dat jou zoontje dit heel goed door heeft (kinderen zijn zo slim) Ik zou juist geen enkele discussie aangaan en het niet vragen maar zeggen

Dus niet waarom zeg je die dingen maar ik wil niet dat je onaardige dingen zegt tegen je zusje en klaar! Ja maar moet je niet eens aan beginnen gewoon weg lopen iets anders gaan doen of het ergens anders over hebben

Om een voorbeeld te geven als je aan een beginner vraagt wil je in galop zeggen ze 9 van de 10 x nee Als je de pony vast pakt en zegt we gaan in galop zeggen ze 9 van de 10 x oke

**Geplaatst**: 18-07-20 18:32

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 18:32

Poeh ik vind t moeilijk hoor. Bij sommige kinderen is het onzekerheid en groeien ze erover heen.
Straffen is ook niet de manier, goed gedragen belonen wel.
Maar soms is er een onderliggend probleem en komt het niet zomaar goed.
Mijn broer loog ook op jonge leeftijd over vanalles en nog wat. Dat is niet goed begeleid en hij heeft een persoonlijkheidsstoornis ontwikkeld. Als het de spuigaten uit loopt is het mss toch goed om daar professionele hulp bij te zoeken.

**Geplaatst**: 18-07-20 19:03

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 19:03

Even een andere vraag wat mogelijk verband kan hebben: hoe gaat hij om met dieren?

**Geplaatst**: 18-07-20 19:05

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 19:05

Is echt een ass dingetje. Heb je geef me de 5 al eens gelezen?

**Geplaatst**: 18-07-20 19:05

Geplaatst: 18-07-20 19:05

Ts, ik vind het goed dat je hiermee bezig bent en het probeert op te lossen. Ik sta voor de klas (voornamelijk brugklas) leerlingen die alles bij elkaar liegen maken het zichzelf zo moeilijk. Zou geen oplossing weten. Ik rol het balletje vaak terug richting leerling. Duurt vaak even voordat 't kwartje valt, vaak bieden ze na een paar dagen excuses aan. Sta ook wat verder af dan een ouder. Succes ermee.

Laatst bijgewerkt door Psydoxy op 18-07-20 19:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 19:06

Geplaatst: 18-07-20 19:06

Hutcherson schreef:
Even een andere vraag wat mogelijk verband kan hebben: hoe gaat hij om met dieren?

Nu zeg je zoiets... Mijn moeder is wel eens gebeld door de overburen omdat mijn broer onze kat in de vuilcontainer had gestopt en hem belette om eruit te klimmen....

**Geplaatst**: 18-07-20 19:36

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 19:36

Dit is echt wel herkenbaar bij kinderen met ASS.
Hebben jullie begeleiding van een autisme coach?

**Geplaatst**: 18-07-20 19:43

Geplaatst: 18-07-20 19:43

Goof schreef:
Dit is echt wel herkenbaar bij kinderen met ASS.
Hebben jullie begeleiding van een autisme coach?

Inderdaad herken het ook van de mensen met een verstandelijke beperking die kunnen soms echt totaal niet lief zijn tegen dieren en zulke rare actie's uitvoeren

**Geplaatst**: 18-07-20 20:32

Geplaatst: 18-07-20 20:32

Ik zou er in elk geval niet meteen aanwijzingen in zien voor een psychopaat in de dop hoor

(Sommige reacties hinten daarop. Zullen we dat een kind van 10 gewoon niet aandoen?)

Verder denk ik dat het belangrijk is om niet te vergeten dat autisme een ontwikkelingsstoornis is: het betekent dat sommige sociaal/emotionele ontwikkelingen pas veel later komen, of ongebalanceerd zijn. De valkuil is dat je denkt dat een kind het prima snapt, en dat het kind het ook prima uit kan leggen, maar dat de emotionele zekerheden die er onder horen te liggen er nog niet zijn.

Jonge kinderen hebben veel vaker situaties waarin ze dingen zeggen die niet kloppen. Maar dat kunnen we meestal wel inschatten en noemen we lang niet altijd meteen liegen. Een neefje in de peuterleeftijd gooide ooit een drinkbeker om, om daarna te roepen: 'dat deed ik niet!'
Maar de situatie was er een met veel frustratie. Ik had niet het idee dat mijn neefje bezig was met ons te misleiden, maar hij had allerlei frustraties over dat hij het wel had omgegooid maar eigenlijk niet wilde dat het zo was, en hij wilde de gevolgen niet, en dus wilde hij dat de wereld anders was. Maar dat is wel veel om uit te leggen (en ik denk niet dat een peuter dat kan

)

Dit soort dingen kunnen ook heel goed bij oudere kinderen spelen. Ze worden geconfronteerd met een situatie die allerlei dingen oproept die ze niet willen, en dat ontkennen lijkt de makkelijkste manier. Niet om anderen te misleiden maar om het weg te toveren.

En dat wordt nog veel lastiger omdat we verwachten dat oudere kinderen een koppeling kunnen leggen tussen wat je nu zegt en wat ze een tijdje terug deden. Maar heel veel kinderen (en echt niet alleen de kinderen met ass) kunnen dat helemaal niet zo goed. Als je dan terugkomt op een situatie dan voelen ze mogelijk wel de stress, snappen ze wel wat je zegt, maar staat het gedrag zo ver van ze af dat ze de emotionele link niet kunnen leggen. Dus oudere kinderen krijgen vaker opmerkingen over situaties in het verleden dan jongere, maar als ze niet weten wat ze daar vervolgens mee moeten voor de toekomst, draagt het alleen maar bij aan stress. (Stel dat je nu nog verkeersboetes krijgt voor dingen die je 12 jaar geleden hebt gedaan, en die niet eens heel bewust fout waren. Dat voelt eigenlijk alleen maar frustrerend: je weet niet meer wat het was, je kunt er nu niets aan veranderen, maar er kan wel op elk moment weer een boete op de mat vallen want wie weet wat je verder nog verkeerd hebt gedaan?)

De werkelijkheid ontkennen is dan niet per se heel erg constructief, maar wel erg begrijpelijk.

Dat veranderen is een combinatie van bepaalde situaties alleen aanspreken op het moment dat je het ziet, maar niet achteraf vragen of iemand het wel of niet gedaan heeft. Je kunt het wel voorwaarts oplossen. Denk bij de radiatorkranen dat je wel kunt bespreken dat het schadelijk voor de kachel is, en dat het belangrijk is dat hij ze niet dichtdraait bij iemand anders. Dan hoef je over het verleden geen discussie aan te gaan, daar is toch niks meer aan te veranderen.

Op sommige momenten kun je gewoon accepteren wat hij zegt, ook al weet je dat het anders is. ("Ik zei dat niet tegen mijn zus" "Ok, fijn dat alles goed verloopt.")
Maar als het bv ook zijn zus aangaat kun je ook best gewoon gebruiken wat je wel weet.
Dus als zijn zus roept "Ja maar jij zei" en hij antwoordt "dat zei ik niet" dan kun je best eerst het gesprek met zus aangaan: "ik hoorde dat hij dat zei, maar wat gebeurde er daarvoor?" en als hij in protest komt kun je reageren met: "ik hoor jouw verhaal zo ook graag, nu ben ik even met zus bezig." Zo krijgt zij de bevestiging dat jij wel degelijk weet wat er speelt, en dat haar verhaal gehoord wordt.
Maar dan daarna in het gesprek met hem is het detail over wat hij nou wel of niet zei niet zo belangrijk. Veel interessanter is wat er speelde: wat gebeurde er, wat voelde hij, voelde alles goed en leuk? Dan kom je waarschijnlijk veel dichter bij de redenen wat er gebeurde dan als je een discussie begint over de waarheid van de uitspraak.

En het is denk ik de moeite waard om bewust aandacht te geven aan al die emoties die mee kunnen spelen. (Emotionele ontwikkeling en het verwoorden daarvan is echt iets wat lastig is bij ass.) De frustratie als je iets doet op het ene moment, maar op een ander moment zou je willen dat het niet zo was, en dat roept vanalles op en wat moet je daar nou mee? En wat werkt beter dan bv ontkennen?

Oh, en tot slot nog 1 flauw oudertrucje: her en der de dingen gecontroleerd fout laten lopen op momenten dat het jou uitkomt. Stel dat hij zijn schoolspullen klaar moet leggen en hij zegt dat hij het al gedaan heeft, dan kun je dat meteen controleren, of je kunt het doen vlak voor bv zijn gametijd begint.
(Maar: juist bij ASS is het ook de kunst om wel zeker te weten dat het duidelijk is wat de bedoeling is en dat iemand het wel kan. "Pak je schoolspullen" is bv een brede opdracht en als die te breed is kan liegen/ontkennen ook een manier zijn om daarvoor weg te lopen. Want de discussie/straf die daarop volgt kan voorspelbaarder zijn dan het daadwerkelijk goed uitvoeren van de opdracht.)

Laatst bijgewerkt door Shadow0 op 18-07-20 20:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 20:33

Geplaatst: 18-07-20 20:33

Ik heb niet alle reacties gelezen.
Ik was een tijd geleden bij een lezing over autisme en daar vertelde ze dat bij sommige kinderen de informatie die zij binnen krijgen verkeerd gekoppeld word waardoor zij er echt van overtuigd zijn over hun eigen verhaal. Deze kinderen liegen dus eigenlijk niet maar koppelen de verkeerde informatie aan elkaar. Ik heb ook zelf een kindje behandeld met deze vorm van autisme en het is lastig om er mee om te gaan. Misschien kan je hier meer over vinden.

**Geplaatst**: 18-07-20 20:40

Geplaatst: 18-07-20 20:40

Vaak hebben ze hun eigen waarheid. Wat hier werkt is vooral goed luisteren aanhoren en daar in het midden gaan zitten. Niet ontkennen of bevestigen.

Hij doet het niet express in zijn ogen zal hij het ook echt zo zien. Is niet goed te praten maar volhouden dat het anders is daar bereik je niks mee.

Wij doen al heel lang zo en inmiddels zijn nieuwe juf snapt het ook en je ziet beetje bij beetje dat hij daarin echt beter te sturen is omdat hij vooral gehoord word. Dat is wat ze nodig hebben

Ik lees hierboven ergens stukje gevoel erbij halen. Dat is bij ons zoontje niet van toepassing is ook autistische en weet niet wat bepaalde emoties zijn.

**Geplaatst**: 18-07-20 20:57

Geplaatst: 18-07-20 20:57

Straffen heeft geen zin, hij heeft waarschijnlijk niet in de gaten dat hij liegt. Zoals hier boven ook staat maakt hij waarschijnlijk een verkeerde koppeling en begrijpt hij er niks van als jij er over begint. Net als dat jouw verdriet niet te begrijpen is voor hem.
Geef me de 5 is inderdaad een hele mooie methode, maar ik zou ook zeker hulp zoeken met hoe jullie het beste met autisme om kunnen gaan. Voor hem, maar ook zeker voor de rest van het gezin. Straffen voor iets wat hij niet begrijpt moet je nooit aan beginnen, dan ben je hem snel helemaal kwijt.

**Geplaatst**: 18-07-20 20:59

Geplaatst: 18-07-20 20:59

Ik heb een zoon van 14 en met ASS. Hij deed altijd precies hetzelfde, tot mijn groter irritatie, met ook het zelfde antwoord "ik ben bang dat je boos word". Maar hij heeft dondersgoed door dat hij liegt trouwens. Wat ik heb geleerd is om op dat specifieke moment het te negeren, want dan resulteert het enkel in een welles nietes strijd. Hij is niet voor rede vatbaar en ik ben gefrustreerd op zo een moment. Meestal ga ik later op de dag even met hem zitten, wanneer we beide kalm zijn en dan hebben we er een rustig gesprek over. Meestal helpt dat wel en gaat het een tijdje goed, totdat het weer mis gaat. Hoe ouder hij wordt, hoe makkelijker het allemaal te begrijpen valt. Succes!

Waarom zou een kind met een milde vorm autisme niet weten dat hij liegt? Ik lees dat hier nu al een paar keer. Bij zwaardere gevallen van autisme kan ik me dat voorstellen, maar bij een lichte vorm zie ik dat verband niet?

**Geplaatst**: 18-07-20 21:09

Geplaatst: 18-07-20 21:09

StalNollie schreef:
Ik lees hierboven ergens stukje gevoel erbij halen. Dat is bij ons zoontje niet van toepassing is ook autistische en weet niet wat bepaalde emoties zijn.

Maar die emoties zijn er wel degelijk, en het leren herkennen en verwoorden van die emoties kan heel veel helpen. Dat gaat niet altijd vanzelf bij autisme, maar dat betekent niet dat het 'niet van toepassing' is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 21:24

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 21:24

Iemand vroeg of hij begeleiding krijgt: hij krijgt normaal op school 2x in de week begeleiding. Extra begeleiding was tot nu toe niet nodig. Door de Corona zit hij nu dus al sinds maart zonder zijn gesprekjes en dat begint toch door te wegen.
Omgang met dieren: wij hebben thuis: een kat, puppy en 3 pony’s. De pony’s zeggen hem niets. De kat en puppy zijn zijn beste maatjes. Hij is over zijn dieren zeer bezorgd en paniekeert snel als er iets fout gaat.
De zus: zij is bijna 6jaar. Tot nu toe trekt zij zich weinig aan van wat haar broer zegt. Er is nog een broertje van 8 jaar en hij begint het wel moeilijk te krijgen en wordt onzeker door het eerder dominante gedrag van oudere broer. Sinds vorige week gaat hij naar een psycholoog (speltherapie) om hem zelfzekerder te maken.

**Geplaatst**: 18-07-20 21:26

Geplaatst: 18-07-20 21:26

Ik zou echt adviseren om wel hulp te zoeken minimaal in de vorm van coaching voor kinderen. Ik ben opgevoed door iemand die leugens uitspuugt alsof het niets is en ze ook nog lijkt te geloven. Voor zover ik weet is er nooit professionele hulp geweest. Diegene heeft geen vrienden, geen contact meer met familie (ook niet met eigen kinderen) en lijkt niet te snappen waarom iedereen zo naar doet. Eigenlijk is het vreselijk zielig, maar hulp wordt niet geaccepteerd. Doe iets nu hij nog niet zo oud is, voor hem en je gezin. Als het wel uit de hand loopt gaat hij het heel lastig krijgen in de toekomst.

**Geplaatst**: 18-07-20 21:31

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 21:31

Zou die geen narcistes stoornis hebben en daarom zo veel liegen? Ik zal zeker hulp zoeken.