Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-06-20 12:56

Geplaatst: 29-06-20 12:56

Mijn vader (groot, sterk en dominant),toen dementerende, kreeg haldol om rustiger te worden toen hij nog bij mijn moeder woonde. Het werkt vrij snel is mijn ervaring. Toen hij later in het verpleeghuis zat kreeg hij ook haldol.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-06-20 13:19

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst door de TopicStarter : 29-06-20 13:19

Het probleem is dat mijn moeder niets wil,ze doet moeilijk over bv douchen,het poetsen van het huis,als ik de stofzuiger pakt raakt ze al overstuur.De dementiecoach heeft het al uitgelegd aan mijn moeder waarom dagopvang,wij noemen het de koffieclub nodig is.Ze zegt dat ze wel wil gaan.Maar daarna niet meer.Ze raakt helemaal overstuur.De laatste keer is ze zelfs met de fiets weg gegaan en kwam gelukkig weer terug.Nu heeft mijn vader de band leeg laten lopen.Maar ze kan natuurlijk ook weglopen.Ze moet voor mijn vader dus echt rustiger worden en voor haarzelf natuurlijk ook.

**Geplaatst**: 29-06-20 14:08

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst: 29-06-20 14:08

Veel sterkte voor jullie!
Ik heb geen tips.
Situatie klinkt wel herkenbaar.
Mijn opa was dementerend. En dementeerde natuurlijk op zijn eigen manier. Maar kan me voorstellen hoe zwaar het voor partner is.

Mijn opa kon geen moment meer alleen gelaten worden, mijn oma was dag en nacht met hem bezig.
Eens in de zoveel tijd waren de boodschappen op en moest ze naar de supermarkt. Keuze was dan opa in huis opsluiten zodat hij niet weg kon lopen en snel heen en weer crossen. Of opa meenemen, met alle gevolgen van dien (boodschappen stelen, ruzie maken). Opa was daarnaast aggresief door hersenletsel en onbegrip, werd incontinent maar liet zich niet verzorgen, waardoor mijn oma nog vaak een klap te pakken had ook. In onze ogen was het allang al geen houdbare situatie meer, toch bleef mijn oma volhouden en gaf aan voor hem te willen blijven zorgen zolang als het nog kon.

Vreselijk voor je vader dat ze zo achteruit gaat. En dat ze geen hulp kan/wil toelaten. En vreselijk voor je moeder zelf natuurlijk. En jou.
Medicatie vinden is niet altijd makkelijk.
Mijn opa kreeg medicatie om rustiger te worden, maar was direct niet meer aanspreekbaar en sliep de hele dag. Dat was voor mijn oma nog moeilijker om aan te zien dan zijn aggresieve buien. Mooier zou zijn een tussenweg. De scherpe randjes eraf, maar niet in een dipje belanden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-06-20 14:12

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst door de TopicStarter : 29-06-20 14:12

We willen ook niet dat ze stoned op de bank zit.Maar inderdaad de scherpe randjes eraf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 10:45

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 10:45

Het gaat slecht met mijn moeder de laatste maand.Ze kan heel boos worden op mijn vader om niets.Zo had ze gisteren een slipper in de hand die ze naar hem wilde gooien.Ik was er met mijn dochters en het ging redelijk goed.Mijn vader kwam thuis en hij kreeg de volle laag.Omdat hij niet 10 keer mee naar de schuur wilde en mee naar boven.Ik was ook al een paar keer mee geweest.De medicijnen zijn verhoogt,maar we zien geen verschil.Ook verstopt ze dingen.Als er iets anders is in huis is ze helemaal van slag.Zo was de wasmachine kapot en er hing een nieuwe kruimeldief.Het poetsen door mij gaat ook moeizaam.Ze spookt ook sinds kort elke nacht en zit aangekleed in de bank om 3 uur s'nachts.Mijn vader slaap dan niet meer omdat ze ook gaat rommelen.Boos worden gebeurt wel elke dag.Mijn vader zegt dat het nog gaat,maar we zien van niet.Het aanbod van ons om s'nachts daar te slapen hoeft ook niet van hem.Ik heb wel tegen mijn broer en zus gezegt dat als er een kamer vrij komt in 1 van de 2 favoriete tehuizen we het moeten doen.Mijn vader beslist natuurlijk.Er is goed overleg met de dementiecoach en een geriater wil mijn vader niet omdat mijn moeder daarvan helemaal overstuur raakt.En hij zit er dan mee.Wij weten het ook niet meer.Sorry voor het lange verhaal,maar ik moet even mijn verhaal kwijt.Met mijn zus praat ik er ook over natuurlijk,maar dan zitten we allebei te janken.Gelukkig is mijn broer heel nuchter in die dingen.Hebben we ook nodig.

**Geplaatst**: 18-07-20 11:24

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst: 18-07-20 11:24

Dit is heel "normaal" dementieel gedrag. Achterdocht, woedeuitbartstingen, dingen verstoppen, dwalen, geen tijdsbesef, snachts rommelen en dwalen komt heel vaak voor. Niet wat je wilt horen natuurlijk, maar ik ben bang dat het eerder steeds erger wordt dan beter.
Waar je nog naar kunt kijken, als de onrust opeens veel erger geworden is, is of er geen infectie speelt bij je moeder. Het meest voorkomend is een blaasontsteking. Bij dit soort kwetsbare mensen kan dat de hele balans doen omslaan en voor een toename zorgen in het probleemgedrag.
Maak je zorgen kenbaar bij de huisarts, ook de zorgen om je vader. Soms helpt het als een onafhankelijk persoon zegt dat het niet langer gaat ipv dat jullie dat zeggen.
Jullie kunnen ook een gesprek aangaan zonder je moeder erbij, dan raakt ze ook niet overstuur. Weet ook dat de huisarts eventueel een crisisopname kan regelen. Ook al vind je vader dit heel moeilijk, deze situatie is wel degelijk onhoudbaar en helaas wordt het steeds erger bij dementie en nooit beter.
Ik denk dat ze ook al te slecht is voor dagbehandeling. Dit had dan eerder ingezet moeten worden, zodat ze er nu aan gewend was. Nu zal dit zoveel stress brengen dat je er geen winst van hebt. En omdat het geheugen zo aangetast is, zou je ook elke keer weer die strijd moeten aangaan. Ze zal waarschijnlijk nog slecht nieuwe dingen opslaan, dus dan krijg je ook geen effect van vertrouwde gezichten.
Ik heb verder weinig ervaring met dementie in de thuissituatie, wel in het ziekenhuis. Vaak helpt haldol wel degelijk, wij geven dan meestal 2x 1 mg, rond 17u en rond 22u. Daarnaast soms nog lorazepam voor de nacht en zo nodig nog een paar keer extra op de dag. Let wel op, dit komt vooral doordat een ziekenhuissetting vaak ongeschikt is voor iemand met dementie en we naar noodmaatregelen moeten grijpen om de situatie enigzins houdbaar te maken.
Sterkte in elk geval! Heel moeilijk dit, voor jullie allemaal!

**Geplaatst**: 18-07-20 11:37

Geplaatst: 18-07-20 11:37

Vreselijk TS, dit is een typische situatie waarna mensen met een crisis opname bij ons komen, omdat het dan thuis niet meer gaat en iedereen over loopt.

Voor opname zul je een indicatie nodig hebben en daarvoor zul je eerst in gesprek met de huisarts moeten, die kan je verder helpen.

De situatie gaat niet beter worden, of makkelijker, ik snap dat het vervelend voor je vader is en dat hij niet wilt dat je moeder overstuur raakt, maar dat gaat toch gebeuren. Is het niet van een geriater is het wel van een kruimeldief. :(:)

Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 18-07-20 11:39

Geplaatst: 18-07-20 11:39

Helemaal eens met de poster boven mij
Ik werk zowel in ziekenhuis als verpleeghuis
In verpleeghuis is het natuurlijk wel echt wonen voor mensen, en bieden we belevingsgerichte zorg.
Haldol wordt wel ingezet als druppelvorm, maar velen met mij vinden dit medicijn wel 'bocht'.
Lorazepam is een middel wat ook ingezet wordt om rust te bieden, ontspanning en de scherpe kanten van gedrag af te vlakken.

In de thuissituatie zou ik dit allemaal heel goed met de huisarts bespreken.
Want bedenk wel dat valgevaar een bijkomend risico is.

**Geplaatst**: 18-07-20 11:44

Geplaatst: 18-07-20 11:44

Helaas lukt dat niet altijd, de scherpe randjes er af... Mijn moeder kreeg uiteindelijk enorme dosis van van alles. Het hielp nauwelijks. Ze bleef lopen en weglopen als er een deur niet op slot zat, gooien met dingen en erg angstig en boos. Ik was met haar in het ziekenhuis in een rolstoel om haar arm voor de derde keer in het gips te laten zetten. Ja, een val dus. Ze bleef maar roepen: help! help! en was niet te kalmeren. Het was ook voor niets, ze heeft in 1 dag opnieuw het gips er af gekregen. Toen hebben ze het maar zo gelaten. Als je er niet middenin zit, begrijp je niet dat het zo kan gaan, echt heel afschuwelijk allemaal. Soms herkende ze ons nog, maar meestal niet en praten met haar had echt geen effect. Ze was daarvoor aan haar heup geopereerd, kreeg nog een nieuwe, dat moest wel door een breuk. Je kon haar zeggen dat ze niet mocht lopen maar dat had natuurlijk maar een halve minuut effect en dan stond ze toch weer op en ging lopen. Ze had altijd al een erg hoge pijngrens... Ze was nergens meer mee tot rust te brengen, echt niet te geloven dat het zo kan gaan. Tot je ermee geconfronteerd wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 12:24

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 12:24

Er is regelmatig contact met de huisarts en coache.Ook staat ze bij 4 tehuizen ingeschreven.We zijn gelukkig al voorbereid.Ook hebben mijn ouders toen er met mijn moeder nog te overleggen was een jaar geleden een testament bij leven afgesloten.Zodat wij als mijn vader wegvalt alle belissingen voor haar kunnen nemen.Daar hebben we nu al zoveel aan gehad.Dagopvang wil ze niets van weten.Helemaal in paniek.Er is ons ook al een paar keer een plekje aangeboden in 1 van de tehuizen maar we vonden haar toen nog te goed.

**Geplaatst**: 18-07-20 12:32

Geplaatst: 18-07-20 12:32

Ja Josien, zo kom ik ze ook wel tegen in het ziekenhuis

. Zo ontzettend triest! Ik heb me toch vaak genoeg zo ontzetten machteloos gevoeld. Lijkt me vreselijk als het je moeder is! Jij ook sterkte :(:)

**Geplaatst**: 18-07-20 12:32

Geplaatst: 18-07-20 12:32

Wat ik lees is dat jouw moeder druk is en onrustig is, ook aangeeft dat in haar hoofd te zijn. Heb je enig idee op welke momenten ze meer/minder onrustig is? Heb je al eens een ergotherapeut mee laten kijken die gespecialiseerd is in sensorische integratie / dementie? Ik heb niet heel het topic doorgelezen, maar zou het niet zomaar eens kunnen zijn dat er teveel informatie binnenkomt of juist te weinig via de zintuigen. Dat geeft vaak ook onrust. Bijvoorbeeld het bewust op zoek zijn naar prikkels.

Houd er rekening mee dat kalmeringstabletten of iets via de huisarts gaan en de wet zorg & dwang daarbij komt kijken. Je mag niet zomaar kalmeringstabletten geven.

**Geplaatst**: 18-07-20 12:35

Geplaatst: 18-07-20 12:35

Wat verdrietig zeg. Voor je moeder, je vader en voor jullie.

Helaas is dit wel het verloop van dementie. Goed dat ze al bij huizen is ingeschreven. Mijn ervaring is dat ze beter ‘op tijd’ kunnen verhuizen dan te laat. Het wennen gaat dan beter en voor de achterblijvende partner is het rustgevender.
Het klinkt alsof dagopvang al een gepasseerd station is. Zeker met achterdochtverschijnselen gaat het vaak niet werken, omdat het dan elke keer bij het wegbrengen zo’n strijd is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 12:40

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 12:40

Nog meer hulp van buitenaf gaat niet lukken.Onbekende personen komen nu met heel veel moeite binnen.Dikke stress.De monteur van de kapotte wasmachine is via de achterdeur de schuur in gesmokkeld.

**Geplaatst**: 18-07-20 12:53

Geplaatst: 18-07-20 12:53

Meer hulp zal toch moeten... nog even en iedereen is een vreemde voor haar.
Hoe afschuwelijk dat ook voelt, je staat met je rug tegen de muur.
Diddykong: mijn moeder is "gelukkig" inmiddels overleden.

**Geplaatst**: 18-07-20 13:12

Geplaatst: 18-07-20 13:12

josien_m_ schreef:
Meer hulp zal toch moeten... nog even en iedereen is een vreemde voor haar.
Hoe afschuwelijk dat ook voelt, je staat met je rug tegen de muur.
Diddykong: mijn moeder is "gelukkig" inmiddels overleden.

Hier sluit ik me bij aan. Dit kan je niet alleen oplossen, hier heb je expertise voor nodig. Plus ik ben tegen het ''zomaar'' iemand vol met medicijnen stoppen, terwijl je misschien op een andere manier de oorzaak kan aanpakken.

**Geplaatst**: 18-07-20 13:17

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst: 18-07-20 13:17

https://qwiek.eu/actueel/overprikkeling ... -uitgelegd

Hier wordt het makkelijk uitgelegd

Ik ken jouw moeder niet, dus natuurlijk weet ik niet zeker of dit aan de hand kan zijn. Maar lijkt mij - als ergotherapeut - de moeite waard om eens onderzoek naar te doen.

**Geplaatst**: 18-07-20 13:19

Geplaatst: 18-07-20 13:19

josien_m_ schreef:
Meer hulp zal toch moeten... nog even en iedereen is een vreemde voor haar.
Hoe afschuwelijk dat ook voelt, je staat met je rug tegen de muur.
Diddykong: mijn moeder is "gelukkig" inmiddels overleden.

De vraag is natuurlijk of meer hulp thuis kan of dat meer hulp in een verpleeghuis plaats vindt

Je kan niet zomaar meer hulp in huis halen, zeker als ze zelf niemand binnen laat geeft dat ook enorm veel spanning en strijd. Sommige mensen zijn beter af in een beschermde woonomgeving en vaak bloeien ze daar ook op. Omdat dat op een manier ook rust geeft, ze kan daar veilig dwalen, er zijn daar mensen die haar gedrag begrijpen en die rustig blijven als ze voor de 100ste keer hetzelfde vraagt, en de mensen die haar helpen ‘zijn’ daar gewoon en vormen geen bedreiging om dat ze haar huis niet binnenkomen.
En als familie ben je toch overbelast, zeker je vader en het is dan moeilijk om altijd aan te staan. En de spanning voelen dementerende mensen ook haarfijn aan en daar reageren ze ook op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 13:34

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 13:34

Nu is het net alsof wij niets willen maar mijn vader beslist.Hij ligt s'nachts naast haar in bed dus rustgevende muziek en lampjes gaat niet.Apart slapen kan ook niet omdat ze hem gaat zoeken.Ze raakt echt helemaal overstuur als er iemand binnen komt die ze niet kent.Er is geen overleg mogelijk met haar.Ook met haar ergens naar toe bv dokter gaat niet.Helemaal overstuur.We hebben alles al geprobeert.En wij gaan weer naar huis en mijn vader blijft achter met een vrouw die helemaal overstuur is en daar lang in blijft hangen.Dus hij vermijdt dat.Mijn vader is 86.Zoals Verootjoo zegt,ik denk dat een tehuis beter is omdat ze daar veilig is in haar wereldje waar ze steeds verder in wegzakt.Mijn zus heeft daar toch meer moeite mee.

**Geplaatst**: 18-07-20 13:44

Geplaatst: 18-07-20 13:44

verootjoo schreef:
josien_m_ schreef:
Meer hulp zal toch moeten... nog even en iedereen is een vreemde voor haar.
Hoe afschuwelijk dat ook voelt, je staat met je rug tegen de muur.
Diddykong: mijn moeder is "gelukkig" inmiddels overleden.

De vraag is natuurlijk of meer hulp thuis kan of dat meer hulp in een verpleeghuis plaats vindt

Nee, ik bedoelde ook meer hulp en een opname waar ze gespecialisserd zijn in deze problematiek. Een gesloten instelling waarschijnlijk.

**Geplaatst**: 18-07-20 13:46

Geplaatst: 18-07-20 13:46

Jullie vader zal moeten inzien dat hij niet meer de beste zorg voor je moeder kan bieden en dat haar verhuizen naar een plekje waar ze dat wel kunnen, zowel voor je moeder als ook voor hem de betere optie gaat zijn.

Mijn schoonmoeder was al alleen, mijn schoonvader is 8 jaar geleden overleden.

Ivm corona hebben mijn zwager en man geprobeerd het opnemen in een verpleeghuis zolang mogelijk uit te stellen, maar begin mei was het echt niet meer te doen.
We maakten ons constant zorgen of ze überhaupt nog thuis kwam als ze de deur uitging en ze had idd waanideeën, ging dingen verstoppen, liet mensen niet meer binnen, alle vreemden over de vloer gaven idd paniek.
Toen dus besloten dat 't niet meer kon, mijn schoonzus is diezelfde dag bij haar in huis gekomen en een week later hebben we haar verhuisd, nu 8 weken geleden.

Mijn schoonzus heeft een zware week gehad, vergelijkbaar als wat je beschrijft dat je vader meemaakt.

Het goede nieuws: mijn schoonmoeder is enorm opgeknapt, veel minder stress, wordt goed verzorgd door professionals en als wij op bezoek komen, hoeven we ons alleen bezig te houden met leuke dingen.
De kwaliteit van leven is echt verbeterd, maar ook zeker de kwaliteit van ons contact met haar en het geeft ons een heleboel rust!

Ik zou dus energie steken in je vader overtuigen dat dit echt niet meer gaat.
Niet alleen voor je moeder niet, juist ook voor hem niet.

Medicatie hebben wij nooit overwogen, maar misschien komt dat ook wel omdat wij niet bij haar in huis woonden.

Veel sterkte, het is echt een vreselijk moeilijk proces

**Geplaatst**: 18-07-20 14:01

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst: 18-07-20 14:01

Ts, je moeder staat al op wachtlijsten.

Maar heeft ze ook al de benodigde indicatie?

**Geplaatst**: 18-07-20 14:07

Geplaatst: 18-07-20 14:07

Wat een moeilijke situatie. Toch denk ik dat een afspraak bij de geriater nog wel meerwaarde kan hebben. Deze zijn zoveel meer gespecialiseerd in deze dingen dan huisartsen.
Zij kijken ook of er fysieke ongemakken zijn die gedrag verergeren of welke medicatie geschikt zou zijn.
Medicatie instellen is altijd heel lastig binnen de geriatrie, mensen verkeren in een wankel evenwicht en zijn zo uit balans.

Wij hebben op de afdeling ook wel patiënten waarbij we kijken hoe het ook voor de patiënten draaglijker kan zijn.
Je zo te voelen is ook echt niet fijn.

Het lukt niet bij iedereen, maar meestal zien we echt wel verbetering.

Heel veel sterkte met deze situatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 15:41

Ze heeft de benodigde indicatie en haar zorgdossier is bij 1 van de tehuizen.Onze coache staat daar ook mee in contact.Precies weet ik het niet mijn zus regelt het allemaal.Het zijn tehuizen die alleen voor Alzheimer patienten zijn.

**Geplaatst**: 18-07-20 19:55

Re: Kalmeringsmiddelen en Alzheimer.

Geplaatst: 18-07-20 19:55

Wat ik nu zeg klinkt misschien knetterhard maar wanneer jullie je vader nog langer willen houden zou ik er vaart achterzetten om je moeder opgenomen te krijgen. Anders gaat hij er nog eerder aan onderdoor dan jullie beseffen . Helaas ervaring mee.