Jillz1 schreef:Tja, beetje lastige situatie.
De vrouw van mijn neef ( midden 50), dus beste jong gaat binnen aantal weken overlijden aan ALS.
Verschrikkelijke situatie binnen het gezin.
Mijn neef was vroeger altijd kind aan huis bij mijn ouders, had zelfs eigen slaapkamer. Hij werkte dan op het bedrijf en reed de paarden van ons mam.
Ik zelf heb amper geen contact met hem gehad laatste 15 jaar en ook daar geen behoefte aan, ik heb hem nooit niet zo gemogen.
Nu komt mijn moeder,dat ze het schandalig vindt dat ik niet meer op bezoek ben gegaan nadat bekend is geworden dat ze ongeneeslijk ziek is.
Ik heb daar discussies met ons mam over, ze wil niet inzien dat er al 15 jaar geen contact is, en ik het vreemd vind om nu dan ineens, een laatste groet ofzo moet gaan brengen.
Ik weet niet eens wat ik daar moet zeggen.
Uiteraard zie ik er tegenop om iemand te bezoeken die zo afgetakeld is, ik heb zelf liever het beeld zoals ik me haar herinner, we hebben nog voor die 15 jaar best wel leuke familie weekenden gehad. Met haar was het altijd wel leuk maar mijn neef mag ik gewoon niet.
Mijn moeder zegt nu " je moet het voor hem doen, hij blijft dadelijk achter.
Nee, ik wil geen contact verder met hem, alleen nu zou ik het voor haar doen..
Maar ja, ik kan me zo voorstellen dat ze genoeg ellende heeft en niet op bezoek van 15 jaar geleden zit te wachten.
Ik heb overigens wel al een keer bloemen en twee keer een kaart gestuurd.En ik denk er best vaak aan, hoe erg ik het voor haar vind.
Tijd dringt, maar ik zit zo in dubio.
Wat moet ik in hemelsnaam zeggen tegen iemand in de laatste fase na 15 jaar geen contact. " Ik wilde je nog een keer zien", sterkte met komende weken", ik noem zo maar wat dingen op. Ze kan ook al niet meer praten heb ik gehoord.
Ik zat te denken aan een video boodschap, hoeft ze alleen te kijken, en kan ik het ook uitleggen waarom ik niet persoonlijk ben gekomen, of is dat raar zo in coronatijd?
Dit vind ik een beetje naar overkomen eerlijk gezegd, al denk ik niet dat je het naar bedoeld.
Maar om terug te komen op je dilemma,ik zou het net als de meeste anderen bij een kaartje of bloemetje houden. Vind het wel netjes van je dat je in ieder geval laat weten dat je aan haar denkt.
Juist aan haar, voor je neef hoef je het niet te doen, zeker niet als er toch zo'n lange tijd niet of nauwelijks contact geweest is.
Verder denk ik dat ze (als ze zelfs al niet meer praten kan) het liefst haar laatste energie zal besteden aan de mensen dichtbij haar.