Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-08-19 14:46

Geplaatst: 03-08-19 14:46

Je klinkt nogal naïef.
Het klinkt ook niet alsof je weet wat een borderline persoonlijkheidsstoornis is en hoe het werkt.
En ik dacht eerst dat je het had over een relatie van een jaar of 20, maar jullie zijn dus pas 2 jaar bij elkaar.

Als je dan al zulke problemen hebt zou ik wegrennen. Tenzij je echt graag de rest van je leven zo’n strijd wilt, dan kan je blijven.

**Geplaatst**: 03-08-19 14:53

Geplaatst: 03-08-19 14:53

Ik ken veel ervaringsverhalen uit mijn omgeving, maar nog nooit een successtory, alleen jarenlang hele dikke ellende en uiteindelijk achteraf heel erg blij als ze een andere partner hebben

Succes met je toekomst.

**Geplaatst**: 03-08-19 14:54

Geplaatst: 03-08-19 14:54

BillyJ schreef:
@ zorro

Hij weet en beseft zelf heel goed dat hij borderline heeft en hoe dit een invloed heeft op zijn leven en mensen om hem heen. Hij is er echter van overtuigd dat hij dit alleen moet oplossen zonder hulp.
Aandringen of erover praten heeft ook averechts effect.

@ al de rest

Bedankt voor de reacties

Ik hoef echter dus idd geen commentaar op waarom ik/wij deze keuze maken.
Ja, ik zie een toekomst met hem en zelfs ondanks zijn 'stoornis' is de liefde groot.
We geven en gunnen mekaar voldoende ruimte.
Makkelijk is het zeker niet en plannen is heel moeilijk. Maar dat neem ik er graag bij.

Waarom open je dan een topic als je de realiteit van iemand met borderline niet onder ogen wilt zien?

**Geplaatst**: 03-08-19 15:22

Geplaatst: 03-08-19 15:22

DeMolenhoek schreef:
Waarom open je dan een topic als je de realiteit van iemand met borderline niet onder ogen wilt zien?

Een schouderklopje en wat veren omdat ze zo dapper en sterk is om hem bij te blijven staan?

Het is een zwakke plek van veel vrouwen om de redder van zo'n persoon te willen zijn. Mijn moeder is erin getrapt en ik uiteindelijk blijkbaar ook terwijl ik me nog zo had voorgenomen niet dezelfde fout te maken

Lieve TS geen enkele stoornis kan zonder hulp van professionals onder controle gekregen worden. Mijn ex zei exact maar dan ook echt exact hetzelfde als jou vriend. Dat hij slechte ervaringen had met hulp en dat ze hem alleen maar vol wilden stoppen met pillen.

Het zal wel een beetje met de aard van de stoornis temaken hebben dat de hele wereld gek is behalve zij. Daarom is het ook zo moeilijk om ze de juiste hulp te laten krijgen en is het niet vreem dat aandringen averrechts werkt. Met zogenaamd zelfbesef en zelfhulp beloftes wordt je gemanipuleerd en aan het lijntje gehouden. Uiteindelijk veranderd er 0,0

Je zegt dat jullie ook hele fijne momenten hebben. Maar zijn dat ook normale omstandigheden of is hij dan manisch? Veel borderliners hebben daar 'last' van. Alles en iedereen is geweldig en ze kunnen tijdelijk de hele wereld incl zichzelf aan. Ik heb gemerkt dat je als partner gaat leven voor dit soort 'mooie' momenten. Ze geven energie waardoor je de diepe dalen wat makkelijker kan uitzingen en hoop blijft houden. Maar zonder professionele hulp komen jullie in een neerwaartse spiraal en zullen die manische periodes schaarser worden waardoor je geen adempauze meer hebt en uiteindelijk leeg gezogen en depressief achter blijft.

**Geplaatst**: 03-08-19 15:31

Geplaatst: 03-08-19 15:31

Borderline is geen gedragsstoornis, het is een persoonlijkheidsstoornis. Therapie en medicatie kan helpen, maar het zal nooit weggaan en altijd een "ding" zijn. Ik heb het idee dat je het beeld romantiseert en verwacht dat het dusdanig gaat veranderen dat het geen probleem meer zal zijn. Ik begrijp jouw punt, tuurlijk zit de liefde diep, maar vraag jezelf af in hoeverre je dit aan kan en in hoeverre je de druk op hem wil leggen om zo te veranderen voor jou.
Dit wil overigens niet zeggen dat mensen met borderline niet geschikt zijn voor relaties oid, maar het moet wel met de juiste partner zijn. Laat ik het zo stellen, als je het niet kan accepteren zoals het nu is (dus met de gedachte: nu is het niet oke maar wel als er hulp komt, dus daar wacht ik op) dan zal het waarschijnlijk een probleem blijven voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-08-19 16:52

Geplaatst door de TopicStarter : 03-08-19 16:52

Uiteraard weet ik dat het nooit weg zal zijn en er altijd moeilijke tijden zullen zijn. Maar, vooralsnog, zolang ik mezelf kan zijn en blijven zie ik het punt niet de relatie te beëindigen.
En tuurlijk, meer vissen in de zee en heel de blabla maar wij proberen samen aan een toekomst te werken.
Ik ben er alleen van overtuigd dat hulp van buitenaf ons erg zou kunnen helpen.
1: zodat hij eventueel stabieler word of op zijn minst leert om dingen uit het verleden los te laten die hem nu zo tegenhouden
En 2: zodat ik meer inzicht krijg

Borderline kent vele aspecten. Bij ons is het ook het stukje verlatingsangst dat voor veel 'problemen' zorgt binnen onze relatie. Want ze zijn er natuurlijk van overtuigd dat niemand bij ze blijft en ....

Laatst bijgewerkt door BillyJ op 03-08-19 16:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-08-19 16:53

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 03-08-19 16:53

En wanneer hij dat niet voor je overheeft???

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-08-19 16:58

Geplaatst door de TopicStarter : 03-08-19 16:58

bigone schreef:
En wanneer hij dat niet voor je overheeft???

Dan zal het eindigen. Want ooit is het wel het doel om op zen minst wel terug samen te kunnen wonen (met voldoende ruimte om ieder onze plek op te zoeken).
Maar zonder hulp zie IK dat niet zo snel gebeuren. Onze droom is zelfvoorzienend leven en een biologisch dynamisch bedrif op te richten. We hebben de grond al in Hongarije

alleen vanwege tegenslagrn in vooral zijn privé, is hij zodanig 'verslagen'nu dat alles weer stil staat. Ilzelf heb daar niet zoveel problemen mee want ik ga toch wel, mét of zonder hem :Y)

ik leef mijn leven en laat mij niet tegenhouden door hem.
Maar, ik blijf hem altijd steunen.

**Geplaatst**: 03-08-19 17:02

Geplaatst: 03-08-19 17:02

De ene borderliner is inderdaad de andere niet. Knap dat je erdoor heen kan kijken en de goede kanten van je vriend kan zien.

Het is complex inderdaad. Veel mensen met borderline hebben inderdaad een laag zelfbeeld en voelen zich niet gewenst. Mede daardoor gaan ze gedrag stellen dat ervoor zorgt dat ze anderen gaan afstoten. Op die manier krijgen ze bevestiging van hun idee dat ze ongewenst zijn, niemand hebben enz. Het gedrag kan van die aard zijn dat veel mensen hen inderdaad na verloop van tijd laten vallen.
Ik begrijp dat je hem niet wil laten vallen, zoals anderen wellicht wel doen en je hem wil helpen. Alleen, het enige wat jij nu kan doen om het leefbaar te houden is structuur bieden en grenzen stellen.

Mijn ervaringen met mensen met borderline zijn, net als die van vele anderen in dit topic, niet bepaald positief. Natuurlijk waren er ook goede en fijne momenten en hebben mensen met borderline goede kanten, talenten, fijne eigenschappen,... zoals iedereen anders. Maar ja, ook ik draag mede hierdoor heel wat mee.

BillyJ schreef:
Uiteraard weet ik dat het nooit weg zal zijn en er altijd moeilijke tijden zullen zijn. Maar, vooralsnog, zolang ik mezelf kan zijn en blijven zie ik het punt niet de relatie te beëindigen.
En tuurlijk, meer vissen in de zee en heel de blabla maar wij proberen samen aan een toekomst te werken.
Ik ben er alleen van overtuigd dat hulp van buitenaf ons erg zou kunnen helpen.
1: zodat hij eventueel stabieler word of op zijn minst leert om dingen uit het verleden los te laten die hem nu zo tegenhouden
En 2: zodat ik meer inzicht krijg

Borderline kent vele aspecten. Bij ons is het ook het stukje verlatingsangst dat voor veel 'problemen' zorgt binnen onze relatie. Want ze zijn er natuurlijk van overtuigd dat niemand bij ze blijft en ....

Kunnen jullie niet in relatietherapie gaan? Dat is misschien een opstap voor hem om ook andere hulp te aanvaarden en kan jou ook helpen om meer inzicht te krijgen in zijn problematiek.

**Geplaatst**: 03-08-19 17:11

Geplaatst: 03-08-19 17:11

Heel, heeeel hard wegrennen. Het is een gevecht zonder eind. Het ene moment wordt je opgehemeld om het volgende moment van je troon geschopt te worden waar de persoon met borderline je zelf op heeft geplaatst. Het wordt een soort verslaving, maar eenmaal afgekickt ben je zoveel gelukkiger.

**Geplaatst**: 03-08-19 17:15

Geplaatst: 03-08-19 17:15

BillyJ schreef:
bigone schreef:
En wanneer hij dat niet voor je overheeft???

Dan zal het eindigen. Want ooit is het wel het doel om op zen minst wel terug samen te kunnen wonen (met voldoende ruimte om ieder onze plek op te zoeken).
Maar zonder hulp zie IK dat niet zo snel gebeuren. Onze droom is zelfvoorzienend leven en een biologisch dynamisch bedrif op te richten. We hebben de grond al in Hongarije alleen vanwege tegenslagrn in vooral zijn privé, is hij zodanig 'verslagen'nu dat alles weer stil staat. Ilzelf heb daar niet zoveel problemen mee want ik ga toch wel, mét of zonder hem ik leef mijn leven en laat mij niet tegenhouden door hem.
Maar, ik blijf hem altijd steunen.

Tegenslagen prive, echte of maakt hij dat er van. Want je kunt natuurlijk in je hyper periodes nog zo'n toffe gast zijn maar wanneer je onderin zit dan is niets meer positief.
Ik vind het moeilijk maar je kunt blijven aanmodderen, het verhaal van aantrekken en weer afstoten door laten etteren of je stelt hem voor een voldongen feit, therapie of alleen verder.

**Geplaatst**: 03-08-19 17:18

Geplaatst: 03-08-19 17:18

Ben opgegroeid met een borderline moeder. Dit betekent dat je als kind voortdurend leeft in chaos, wisselende stemmingen, agressie en verwarring.
- Groot geluk als er weer een nieuwe man in haar leven was en groot drama als het dan toch weer tegenviel (4 echtscheidingen in totaal)
- Extreme stemmingswisselingen. Dan was ik weer heilig en van het één op andere moment stond ze me uit te schelden
- Dan weer te veel drinken, dan weer eens een paar dagen kwijt, dan weer ruzie met wie dan ook
- Ze ging wel naar een psycholoog, ik wete niet wat ze daar vertelde, maar het hielp maar weinig
- Geen kind heeft bij haar in huis gewoond zonder jarenlange therapie nodig te hebben om weer een beetje normaal te worden.

Is dit de partner waar je later eventueel kinderen mee wil?

Een borderliner kan alleen functioneren in een omgeving die het gedrag toestaat.

**Geplaatst**: 03-08-19 17:39

Geplaatst: 03-08-19 17:39

BillyJ schreef:
bigone schreef:
En wanneer hij dat niet voor je overheeft???

Dan zal het eindigen. Want ooit is het wel het doel om op zen minst wel terug samen te kunnen wonen (met voldoende ruimte om ieder onze plek op te zoeken).
Maar zonder hulp zie IK dat niet zo snel gebeuren. Onze droom is zelfvoorzienend leven en een biologisch dynamisch bedrif op te richten. We hebben de grond al in Hongarije alleen vanwege tegenslagrn in vooral zijn privé, is hij zodanig 'verslagen'nu dat alles weer stil staat. Ilzelf heb daar niet zoveel problemen mee want ik ga toch wel, mét of zonder hem ik leef mijn leven en laat mij niet tegenhouden door hem.
Maar, ik blijf hem altijd steunen.

Wat doet jou denken dat hij uiteindelijk er wel aan gaat werken? Want dat heeft hij de voorbije 2 jaar niet gewild, dus hoe lang ga jij wachten? Nog een jaar? 2? 3?

**Geplaatst**: 03-08-19 17:42

Geplaatst: 03-08-19 17:42

Ik ken alleen gevallen via via, maar in the middle of nowhere gaan zitten in Hongarije, zou ik zeker niet doen met deze jongen. Beste raad, omdat je zelf nog met duizend draadjes aan hem vast zit, lijkt me: blijf zijn beste vriend, niet zijn geliefde.

**Geplaatst**: 03-08-19 17:47

Geplaatst: 03-08-19 17:47

Ik vind het jammer om te lezen dat hier alle borderliners over 1 kam worden gescheerd en gelijk iedereen roept dat je daar nooit een relatie mee kan hebben. Je hebt binnen de Borderline persoonlijkheidsstoornis veel gradaties en niet iedereen is hetzelfde. Kijk per persoon hoe dat die is en welke problemen er spelen en vorm daarna een mening.

Dat wilde ik even gezegd hebben, ik kan helemaal niet goed tegen generaliseren op basis van een label. Kijk naar hoe de persoon echt is.

Maar.... Dat neemt niet weg dat ik vooral in je op lees dat je het heel erg zwaar hebt. En dat is niet de bedoeling. Ik vind het super waardevol dat jij verder kijkt naar wat er echt is en hem probeert te begrijpen. Inzicht krijgen in waarom dingen gebeuren helpt een hele hoop.

Maar echt, laat niet over je heen lopen, stel duidelijke grenzen, denk aan jezelf, maakt hij jou (bijna altijd en niet soms!) gelukkig? Houdt hij ook rekening met jou? Is de relatie gelijkwaardig? Een relatie is geven en nemen maar dat geldt dan voor beiden!
Het vervelende is dat als je in jouw situatie zit, grenzen steeds verder opschuiven (want je houdt van hem) en vaak zonder dat je dat dan zelf merkt. Voor anderen is dat dan veel duidelijker.

En dat gevoel krijg ik ook een beetje van jouw verhaal, ik lees dit en kan alleen maar denken, dit is niet gezond.
En daarom zeg ik, denk vooral even goed aan jezelf! Houd je grenzen in de gaten en zorg dat je gelukkig blijft (wordt?) en dat je over een tijdje niet terug denkt aan deze periode en dan pas ziet hoe slecht het ging.

**Geplaatst**: 03-08-19 18:28

Geplaatst: 03-08-19 18:28

Fleury schreef:
Ik vind het jammer om te lezen dat hier alle borderliners over 1 kam worden gescheerd en gelijk iedereen roept dat je daar nooit een relatie mee kan hebben. Je hebt binnen de Borderline persoonlijkheidsstoornis veel gradaties en niet iedereen is hetzelfde. Kijk per persoon hoe dat die is en welke problemen er spelen en vorm daarna een mening.

Ja, natuurlijk is niet iedereen met borderline hetzelfde. En ja het is heel jammer dat er een stigma zit op borderline. Wij kunnen TS ook niet vertellen wat ze wel of niet moet doen. Maar TS vraagt naar ervaringen over samenleven met iemand met borderline. Een aantal mensen hebben hun ervaringen gedeeld en stellen dat ze op basis van hun ervaringen liever niet meer in een relatie zitten met iemand met borderline of liever niet (teveel) in contact komen met mensen met borderline. Dat mag gezegd worden, vind ik.
Tuurlijk ga je niet vragen aan iedereen met wie je in aanraking komt of die borderline heeft of niet om dan te beslissen dat je niets met hem of haar te maken wil hebben, maar opnieuw geconfronteerd worden met bepaalde symptomen van borderline doet ook best veel met je als je jaren lang hebt samengeleefd met iemand met borderline.
Mensen met borderline kunnen er niet aan doen dat ze dit hebben, maar het heeft hoe dan ook niet alleen impact op de persoon zelf, maar ook op de personen om zich heen. (Wat overigens zo is bij zo goed als alle psychische problematieken).

**Geplaatst**: 03-08-19 18:35

Geplaatst: 03-08-19 18:35

Fleury schreef:
Ik vind het jammer om te lezen dat hier alle borderliners over 1 kam worden gescheerd en gelijk iedereen roept dat je daar nooit een relatie mee kan hebben. Je hebt binnen de Borderline persoonlijkheidsstoornis veel gradaties en niet iedereen is hetzelfde. Kijk per persoon hoe dat die is en welke problemen er spelen en vorm daarna een mening.

Klopt. Er zijn ook genoeg mensen met BPS die prima een relatie kunnen handelen.

Maar TS zit pas 2 jaar in deze relatie en ervaart nu al zulke problemen.
Als er nu na 20 jaar problemen zouden komen is het mi wijs om eraan te gaan werken en hopen dat je nog wat kan redden als de basis van 20 jaar goed is.
Maar als je met 2 jaar al moet ‘vechten’ voor je relatie is de basis mi echt niet goed en zal het nooit een echt goede stevige relatie worden.

Ik vind dit eerder klinken als ‘kijk mij eens hem op t rechte pad krijgen/houden’ dan dat er echt een van twee kanten liefdevolle relatie aan het ontstaan is.

**Geplaatst**: 03-08-19 19:38

Geplaatst: 03-08-19 19:38

BillyJ schreef:
Uiteraard weet ik dat het nooit weg zal zijn en er altijd moeilijke tijden zullen zijn. Maar, vooralsnog, zolang ik mezelf kan zijn en blijven zie ik het punt niet de relatie te beëindigen.
En tuurlijk, meer vissen in de zee en heel de blabla maar wij proberen samen aan een toekomst te werken.
Ik ben er alleen van overtuigd dat hulp van buitenaf ons erg zou kunnen helpen.
1: zodat hij eventueel stabieler word of op zijn minst leert om dingen uit het verleden los te laten die hem nu zo tegenhouden
En 2: zodat ik meer inzicht krijg

Borderline kent vele aspecten. Bij ons is het ook het stukje verlatingsangst dat voor veel 'problemen' zorgt binnen onze relatie. Want ze zijn er natuurlijk van overtuigd dat niemand bij ze blijft en ....

Maar TS, je moet wel opletten dat je hier zelf niet aan onderdoor gaat. Zoals je het hierboven beschrijft lijkt het meer alsof je op een kind moet passen ipv dat je in een gelijkwaardige relatie zit.
En Borderline is gewoon niet zo even op te lossen, daar zit jij je leven lang aan vast als jij hij hem gaat blijven.

Je kan natuurlijk het ook proberen, als het te zwaar valt alsnog de relatie beëindigen. Maar als ik heel eerlijk moet zijn denk ik niet dat je er beter gaan uitkomen als je hier nog meer energie in gaat steken. Wat me vooral opvalt is dat je al een hoop drama in je relatie hebt na slechts 2 jaar. Het klinkt misschien wat hard, maar imo hoor je dan echt niet in dit stadium te zitten van je relatie.

Ik denk dat het misschien heel goed voor jou zou zijn om er even een tijdje tussenuit te gaan. Alleen. Even tot jezelf komen en dingen op een rijtje krijgen voor jezelf. En heel belangrijk: even jezelf loskoppelen van hem. Kijk eens hoe het is zonder hem, jij bent zelf ook gewoon een mens he! Jij hebt ook gevoelens, jij mag ook weleens chagrijnig of boos zijn. Ik weet uit ervaring dat borderliners vaak zoveel aandacht en emotie eisen dat je zelf vaak op slot gaat. Terwijl jij natuurlijk ook gewoon een mens met gevoelens en emoties bent.

**Geplaatst**: 03-08-19 20:06

Geplaatst: 03-08-19 20:06

Ik heb niet alles gelezen, maar wel je openingspost

Mijn vraag is, heb jij zelf al hulp gehad over hoe om te gaan met iemand met een persoonlijkheidsstoornis?

Dus, wat werkt, wat werkt niet en hoe kun jij uit de persoonlijke val blijven?

Daarnaast pikte ik ergens op, ze kunnen je in de grond stampen...
Maar dat betekent ergens dat jij nog een trigger hebt om jezelf in de grond te laten stampen.

Dat zijn gaten in je zelfbeeld die je kunt dichten, stukjes in jezelf waar je kunt groeien.

Heb partner gehad, die zo was, ik wist dat het mijn eigen gaten waren, waar hij in haakte, het was een moeilijke relatie, maar jeeee, wat heb ik daar veel van geleerd.

Laatst bijgewerkt door Rakkie123 op 03-08-19 20:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-08-19 20:09

Geplaatst: 03-08-19 20:09

Je eigen leven leiden en hem zien als vriend met benefits. Sex en leuke dingen samen doen en voor de rest hem in zijn eigen sop gaar laten koken in zijn eigen huis.

Verlatingsangst zorgt voor manipulatie. Daar zou ik dus echt niet intrappen en keihard roepen "Ja, het kan zijn dat ik je verlaat. Zeker als je te beroerd bent om aan jezelf te werken."
Je bent geen bezit en de kans dat mensen elkaar verlaten hoort gewoon bij het leven. Als hij dat niet kan accepteren, jammer dan, zijn probleem. Dan maakt hij zich maar van kant. Want daar zal hij heus wel mee dreigen.

**Geplaatst**: 03-08-19 20:16

Geplaatst: 03-08-19 20:16

TS is het niet zo dat je je vasthoudt aan wat je droomt dat het zou kunnen zijn?
Een bedrijf uitbouwen in Hongarije klinkt fantastisch maar is dat met deze persoon realistisch? Zie je hem werkelijk mee aan die kar trekken??
Wat is er nu eigenlijk zo geweldig aan deze jongen? De momenten dat hij “manisch” is ?
Je spreekt zelf over zijn 2 kanten maar doet vervolgens of de minder goede niet van hem is. Je realiseert je toch hopelijk dat hij 200% ook die andere is ?!

Ik wens je veel wijsheid!

**Geplaatst**: 03-08-19 20:53

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 03-08-19 20:53

Net als bonny123 heeft mijn moeder borderline.

Ik ben nu 43 jaar en ze is wie ze is.
Het manipuleren, onredelijk boos worden, agressief kunnen worden (bijten en slaan).
Zelfmoordpoging nummer 5678. Maag leegpompen.
Onze zoon niet willen teruggeven toen hij 2 jaar oud was.

Nope met zo iemand wil je niet samenwonen.
En je mag zeker geen eventuele kinderen er bloot aan stellen.

Op mijn 12e jaar zei de psychiater van mijn moeder, zie haar als een kind.
Ik was 12 en zelf een kind. Moest zorgen voor mezelf, mijn 9 jarige zusje en mijn *gekke* moeder.
Alle therapien en medicatie hebben nooit wat opgelost.

**Geplaatst**: 03-08-19 21:07

Geplaatst: 03-08-19 21:07

luuntje schreef:
Net als bonny123 heeft mijn moeder borderline.

Ik ben nu 43 jaar en ze is wie ze is.
Het manipuleren, onredelijk boos worden, agressief kunnen worden (bijten en slaan).
Zelfmoordpoging nummer 5678. Maag leegpompen.
Onze zoon niet willen teruggeven toen hij 2 jaar oud was.

Nope met zo iemand wil je niet samenwonen.
En je mag zeker geen eventuele kinderen er bloot aan stellen.

Op mijn 12e jaar zei de psychiater van mijn moeder, zie haar als een kind.
Ik was 12 en zelf een kind. Moest zorgen voor mezelf, mijn 9 jarige zusje en mijn *gekke* moeder.
Alle therapien en medicatie hebben nooit wat opgelost.

Respect!

**Geplaatst**: 03-08-19 21:33

Geplaatst: 03-08-19 21:33

luuntje schreef:
Net als bonny123 heeft mijn moeder borderline.

Ik ben nu 43 jaar en ze is wie ze is.
Het manipuleren, onredelijk boos worden, agressief kunnen worden (bijten en slaan).
Zelfmoordpoging nummer 5678. Maag leegpompen.
Onze zoon niet willen teruggeven toen hij 2 jaar oud was.

Nope met zo iemand wil je niet samenwonen.
En je mag zeker geen eventuele kinderen er bloot aan stellen.

Op mijn 12e jaar zei de psychiater van mijn moeder, zie haar als een kind.
Ik was 12 en zelf een kind. Moest zorgen voor mezelf, mijn 9 jarige zusje en mijn *gekke* moeder.
Alle therapien en medicatie hebben nooit wat opgelost.

Ik kreeg inderdaad hetzelfde advies: zie haar als een kind.
Er zijn inderdaad verschillende gradaties in de borderline persoonlijkheidsstoornis. Maar vergeet niet dat de diagnose tot stand komt middels de DSM en door een psychiater is diagnosticeerd. Dat is dus niet zomaar een verkoudheid. Het betreft hier een serieuze persoonlijkheidsstoornis met ernstig ontwrichtend gedrag.
De kunst van een borderliner is om zeer charmant en innemend over te komen. En de valkuil is onvoldoende ziekte inzicht.
Ik zie in mijn omgeving aardig wat zelf-diagnoses van borderline, of borderline persoonlijkheidstrekken (is dus niet de diagnose van de persoonlijjkheidsstoornis borderline). Dat zijn inderdaad lichtere vormen van borderline. Maar de gediagnosticeerde borderline persoonlijkheidsstoornis, wat nu al zo veel problemen oplevert in de relatie. Nou, wegwezen meid....

**Geplaatst**: 03-08-19 21:37

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 03-08-19 21:37

Mijn moeder is heel sociaal en charmant naar anderen.
Buren lopen met haar weg.
Charmante is een rol die ze speelt. En die rol die klapt.
En dan zit je thuis in de ellende.

Ik hoor aan de telefoon aan haar stem al hoe ze is.
Wat haar stemming is.

Er waren.zijn gespreksgroepen voor kinderen en partners van mensen met borderline.
Zo herkenbaar die verhalen.

Ts, kies voor jezelf.
Borderline is enorm ingewikkeld en niet te genezen.