Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-07-19 23:27

Geplaatst: 08-07-19 23:27

Bij leven, ja. Als een dierbare van mij een nier oid nodig heeft dan geef ik die. Ik ben ook stamceldonor, mocht ik ervoor opgeroepen worden zal ik die ook doneren.

Maar na mijn dood wordt er niet meer aan mij gerommeld. Dan is het een dikke nee.

Laatst bijgewerkt door Mars op 08-07-19 23:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-07-19 23:27

Geplaatst: 08-07-19 23:27

Rawr schreef:
Dat zeg ik niet, ik geef enkel een voorbeeld uit mijn persoonlijk leven om aan te geven dat het makkelijk praten is maar dat de realiteit toch anders kan zijn. Het is helemaal niet mijn intentie om je van gedachten doen te veranderen en als jij het zó zeker weet dan ehhh... more power to you I guess.

Ben geen tienertje die nog niets van de wereld weet, dus weet het wel zeker in ieder geval. Gelukkig is niet iedereen hetzelfde, zou ook saai zijn;) En als je nog allemaal familie hebt is het vast ook lastiger, kinderen, kleinkinderen. Dat zal ik sowieso nooit hebben.

**Geplaatst**: 08-07-19 23:29

Geplaatst: 08-07-19 23:29

E4D schreef:
Ik twijfel maar neig toch naar een nee. Vroeger dacht ik er geen probleem mee te hebben maar ik heb een verhaal gelezen van nabestaanden welke een keuze moesten maken over het stopzetten van een behandeling waardoor de persoon zij komen te overlijden. Zij voelden zich door de artsen bijzonder zwaar onder druk gezet omdat er iedere keer waar aan herrinderd werd dat er niet te lang gewacht moest worden de organen anders niet meer gedoneerd konden worden en hebben dit later als zeer onprettig ervaren.
Daarnaast zou ik niet in een hectisch ziekenhuis willen sterven als dat niet noodzakkelijk is.
Vind het verder wel heel mooi dat je anderen er mee kan helpen maar bovenstaande redenen wegen voor mij te zwaar.

(overigens vind ik niet dat je alle verhalen maar moet geloven maar kan me niet voorstellen dat zoiets verzonnen word)

Ik kom dit soort verhalen ook regelmatig tegen. Ook elders juist een verhaal van een spoedarts die het juist door zijn ervaringen als arts zijn familie zeker niet aan zou willen doen en het dus zijn dierbaren afraadt!

**Geplaatst**: 08-07-19 23:37

Geplaatst: 08-07-19 23:37

rina schreef:
Vroeger toen het nog vrijwillig was had ik een donor codicil en toen stond er ja in. Ook met reden ik ben dan toch dood en heb er niks meer aan. Vorig jaar toen die hele "keuze vastlegtoestand" begon, heb ik mijn codicil weggegooid en een nieuwe uitgeprint waarop heel duidelijk staat van nee. Alles lief leuk en aardig maar mijn lichaam, en daar heb alleen ik over te beslissen. Niet de regering omdat ze zo dringend donoren willen hebben. Die verplichting van beslissen anders doen wij het valt bij mij echt heel fout, en heb ik dus besloten dat er niets meer uit of af mag.
Daarnaast zou ik zowel vroeger als ook nu geen donororgaan van een ander accepteren. Voordat nu iedereen daarover gaat vallen.

Zo voel ik dat ook, ik ga dan ook "nee" invullen.

**Geplaatst**: 08-07-19 23:37

Geplaatst: 08-07-19 23:37

Ik geloof niet zo in verhalen dat mensen onder druk gezet worden om behandeling te staken, zelf werkzaam in de spoedzorg en dit echt nog nooit meegemaakt of gehoord.

Ik ben orgaan/weefsel/bloed/stamcel donor. Ben enkele keren bij een weefsel uit-/afname aanwezig geweest en dat gaat zo ontzettend respectvol zowel naar de overledene als de nabestaanden.

Voor mij geen enkele twijfel, ik wil ooit het liefste thuis sterven als ik oud ben maar mocht ik volgende week platgereden worden door een tram dan denk ik niet dat dat gaat lukken, dan help ik net zo lief andere mensen.
Dingen uitsluiten omdat ik daar problemen mee ervaar (zoals het eerder genoemde prikkelbare darm syndroom) doe ik niet, dat mag de arts beoordelen en ik denk dat als iemand moet kiezen tussen (jong) overlijden of een prikkelbare darm dat ze dan toch voor de darm gaan (ik iig wel!).

**Geplaatst**: 08-07-19 23:37

Geplaatst: 08-07-19 23:37

Van mij mogen ze alles wel hebben. Dus ja.
Maar ik lees hier dus dat er mensen zijn die ook niets willen ontvangen? Kun je dit dan ook ergens aangeven? Puur nieuwsgierigheid.

**Geplaatst**: 08-07-19 23:39

Geplaatst: 08-07-19 23:39

Kenyada schreef:
Van mij mogen ze alles wel hebben. Dus ja.
Maar ik lees hier dus dat er mensen zijn die ook niets willen ontvangen? Kun je dit dan ook ergens aangeven? Puur nieuwsgierigheid.

Dat hoef je toch niet op voorhand aan te geven? Je moet er meestal erg lang voor op een wachtlijst dus als je niet wil dan hoef je niet natuurlijk. Lijkt me sterk dat iemand onverwachts in coma binnengebracht wordt en zomaar opeens een nieuw hart geimplanteerd krijgt.

**Geplaatst**: 08-07-19 23:40

Geplaatst: 08-07-19 23:40

Nou ja stel je hebt dus hele erge brandwonden of iets en bent niet bij kennis..
bedoel. Huid doneren is ook doneren. Of willen mensen dit dan ook niet?

**Geplaatst**: 08-07-19 23:45

Geplaatst: 08-07-19 23:45

JA, vanaf mn 18e al (nu al 18 jaar dus). Waarom, als ik iemand er blij mee kan maken en diegene weer een leven kan geven. Dan vind ik dat wel mooi. En als mn kinderen onverhoopt overlijden, zal mijn antwoord ook ja zijn, om de kinderen en hun ouders dan een kans op leven te geven.

Vorig jaar stond ik bijna op de lijst voor een levertransplantatie, gelukkig herstelde het dusdanig dat het nog niet nodig was. Maar ik weet dat het ooit komt (ivm leveraandoening). En ik weet dat de kans op een geschikte donor voor mij heel klein is (ivm bloedgroep en beperkt aanbod van die bloedgroep). Daarom ben ik heel blij met de nieuwe donorwet. Mijn kans op een geschikte donor als het straks nodig is, word daarmee iets groter.

Ik vind ook dat het ieder zn eigen keuze is en nee is ook een van de opties. En als mensen bepaalde behandelingen weigeren of geen orgaantransplantatie willen ontvangen, dan vind ik dat ook een eigen keuze.

**Geplaatst**: 08-07-19 23:46

Geplaatst: 08-07-19 23:46

Ik vind het moeilijk maar neig naar nee. Vind het idee erg onprettig.

Ik sta wel ingeschreven als stamceldonor. Als ik hier voor opgeroepen zou worden ben je er bewust bij etc. Dat vind ik prettiger

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-19 00:16

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-19 00:16

lor1_1984 schreef:
Hier is het om medische redenen een 'nee'.
Mag ook geen bloed doneren overigens.
Ik wil ook geen donororganen oid trouwens, is toch maar lood om oud ijzer.
Maar was ik gewoon gezond geweest dan had het een 'ja' geweest, zelf kan ik er toch niets meer mee dus als ze dingen kunnen gebruiken waarom ook niet.

Ik quote jou even, ik ken jouw situatie natuurlijk niet, maar is dan alles in jouw lichaam 'ongeschikt'? Ik heb zelf namelijk geen idee hoe de status binnenin is, dat wordt toch wel beoordeeld door een deskundige voor iets zomaar wordt getransplanteerd?
Ik heb volgens mij op alles ja gezegd, maar in mijn familie komen bijvoorbeeld veel hartproblemen voor en het zou best kunnen zijn dat mijn hart dus niet geschikt is. Dat weet ik niet, maar dat is voor mij geen reden om nee aan te geven, want misschien is 'ie nog perfect en kan ik er een leven mee redden.

**Geplaatst**: 09-07-19 00:50

Geplaatst: 09-07-19 00:50

Zelda_Link schreef:
rina schreef:
Vroeger toen het nog vrijwillig was had ik een donor codicil en toen stond er ja in. Ook met reden ik ben dan toch dood en heb er niks meer aan. Vorig jaar toen die hele "keuze vastlegtoestand" begon, heb ik mijn codicil weggegooid en een nieuwe uitgeprint waarop heel duidelijk staat van nee. Alles lief leuk en aardig maar mijn lichaam, en daar heb alleen ik over te beslissen. Niet de regering omdat ze zo dringend donoren willen hebben. Die verplichting van beslissen anders doen wij het valt bij mij echt heel fout, en heb ik dus besloten dat er niets meer uit of af mag.
Daarnaast zou ik zowel vroeger als ook nu geen donororgaan van een ander accepteren. Voordat nu iedereen daarover gaat vallen.

Sorry, maar dit klinkt mij nogal in de oren als gekrenkte trots?! Ik begrijp prima dat mensen nee zeggen, maar dit vind ik een vreemde reden. De regering dwingt niemand zijn organen af te staan, alleen om een keuze te maken! Wat hebben mensen die doodziek zijn er aan dat jij je hebt uitgeschreven omdat je je gepasseerd voelt? Ik snap een duizend beweegredenen voor wel of geen donor zijn, maar deze gaat er bij mij niet in....

Ik ben overigens wel orgaandonor, al sinds ik dat wettelijk mocht opgeven.
Ik ben groot voorstander van iets kiezen, of dat nu ja of nee is, maar niet van 'familie beslist'. Je familie wil op dat soort momenten niet moeten nadenken hierover, vind ik...

Gekrenkte trots _O-

O god briljant. Dr is niks gekrenkt aan mij en trots ben ik allang niet meer. Maar je moet even je eigen woorden doorlezen. Nee de regering dwingt niemand zijn organen af te staan, maar dwingt je wel om een beslissing te nemen of je donor wilt zijn of niet. En dat dwingen gaat er bij mij niet in. Niet iedereen is op dit moment bereid zon beslissing te nemen, om wat voor reden dan ook, en dat is nou net wat ze wel afdwingen. Want doe je het niet, beslissen doen zij het voor je. En blijkbaar zijn er meer van die gekrenkte trots gevallen op bokt _O-

(sorry Nynke55 Y;(

).

Ianthe schreef:
Rawr schreef:
En mensen die zeggen 'ik ben geen donor en ik hoef ook niets van anderen te ontvangen' wil ik graag nog wel eens spreken als de situatie zich echt voordoet.

Bij mijn tante (een vrome Christen) is kortgeleden kanker vastgesteld maar met chemo en een levertransplantatie wordt haar doodvonnis omgezet in een goede kans op verder leven. Ze heeft zich altijd fel uitgesproken tegen orgaandonatie (God's wil en die blabla) maar nu staat ze toch op het lijstje voor een donorlever... want ja zij en mijn oom hebben nog zoveel plannen en ze wil haar kleinkinderen toch wel graag zien opgroeien.

Ja want iedereen is zoals je tante

Ik heb geen problemen met dood gaan, dus nee ik hoef niets van een ander. Zie mijzelf sowieso ook niet oud worden, dus waarom zou ik mijn leven willen verlengen.

Hier dito. Ze hebben 1 keer wat uit mij gehaald (blinde darm) maar er iets instoppen geen enkele kans. Ik heb genoeg gezien aan ellende. Dr gaat meer dan genoeg rond bij ons in de familie. Ook met kanker en chemo en de rest van die ellende. Zelfs dat zal ik aan alle kanten weigeren. Jezelf zo beroerd voelen alleen om een paar jaar te rekken, niet voor mij. Dood gaan we allemaal vroeg of laat. Dan kan je beter genieten van de tijd die je hebt en alles kunt ipv als een zombie rondlopen en niks meer kunnen omdat de chemo je zo beroerd maakt.

**Geplaatst**: 09-07-19 01:05

Geplaatst: 09-07-19 01:05

Independence schreef:
lor1_1984 schreef:
Hier is het om medische redenen een 'nee'.
Mag ook geen bloed doneren overigens.
Ik wil ook geen donororganen oid trouwens, is toch maar lood om oud ijzer.
Maar was ik gewoon gezond geweest dan had het een 'ja' geweest, zelf kan ik er toch niets meer mee dus als ze dingen kunnen gebruiken waarom ook niet.

Ik quote jou even, ik ken jouw situatie natuurlijk niet, maar is dan alles in jouw lichaam 'ongeschikt'? Ik heb zelf namelijk geen idee hoe de status binnenin is, dat wordt toch wel beoordeeld door een deskundige voor iets zomaar wordt getransplanteerd?
Ik heb volgens mij op alles ja gezegd, maar in mijn familie komen bijvoorbeeld veel hartproblemen voor en het zou best kunnen zijn dat mijn hart dus niet geschikt is. Dat weet ik niet, maar dat is voor mij geen reden om nee aan te geven, want misschien is 'ie nog perfect en kan ik er een leven mee redden.

Officieel mag ik mijn hoornvliezen wel doneren geloof ik maar ik heb een genetische afwijking die er voor zorgt dat ik minder tot geen afweer heb tegen kankercellen dus ik durf het niet aan om ook maar iets te doneren wat in een lichaam gaat.

Wil het niet op mijn geweten hebben dat ik iemand zegmaar besmet ermee of toch net een verdwaalde kankercel in mijn hoornvliezen heb zitten en iemand met kanker opzadel.

**Geplaatst**: 09-07-19 01:18

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 01:18

Ik wil dit eerst met mijn kinderen bespreken, zij moeten er straks een goed gevoel bij hebben.
Hebben zij er problemen mee, dan zeg ik nee.
Aan de ene kant vind ik het prima als mijn organen gebruikt worden, maar als ik dan in een ziekenhuis moet overlijden terwijl ik eigenlijk thuis had kunnen blijven, dan doe ik het niet.

Mijn vriend is in een ggz ziekenhuis overleden en ik vind het vreselijk dat we die laatste dagen zo weinig samen door hebben kunnen brengen en ik snachts niet bij hem mocht blijven.
Ik was er dan ook niet bij toen hij overleed, wat ik heel erg vind.

Om die reden wil ik dus als het kan thuis sterven.
Ik ben er dus nog niet helemaal over uit wat ik in ga vullen.

**Geplaatst**: 09-07-19 01:30

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 01:30

Ik ben stamcel, hersen en orgaandonor. Ze mogen alles van mij hebben.
Ik vind de broodje aap verhalen erg triest en het valt me op dat ik deze steeds vaker tegenkom.
Hopelijk wordt er meer aandacht besteed aan voorlichting over hoe een orgaandonatie werkelijk gaat. Dan worden verhalen als ' de overheid steelt m'n organen' hopelijk uit de wereld geholpen.

**Geplaatst**: 09-07-19 02:06

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 02:06

Van mij mogen ze al het bruikbare hebben, eventueel zou ik mijn lichaam Nov afstaan aan de wetenschap. Ben toch dood, het kan mij dan echt North schelen wat er met me gebeurd.

Ik zou denk ik geen orgaan van een ander willen. Heb toch niet veel met het leven dus dan kunnen ze er waarschijnlijk iemand anders blijer mee maken.

**Geplaatst**: 09-07-19 02:20

Geplaatst: 09-07-19 02:20

Ja, voor mij is het vanzelfsprekend dat ik orgaandonor ben.

**Geplaatst**: 09-07-19 02:34

Geplaatst: 09-07-19 02:34

Nathalie18x schreef:
Ik ben stamcel, hersen en orgaandonor. Ze mogen alles van mij hebben.
Ik vind de broodje aap verhalen erg triest en het valt me op dat ik deze steeds vaker tegenkom.
Hopelijk wordt er meer aandacht besteed aan voorlichting over hoe een orgaandonatie werkelijk gaat. Dan worden verhalen als ' de overheid steelt m'n organen' hopelijk uit de wereld geholpen.

Orgaandonatie is noch voor de donor(familie) noch voor de ontvanger alleen maar rozengeur en manenschijn. Aan beide kanten zitten er emotionele en/of fysieke nadelen aan die zeker zichtbaar horen te zijn om een goed geinformeerde keuze te maken. Er zitten dus haken en ogen aan orgaandonatie en die onder de tafel schuiven, is niet goed te praten.

En ook ik heb wel degelijk mijn twijfels bij de "als je niks aangeeft beslissen wij via de nabestaanden over een ja of nee". Ik kan dat niet verenigen met het zo de mond vol hebben over zelfbeschikkingsrecht en wie dus de eigenaar van jouw lichaam is. Daarnaast vraag ik mij ook af of de fixatie op deze oplossing geen verdere ontwikkelingen op medisch gebied in de weg staat en of alles kunnen genezen wel zo verstandig is. Nog even ter zijde laten dat als dat kan er geen donoren zouden zijn ivm geen overlijden.

Van wat ik begrijp is het grote probleem een tekort aan mensen die stervende & niet meer te redden maar met geschikte organen op tijd in het ziekenhuis terecht komt. En dan moet je eigenlijk eerder de vraag stellen of deze hele campagne dan wel zin heeft. Kennelijk is de kunde van de medische zorg nu zo hoog dat er daarom tekorten ontstaan op dit gebied. En meer veiligheid in bv verkeer geeft ook tekorten aan de aanvoerkant. Zijn er dus eigenlijk cijfers over hoeveel mogelijke donoren er binnen komen en hoeveel % van de nabestaanden ja zegt?. Donoren zijn vaak redelijk jong, goed gezond en stervende aan de gevolgen van een zwaar ongeluk en die cijfers dalen al jaren.

**Geplaatst**: 09-07-19 07:17

Geplaatst: 09-07-19 07:17

rina schreef:
Vroeger toen het nog vrijwillig was had ik een donor codicil en toen stond er ja in. Ook met reden ik ben dan toch dood en heb er niks meer aan. Vorig jaar toen die hele "keuze vastlegtoestand" begon, heb ik mijn codicil weggegooid en een nieuwe uitgeprint waarop heel duidelijk staat van nee. Alles lief leuk en aardig maar mijn lichaam, en daar heb alleen ik over te beslissen. Niet de regering omdat ze zo dringend donoren willen hebben. Die verplichting van beslissen anders doen wij het valt bij mij echt heel fout, en heb ik dus besloten dat er niets meer uit of af mag.
Daarnaast zou ik zowel vroeger als ook nu geen donororgaan van een ander accepteren. Voordat nu iedereen daarover gaat vallen.

Dit vind ik een bizarre reden. Wie heb je er nu uiteindelijk mee? Niet de regering, maar de mensen van wie hun leven afhangt van een donororgaan. Mensen die (tijdelijk) niet willen doneren kunnen gewoon 'nee' invullen, dat is binnen twee seconden gepiept. Ik zie echt het probleem niet. Maar goed, ieder zijn mening.

Ik ben sinds mijn 18e orgaandonor en dit is voor mij een vanzelfsprekendheid.

**Geplaatst**: 09-07-19 07:30

Geplaatst: 09-07-19 07:30

Mijn man mag beslissen wat er met mij gebeurt.
Mij maakt het weinig uit mijn man vind het helemaal niets. Daarnaast heb ik 3 (bijna 4) jonge kids ga er vanuit dat mijn man beslist wat het beste is voor mijn gezin.

Hij is zelf geen donor en wil niets ontvangen. Ik sta er toch anders in.

**Geplaatst**: 09-07-19 07:36

Geplaatst: 09-07-19 07:36

AfricanLady schreef:
Ik hier ook vanaf mijn 18 een ja.
Ook doneer ik bloed/plasma
Ook voor stamcellen doneren heb ik mij aangemeld.
Enigste wat ik niet doneer is mijn geld bij wijze van haha

Idem!
Van mij mogen ze alles gebruiken waar ze nog iemand mee kunnen helpen. Al plan ik 120 te worden, dus mogelijk is er niet veel goeds meer aan

**Geplaatst**: 09-07-19 07:41

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 07:41

Hier ook al jaren ja met uitzondering van hoornvlies en huid.

Ik lees veel over mensen die thuis willen sterven. Indien de situatie zich voordoet dan is het toch mogelijk om thuis te sterven? Lijkt mij niet dat omdat je donor bent je verplicht naar het ziekenhuis moet

**Geplaatst**: 09-07-19 07:42

Geplaatst: 09-07-19 07:42

Toen ik 18 was heb ik met alle beste bedoelingen en heel naïef "na mijn dood heb ik het toch niet meer nodig, dan maak ik liever iemand anders er blij mee" direct JA gekozen. Echter een paar jaar geleden heb ik daar een hele dikke NEE van gemaakt, vanwege het besef dat het helemaal geen "na je dood" kwestie is in veel gevallen.

Ik wil gewoon zonder poespas en gedoe kunnen sterven, er heeft op dat moment niemand aan mij te plukken, ik wil niet allerlei behandelingen ondergaan en "leeggehaald" worden voordat ik mag sterven, en wil (als er een keuze is) ab-so-luut niet sterven op een operatietafel, terwijl familie maar elders af moet zitten wachten totdat ik echt dood ben en ze me daarna pas weer terugkrijgen.

Ik heb een zoon en die mag tot de laatste snik bij me blijven, en zo lang daarna als hij nodig heeft, en geen dokter of andere buitenstaander heeft zich tegen dat proces van sterven & afscheid nemen aan te bemoeien. Ik wil niet dat hij moet gaan "vechten" om goed afscheid te mogen nemen, dus neem ik het besluit dat ze van mij af hebben te blijven en dat ik van mijn familie blijf en van niemand anders.

**Geplaatst**: 09-07-19 07:45

Geplaatst: 09-07-19 07:45

Hier ook ja ingevuld toen ik 18 werd, met enkele uitzonderingen. Ik zou ook nog graag bloeddonor willen worden omdat ik een aparte bloedgroep heb, maar je moet minimaal 50kg wegen om dat te mogen :roll:

**Geplaatst**: 09-07-19 07:46

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 07:46

Ik ben wel bloeddonor.