Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Janneke2 schreef:Niobe schreef:(....)
Zo’n 2 maanden geleden veranderde dit. Ineens ging het een keer mis, ik verslikte me in de capsule en spuugde het weer uit. Daarna kreeg ik het gewoon niet meer weg. Het was net alsof die pil 6x groter werd als het op mijn tong lag en ook alsof ik niet meer wist hoe ik uberhaupt moest slikken. Ik raakte compleet in de stress en pas 3 uur later, na een aantal weggegooid te hebben omdat ze opzwollen/kapot gingen, kreeg ik er 1 naar beneden.
De volgende avond begon de stress gelijk al. Ik heb uit pure frustratie staan janken in de keuken, want ik vond (en vind) dat ik me zo onwijs aanstelde. Ik kon gewoon slikken, eten en drinken ging goed en het is verdorie maar een relatief kleine capsule waar ik sowieso 2 jaar lang geen enkele problemen mee had, meer dan 700 keer gaat het fantastisch en dan ineens loop ik te miepen omdat ik ineens denk dat ik niet meer kan slikken?? Echt, wat de f.
Die volgende ochtend (het was toen nog steeds niet gelukt), heb ik wanhopig de huisarts opgebeld of er misschien een alternatief mogelijk was. De assistente ging het bespreken met de ha en zou later terugbellen. Daarna moest ik natuurlijk de apotheek bellen om te vragen of ze nog wat hadden liggen, want mijn voorraad was inmiddels bijna op en ik kan er niet zomaar mee stoppen. Dat hadden ze gelukkig.
Toen heb ik het gelijk nog een keer geprobeerd en het ging in 1 keer goed.
Met dat gegeven begon ik zelf al wel een beetje een link te leggen tussen spanning/stress en het niet kunnen slikken, maargoed, vertel mijn hoofd dat maar eens.
Diezelfde middag kon ik terecht bij de huisarts en heb een heel goed gesprek met haar gehad en ‘s avonds lukte het weer zonder er 1 weg te hoeven gooien. Onder andere omdat ik in mijn achterhoofd moest houden gewoon niet teveel druk op mezelf te leggen en als het ‘s avonds niet lukte, dat ik dan maar gewoon moest gaan slapen en het de volgende ochtend weer kon proberen. Uiteraard heb ik het ook nog met de psycholoog besproken.
(...)
Maar dan nu. Ondanks dat het even weer goed ging, ging ik toch stiekem steeds meer spanning opbouwen naar het slikmoment toe, ik begon er steeds meer en meer tegenop te zien. En elke keer als ik er 1 weg had, kwam er een nog grotere vlaag van spanning, ondanks dat ik het gehad had, trillen op mijn benen, zweethandjes, de hele deal. Ook kreeg ik inmiddels steeds meer moeite met eten. Opeens ben ik heel erg bang om te stikken in alles wat ik eet. Oftewel ik ben 1 bonk spanning als het gaat om dingen die door mijn keel heen moeten.
Een paar uur geleden ging het weer niet goed en ik ben even rustig gaan liggen, wat ademhalingsoefeningen en heb het weer geprobeerd. Ergens omdat ik ook een beetje bang ben dat het erger gaat worden en het straks helemaal niet lukt, dus wilde ik het op die manier proberen op te lossen en pas daarna te gaan slapen als back up.
Dat hielp en toen het weg was, heb ik mezelf uitgebreid beloond, maar toch kwam er weer een vloedgolf aan spanning over me heen en ik kan dat echt niet verklaren. Het erge daaraan vind ik dat het niet helpt voor morgenavond, nu ben ik dus bang dat het morgenavond weer een ramp gaat worden.
Ik weet dat ik zo niet moet denken, maar ik kan het niet helpen.
Ik vind het maar knap frustrerend : je hebt zoveel hulpverleners gezien, maar kennelijk nul van hen hadden verstand van hoe je schrik/ paniek systeem van je overlevingssysteem werkt.
Terwijl dat hetgeen is wat jou last bezorgt.![]()
Met denken heeft het weinig van doen, het is meer instinct.
En in termen van therapie goed aan te pakken met technieken zoals emdr.
Nadat jij je verslikte, oliebol happens, heeft jouw amygdala de koppeling gelegd tussen de pil en verslikken.
Aan verslikken kun je dood gaan.
De taak van de amygdala is om alle binnenkomende zintuiglijke waarnemingen te filteren op de vraag :"Zou dit gevaarlijk kunnen zijn, ja of nee?" Zo ja, zet ze je lichaam in alarm. - Als je weet wat je moet doen kun je het 'couperen', de boel terug naar rust brengen.
1) je instinct "bedanken", zeggen ze in NLP. (Ik stond regelmatig te vloeken, daar niet van - maar allah: mijn amygdala probeert mij in leven te houden.)
2) Geef je amygdala haar zin: even hollen of een trap of vuistslag in de lucht. (Zodat je instinct denkt dat jij begrepen hebt dat er gevaar is en dus "het alarm uit kan".)
(Dit is contra cognitieve gedragstherapie. Het zij zo, angst is noch een gedachte noch gedrag en zoveel hulp heeft cgt ook niet geboden.)
3) En dan naar je buik ademen, zachtjes een hand op je voorhoofd, je kaken ontspannen etc etc etc.
(Van yogales tot haptonomie: hier zijn veel verschillende zaken die kunnen helpen.)
4)....maak een lijst met triggers en "draai ze de nek om met emdr".
En als je gespannen bent, filtert je amygdala scherper.
Is ze echt overijverig wordt het wel fobie ģenoemd.
De activiteit van de amygdala gaat aan je denken vooraf en ze trekt zich weinig van gedachten aan. Maar gelukkig is de amygdala uitstekend met emdr 'her-op te voeden'.Citaat:Waarom maak ik hier een topic over. Nou, om het even van mezelf af te schrijven, nu ik dit opgeschreven heb ben ik wel weer aardig rustig en denk dat ik zo wel kan gaan slapen. Maar ik ben ook benieuwd of iemand dit misschien herkent? Of dat iemand een gouden tip heeft?
- Appelmoes en yogurt helpt niet, dan sla ik meteen op tilt omdat het voor mijn gevoel heel stroef is en het voelt dan alsof ik een hele appel door moet slikken
- Breken en dergelijke kan absoluut niet
- Stoppen wil ik eigenlijk niet, want ik wil mijn rare hersenen niet die bevrediging geven en ik ben nogal gehecht aan mijn paniekloze leven (deze rare periode even niet meegeteld dan)
Een gesprek met de apotheker. Niet de assistente (v/m), maar de apotheker (v/m) zelf.
Sommige AD's zijn in bijvoorbeeld in druppelvorm te krijgen.Citaat:Of heeft iemand misschien wetenschappelijk bewijs dat er nog nooit iemand gestikt is in een capsule die iets groter is dan een Tictac? Misschien helpt dat wel
Janneke2 schreef:@Genja: bij mijn weten moet er overlegd worden met de voorschrijvende arts - zeker als het middel zelf net niet vloeibaar in de handel is maar een zusje wel.
genja schreef:Miranda40 schreef:Wel eens gekeken naar een medicijnvermaler? Of deze manier kun je je medicijn verpulveren tot poeder. [ [url=m/HBAnFN.jpg]Afbeelding[/url] ]
Dat mag alleen echt niet met de medicijnen die Ts heeft die hebben een vertraagde afgifte en dat maak je dan kapot
Tiggs schreef:Heb je Venlafaxine? Misschien kan je aan de apotheker vragen of je de capsules mag openen en de bolletjes die daar inzitten met vla oid eten.
Miranda40 schreef:Tiggs schreef:Heb je Venlafaxine? Misschien kan je aan de apotheker vragen of je de capsules mag openen en de bolletjes die daar inzitten met vla oid eten.
Ik slik deze ook en je mag inderdaad de capsules openen
Citaat:Slik de capsules en tabletten in hun geheel door. Niet erop kauwen of ze fijnmaken. Anders geven ze venlafaxine in één keer af. Dat is niet de bedoeling, want ze zijn zo gemaakt dat de werkzame stof langzaam vrij komt, zodat ze langer werken.