Bokt.nl

bigone schreef:

Ocean_Child schreef:

Tenzij je extreem zwaar lichamelijk werk hebt, zou ik het als werkgever niet accepteren dat je wel vindt dat je kan paardrijden en shoppen, maar niet kan werken. Zou ik er achter komen dat een werknemer op deze manier met zijn/haar door mij betaalde (!) ziektedagen omgaat, zou diegene heel snel een andere baan kunnen gaan zoeken...
Edit: als je je goed en energiek genoeg voelt om naar je paard te gaan, waarom gebruik je dan niet eerst die energie om vaker te gaan werken?

Dit is natuurlijk de grootst mogelijke onzin. Mijn man heeft geestelijk zeer inspannend werk, hij is ooit een poosje thuis geweest en ging elke dag een uur fietsen en in de middag hardlopen. Koppie leegmaken. Intensiteit van je werk is niet altijd bepalend voor wat je wel en beter niet kunt doen in de ziekte wet. Een gebroken been is duidelijk en daarmee had ts prima de hele dag op kantoor kunnen zitten, Pfeiffer is iets heel persoonlijks en ongrijpbaar, alleen tijd en doelbewust bezig zijn met beter worden, net als bij een burn-out of de ouderwetse benaming overspannen. Hier kun je niet een wel of niet doen aan hangen. Maar ts, geniet van je paard, ga rustig een half uur bakhobbelen om te zien hoe je lichaam zich houd maar zet die wedstrijden gewoon uit je hoofd.

Ocean_Child schreef:

Tenzij je extreem zwaar lichamelijk werk hebt, zou ik het als werkgever niet accepteren dat je wel vindt dat je kan paardrijden en shoppen, maar niet kan werken. Zou ik er achter komen dat een werknemer op deze manier met zijn/haar door mij betaalde (!) ziektedagen omgaat, zou diegene heel snel een andere baan kunnen gaan zoeken...

Shadow0 schreef:

Daarbij valt me op dat er vaak meteen gekeken wordt naar 'oh, als je werknemer bent en je bent ziek maar doet wel dit dan...' zonder te kijken naar wat die werknemer eigenlijk toevoegt aan jouw bedrijf. Je zou ook kunnen denken: "is dit een werknemer die over het algemeen betrouwbaar is en goed werk levert? Dan vertrouw ik er ook op dat ze dit goed in kan schatten."

Uiteindelijk is de kans bovendien groter dat iemand bij teveel pushen snel weer uitvalt en dan langduriger, en ook dat is voor jou als werkgever alleen maar ongunstiger.

Cayenne schreef:

Shadow0 schreef:

Daarbij valt me op dat er vaak meteen gekeken wordt naar 'oh, als je werknemer bent en je bent ziek maar doet wel dit dan...' zonder te kijken naar wat die werknemer eigenlijk toevoegt aan jouw bedrijf. Je zou ook kunnen denken: "is dit een werknemer die over het algemeen betrouwbaar is en goed werk levert? Dan vertrouw ik er ook op dat ze dit goed in kan schatten."

Uiteindelijk is de kans bovendien groter dat iemand bij teveel pushen snel weer uitvalt en dan langduriger, en ook dat is voor jou als werkgever alleen maar ongunstiger.

Ik ken dus iemand die psychisch ziek was en naar een feestje ging. Daarvan had ze op FB een foto gezet en haar werkgever bleek haar FB in de gaten te houden om te kijken of ze wel echt ziek was. Aan de hand van die foto is ze op staande voet ontslagen...

Cayenne schreef:

Shadow0 schreef:

Daarbij valt me op dat er vaak meteen gekeken wordt naar 'oh, als je werknemer bent en je bent ziek maar doet wel dit dan...' zonder te kijken naar wat die werknemer eigenlijk toevoegt aan jouw bedrijf. Je zou ook kunnen denken: "is dit een werknemer die over het algemeen betrouwbaar is en goed werk levert? Dan vertrouw ik er ook op dat ze dit goed in kan schatten."

Uiteindelijk is de kans bovendien groter dat iemand bij teveel pushen snel weer uitvalt en dan langduriger, en ook dat is voor jou als werkgever alleen maar ongunstiger.

Ik ken dus iemand die psychisch ziek was en naar een feestje ging. Daarvan had ze op FB een foto gezet en haar werkgever bleek haar FB in de gaten te houden om te kijken of ze wel echt ziek was. Aan de hand van die foto is ze op staande voet ontslagen...

Cayenne schreef:

Ik ken dus iemand die psychisch ziek was en naar een feestje ging. Daarvan had ze op FB een foto gezet en haar werkgever bleek haar FB in de gaten te houden om te kijken of ze wel echt ziek was. Aan de hand van die foto is ze op staande voet ontslagen...

Janine1990 schreef:

Ocean_Child schreef:

Je vraag ging niet over het schoonmaken van je huis, maar over het oppakken van een fysiek intensieve hobby. Daarbij heeft een lichamelijke ziekte niets met een psychische ziekte als burn-out te maken. Deze vergelijking gaat imo niet op.

Oké, dus jij bent van mening dat wanneer de focus volledig en alleen maar op het werk ligt (zou dat het geval hier moeten zijn, zou ik mijn huishouden achterstellen, vanzelfsprekend), je geen stress in de hand werkt en de daarop volgende, soms onvermijdelijke burn-out?

Ik denk dat de manier waarop jij het herstel het liefst ziet geschieden, dit namelijk onvermijdelijk maakt...

MyrtheJ schreef:

Als een van mijn medewerkers met de klachten zou zitten die jij beschrijft zou ik voorstellen om op je werkdagen een aantal uur te komen werken (4-6 uur) en verder je rust te nemen. Dan wel wat ontspanning zoeken bij je paard maar ik vind dat je al behoorlijk veel doet. Je slaapt overdag niet meer?

Ocean_Child schreef:

Tenzij je extreem zwaar lichamelijk werk hebt, zou ik het als werkgever niet accepteren dat je wel vindt dat je kan paardrijden en shoppen, maar niet kan werken. Zou ik er achter komen dat een werknemer op deze manier met zijn/haar door mij betaalde (!) ziektedagen omgaat, zou diegene heel snel een andere baan kunnen gaan zoeken...
Edit: als je je goed en energiek genoeg voelt om naar je paard te gaan, waarom gebruik je dan niet eerst die energie om vaker te gaan werken?