Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-03-19 20:13

Geplaatst: 19-03-19 20:13

Ik vind dit soort boeken altijd een beetje 1e wereld problemen die voorbij gaan aan echte problemen.
De ‚pijn‘ van een ‚gekozen’ bevalling, falen, relatiebreuk, dood huisdier, bankroet etc is in geen verhouding tot ongekozen pijn dat chromisch zieken doormaken of nog erger, oorlog slachtoffers of kinderen/mensen die aan alle kanten mishandeld zijn.

Dat je voor succes en geluk moet werken en offertjes moet maken zou toch eigenlijk geen verrassing moeten zijn.
Maar als iemand keihard moet lijden om 1 avondje uit te kunnen staat in geen verhouding dan iemand die zijn sociale leven laat lijden voor een fantastisvhe cariere.

**Geplaatst**: 19-03-19 20:23

Geplaatst: 19-03-19 20:23

Sommigen zeggen hier: de pijn die je krijgt kun je niet kiezen. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Wanneer je jezelf niet toestaat van iemand te houden, voel je nooit de pijn van verlies. ( komt geregeld voor bij mensen die een geliefde zijn verloren) Of: wanneer je iets niet durft te proberen, zul je de overwinning niet proeven, maar ook niet de schaamte van het falen. Wanneer je niet je eigen weg durft te bewandelen die afwijkt van anderen, zul je nooit de afkeer of de uitsluiting hoeven voelen. Dus als ik het zo benader, snap ik de vraag heel goed! Wat durf je aan omdat de beloning je dat waard is?

En ja, deze vraag komt na de overlevingsvraag...

**Geplaatst**: 19-03-19 20:29

Geplaatst: 19-03-19 20:29

Ik zie de vraag als waarvoor wil jij vechten/waarvoor vecht jij ?

Vallen en opstaan, dat heb ik al veel gedaan in mijn leven. Heel veel geleerd over mensen, hoe ze zich voordoen en hoe ze eigenlijk zijn.

Ik was bereid om voor iedereen die ik kende, vrienden en familie tot het uiterste te gaan. En daar heb ik voor gevochten, maar meerdere malen een mes in mijn rug gekregen. En dat doet wel pijn ja, dat je zoveel voor een ander over hebt maar dat vaak niet wederzijds bleek te zijn. Ik heb een bekende een tijdje in huis gehad, en dat liep ook uit op tranen. Maar ik zou het denk ik wel weer gewoon doen in de hoop een ander te kunnen helpen (bepaalde personen niet meer).
Waarom? Waarom zou ik de ellende van een ander mij zo aantrekken dat zelfs mijn relatie op springen zou gaan staan? Ik heb nog geen idee maar ik ben bezig om erachter te komen waarom ik dit doe.

Ook vecht ik voor mijn gezin. Ik zal er alles aandoen dat ik leuke dingen kan doen, een fijn huis heb en op vakantie kan. Want daarvan word ik gelukkig. Ik werk daar hard voor. Ook werk ik hard om ervoor te zorgen dat alle personeelsleden bij ons hun centjes krijgen en ook leuke dingen kunnen doen, want het leven is te kort om altijd maar hard te werken. Maar dan kom ik weer op het punt in hoeverre ga ik anderen helpen om gelukkig te worden als ik dat zelf nog niet helemaal ben?

Misschien intepreteer ik de vraag verkeerd, maar zo komt het bij mij binnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-19 20:34

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-19 20:34

Sizzle schreef:
Ik vind dit soort boeken altijd een beetje 1e wereld problemen die voorbij gaan aan echte problemen.
De ‚pijn‘ van een ‚gekozen’ bevalling, falen, relatiebreuk, dood huisdier, bankroet etc is in geen verhouding tot ongekozen pijn dat chromisch zieken doormaken of nog erger, oorlog slachtoffers of kinderen/mensen die aan alle kanten mishandeld zijn.

Dat je voor succes en geluk moet werken en offertjes moet maken zou toch eigenlijk geen verrassing moeten zijn.
Maar als iemand keihard moet lijden om 1 avondje uit te kunnen staat in geen verhouding dan iemand die zijn sociale leven laat lijden voor een fantastisvhe cariere.

Zit een kern van waarheid in, zo had ik het nog niet geheel bekeken. Maak ik graag een brug naar wat iemand anders hier al, deels, aanhaalde alsmede mijn werkgever: Ik verbleef voor mijn werk, een goed half jaar, in Roemenië. Daar ligt de levensstandaard, vanuit 'onze' maatstaven behoorlijk lager. Paard en wagen + dagenlang op het land werken is daar de normaalste zaak v.d. wereld, sterker nog, ze moeten wel want anders overleven ze de winter niet. Van zeer jong tot extreem oud.

Ik vond dit best confronterend, zeker vanuit mijn 'westerse' positie vond ik het verschil meer dan schrijnend. Ik had het hier met mijn toenmalige werkgever over en hij zei: "De mensen hier hebben geen geld. Ze kunnen zich dus ook geen zorgen maken om het verliezen van geld."

Nu zeg ik niet dat dit een vrijwllige keuze is en dat die mensen, wellicht, anders zouden kiezen/willen mits ze hier de mogelijkheid toe hebben. Maar alles heeft z'n voor en nadelen. Uiteraard zal er, denk ik, geen mens ter wereld echt in armoede willen leven. Wel zijn er, denk ik, mensen die bewust genoegen nemen met minder, juist omdat het anders geluk in de weg kan komen te staan.

**Geplaatst**: 19-03-19 20:39

Geplaatst: 19-03-19 20:39

Precies zo inderdaad.
Mijn moeder was ooit op bezoek in een afgelegen dorp in Polen.
Ze gingen met de pastoor langs een huishouden met een zwaar meervoudig gehandicapt kind. Omdat beide ouders meer dan voltijd moesten werken om niet dakloos te worden en te kunnen eten deden ze die tiener smorgens een dikke luier aan en dan bleef hij de hele dag moeder ziel alleen thuis op een matrasje achter. Even tussen de middag wat eten, drinken en verschonen en weer alleen tot de avond.
Hoezo keuzes maken, ze zouden waarschijnlijk maar wat graag wat van het meer decadente gekozen ‚lijden‘ hebben.

**Geplaatst**: 19-03-19 20:43

Geplaatst: 19-03-19 20:43

Ik ben zelf totaal geen lezer dus ben blij met de korte quote

Voor mijzelf zou ik het meer zoeken in de hoek van "pijn" om iets of iemand niet meer te hebben. Waarom pijn dan tussen haakjes? Omdat het meer missen is van iets dat je ooit hebt gehad maar op dat moment niet meer. Die pijn kan spijt zijn dat je verkeerde keuzes hebt gemaakt maar ook pijn van het niet meer over kunnen doen bijvoorbeeld.

Ik zou het zelf dan alleen geen pijn noemen.

En ik heb dan liever pijn (of spijt) van zoiets dan dat ik het nooit heb gedaan.

Het kan ook de pijn van het missen van een persoon zijn etc..

Waar ik eigenlijk op doel is zielen pijn (bestaat dat officieel eigenlijk?)..

**Geplaatst**: 19-03-19 20:47

Geplaatst: 19-03-19 20:47

Tof boek he? ;-)

Imo bestaat alles uit een - en + pool, pijn an sich heeft dus tot gevolg dat geluk ook beter binnenkomt.
Kort gezegd; als je nooit verdriet hebt, hoe groot kan dan je blijdschap zijn?
Het een is nodig om het ander te verkrijgen, ''vlak'' leven zonder intense emoties is voor mij niet waardevol/wenselijk.
Ik heb in mijn leven geleerd pijn, verdriet en mislukking te waarderen. Neemt niet weg dat ik er om sta te springen natuurlijk maar, het heeft net zo veel recht om er te zijn als emotie als bijvoorbeeld liefde, geluk of blijdschap.
Om dus even heel kort door de bocht op jouw vraag te antwoorden: Ik wil alle soorten pijn in mijn leven die ervoor nodig zijn om ook de andere kant te mogen beleven.

**Geplaatst**: 19-03-19 20:49

Geplaatst: 19-03-19 20:49

Wijsheid van mijn oma (waartegen ik als jong mens uiteraard hevig heb geageerd) "het leven op aarde is inherent aan lijden". Onthechting is het enige dat verlichting brengt. Nou, valt wel wat op af te dingen, maar doe mij maar de afwezigheid van hevig psychisch of lichamelijk lijden. Dan ben ik al heel blij. En daar kun je niet vóór of tegen vechten. Maar ik ben al wat ouder en dus niet erg idealistisch meer.

**Geplaatst**: 19-03-19 21:00

Geplaatst: 19-03-19 21:00

Wildgirl schreef:
Tof boek he?
Imo bestaat alles uit een - en + pool, pijn an sich heeft dus tot gevolg dat geluk ook beter binnenkomt.
Kort gezegd; als je nooit verdriet hebt, hoe groot kan dan je blijdschap zijn?
Het een is nodig om het ander te verkrijgen, ''vlak'' leven zonder intense emoties is voor mij niet waardevol/wenselijk.
Ik heb in mijn leven geleerd pijn, verdriet en mislukking te waarderen. Neemt niet weg dat ik er om sta te springen natuurlijk maar, het heeft net zo veel recht om er te zijn als emotie als bijvoorbeeld liefde, geluk of blijdschap.
Om dus even heel kort door de bocht op jouw vraag te antwoorden: Ik wil alle soorten pijn in mijn leven die ervoor nodig zijn om ook de andere kant te mogen beleven.

Dit lees ik hier al een paar keer... En ik zet er serieus mijn vraagtekens bij, zeker in deze maatschappij.
Er zijn zoveel mensen die alleen maar meer, meer, meer willen.
Ik hoor en lees het zo vaak, het is niet eerlijk dat iemand meer geld verdient, dingen willen krijgen zonder er iets voor te moeten doen. Of de mensen die voor pech lijken geboren: "Ik heb ook aaaaaltijd pech."
Hoewel ik daar wel zo mijn ideeën over heb.

Maar ik ben van mening dat tevredenheid en stabiliteit ook een rol spelen. Een jaar of 6 geleden ging onze hond plotseling dood. Enorm verdriet... Maar ik realiseerde me eigenlijk de eerste dag al: "Ik ben enorm verdrietig, maar ik ben nog steeds heel erg gelukkig."
En ik wijt dat aan de stabiliteit die ik had en heb in mijn leven, en het gemak waarmee ik tevreden te stellen ben.

Ik heb een paar jaar geleden in een showteam gereden, waarbinnen ik regelmatig het gevoel had dat het niet bij me paste (dat klopte wel). Ik werd niet gelukkig van een goede training, of een overwinning, of uitzicht op een grote show. Terwijl ik het idee had dat dat wel zo zou moeten zijn, afgaande op mijn teamgenoten. Ik werd veel gelukkiger van een zomeravondje en een glas rose in de tuin. Mooie bloemen. En natuurlijk talloze andere kleinigheden.

**Geplaatst**: 19-03-19 21:15

Geplaatst: 19-03-19 21:15

But if less is more how are you keeping score? (Eddie Vedder)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 18:31

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 18:31

palousa_boy schreef:
Ik ben zelf totaal geen lezer dus ben blij met de korte quote

Voor mijzelf zou ik het meer zoeken in de hoek van "pijn" om iets of iemand niet meer te hebben. Waarom pijn dan tussen haakjes? Omdat het meer missen is van iets dat je ooit hebt gehad maar op dat moment niet meer. Die pijn kan spijt zijn dat je verkeerde keuzes hebt gemaakt maar ook pijn van het niet meer over kunnen doen bijvoorbeeld.

Ik zou het zelf dan alleen geen pijn noemen.

En ik heb dan liever pijn (of spijt) van zoiets dan dat ik het nooit heb gedaan.

Het kan ook de pijn van het missen van een persoon zijn etc..

Waar ik eigenlijk op doel is zielen pijn (bestaat dat officieel eigenlijk?)..

Dit zeg je mooi Jef, zeker vanuit jouw positie als man en vader begrijp ik dit heel goed. Dit is dan ook, zoals jij het zegt, een bewuste keuze. Jezelf 'blootstellen' aan het verliezen van dierbaren. Dat is juist voor mij een keuze om niet te doen, of althans, na mijn break-up van krap 3 jaar terug, besloten om voorlopig single te blijven.

**Geplaatst**: 20-03-19 18:53

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 20-03-19 18:53

Aanhakend op Sizzle haar post.

Ik heb een bindweefselziekte.
Altijd pijn en soms helse pijn.

Gisteravond naar het theater geweest.
Ondanks pijnstillers weinig geslapen. En de hele dag brak en veel pijn.
Maar het was het waard.

Ik heb 3 jaar terug parachutegesprongen.
Handig, nee absoluut niet. Het was fantastisch. En de pijn had ik er voor over.

**Geplaatst**: 20-03-19 18:59

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 20-03-19 18:59

Ow, lijkt me interessant.

Pijn kan je leven wel erg beheersen en zonder was ik zeker een ander mens geweest. Dat maakt het leven niet makkelijker, ook niet voor mensen om me heen.

Ik heb een moeilijke jeugd gehad, veel mensen verloren en 1 auto immuun ziektes. Ik dacht dat ik altijd op standje doorgaan stond, maar het plotseling verlies van mijn broer is dr druppel geweest en zijn er veel emoties en gedachtes vrij gekomen.
Sowieso sinds ik een kind heb ( nu 21 ) en zelf ouder wordt, denk ik meer en bewuster over al die ervaringen.
Vooral omdat ik heel goed besef dat ik een niet zo makkelijk mens ben.

Ook accepteer ik nog slecht pijn of klagen van anderen mede daardoor.

Aan de ene kant had ik heel veel graag anders gezien, maar aan de andere kant, heb ik er wel enorm veel van geleerd. Met alleen die rottige jeugd, was ik totaal anders terecht gekomen dan nu. Dus ik heb de pijn wel ''nodig'' gehad om op het goede pad te komen en blijven.

**Geplaatst**: 21-03-19 11:38

Geplaatst: 21-03-19 11:38

superpony schreef:
...Dus ik heb de pijn wel ''nodig'' gehad om op het goede pad te komen en blijven.

Wat een mooie manier om ernaar te kijken... dat je - ondanks dat het je leven ook negatief beïnvloed - nog steeds kunt zien dat het je ook iets oplevert

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-19 12:37

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-19 12:37

GreaseMonkey schreef:
superpony schreef:
...Dus ik heb de pijn wel ''nodig'' gehad om op het goede pad te komen en blijven.

Wat een mooie manier om ernaar te kijken... dat je - ondanks dat het je leven ook negatief beïnvloed - nog steeds kunt zien dat het je ook iets oplevert

En dat is dus precies het doel v.d. vraag, wat wil of laat je in het leven en tegen welke 'prijs'. Feitelijk staat dit los van het leed waar we niets tegen kunnen doen en dat is natuurlijk per persoon verschillend.

**Geplaatst**: 21-03-19 12:42

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 21-03-19 12:42

Maar als ik pijn heb door veel verliezen, een nare jeugd, auto immuun ziektes, moet ik dan nog een pijn willen, terwijl die pijnen me al gevormd en veel geleerd hebben? Als anderen over alles klagen en ik kan er goed mee leven en iets positiefs uithalen, is dat toch de keus hoe ik met die pijn omga? Ik accepteer de pijn dan in principe en heb het ervoor over om mee door te gaan, toch alles te doen wat ik wil etc.

**Geplaatst**: 21-03-19 12:45

Geplaatst: 21-03-19 12:45

Bijzondere denkwijze met veel uiteenlopende gedachtes hier!

Persoonlijk heb ik wel een yin en yang in mijn leven nodig. Het houd mij wakker en scherp.
Waardoor ik altijd weer grenzen verleg en doelen wil/kan bereiken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-19 12:48

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-19 12:48

Aan de ene kant bedoel ik de vraag veel dieper en tegelijkertijd juist niet. Het is meer een vraag als: Wat wil je in/van het leven, tegen welke prijs en welke prijs is te hoog. Ik wil eigenlijk niet te veel voorbeelden (be)noemen, juist om niemand te willen kwetsen en het voor iedereen een eigen keuze is.

Maar dan toch een voorbeeld: Ook hier niet de meest makkelijke jeugd gehad. Men kan er voor kiezen om zich erbij neer te leggen, dat het genoeg is geweest. Of juist om er, alsnog, voor weg te lopen en zo eventueel veel moois te missen - maar ook eventuele toekomstige pijn te ontlopen.

Of je kunt bijvoorbeeld, bewust, nog dieper gaan. Dan komt er dus nog meer pijn met, hopelijk, een uitkomst met minder/geen pijn.

Geen enkele keuze is goed of fout.

Inderdaad, Yin en Yang.

**Geplaatst**: 21-03-19 13:07

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 21-03-19 13:07

Maar dat dieper gaan is dat dan bewust opnieuw de conferentie zoeken dmv hypnose bijvoorbeeld of door jezelf in dezelfde positie te plaatsen (voor zover dat nog mogelijk is uiteraard)

**Geplaatst**: 21-03-19 13:18

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 21-03-19 13:18

Ik ben er zeker van overtuigd dat wanneer je dingen meemaakt (yang) welke slecht/negatief/verdrietig/tegenslag zijn. Dan maakt dat ons als mens vechters/strijders en vooral zoekende naar positief. Maar dit kan heel klein zijn zoals een kapotte broek. Of juist iets heel ergs zoals een traumatische ervaring.
Echter zijn er altijd keerpunten aan, je gaat positieve (yin) energie erin stoppen om iets beter te maken, te bestrijden of op te lossen. Dat doen mensen automatisch, soms duurt dit proces zelfs een leven lang.

Bijvoorbeeld: Ik heb een goede studie, goede baan, mooi huis, prachtig gezin, lief/leuk paard, ik ben gezond en de toekomst lijkt een roze wolk.
En dan loopt plotseling je relatie een breuk of je gezondheid gaat heel slecht of je wordt ontslagen
maar alles heeft wel werking op elkaar. En je moet weer (deels) opnieuw beginnen met het opbouwen van je roze wolk. En enige tijd later wanneer je roze wolk weer is opgebouwd en je een periode hebt kunnen genieten van je perfecte leven, komt yang weer om de hoek.
het leven houdt elkaar wel in evenwicht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-19 13:19

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-19 13:19

palousa_boy schreef:
Maar dat dieper gaan is dat dan bewust opnieuw de conferentie zoeken dmv hypnose bijvoorbeeld of door jezelf in dezelfde positie te plaatsen (voor zover dat nog mogelijk is uiteraard)

In mijn geval was het inderdaad herbeleven van, de boel een soort van resetten en de negatieve lading/gevoelens wegnemen. Terwijl ik ook, relatief kort, een tijd kende dat ik er juist bewust voor weg ben gaan lopen, dingen kunnen dus ook veranderen.

**Geplaatst**: 21-03-19 13:20

Geplaatst: 21-03-19 13:20

Ailill schreef:
palousa_boy schreef:
Maar dat dieper gaan is dat dan bewust opnieuw de conferentie zoeken dmv hypnose bijvoorbeeld of door jezelf in dezelfde positie te plaatsen (voor zover dat nog mogelijk is uiteraard)
In mijn geval was het inderdaad herbeleven van, de boel een soort van resetten en de negatieve lading/gevoelens wegnemen. Terwijl ik ook, relatief kort, een tijd kende dat ik er juist bewust voor weg ben gaan lopen, dingen kunnen dus ook veranderen.

Waarschijnlijk ben je er nu dan klaar voor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-19 13:24

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-19 13:24

Klopt, inmiddels is de EMDr alweer een klein jaar achter de rug, maar juist de struggles die het met zich mee bracht - en dus de bijbehorende 'pijn' + wat ik allemaal al had gemist daardoor, waren voor mij meer dan voldoende redenen om er vol voor te gaan.

**Geplaatst**: 21-03-19 13:40

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 21-03-19 13:40

Dat kan ik mij goed voorstellen!
Waarschijnlijk heb je naast lichamelijk-en emotioneel herstel ook herstel nodig gehad van je innerlijke kracht.

**Geplaatst**: 21-03-19 16:12

Re: Wat voor soort pijn wil jij in jouw leven?

Geplaatst: 21-03-19 16:12

Maar hoe kun je het van tevoren zeggen? Niemand wil pijn, dus zal in eerste instantie weinig pijn over hebben voor iets. Maar als je echt heftige dingen meemaakt en je komt er beter uit, kun je achteraf wel zeggen dat je het ervoor over had.

Een heel persoonlijk vb, maar doe hem toch maar;
Met 6mnd zwangerschap werd ons eerste zoontje dood geboren. Ik ging echt door een hel, maar na een periode mocht ik weer zwanger worden ( gunaecoloog raadde het zo aan toen )en dit gebeurde ook. Mijn vader overleed toen ik net 9 weken zwanger was en ik had een vreselijke zwangerschap door misselijkheid, vele onderzoeken etc.
Onze zoon werd gezond geboren en was een super makkelijke baby, was altijd en leuk kind en groeit nu op tot een hele fijne man. Niet omdat het ons kind is, anderen hebben het ook vaak gezegd.

Al vanaf het begin zei ik; Ik ben gewoon 6 maanden langer zwanger geweest voor het perfecte kind. En laatst hadden we het aan tafel erover en zei ik nog tegen mn zoon. Ik heb het echt ervoor over gehad om hem te mogen krijgen en zou het nooit willen terugdraaien.

Maar durfde wij het nog een keer aan? Nee, dat dan weer niet. En had ik dat gezegd toen onze eerste zoon was overleden? ook niet.
Het is voor andere mensen soms ook moeilijk te begrijpen hoe ik er nu in sta. Mensen horen graag wat je ''hoort''te zeggen, denken en voelen....

Ik heb pijn ja, maar weet niet meer hoe pijnvrij is, dus accepteer het. Had ik van tevoren gezegd; ik heb wel pijn over voor alle goede dingen in mn leven? Vast niet. Ook omdat je denkt dat alles altijd wel goedkomt ofzo.

Tijdens dalen besef je niet alles. Zo dacht ik na 2 heftige operaties dat het wel goed ging met me, maar pas na een jaar kon ik zeggen dat het echt goed ging en besefte ik dat die eerste weken en maanden helemaal niet zo goed waren. Maar ik was oprecht blij met de operaties en dan maak je er wat van.