Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-03-19 08:37

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-19 08:37

Bedankt voor alle tips, ik ga uitziejen welke ik hier kan uit proberen en misschien soelaas bieden.

[naam] kan wel praten maar heeft het niveau van gemiddeld 2.5 jarige, terwijl hij bijna 4 is.

Emotioneel heb ik het zelf heel moeilijk in de zin van zelf oververmoeid zijn, gedachtes of ik het wel goed doe, of ik het afhankelijk zijn van mij zelf niet onbewust voed.

Nu heeft hij 2 juffen die echt pareltjes zijn en er echt alles aan doen om hem te begeleiden en zich goed te laten voelen. Maar nu maak ik me zorgen voor volgend schooljaar.
[naam] houd zijn eigen heel hard in buiten huis. Hij is dan een schoolvoorbeeld van goed sociaal gedrag, al zien de juffen wel dat hij zich inhoud.
In het 2dekleuterklas starten ze direct met 25 kinderen, moeten ze in de rij gaan staan, eten in de refter,...Gaan ze hem dan nog wel zien? Gaan ze dan wel nog zien dat hij het moeilijk heeft maar dit niet laat zien?
Dit zijn ook allemaal hersenspinsels, waar ik het moeilijk mee heb.

**Geplaatst**: 18-03-19 08:55

Geplaatst: 18-03-19 08:55

Sjee ts wat naar, maar je bent niet voor niets op een week rust gezet. Probeer in elk geval een extra moment van rust te verkrijgen dmv dagbesteding of oppas in te huren.
want ik heb het van dicht bij gezien dat het erg zwaar is met een autistischkind in een gezin.
en probeer ook zijn claimend gedrag in te tomen, maar nog een tip geen zorgen maken als die er nog niet zijn ( kan je begrijpen maar dan kwel je jezelf onnodig)

**Geplaatst**: 18-03-19 09:11

Geplaatst: 18-03-19 09:11

Neem via school eens contact op met het CLB.
Zij kunnen op school ook voor begeleiding zorgen wat betreft het autisme.

In de rij staan is niet vervelend voor een autist, want dat is structuur en duidelijk.

**Geplaatst**: 18-03-19 09:45

Geplaatst: 18-03-19 09:45

Lastig ....

Ik heb een zoontje met een ernstige vorm van autisme, Hij is 9.

Hoe meer overprikkeld , hoe meer hij aan me hangt, knettergek wordt ik er soms van. Maar het is ook zo verklaarbaar, Hij begrijpt de wereld niet, loopt zo op zn tenen wil het zo goed doen allemaal . Thuis is hij zichzelf. Slapen gaat ook moeizaam. Wij maken gebruik van een verzwaringsdeken en een bed tent met een lampje erin. Dan heeft hij de muziek zachtjes aan. Maar als hij niet wil ? Dan slaapt hij op een matras naast me. De wereld is al zo moeilijk voor hem ,alleen slapen komt wel als hij zekerder wordt. Ik leg hem wel op de matras naast me, want ik lig graag naast manlief...

Ik kan je ook de boeken van geef me de 5 aanraden. Het heeft mij veel inzicht gegeven in het hoe en waarom.

Mijn zoontje heeft heel veel last van prikkels. Hij hoeft juist niet in de rij te staan ( cluster 4) maar mag voor alle kinderen vast naar binnen. Volg je gevoel, en praat veel met de juf. Mijn ervaring is ( maar alle kids zijn anders) dat je steeds beter leert begrijpen waar ze last van hebben.

En sterkte en een dikke knuffel , je mag me altijd pb en

**Geplaatst**: 18-03-19 09:50

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 09:50

Wij hebben overigens ook weinig vangnet. De zorg is ook zo intensief en speciaal dat je dat niet zomaar aan een ander kan overlaten. Dat is ook er lastig. Zeker omdat je mijn zoontje erg moet ' lezen'. Mensen die willen helpen hebben vaak een gezin en dat is veel te onrustig. Onze andere kinderen hebben leren omgaan met de beperking van onze zoon maar dat is zeker niet makkelijk

Hij gaat nu op woensdag middag naar een speciaal huis voor autistische kinderen. Dan merk je pas hoe ontzettend intensief de zorg is en hoeveel we ons leven moeten aanpassen aan de beperking onze zoon... hij staat ook op de wachtlijst voor 1 x per 14 dagen op zaterdag , dat wilde ik niet maar ik ben op. En ook de andere kinderen hebben behoefte aan rust

**Geplaatst**: 18-03-19 10:24

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 10:24

Een hele grote tip, denk ook aan jezelf. Ontzettend lastig, maar je kan niet zorgen wanneer je er zelf aan ten onder gaat. Helaas ervaring en helaas is dat ook hier heel moeilijk nog steeds. Laten we zeggen dat loslaten vrij moeilijk is. Maar tijd voor jezelf is zo ontzettend belangrijk!

**Geplaatst**: 18-03-19 10:49

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 10:49

Idd,denk ook aan jezelf,want als je zelf niet goed in je vel zit,is de zorg voor je zoontje ook niet meer vlotjes en dat voelt hij zeker en geeft hem dan terug meer onrust.

Idd,hoor eens bij het clb.
Zij kunnen vaak ofwel zelf helpen,ofwel doorverwijzen naar mensen die je kunnen helpen.

**Geplaatst**: 18-03-19 10:59

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 10:59

Ik stuur je een pb over ontstoren

**Geplaatst**: 18-03-19 11:17

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 11:17

Elizabeth goede tip geef me de 5 boeken erg fijn.

Wij hebben veel gebruik gemaakt van een timetimer ook op school
Er zijn zoveel hulpmiddelen op de markt staat je zoon al onder controle bij een pyscholoog die hebben vaak ook handige tips en tricks

**Geplaatst**: 18-03-19 12:25

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 12:25

Wij hebben een zoontje van 10 jaar met ass.

Hij gaat naar een reguliere basisschool met nu een top juf die hij tot groep 8 houd. De anderen waren hem steeds aan het pushen dat hij meer kan. Ook toen de diagnose werd gesteld. Thuis voelt hij zich op zijn gemak en op het schoolplein speelt hij vrolijk met de kinderen maar in de klas is hij zo anders. Hij stelt de lat heel hoog en baalt dat zijn fijne motoriek niet zo goed is. We kunnen sinds een jaar lezen wat hij schrijft. Elke ochtend is hij bang dat zijn spullen op school kwijt zijn. Dus mag hij voordat de rest naar binnen mag de klas in om te kijken.
Regelmaat is heel belangrijk als het wat anders is dan is hij flink in de war.
Slapen gaat nu goed. Maar toen hij voor het eerst in een groot bed ging slapen vond hij dit heeel eng. Hij heeft ook nog vaak bij ons geslapen of ik bleef bij hem tot hij echt sliep. Als hij dan wakker werd mocht hij bij ons in bed.
Kleine stapjes naar verandering.

Maar elk kind is weer anders.

Denk goed om je zelf.

**Geplaatst**: 18-03-19 12:57

Geplaatst: 18-03-19 12:57

Geen kind met ASS wel ervaring er mee door werk. Mijn dochter heeft als kleuter ook heel lang niet alleen durven inslapen. Daar dus wel ervaring mee. Ik kon het gelukkig wel delen met mijn man waardoor het draaglijk was. Dat is dus ook mijn tip kijk naar mogelijkheden om zelf weer wat op te laden. Specialistische opvang bijvoorbeeld, zodat je zelf overdag je handen vrij hebt en tijd voor jezelf kan nemen. Zoek naar advies om het bedritueel zo te vormen dat een ander het ook kan overnemen.

Wat bij onze dochter hielp, niet zeggen dat we weg zouden gaan. Dan ging ze niet slapen. Ze wilde veiligheid dus wij gaven haar het gevoel dat wij er waren. Ze accepteerde gelukkig wel als we boven waren we hoefden niet bij haar op de kamer te zijn. Dat kostte in het begin de nodige moeite maar maakte het afbouwen wel makkelijker. Nu slaapt ze al heel lang in met de radio aan. Dat vindt ze fijn. Geeft haar toch het idee dat er iemand bij haar is denk ik.

**Geplaatst**: 18-03-19 13:30

Geplaatst: 18-03-19 13:30

Mijn oudste dochter(9) is gediagnosticeerd met ADHD en ass. Zij heeft geen problemen met het slapen, ook nooit gehad gelukkig.

Hier werkt het volgen van vaste patronen en dus voorspelbaarheid erg prettig. Als er opeens iets anders gaat geeft dat veel onrust en kan ze soms echt finaal over de flos gaan.

De diagnose is nog niet zo lang geleden gesteld, dus zijn nog bezig met o.a ambulante begeleiding etc.

**Geplaatst**: 18-03-19 14:42

Geplaatst: 18-03-19 14:42

kijk eens op http://www.inpp.be

Met 4 is hij wel wat jong voor het programma, maar je kunt in overleg best beginnen met de eerste training van zintuigen of evenwicht.

(Training wil hier NIET zeggen dat hij precies dat wat moeilijk is 1000x moet doen - in tegendeel.
Er wordt naar de mogelijke achterliggende factoren gezocht en daar wordt zachtjes aan gewerkt.)

**Geplaatst**: 18-03-19 15:04

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 15:04

Misschien is het verstandig hulp te zoeken bij bijvoorbeeld een gezinscoach met kennis van ASS.

Informeer bij je huidige basisschool wat de mogelijkheden zijn wat betreft speciaal onderwijs. In mijn omgeving zijn er zelfs speciale scholen gericht op kinderen met autisme. Kleinere klassen, pictogrammen, ervaren leerkrachten en voorspelbaarheid etc. Ik kan me je zorgen voor de basisschool goed voorstellen.

Er is denk ik heel veel winst te behalen voor iedereen als je het goed aanpakt. Ik ben intern begeleider op een basisschool en kom regelmatig met hulpvragen zoals de jouwe in aanraking.

Je bent hartstikke dapper en sterk, maar het hoeft niet altijd zo te zijn. Echte hulp vragen is oke, want je hoeft het ook niet alleen te doen.

Je mag me altijd pben!

**Geplaatst**: 18-03-19 15:11

Geplaatst: 18-03-19 15:11

Kwam deze tekst vanmorgen tegen

#autisme #omgaanmet #opvoeden #groei

Schreeuw tegen mij. Ik zal je niet horen.
Straf mij. Ik zal het niet voelen.
Onderbreek mij. Ik zal verder zwijgen.
Corrigeer mij. Ik zal doen of ik het begrijp.
Overprikkel mij. Ik zal me verzetten.
Dwing mij. Ik zal mezelf vergeten.
Beschuldig mij. Het zal mij doen krimpen.
Schaam je voor mij. Ik zal mezelf haten.

Accepteer mij. Ik zal ontwaken.
Geef mij duidelijkheid. Ik zal je begrijpen.
Vertrouw mij. Ik zal voor je klaar staan.
Geloof in mij. Ik zal me ontwikkelen.
Vraag mij. Ik zal je vertellen.
Stimuleer mij. Ik zal je verbazen.
Wees trots op mij. Ik zal mezelf waarderen.
Hou van mij en ik zal alles, alles voor je doen.

(Tekst: Michel Koolwaaij)

**Geplaatst**: 18-03-19 15:14

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 15:14

Wauw mooi zeg!

**Geplaatst**: 18-03-19 22:54

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 18-03-19 22:54

De spijker op zijn kop dat gedicht!

**Geplaatst**: 19-03-19 00:03

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 19-03-19 00:03

TS, woon je in België? Sinds enkele jaren is er type 9 onderwijs, dat kan gaan van geïntegreerde auti-werking in het "gewone" onderwijs, tot auti-klasjes. Meer info: https://www.participate-autisme.be/go/n ... uestion=76

Verder denk ik dat je voor jezelf aan de bel moet trekken. Als aanvulling op de vele andere posts: er zijn ook opvoedingswinkels zoals ze dat noemen, waar je zeker terecht kan.

En sowieso verdien je een dikke pluim, ik doe het je niet na. En dat je er aan onderdoor gaat, is logisch. Pas goed op jezelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-19 17:27

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-19 17:27

Donderdag heb ik al een gesprek met de thuisbegeleiding dus dat is toch am positief.

Verder wil ik iedereen bedanken voor de tips en steun.

Ik zit denk ik dieper dan ik dacht, heb gisteren 4 u als een blok in slaap gevallen, deurbel zelfs niet gehoord maar heb ook een gejaagd gevoel ( denk dat ik onbewust hyperventileer) en bij elk ding dat ik doe, geraak ik van slag, echt bizar, heb dat niet onder controle.

**Geplaatst**: 19-03-19 18:01

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 19-03-19 18:01

Adhv je verhaal klinkt het ook wel een beetje alsof jij grotendeels de enige persoon in zijn leven bent. Vanuit dat opzicht vind ik het logisch dat hij erg aan jou hangt. Je bent de enige waar hij terecht kan en misschien de enige bij wie hij zich veilig voelt. Kan je er misschien achter komen waar hij zo bang voor is als jij niet in de buurt bent? Misschien is hij gewoon bang om te gaan slapen?
Wat moet jij het trouwens zwaar hebben zonder hulp van papa/opa/oma!

**Geplaatst**: 19-03-19 18:12

Geplaatst: 19-03-19 18:12

Deze situatie klinkt echt exact als mijn broertje. Mijn broertje heeft autisme, welke vorm (nog) niet getest, en een taalontwikkelings stoornis. Hij begon pas met een jaar of 3 met praten, de periode daarna hebben we veel met gebarentaal gewerkt. Dit ging op zich goed. Op zijn 4e is hij naar een school van kentalis gegaan, een school voor kinderen met TOS. Echter zat hier te veel prestatiedruk achter en kregen ze daar als kleuter al huiswerk van een half uur per dag mee. Dit vonden wij van de gekke en T zelf vond dit ook vreselijk. Uitte zich in huilbuien. Vanaf groep 2 is hij naar de vrije school gegaan. Hier gaat het tot op heden heel goed met hem! Ook was hij altijd een 'plakkertje'. 10 minuten zonder mama kon echt niet!! Heeft ook tot zijn 6e bij pap & mam in bed geslapen tot hij bedacht dat dat eigenlijk toch wel 'raar' was. T is ondertussen al bijna 10, dus loopt natuurlijk veel verder voor dan jouw kleine. Maar natuurlijk hebben we nog steeds onze problemen. Wanneer het niet gaat zoals dingen in zijn hoofd horen te gaan slaan de stoppen door en huilt en krijst hij nog steeds aan een stuk door. Of dat nu midden in de supermarkt is of thuis. Het lastige is dus dat hij dan in paniek raakt wegens zijn autisme, maar wegens zijn TOS kan hij niet verwoorden waarom hij in paniek raakt. Dit maakt het enorm lastig voor ons, want als wij vragen waarom hij zo in paniek raakt kan hij geen antwoord geven waardooor hij nog meer in paniek raakt. Een heel vervelend cirkeltje dus. Tegenwoordig laten we hem maar gewoon schreeuwen en krijsen. Proberen we hem wel naar zijn kamer te sturen, of naar buiten. Maarja, in paniek zijn zonder mama is ook weer niet fijn. Meestal ontploft de boel thuis dan ook... Wanneer iedereen weer rustig is worden de dingen dan ook uitgepraat.

Ik denk dat de combi TOS en autisme toch wel een enorm lastige combi blijft. Overigens zijn wij eigenlijk anti-medicatie. Zelf ben ik wel op jonge leeftijd aan medicatie begonnen, maar ondertussen 13 jaar later ben ik nog steeds niet van mijn medicatie af omdat door de medicatie mijn emoties zo onderdrukt werden dat ik, wanneer ik zonder medicatie zit niet weet wat ik met die emoties aan moet en weer in een depressieve spiraal terecht kom. Ik raad dus ook geen medicatie aan eigenlijk. Tenzij het echt niet anders kan... Wel kun je CBD-olie gebruiken. Aan de prijzige kant, en enorm vies, dus de vraag of de kleine het accepteert. Maar dat haalt net die scherpe randjes eraf.

Maar mocht je ooit specifieke vragen hebben over hoe wij dingen hebben aangepakt mag je me altijd pb sturen. Al weet ik niet op alles het antwoord aangzien ik al die tijd ook niet thuis gewoond heb wegens mijn autisme.

Laatst bijgewerkt door Pepperrr op 19-03-19 18:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-19 18:25

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-19 18:25

Papa is er ook nog maar hij hangt inderdaad het meeste aan mij. Alhoewel ook overdag geregeld naar papa vraagt. Papa werkt lange dafen en heeft ook een medische beperking waardoor bepaalde dingen wat moeilijker gaan al moet ik hem ook soms geregeld een schop onder zijn g*t geven en dat doe ik ook. Hij helpt wel, maar hij ziet het soms zelf niet wanneer hij iets kan doen wanneer het crusiaal is.

Wat me ook hard opvalt is dat hij gebeurtenissen, voorvallen van maanden geleden, soms van vorig jaar, ineens out of the blue bovenhaald. Ik moet soms echt schakelen en eerst zelf nadenken over wat hij het heeft.
Zo vraagt hij ineens bijna elke dag naar [naam], onze kat die we in september hebben moeten inslapen, over de car wash waar hij meer als een jaar geleden door is gegaan met de auto, maar het kan ook over kleinere dingen gaan.

Nu vraagt hij ook van welke winkel we bv de appelsap gekocht hebben, waar die winkel is terwijl hij nog geen besef heeft van waar welke gemeentes liggen.
Moet ik zeggen wat ik ga doen overdag als hij naar school gaat, na school vraagt hij wat ik effectief gedaan heb en krijg ik soms een dikke duim

**Geplaatst**: 19-03-19 22:08

Geplaatst: 19-03-19 22:08

dromertje2 schreef:
Papa is er ook nog maar hij hangt inderdaad het meeste aan mij. Alhoewel ook overdag geregeld naar papa vraagt. Papa werkt lange dafen en heeft ook een medische beperking waardoor bepaalde dingen wat moeilijker gaan al moet ik hem ook soms geregeld een schop onder zijn g*t geven en dat doe ik ook. Hij helpt wel, maar hij ziet het soms zelf niet wanneer hij iets kan doen wanneer het crusiaal is.

Wat me ook hard opvalt is dat hij gebeurtenissen, voorvallen van maanden geleden, soms van vorig jaar, ineens out of the blue bovenhaald. Ik moet soms echt schakelen en eerst zelf nadenken over wat hij het heeft.
Zo vraagt hij ineens bijna elke dag naar Flor, onze kat die we in september hebben moeten inslapen, over de car wash waar hij meer als een jaar geleden door is gegaan met de auto, maar het kan ook over kleinere dingen gaan.

Nu vraagt hij ook van welke winkel we bv de appelsap gekocht hebben, waar die winkel is terwijl hij nog geen besef heeft van waar welke gemeentes liggen.
Moet ik zeggen wat ik ga doen overdag als hij naar school gaat, na school vraagt hij wat ik effectief gedaan heb en krijg ik soms een dikke duim

Ik reageer morgen uitgebreider. Mijn asser doet dat ook. Heeft ook toss en dan moet je een soort puzzel oplossen. Waar heeft hij het over

Alvast sterkte.

**Geplaatst**: 20-03-19 14:50

Re: Kind met autisme, ervaringen.

Geplaatst: 20-03-19 14:50

Hier ook een zoon met autisme.

Hij gaat nu woensdag de hele dag naar een zorgboerderij zodat er voor mij maar ook voor de andere kinderen rust is. Hij staat op de wachtlijst voor speciaal onderwijs, maar helaas weten we niet hoe lang het duurt voor hij daar naar toe kan.

Bij ons helpt de timetimer heel goed. en vooral duidelijkheid en dingen aankondigen (we gaan over 10 minuten eten en niet: nu aan tafel we gaan eten).

Ook wij zijn nog heel erg aan het zoeken, zoon is wel wat ouder, bijna 7 nu.

**Geplaatst**: 21-03-19 16:49

Geplaatst: 21-03-19 16:49

Pepperrr schreef:
Wanneer het niet gaat zoals dingen in zijn hoofd horen te gaan slaan de stoppen door en huilt en krijst hij nog steeds aan een stuk door. Of dat nu midden in de supermarkt is of thuis. Het lastige is dus dat hij dan in paniek raakt wegens zijn autisme, maar wegens zijn TOS kan hij niet verwoorden waarom hij in paniek raakt. Dit maakt het enorm lastig voor ons, want als wij vragen waarom hij zo in paniek raakt kan hij geen antwoord geven waardooor hij nog meer in paniek raakt. Een heel vervelend cirkeltje dus. Tegenwoordig laten we hem maar gewoon schreeuwen en krijsen. Proberen we hem wel naar zijn kamer te sturen, of naar buiten. Maarja, in paniek zijn zonder mama is ook weer niet fijn. Meestal ontploft de boel thuis dan ook... Wanneer iedereen weer rustig is worden de dingen dan ook uitgepraat.

Bedenk : niemand in paniek kan uitleggen wat er mis is.
Wellicht raakt hij sneller in paniek dan een ander, maar uitleggen is een "vrome" wens. (...al zou het wel heel fijn zijn voor de omstanders!)

Een van mijn kleinkinderen had dit, (de officiële diagnose ass is nooit gesteld, niemand wilde dat ook)
we hebben een twee sporen beleid gevolgd.
Practisch: bij paniek leerden we hem (of liever gezegd nog iets eerder, als hij voelt dat het chaos gaat worden) dat hij twee woorden zegt, varianten op "mama, help" (juf, oma, etc.) - en wij houden hem vast, hij mag huilen etc.
Het 2e spoor was een uitgebreide evenwichtstraining (www.inpp.nl) - na afloop heeft hij wel verwoord, dat hij het gevoel had in een soort gat te vallen als de dingen in zijn hoofd niet meer klopten.
(Waar een ander mens soepel omschakelt, werd hij misselijk en duizelig en verloor hij compleet zijn oriëntatie.)