Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-10-18 19:53

Geplaatst: 15-10-18 19:53

Hey naamgenoot, wat jammer dat je je zo slecht voelt. Maar goed van je dat je voor jezelf kiest en werk laat voor wat het is.
Even over dat je veel dingen doet, dat dwangmatige, dat doe je om een reden. Vind die reden, als je namelijk weet waarom je iets doet, kun je er iets mee.
Een voorbeeld, sommige mensen durven niet stil te zitten omdat ze anders beginnen te voelen, iets wat heel naar kan zijn voor sommige mensen. Door maar bezig te gaan, hoef je dat gevoel niet toe te laten. Ga maar eens op de bank zitten na je ontbijt, en kijk maar eens wat er gebeurt in je lijf. Wat voel je waar? Kramp in je buik, een band om je borst, je keel die wort dichtgeknepen etc. En dan welke gedachtes komen daarbij op? 'Ik ben waardeloos als ik nu niks doe', 'als ik niks doe dan vind mijn partner me niet meer leuk' of wat dan ook. Schrijf het op, ontdek je gevoel en je gedachtes en bespreek dat met je partner en je psycholoog. En dan wordt het interessant, want dan ga je kijken waar het vandaan komt. WErd je vroeger thuis alleen maar gezien als je iets deed? Heb je iets meegemaakt waardoor je nu perse de controle wilt bewaren? Het kan van alles zijn, ga maar eens zoeken. En soms is het voor de hand liggend, soms ook niet. Maar het is zeker een interessante zoektocht waar je veel aan kunt hebben.

Over beweging, ik ben daar snel allergisch voor dat mensen altijd maar roepen dat je moet bewegen, want ik was zo depressief als een krant waardoor ik niet kon bewegen

Dus het werkt niet altijd

**Geplaatst**: 15-10-18 20:04

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 15-10-18 20:04

Geen ervaring met depressie, gelukkig, maar wel met burn out en thuiszitten. Mij geeft het juist veel rust en voldoening als ik 1 huishoudelijke klus per dag doe. Verder heb ik tijdens mijn burnout wel veel gewandeld met mijn honden, en door dat wandelen kreeg ik meer energie en tijdens het wandelen kreeg ik in mijn hoofd weer overzicht, alle puzzelstukjes belanden eerder op hun plek, zeg maar. Verder ben ik zelf niet van het knutselen, dus daar kan ik je geen advies over geven. Veel sterkte!

**Geplaatst**: 15-10-18 20:10

Geplaatst: 15-10-18 20:10

Ik denk dat je ook in een cirkelredenatie zit en je jezelf ook "vastdenkt" in patronen/hokjes. Zo zei je in 1 van je berichten dat je als kleuter eens boos onder de tafel bent gaan zitten omdat een knutselwerkje niet lukte. Uit dat feit concludeer je dat je altijd al perfectionistisch geweest bent.
Waarom meteen een karaktertrek erop plakken? Dat terwijl iedereen (en dan bedoel ik echt iedereen) als kleuter wel eens heeft zitten mokken omdat een tekening niet lukte of omdat je stomme broer je kleifiguurtje kwam verpesten. Dat is normaal.
Maar als je er een karaktereigenschap op plakt ('ik ben perfectionistisch') dan is dat een vaststaand feit waar je eigenlijk al van zegt dat je er weinig aan kunt doen. Je karakter kan je namelijk niet veranderen. En dat zit je vast, want zie je, ik ben nu eenmaal zo. En je gaat dingen zoeken die jou bevestigen in die eigenschappen die jij voor jezelf bepaald hebt. Laat dat los. Doe dingen zonder dat je je dat meteen verwijt. Ja, je hebt de keukenkastjes schoongemaakt en de kruidenvaatjes geschilderd. SO WHAT? Echt waar, stel die vraag zo luidop tegen jezelf. SO WHAT? Nu zijn die dingen ook weer schoon en in orde en dat is fijn. Denk positief over de dingen die je doet en ga niet in dat negatieve 'zie je, nu heb ik weer niet stilgezeten, nu heb ik weer schoongemaakt en dingen gedaan, pffffff, wat is er mis met me.' Want dan blijf je gewoon in die cirkelredenatie waarin zowel niets doen als iets doen jou ongelukkig maakt.

**Geplaatst**: 15-10-18 20:17

Geplaatst: 15-10-18 20:17

Als je rustig op de bank zit te haken, of iets anders doet wat je leuk/ontspannend vind doe je niet niks je bent heel druk aan het werken aan beter worden!
Het is een gekke switch om te maken in je hoofd, maar geef jezelf vooral complimentjes voor die rustmomenten, dát zijn de momenten waarop je het hardst werkt aan je herstel!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-18 20:25

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-18 20:25

Gini, dan ben ik niet duidelijk genoeg geweest. De crux zit hem in het feit dat ik rust moet nemen en dat ik dingen moeten leren verdragen. Dat heb ik geen seconde gedaan. Ik heb gigantisch doorgedraafd en in mijn geval moet ik dat juist niet doen. Zeker niet nu al.
Natuurlijk is het fijn om een opgeruimde keuken te hebben maar niet als je kijkt waar dat ten koste van is gegaan.

En wat betreft het in hokjes denken: het kleuterverhaal is 1 van de vele voorbeelden. Dat ik slechts 1 voorbeeld noem betekent niet dat jij weet hoe de rest van mijn gedachtegang werkt. Ik zit er letterlijk met mijn neus bovenop en ben er zelf bij wanneer ik het niet trek als ik ergens de fout in ga of als ik nog werk heb liggen. Jij ziet niet wat dit met me doet. Het gaat mij er niet om dat ik vastdenk in de zin van 'dat is nu eenmaal zo', ik gebruik het niet als excuus maar het is wel 1 van de oorzaken dat ik dingen moeilijk kan loslaten of kan laten liggen voor later.
Dit is geen topic om te zeuren, om zielig te doen of om overal 'ja, maar...' op te zeggen maar het is een roep om hulp. Ik hoop dat jij ook ziet dat ik open sta voor hulp maar ik denk dat je er goed aan doet om je eens te verdiepen in de gedachten van iemand met een depressie voor je zulk commentaar plaatst.

Gevalletje dit:
Afbeelding

Van hoeveel mensen ik niet heb gehoord: ben je depressief? Misschien helpt het als je stopt met negatief denken'. Serieus? Als dat toch zo simpel was, dan was dat dé oplossing geweest. Helaas werkt het niet zo met depressies en is het niet zomaar een kwestie van negatieve gedachten verdrijven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-18 20:35

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-18 20:35

Joolien schreef:
Hey naamgenoot, wat jammer dat je je zo slecht voelt. Maar goed van je dat je voor jezelf kiest en werk laat voor wat het is.
Even over dat je veel dingen doet, dat dwangmatige, dat doe je om een reden. Vind die reden, als je namelijk weet waarom je iets doet, kun je er iets mee.
Een voorbeeld, sommige mensen durven niet stil te zitten omdat ze anders beginnen te voelen, iets wat heel naar kan zijn voor sommige mensen. Door maar bezig te gaan, hoef je dat gevoel niet toe te laten. Ga maar eens op de bank zitten na je ontbijt, en kijk maar eens wat er gebeurt in je lijf. Wat voel je waar? Kramp in je buik, een band om je borst, je keel die wort dichtgeknepen etc. En dan welke gedachtes komen daarbij op? 'Ik ben waardeloos als ik nu niks doe', 'als ik niks doe dan vind mijn partner me niet meer leuk' of wat dan ook. Schrijf het op, ontdek je gevoel en je gedachtes en bespreek dat met je partner en je psycholoog. En dan wordt het interessant, want dan ga je kijken waar het vandaan komt. WErd je vroeger thuis alleen maar gezien als je iets deed? Heb je iets meegemaakt waardoor je nu perse de controle wilt bewaren? Het kan van alles zijn, ga maar eens zoeken. En soms is het voor de hand liggend, soms ook niet. Maar het is zeker een interessante zoektocht waar je veel aan kunt hebben.

Over beweging, ik ben daar snel allergisch voor dat mensen altijd maar roepen dat je moet bewegen, want ik was zo depressief als een krant waardoor ik niet kon bewegen Dus het werkt niet altijd

Iemand anders zei het ook al en als ik erover nadenk dan denk ik dat jullie absoluut een punt hebben: ik vertoon vluchtgedrag. Hetzelfde geldt voor wanneer ik bijvoorbeeld in bed lig. Ik heb een hekel aan stiltes want dan ga ik teveel nadenken. Dit gaat zelfs zover dat ik op momenten ga nadenken over wie of wat ik ben. Het voelt dan alsof ik uit mezelf treed en een heel onwezenlijk gevoel ervaar. Dit had ik als kind al en het heeft me altijd al heel bang gemaakt. Alsof ik de werkelijkheid verlies.
Mede hierdoor wil ik altijd achtergrondgeluid hebben als ik ga slapen. Of dit nu muziek is of een simpele film of serie die ik uit mijn hoofd ken, ik kan dan binnen 2 minuten in dromenland zijn.
Stilzitten geeft me ook veel teveel ruimte om bij ellende stil te staan.

**Geplaatst**: 15-10-18 20:42

Geplaatst: 15-10-18 20:42

Jolien87 schreef:
Joolien schreef:
Hey naamgenoot, wat jammer dat je je zo slecht voelt. Maar goed van je dat je voor jezelf kiest en werk laat voor wat het is.
Even over dat je veel dingen doet, dat dwangmatige, dat doe je om een reden. Vind die reden, als je namelijk weet waarom je iets doet, kun je er iets mee.
Een voorbeeld, sommige mensen durven niet stil te zitten omdat ze anders beginnen te voelen, iets wat heel naar kan zijn voor sommige mensen. Door maar bezig te gaan, hoef je dat gevoel niet toe te laten. Ga maar eens op de bank zitten na je ontbijt, en kijk maar eens wat er gebeurt in je lijf. Wat voel je waar? Kramp in je buik, een band om je borst, je keel die wort dichtgeknepen etc. En dan welke gedachtes komen daarbij op? 'Ik ben waardeloos als ik nu niks doe', 'als ik niks doe dan vind mijn partner me niet meer leuk' of wat dan ook. Schrijf het op, ontdek je gevoel en je gedachtes en bespreek dat met je partner en je psycholoog. En dan wordt het interessant, want dan ga je kijken waar het vandaan komt. WErd je vroeger thuis alleen maar gezien als je iets deed? Heb je iets meegemaakt waardoor je nu perse de controle wilt bewaren? Het kan van alles zijn, ga maar eens zoeken. En soms is het voor de hand liggend, soms ook niet. Maar het is zeker een interessante zoektocht waar je veel aan kunt hebben.

Over beweging, ik ben daar snel allergisch voor dat mensen altijd maar roepen dat je moet bewegen, want ik was zo depressief als een krant waardoor ik niet kon bewegen Dus het werkt niet altijd

Iemand anders zei het ook al en als ik erover nadenk dan denk ik dat jullie absoluut een punt hebben: ik vertoon vluchtgedrag. Hetzelfde geldt voor wanneer ik bijvoorbeeld in bed lig. Ik heb een hekel aan stiltes want dan ga ik teveel nadenken. Dit gaat zelfs zover dat ik op momenten ga nadenken over wie of wat ik ben. Het voelt dan alsof ik uit mezelf treed en een heel onwezenlijk gevoel ervaar. Dit had ik als kind al en het heeft me altijd al heel bang gemaakt. Alsof ik de werkelijkheid verlies.
Mede hierdoor wil ik altijd achtergrondgeluid hebben als ik ga slapen. Of dit nu muziek is of een simpele film of serie die ik uit mijn hoofd ken, ik kan dan binnen 2 minuten in dromenland zijn.
Stilzitten geeft me ook veel teveel ruimte om bij ellende stil te staan.

Ja copinggedrag noemen ze dat, je gebruikt een manier om met dingen om te gaan. Dat is je tot nu gelukt maar komt je zelf stress dat het uiteindelijk tegen je werkt. Maar ondanks dat het je eerder een veilig gevoel gaf, houdt het je nu tegen omdat het een ongezonde coping is. Je gaat aan jezelf voorbij, jaren heb je dat gedaan, de depressie is misschien wel een manier van je lichaam om jezelf een halt toe te roepen.
Het is interessant om uit te vinden of dit iets vanuit je persoonlijkheid is, of dat je iets hebt meegmaakt als kind.

**Geplaatst**: 15-10-18 23:03

Geplaatst: 15-10-18 23:03

Jolien87 schreef:
Van hoeveel mensen ik niet heb gehoord: ben je depressief? Misschien helpt het als je stopt met negatief denken'. Serieus? Als dat toch zo simpel was, dan was dat dé oplossing geweest. Helaas werkt het niet zo met depressies en is het niet zomaar een kwestie van negatieve gedachten verdrijven.

Ja echt, als het niet zo sneu zou zijn zou het hilarisch zijn :')

Omg, je moet echt een bedrijfje beginnen met jouw methode van "gewoon niet negatief doen", je wordt nog rijk!

**Geplaatst**: 15-10-18 23:12

Geplaatst: 15-10-18 23:12

Magrathea schreef:
Jolien87 schreef:
Van hoeveel mensen ik niet heb gehoord: ben je depressief? Misschien helpt het als je stopt met negatief denken'. Serieus? Als dat toch zo simpel was, dan was dat dé oplossing geweest. Helaas werkt het niet zo met depressies en is het niet zomaar een kwestie van negatieve gedachten verdrijven.

Ja echt, als het niet zo sneu zou zijn zou het hilarisch zijn Omg, je moet echt een bedrijfje beginnen met jouw methode van "gewoon niet negatief doen", je wordt nog rijk!

Of 'Ach je moet er gewoon meer ip uit. Ga lekker sporten ofzo, of wandelen, dan voel je je vast beter.' Was ook echt een pareltje hoor, aangezien voor mij traplopen soms al een uitdaging was..

**Geplaatst**: 15-10-18 23:26

Geplaatst: 15-10-18 23:26

Ik coach studenten met soortgelijke klachten. We komen altijd uit op het schema kwaliteiten-valkuilen-uitdagingen-allergieën.
En op verwachtingen en overtuigingen
. Hoe zit je in elkaar, waarom doe je de dingen zoals je ze doet. Welke overtuiging ligt daaraan ten grondslag. Heel interessant en geeft veel inzicht. Aan de hand daarvan leer je andere keuzes maken.
Als je hier meer info over wil of een uitgebreidere reactie dan pb maar, kan ik je misschien stukje verder helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-18 07:42

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-18 07:42

En ik vind het ook best lastig om er goed op te reageren. Het is vaak vanuit de beste bedoelingen dat iemand zoiets tegen je zegt maar het hele punt van een depressie is dat je de negativiteit niet kúnt doorbreken. Als dat zo makkelijk was geweest dan was depressie überhaupt niet aan de orde geweest.
Het gaat er ook niet om dat niet weet wat het probleem is maar in mijn hoofd heb ik heel andere overtuigingen.

Majabeesten, bedankt voor je tip.
Een deel van mijn CGT draait ook om hetzelfde principe: de negatieve kernovertuigingen in mijn hoofd omdraaien en daarnaar handelen. Dit werkt tot op zekere hoogte maar tot de kern komen doen we niet. Om in de woorden van mijn psych te spreken: 'wat gebeurd is, is gebeurd. We leven in het hier en nu en daar moeten we naar handelen'. Dat was voor mij wel een beetje een dooddoener maar vanuit de gedachte dat zij de professional is ben ik daar maar in mee gegaan. Na verloop van tijd merkte ik echter dat ik hier geen genoegen mee kon nemen omdat de spoken uit mijn verleden me blijven achtervolgen. Dit heb ik ook met de hoofdbehandelaar besproken en zij heeft geopperd om na de CGT desnoods de behandeling voort te zetten met mij.

Over 2 uur ga ik naar het gesprek en ik vind het best spannend. Ik hoop dat ik mezelf die rust kan geven. Ik zei gisteren tegen mijn vriend dat het een mooi verjaardagscadeautje aan mezelf zou zijn als ik mezelf die rust en tijd zou kunnen gunnen. Ik ben bang dat ik tijdens het gesprek niet genoeg voor mezelf op zal komen en me weer flink ga houden.

**Geplaatst**: 16-10-18 07:45

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 07:45

Gefeliciteerd met je verjaardag Jolien!

Áls je bang bent dat je je te groot en sterk zult houden: print je stukjes hier uit het topic uit en neem dat mee.

**Geplaatst**: 16-10-18 08:01

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 08:01

Als je moeite hebt je rust te pakken: plan het in.

Ik heb mezelf zo moe gekregen dat ik eigenlijk niets meer kon, niet lezen of een uurtje wandelen.

Nu plan ik mijn dag, eerst globaal zoals dat ik in de middag naar de winkel moet en eerst moet eten maar ook voor de komende paar uur. Komt er op neer dat ik dadelijk eerst op sta, de paarden voer en de stal mest. Brood smeren en dan verplicht een uur zitten op de bank. Wat ik op de bank doe maakt me niet zo zeer uit maar ik blijf zitten. Na dat uur, langer mag maar korter niet, doe ik een rondje met de hond. Daarna weer een uur zitten. Dan opruimen(max een half uur!) en op mijn kont met lunch vermoed ik.
Na de lunch zie ik wel weer.

En ondertussen voelen, als ik dadelijk voel dat het te veel gaat worden schrap ik wat niet perse hoeft. Niet eigenwijs toch doen want dan heb ik daar later last van en als ik dat structureel blijf doen kan ik zelfs weer echt langdurig minder energie krijgen.

Het geeft mij 5 jaar gekost op dit nivo te raken en ben nog lang niet klaar, hoop dat jij wel snel je balans vind :(:)

**Geplaatst**: 16-10-18 08:14

Geplaatst: 16-10-18 08:14

Gefeliciteerd $*\o/*$ gesprek niet groot houden. Ga desnoods ongegeneerd zitten snotteren je zit er met een reden.

Hier geleerd bij revalidatie de tijd dat ik wat doe daarna moet verplicht dezelfde tijd niks doen. Dus uur klusjes is uur daarna verplicht ontspannen.

door me hieraan te houden ben ik in staat meer te doen, al heeft mijn opgebrand raken een fysieke oorzaak. Geen geestelijke maar het heeft dezelfde gevolgen.

Laatst bijgewerkt door karuna op 16-10-18 08:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-10-18 08:31

Geplaatst: 16-10-18 08:31

Gefeliciteerd met je verjaardag! Ik heb geen ervaring met burn out of depressie, maar wel met ernstig hersenletsel. De klachten die ik daaraan heb overgehouden komen op sommige punten overeen met die van jou, zoals dat dwangmatig dingen doen. En ergens aan beginnen, dan iets anders zien en dat gaan doen enzovoort. En maar doorgaan en doorgaan terwijl je lichaam al lang al aangaf niet meer te kunnen. Wat mij daarin erg veel heeft geholpen is ergotherapie. Ik weet niet of dit ook iets voor jou is, misschien kun je dit bespreken met je behandelaars? Door de ergotherapie heb ik geleerd wat mijn valkuilen zijn en hoe ik mijn dag beter kan invullen, met verplichte rustpunten. Dat is iedere dag anders, maar dat leer je op den duur dan herkennen is de bedoeling. En dat je je niet schuldig hoeft te voelen over niet gedane zaken, al is dat bij mij ook nog altijd een probleem. Misschien kun je hier wat mee. Ik wil je in ieder geval veel sterkte en kracht wensen.

**Geplaatst**: 16-10-18 08:56

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 08:56

Echt advies kan ik niet goed geven gezien ik al met een 2e burnout thuis zit. Bij deerste had ik al gezegd dat dit mij nooit meer zou overkomen.

Goed bij de 2e was het veel erger. Ik kon niets, letterlijk. Het verzorgen van mijn zoontje deed ik soms wankelend op mijn benen. Gelukkig sliep hij vielen kon ik steeds op de bank liggen. Maar die onrust voelde ik zeker ook.

Zodra ik weer energie had, hoppa weer bezig en dan weer een keiharde terugval natuurlijk.

Ik heb verschillende zaken geprobeerd: therapie.. Hielp mij niet.
Acupunctuur, heerlijk! Verplicht een half uur liggen niets doen. Zeker een aanrader.

Ik ben mij pas echt beter gaan voelen na het gaan gebruiken van essentiële oliën. Zowel fysiek als mentaal.

Van hele dagen huilen, brandende ogen, slapen slapen en slapen. Naar weer mens in 3 maanden. En dat terwijl ik al zeker 2,5jaar chronisch moe ben.. En een kleine van 16 maanden heb.

Verder doe ik nu meer zittend. Plan TV tijd echt in. Plan op tijd naar bed in en stel haalbare doelen.

Alles kost tijd.. Je leert het heus.. Maar kost echt tijd.

**Geplaatst**: 16-10-18 09:02

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 09:02

Heb je al iets van een dagplanning? Zo niet zou ik daar eens mee beginnnen. Kun je rustmomenten in plannen máár kan je ook juist klusjes etc inplannen als je dat wilt. Rekening houdend met t feit dat rust nemen in jouw geval heel belangrijk is

**Geplaatst**: 16-10-18 09:02

Geplaatst: 16-10-18 09:02

Jolien87 schreef:
Ik kan maar geen rust vinden, ik 'moet' dingen doen. Ik krijg CGT en hierbij moet ik o.a. oefenen met het verdragen van zaken die ik niet direct kan of hoef te doen. In mijn hoofd moet alles direct gebeuren en gun ik mezelf ook geen seconde rust. (...)
Ik heb een tijdje geprobeerd om iedere dag rustig op de bank te zitten haken of te tekenen. Ik verlang vaak naar dit soort rustmomenten. Ik heb inmiddels ook een mooi aquarelblok en waterverf gekocht maar je raadt het al: dat zit allemaal nog in het plastic. Haken doe ik wel, hier hoef ik niet bij na te denken maar na 10 minuten word ik onrustig en vind ik dat ik iets moet gaan doen.

In mijn hoofd wil ik van alles doen maar ik heb de capaciteiten er niet voor. Mijn cognitie is ernstig aangetast door de depressie waardoor ik harder dan normaal over simpele dingen moet nadenken. Simpele zaken als klokkijken of onthouden wat voor dag of datum het is gaan me moeilijk af. Laat staan dat ik nu een groep 5 met 29 kinderen kan voorzien van goed onderwijs. Maar ondertussen vind ik dat ik dit wel moet kunnen.
Mijn verstand weet al veel langer dat ik dit eigenlijk niet kan maar eraan toegeven was me een stap te ver. Dat ik dit nu toch heb gedaan maakt dat ik enorm teleurgesteld ben in mezelf. Ookal weet ik dat dit gevoel eigenlijk niet terecht is.

Kortom: ik kan wel wat tips en steun gebruiken van mensen die ideeën voor me hebben hoe ik toch mijn rust kan pakken. Ik wil de tijd die ik thuis zit wel goed benutten zonder dat ik mezelf voorbij blijf lopen of op de rand van mijn bed beland.
Wat zijn jullie gaan doen toen jullie langdurig ziek waren? En ook belangrijk: waar zijn jullie juist mee gestopt?

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Welkom bij de club...!

Doorgaan tot je echt niet meer kan klinkt mij bekend in de oren.
...en dan totaal verleerd zijn om te rusten!

Mijn tip: stoppen met deze therapie/ therapeut. Noch depressie, noch burn out noch obsessie zijn cognities.
(Je hebt als mens wel 'cognities' naar aanleiding van depressie dan wel burn-out dan wel obsessie, maar dat is secundair.)

En moeilijke zaken leren verdragen is momenteel waarschijnlijk gewoon pesten. Het voegt stress toe.
....uiteraard is het een uitstekend einddoel!
Maar nu al iets willen doen zoals je je moet 'gedragen' aan het eind van de therapie: nee.
En de aanhalingstekens staan er, omdat het geen bewust gekozen gedrag is, maar minder ideaal 'emotie management'.

Andere tip: maak 1 lijstje.
Geen 2, want dat gaat mis, maar burn out en depressie maken je geheugen tot een zeef.
Zet wel een elementaire dagstructuur op papier: dat scheelt. En

dus elke dag tien minuten haken. (Langer mag, vaker mag - maar overslaan mag niet. Ruilen voor andere ontspannende dingen mag beperkt.)
Andere "nuttige" zaken: wandelen. Lekkere buitenlucht, niet te inspannend. (Er bestaat running therapy tegen depressie, maar dan hoort eerst duidelijk te zijn dat je gehalte van het stresshormoon cortisol op peil is. Hollen of welke sport dan ook met te laag cortisol maakt de depressie/ burn out erger.)
En helaas wordt de diagnose van de ziekte depressie vaak gesteld op gedrag ipv lichamelijke waarnemingen. Die lichamelijke waarnemingen bestaan uit bijvoorbeeld bloed- of urine testen. (En het slikken van de gebruikelijke pillen wordt dan een soort van gok.)

En als je er voor voelt: puzzelen - maar het moet wel simpel en vooral leuk blijven.

**Geplaatst**: 16-10-18 09:08

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 09:08

Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten als jij (eigenlijk nog steeds, maar voor mij zijn de scherpe randjes er inmiddels af gelukkig). Heb je wel eens gedacht aan een revalidatietraject? Klinkt heel heftig maar het is het enige wat bij mij echt heeft geholpen. Wordt volledig vergoedt door de verzekering en je gaat met allerlei specialisten aan de slag om je gedachtegang en ritme te veranderen. In je eentje kom je hier namelijk niet uit.

Ik heb bij Medinello gezeten en ik kan het iedereen aanraden. Het heeft me zoveel rust gegeven in mijn hoofd.
https://www.medinello.nl/locaties/medinello-almere/

**Geplaatst**: 16-10-18 09:42

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 09:42

Wat ontzettend vervelend voor je TS. Goed dat je nu wel naar jezelf hebt geluisterd en je hebt ziekgemeld. Waarom kun je niet niks doen? Lukt het je niet goed om te ontspannen?
Misschien is dit nu nog iets te vroeg, maar misschien is een psychosomatisch oefentherapeut een idee voor je? zij kunnen je handvaten geven om te leren ontspannen, vaak een stuk laagdrempeliger dan een psycholoog en minder bezig met oorzaken overal voor te onderzoeken. Vaak zie je ook dat mensen een combinatie tussen een psycholoog en een psychosomatisch oefentherapeut hebben.

**Geplaatst**: 16-10-18 09:59

Geplaatst: 16-10-18 09:59

Je hebt de Gezonde Zaak in Doodewaard, die zijn erg goed in dit soort dingen.

**Geplaatst**: 16-10-18 11:44

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 11:44

en nu zit ik heel, heel hard te huilen. ik herken je gevoel zo enorm, in alle facetten. Het doet zeer om te lezen. Je krijgt het goed onder woorden, dat lukt me niet.
Helaas zit ik wel werkgerelateerd ziek thuis. Sinds gisteren. Ik ben al 4 weken thuis naar aanleiding van een heupoperatie en in die 4 weken is het besef keihard binnen gekomen: ik kan en wil niet terug.
Ik sta net als jij dus aan de vooravond van een langdurig proces, al zal het bij mij anders gaan verlopen omdat de oorzaak anders ligt.
de drang door te blijven gaan ken ik wel en heb ik dus heel lang gedaan. tot ik die operatie kreeg en letterlijk stil kwam te staan. ik zit nu al 4 weken op de bank en kan mezelf tot niets motiveren. ik kan geen serie kijken, want heb het concentratievermogen van een doperwt, ik voel me schuldig dat mijn man en kindjes alles moeten doen, maar heb niet de moed het over te nemen.
Wees dat alsjeblieft voor. bouw rust in. Je pleegt echt roofbouw op lijf en geest.

**Geplaatst**: 16-10-18 11:53

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 11:53

He TS, wat een klote situatie. Ik herken mezelf erg in jouw verhaal. Ik ben namelijk ook zon type. Altijd doorgaan, kan toch best want ik heb nog zin om op te staan en zin om naar de paarden te gaan. dan kan ik thuis ook wel schoonmaken. en ik hou van mijn werk, dus daar ga ik liefst zo snel mogelijk naar terug.
Maar ik heb daardoor ook een burn out gekregen en zit nu weer voor de 2e keer thuis. Omdat ik te snel aan het werk ging en teveel deed daar. Ik kan ook moeilijk niks doen thuis.

Ik zit er nog middenin dus ik heb vast nog niet het wondermiddel gevonden, maar wat mij nu erg helpt is om elke dag stukje te gaan wandelen buiten. In de wijk of in het bos. Ik ga elke dag even naar mijn paard maar leg mezelf niks op om iets te doen. Alleen als ik zin heb om te rijden of iets te doen doe ik dat. Dat is mijn ontspanning. Verder doe ik 1x id week aan yoga en dan vooral rustige yoga om te oefenen met ademhalen en rust krijgen in mijn hoofd. Dit lijkt te gaan werken. Ik adem thuis ook al een stuk rustiger en mijn hoofd is niet meer zo druk.

Wat mij ook heeft geholpen. als ik iets doe, doe ik dat automatisch voor 200%. Denk ik niet bij na. Maar dat red ik nu niet meer en ga ik aan kapot. Dus als ik bedenk dat ik iets wil doen, haal ik er 10% vanaf, zodat ik het voor 90% doe. Zo doe ik toch elke keer iets minder dan wat ik normaal zou doen en dat helpt ook al. En dan vooral veel herhalen in je hoofd dat 90%o ook al super goed is. ALs ik dus bedenk dat ik een uur wil gaan wandelen, ga ik 50min. Als ik naar de paarden ga en zie dat de stallen nog niet zijn uitgemest en ik wil gaan rijden (zou ik normaal gesproken ook de stallen nog gaan uitmesten), dan ga ik alleen lekker rijden en niet ook de stallen nog doen.
Als ik toch energie heb om iets in HH te doen, doe ik 1 ding en niet 10 dingen tegelijk.

En zoek aub goede hulp erbij van een burn out coach oid. Ik dacht de eerste keer ook dat ik het wel alleen kon opbouwen weer. Maar dat is dus lekker fout gegaan. Dus zoek hulp erbij! Je kunt niet alles zelf weten en doen. Veel sterkte ermee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-18 13:45

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-18 13:45

Ik ben zo blij met al jullie reacties!
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik had liever gehad dat we allemaal niet in dit schuitje hadden gezeten maar het is prettig om te weten dat ik écht niet gek ben en dat mijn gedachten niet raar zin. Hooguit buitengewoon, het moet natuurlijk niet normaal gaan worden.
Ik schrik wel enorm van het aantal mensen wat hier al zegt gelijksoortige klachten te hebben. Wat kunnen mensen toch ongelukkig zijn. Ik las gisteren ook ergens dat de uitspraak: 'Maar er zijn altijd mensen die het slechter hebben' zo'n enorme dooddoener is en tegelijkertijd een valkuil want mede daardoor merk ik aan mezelf dat ik ook altijd maar door, door, door wil. Ik heb een gezond lijf, ik heb een dak boven mijn hoofd, ik heb mijn droombaan (ironisch gezien), ik heb een fijne partner, kortom: mijn schaapjes staan op het droge. Wat heb ik dan te klagen? En dat is nu juist waar ik merk dat het mis gaat. Ik laat me teveel beïnvloeden door wat anderen misschien wel denken of vinden.
Het feit dat ik dit weet maar dat ik hier niet voldoende van overtuigd ben in mijn handelen frustreert me.

Het gesprek vanmorgen is heel fijn gegaan. De directrice was uitermate begripvol. Haar boodschap was heel duidelijk: ik MOET rust nemen en tijd voor mezelf maken. Nu ik weet dat zij achter me staat voel ik meer rust. Ze vond het helemaal niet gek dat ik me nu zo voelde, ze kon zich wat mijn verleden betreft goed in mij verplaatsen en vond ook dat ik nu echt eerst aan mezelf moest gaan denken. Waar ze eerst zei dat ik niet op de rand van mijn bed moest gaan zitten, zei ze nu dat ik desnoods hele dagen met de gordijnen dicht op de bank moest liggen en dan mijn telefoon aan de kant. 'Wil je niet praten? Dan leg je, je telefoon weg als je wordt gebeld.'
Toen ik aangaf dat ik me heel schuldig en teleurgesteld voel en van daaruit dus gisteren ook heb lopen poetsen was ze heel stellig dat ik dat écht niet meer moet doen.
Ik had geen moment het idee dat ik voor mijn rust moest pleiten. En het inschakelen van de bedrijfsarts was niet nodig want ze was het volkomen met me eens dat ik voorlopig rust moet nemen en dat werken dus even geen optie is. Na de herfstvakantie maken we een nieuwe afspraak.
Mijn opdracht van vandaag: iets lekkers en leuks voor mezelf kopen en op de bank liggen met een leuke serie.
En dan zul je altijd zien: we kwamen het kamertje uit gelopen en vanuit het niets kwam een moeder van mijn klas op me af gestoven: "Goedemórgen!". Daar wist de directrice heel tactisch tussen te springen.

Dus ik ben vanmiddag eerst naar het tuincentrum gereden waar ik tussen de pensionado's en de plantjes heb rondgescharreld, dat was enorm rustgevend. Heel anders dan zaterdagmiddag waarop heel Almere daar loopt en alleen maar haast heeft.
Het feit dat het aanrecht vol staat met afwas is me wel een doorn in het oog maar ik heb duidelijk instructies van mijn vriend gekregen: 'Vandaag mag je NIETS schoonmaken of opruimen'.

**Geplaatst**: 16-10-18 13:47

Re: Ziek thuis zitten: en wat doe je dan?

Geplaatst: 16-10-18 13:47

Mooi stap een genomen. En zal een opluchting zijn denk ik ook.