Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Cubone schreef:Kunnen we stoppen met "te weinig slaap"? Ik lig can 00.00 tot 8.00 op bed. Dat is GENOEG. Heb nooit meer van 4 uur slaap per nacht nodig gehad en dwing mezelf iedere ochtend om nog een uurtje te blijven liggen. Als ik nog meer ga slapen kan ik net zo goed opgeven wat betreft 't leven. 9 uur per dag op kantoor, 12 uur slaap tussendoor een keer vreten en dood gaan. Dat word m'n leven dan. Jippie ja Joe hoe wat een feest!
Cubone schreef:Kunnen we stoppen met "te weinig slaap"? Ik lig can 00.00 tot 8.00 op bed. Dat is GENOEG. Heb nooit meer van 4 uur slaap per nacht nodig gehad en dwing mezelf iedere ochtend om nog een uurtje te blijven liggen. Als ik nog meer ga slapen kan ik net zo goed opgeven wat betreft 't leven. 9 uur per dag op kantoor, 12 uur slaap tussendoor een keer vreten en dood gaan. Dat word m'n leven dan. Jippie ja Joe hoe wat een feest!
xDenies schreef:Nouja, voor mij is dat echt te weinig. Ik kamp al járen met vermoeidheidsproblemen en begin dit jaar zijn ze eindelijk achter de grootste oorzaak waar ik al járen op hamer. Een B12 te kort. Vlak voor dit werd geconstateerd was ik ook ontzettend prikkelbaar, opvliegerig enzovoort. Het heeft me bijna mijn baan gekost.
Feit blijft wel .. dat ik 8 uur op een dag werk (half 9 tot half 6), daarna naar huis ga om snel te eten en om 18:00 in de auto zitten naar stal. Rond 20:30 weer thuis & de honden uitlaten. Om 21:30 klaar maken om naar boven te gaan en om 22:00/22:30 in bed te liggen. Wellicht een saai leven, maar als ik dat niet doe ben ik niets meer waard in ieder geval.
Maar goed. Het kan dus, naast een goed ritme en goed eten & uitrusten(;)), nooit geen kwaad om even een aantal dingen door een dokter wat betreft bloed prikken te laten uitsluiten
Cubone schreef:Kunnen we stoppen met "te weinig slaap"? Ik lig can 00.00 tot 8.00 op bed. Dat is GENOEG. Heb nooit meer van 4 uur slaap per nacht nodig gehad en dwing mezelf iedere ochtend om nog een uurtje te blijven liggen. Als ik nog meer ga slapen kan ik net zo goed opgeven wat betreft 't leven. 9 uur per dag op kantoor, 12 uur slaap tussendoor een keer vreten en dood gaan. Dat word m'n leven dan. Jippie ja Joe hoe wat een feest!
Cubone schreef:WowAmigo schreef:Je kan op youtube ook eens kijken naar Yoga Nidra of andere yoga slaap sessies, als ik niet kan slapen dan zet ik dat op mn oortjes en ben ik zo weg! Is niet zozeer muziek, maar ontspanningsoefeningen die je moet volgen.
Ik heb dit een aantal keer geprobeerd, maar het resulteerde alle keren in hyperventilatie en een angstaanval. Vind het fijn dat het voor andere mensen werkt, maar ik durf het zelf niet meer aan.
Whupp schreef:Luister naar je lichaam! Het geeft nu een signaal af, gelukkig heb je zelf al goed door waar het vandaan komt. Uit je verhaal komt namelijk duidelijk de werkdruk naar voren. Nu kun je nog zoveel trucjes proberen om toch te kunnen slapen of door minder geïrriteerd te zijn, maar daarmee pak je het probleem niet bij de bron aan. Anders ga je alleen aan symptoombestrijding doen, waardoor de problemen vaak nog erger terugkomen, wat kan leiden tot overspannenheid (als je daar al niet tegenaan zit, kenmerken zijn o.a. geïrriteerd zijn, slaapproblemen) of een burn-out.
Nu zien mensen dit, als ze het nog niet meegemaakt hebben, niet echt als iets wat op de loer ligt op zo'n moment of krijg je een 'dat overkomt mij niet', maar dat zijn juist de mensen die er aan onderdoor gaan. Net zoals 'ik moet er even doorheen'. Ik wil je dan ook echt adviseren wat rustiger aan te doen, en echt tijd voor jezelf te nemen. Geef het probleem nogmaals aan op je werk en handel er zelf ook naar (neem desnoods een dag vrij als je het niet trekt, jouw eigen gemoedstoestand en gezondheid zijn echt belangrijker dan je werk). Als het niet gaat, dan gaat het niet en aan constant door pushen wordt het alleen maar erger.
Cubone schreef:Whupp schreef:Luister naar je lichaam! Het geeft nu een signaal af, gelukkig heb je zelf al goed door waar het vandaan komt. Uit je verhaal komt namelijk duidelijk de werkdruk naar voren. Nu kun je nog zoveel trucjes proberen om toch te kunnen slapen of door minder geïrriteerd te zijn, maar daarmee pak je het probleem niet bij de bron aan. Anders ga je alleen aan symptoombestrijding doen, waardoor de problemen vaak nog erger terugkomen, wat kan leiden tot overspannenheid (als je daar al niet tegenaan zit, kenmerken zijn o.a. geïrriteerd zijn, slaapproblemen) of een burn-out.
Nu zien mensen dit, als ze het nog niet meegemaakt hebben, niet echt als iets wat op de loer ligt op zo'n moment of krijg je een 'dat overkomt mij niet', maar dat zijn juist de mensen die er aan onderdoor gaan. Net zoals 'ik moet er even doorheen'. Ik wil je dan ook echt adviseren wat rustiger aan te doen, en echt tijd voor jezelf te nemen. Geef het probleem nogmaals aan op je werk en handel er zelf ook naar (neem desnoods een dag vrij als je het niet trekt, jouw eigen gemoedstoestand en gezondheid zijn echt belangrijker dan je werk). Als het niet gaat, dan gaat het niet en aan constant door pushen wordt het alleen maar erger.
Hier heb je denk ik helemaal gelijk in. Een dag vrij nemen lijkt me heerlijk! Maar ik weet dat als ik terug kom ik nog meer werk heb liggen, gezien er niemand anders is die het kan oppakken en er dus niemand is die het over neemt.
Over anderhalve week zie ik mijn vriend weer en ik kijk er echt naar uit om 's avonds ff chagrijnig bij hem op de bank te kunnen pleuren en weten dat het goed is. Even m'n verhaal kwijt kunnen aan het eind van de dag zal ook al zo veel schelen. Ik woon alleen en omdat ik geen puf heb praat ik ook met niemand. Dat helpt ook niet mee natuurlijk. Maar ik ben ook geen apper of beller dus heb ook geen zin om hele verhalen telefonisch te gaan houden.
Ik begin steeds banger te worden dat ik tegen een burn out aan zit. M'n collega's vroegen net of het gaat met me en ik moest vechten tegen de tranen.. Dat is niet normaal, maar ik moet even door. Nog 2 weken en dan heb ik een lang weekend. Anderhalve maand tot mijn vakantie en als ik terug kom van mijn vakantie ga ik kijken naar een andere positie binnen het bedrijf waardoor het ook mogelijk word samen te gaan wonen met mijn vriend wat we beide heel graag willen. Ik denk ook dat emigreren me weer rust zal geven. Ik zit al te lang op 1 plek.
Adem in, adem uit. Het komt goed vertel ik mezelf maar.
Prairy schreef:Cubone schreef:Hier heb je denk ik helemaal gelijk in. Een dag vrij nemen lijkt me heerlijk! Maar ik weet dat als ik terug kom ik nog meer werk heb liggen, gezien er niemand anders is die het kan oppakken en er dus niemand is die het over neemt.
Over anderhalve week zie ik mijn vriend weer en ik kijk er echt naar uit om 's avonds ff chagrijnig bij hem op de bank te kunnen pleuren en weten dat het goed is. Even m'n verhaal kwijt kunnen aan het eind van de dag zal ook al zo veel schelen. Ik woon alleen en omdat ik geen puf heb praat ik ook met niemand. Dat helpt ook niet mee natuurlijk. Maar ik ben ook geen apper of beller dus heb ook geen zin om hele verhalen telefonisch te gaan houden.
Ik begin steeds banger te worden dat ik tegen een burn out aan zit. M'n collega's vroegen net of het gaat met me en ik moest vechten tegen de tranen.. Dat is niet normaal, maar ik moet even door. Nog 2 weken en dan heb ik een lang weekend. Anderhalve maand tot mijn vakantie en als ik terug kom van mijn vakantie ga ik kijken naar een andere positie binnen het bedrijf waardoor het ook mogelijk word samen te gaan wonen met mijn vriend wat we beide heel graag willen. Ik denk ook dat emigreren me weer rust zal geven. Ik zit al te lang op 1 plek.
Adem in, adem uit. Het komt goed vertel ik mezelf maar.
Been there, done that. Dat noemt men er niet tegenaan zitten, maar er eigenlijk al zijn.
Hard gezegd, dat lange weekend gaat je niet redden en die vakantie ook niet. NU tegen je baas zeggen dat het niet meer gaat, en eventueel NU al een paar dagen rust (ziek) pakken, wel. Het is niet jouw probleem uiteindelijk (al siert het je dat je je verantwoordelijk voelt), want niet jouw bedrijf en zij hebben niet voldoende mensen schijnbaar. Hoe langer je ermee door vecht, hoe langer je straks uit de roulatie bent, waar jij en je baas nog (veel) minder mee geholpen zijn.
En dat kun je dan nu toch ook aangeven, dat je al te lang op je plek zit en door wil? Waarom daarmee wachten tot na je vakantie? Als ze je een waardevolle kracht vinden, dan zou het zonde zijn om je te laten gaan. Wellicht kun je nu of binnenkort al een soort van stage lopen bij die nieuwe plek? Dat iemand alvast wordt ingewerkt op jouw huidige plek en jij op je nieuwe? Dan krijg je daar weer nieuwe energie van (nadat je die paar dagen rust nu gepakt hebt!) en kun je ook nog leuk op vakantie gaan ipv daar in te storten (want dat gebeurt meestal als de druk eraf is)
Sterkte!
Cubone schreef:Mijn directe leidinggevende is op de hoogte van mijn plannen en steunt me daarbij, maar gezien ik een interne opleiding volg en daarbij een groot project run wat zo'n 500 man gaat treffen (ja, dat ook nog haha) kan ik nu niet zomaar switchen. Ik wil die opleiding en het project afmaken voor ik doorstroom.
Plus, de nieuwe functie zal in een ander land zijn dus nu alvast introduceren is lastig. Ook omdat het me meer werkdruk zal opleveren op het moment dat ik het probeer te combineren. Daarom na mijn vakantie. Dan is het project en de opleiding bijna klaar
Sorry overigens dat ik niet overal op reageer. Ik probeer steeds tussendoor te reageren (in de rij van de kassa etc. Haha)